2013-04-08 10:58:15
Του Νικου Χατζηνικολάου
Όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν την Πέμπτη στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ, κατά την εξέταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, έπληξαν βάναυσα την ήδη εξαιρετικά φθαρμένη εικόνα του εθνικού μας Κοινοβουλίου και απαξίωσαν ακόμη περισσότερο το ήδη πανταχόθεν βαλλόμενο πολιτικό μας σύστημα.
Οι άθλιοι διάλογοι που είδαν το φως της δημοσιότητας ανέδειξαν, με πιο έντονο τρόπο από κάθε άλλη φορά, τη βαθειά κρίση θεσμών που σοβεί στη χώρα. Και απέδειξαν ότι το σημερινό πολιτικό μας προσωπικό δυστυχώς δεν είναι σε θέση, όχι να… οδηγήσει τη χώρα σε καλύτερες μέρες, αλλά ούτε καν να οργανώσει και να πραγματοποιήσει έναν στοιχειωδώς ευπρεπή και γόνιμο κοινοβουλευτικό διάλογο. Η δημοκρατία μας ζει ημέρες απόλυτης παρακμής.
Και το χάσμα ανάμεσα στην κοινωνία και την πολιτική, αντί να μειώνεται, διαρκώς διευρύνεται και βαθαίνει, με συνέπειες που είναι βέβαιο ότι σύντομα θα αποδειχθούν καταστροφικές για την εθνική μας πορεία.
ΟΣΟΙ ΕΖΗΣΑΝ από κοντά παλαιότερες κοινοβουλευτικές περιόδους και ευτύχησαν να γνωρίσουν λαμπρούς κοινοβουλευτικούς άνδρες, όπως ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Ηλίας Ηλιού ή ο Λεωνίδας Κύρκος, για να απαριθμήσουμε λίγες μόνον από τις φωτισμένες προσωπικότητες της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας, αισθάνονται σήμερα μεγάλη απογοήτευση βλέποντας στα έδρανα της Βουλής μας ασήμαντους και προκλητικούς ταραχοποιούς και γελωτοποιούς, που με την υπονομευτική και εν τέλει διαλυτική τους δράση υποβαθμίζουν τραγικά το κύρος του σώματος. Θα μου πείτε εύλογα: δεν υπήρχαν και στο παρελθόν τέτοιες περιπτώσεις; Ναι, υπήρχαν! Ηταν, όμως, ελάχιστες και όταν εκδηλώνονταν, γνώριζαν την αποδοκιμασία της μεγάλης πλειονότητας των βουλευτών και οδηγούνταν τάχιστα σε απομόνωση. Οι συμπεριφορές αυτές δεν γίνονταν ανεκτές και πολύ περισσότερο δεν έδιναν τον τόνο στις συνεδριάσεις της Βουλής και των επιτροπών της. Οι «γραφικοί» ήταν στο περιθώριο. Και τα μέσα ενημέρωσης δεν τους έκαναν «ήρωες» ΣΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ κοινοβουλευτικά επεισόδια του τελευταίου διαστήματος πρωταγωνιστούν ορισμένοι βουλευτές του κόμματος της Χρυσής Αυγής και κυρίως ο ανεκδιήγητος εκπρόσωπος του κόμματος Ηλίας Κασιδιάρης, που έγινε γνωστός στο πανελλήνιο από το τηλεοπτικό επεισόδιο της επίθεσής του στη βουλευτή του ΚΚΕ κ. Λιάνα Κανέλλη. Η Χρυσή Αυγή αποδεικνύεται ότι ούτε… χρυσή, ούτε… αυγή είναι! Σε… μαύρα μεσάνυχτα παραπέμπει η κοινοβουλευτική και η εν γένει πολιτική της συμπεριφορά! Προκαλεί, κραυγάζει, υβρίζει, χειροδικεί και ασχημονεί κατά κόρον και κατά σύστημα, εντός και εκτός Βουλής, θεωρώντας προφανώς ότι με τον τρόπο αυτό θα καρπωθεί την οργή της ελληνικής κοινωνίας για το πολιτικό σύστημα. Και δυστυχώς φαίνεται ότι μέχρι στιγμής το επιτυγχάνει. Τα ποσοστά της στις δημοσκοπήσεις αυξάνονται παράλληλα με την προκλητικότητά της. Ηδη φιγουράρει στην τρίτη θέση, πίσω από τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, με υψηλά διψήφια ποσοστά…
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που προκύπτει είναι απλό: μήπως αυτή είναι τελικά η… λαϊκή εντολή με την οποία μπήκε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή; Μήπως όσοι πολίτες την επιλέγουν θεωρούν ότι αυτός είναι ένας τρόπος για να πάρουν «εκδίκηση» από τα κόμματα και τους πολιτικούς που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού; Μήπως το φαινόμενο της πολιτικής γιγάντωσης του ακραίου αυτού πολιτικού σχηματισμού συνδέεται με την πλήρη απαξίωση του μεταπολιτευτικού μοντέλου διακυβέρνησης της χώρας; Μήπως συνδέεται με την παροιμιώδη ανικανότητα και με τα δεκάδες σκάνδαλα των επαγγελματιών της πολιτικής που παραμένουν ακόμη και σήμερα ατιμώρητα; Μήπως, δηλαδή, η επιλογή της Χρυσής Αυγής είναι επιλογή συνολικής απόρριψης της πολιτικής μας σκηνής; Μήπως είναι επιλογή απελπισίας ορισμένων εκ των πολιτών εκείνων που αναζητούν απεγνωσμένα αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις και δεν τις βρίσκουν; Μήπως δεν είναι «φασίστες» όλοι όσοι απαντούν στις δημοσκοπήσεις ότι θα την ψηφίσουν;
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ προς προβληματισμό και δράση, για όσους ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την πολύπαθη, ταλαίπωρη «δημοκρατία» μας και ανησυχούν γι’ αυτήν. Η καλύτερη και ίσως η μόνη «απάντηση» στη Χρυσή Αυγή είναι η αποκατάσταση του ηθικού κύρους της πολιτικής μας ζωής, ο σεβασμός στη δημοκρατική της οργάνωση, όπως αυτή περιγράφεται από το Σύνταγμα, και η γενναία και αποτελεσματική αντιμετώπιση των μεγάλων λαϊκών προβλημάτων της εποχής. Τα υπόλοιπα είναι μόνο λόγια…
enikos.gr
Όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν την Πέμπτη στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ, κατά την εξέταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, έπληξαν βάναυσα την ήδη εξαιρετικά φθαρμένη εικόνα του εθνικού μας Κοινοβουλίου και απαξίωσαν ακόμη περισσότερο το ήδη πανταχόθεν βαλλόμενο πολιτικό μας σύστημα.
Οι άθλιοι διάλογοι που είδαν το φως της δημοσιότητας ανέδειξαν, με πιο έντονο τρόπο από κάθε άλλη φορά, τη βαθειά κρίση θεσμών που σοβεί στη χώρα. Και απέδειξαν ότι το σημερινό πολιτικό μας προσωπικό δυστυχώς δεν είναι σε θέση, όχι να… οδηγήσει τη χώρα σε καλύτερες μέρες, αλλά ούτε καν να οργανώσει και να πραγματοποιήσει έναν στοιχειωδώς ευπρεπή και γόνιμο κοινοβουλευτικό διάλογο. Η δημοκρατία μας ζει ημέρες απόλυτης παρακμής.
Και το χάσμα ανάμεσα στην κοινωνία και την πολιτική, αντί να μειώνεται, διαρκώς διευρύνεται και βαθαίνει, με συνέπειες που είναι βέβαιο ότι σύντομα θα αποδειχθούν καταστροφικές για την εθνική μας πορεία.
ΟΣΟΙ ΕΖΗΣΑΝ από κοντά παλαιότερες κοινοβουλευτικές περιόδους και ευτύχησαν να γνωρίσουν λαμπρούς κοινοβουλευτικούς άνδρες, όπως ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Ηλίας Ηλιού ή ο Λεωνίδας Κύρκος, για να απαριθμήσουμε λίγες μόνον από τις φωτισμένες προσωπικότητες της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας, αισθάνονται σήμερα μεγάλη απογοήτευση βλέποντας στα έδρανα της Βουλής μας ασήμαντους και προκλητικούς ταραχοποιούς και γελωτοποιούς, που με την υπονομευτική και εν τέλει διαλυτική τους δράση υποβαθμίζουν τραγικά το κύρος του σώματος. Θα μου πείτε εύλογα: δεν υπήρχαν και στο παρελθόν τέτοιες περιπτώσεις; Ναι, υπήρχαν! Ηταν, όμως, ελάχιστες και όταν εκδηλώνονταν, γνώριζαν την αποδοκιμασία της μεγάλης πλειονότητας των βουλευτών και οδηγούνταν τάχιστα σε απομόνωση. Οι συμπεριφορές αυτές δεν γίνονταν ανεκτές και πολύ περισσότερο δεν έδιναν τον τόνο στις συνεδριάσεις της Βουλής και των επιτροπών της. Οι «γραφικοί» ήταν στο περιθώριο. Και τα μέσα ενημέρωσης δεν τους έκαναν «ήρωες» ΣΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ κοινοβουλευτικά επεισόδια του τελευταίου διαστήματος πρωταγωνιστούν ορισμένοι βουλευτές του κόμματος της Χρυσής Αυγής και κυρίως ο ανεκδιήγητος εκπρόσωπος του κόμματος Ηλίας Κασιδιάρης, που έγινε γνωστός στο πανελλήνιο από το τηλεοπτικό επεισόδιο της επίθεσής του στη βουλευτή του ΚΚΕ κ. Λιάνα Κανέλλη. Η Χρυσή Αυγή αποδεικνύεται ότι ούτε… χρυσή, ούτε… αυγή είναι! Σε… μαύρα μεσάνυχτα παραπέμπει η κοινοβουλευτική και η εν γένει πολιτική της συμπεριφορά! Προκαλεί, κραυγάζει, υβρίζει, χειροδικεί και ασχημονεί κατά κόρον και κατά σύστημα, εντός και εκτός Βουλής, θεωρώντας προφανώς ότι με τον τρόπο αυτό θα καρπωθεί την οργή της ελληνικής κοινωνίας για το πολιτικό σύστημα. Και δυστυχώς φαίνεται ότι μέχρι στιγμής το επιτυγχάνει. Τα ποσοστά της στις δημοσκοπήσεις αυξάνονται παράλληλα με την προκλητικότητά της. Ηδη φιγουράρει στην τρίτη θέση, πίσω από τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, με υψηλά διψήφια ποσοστά…
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που προκύπτει είναι απλό: μήπως αυτή είναι τελικά η… λαϊκή εντολή με την οποία μπήκε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή; Μήπως όσοι πολίτες την επιλέγουν θεωρούν ότι αυτός είναι ένας τρόπος για να πάρουν «εκδίκηση» από τα κόμματα και τους πολιτικούς που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού; Μήπως το φαινόμενο της πολιτικής γιγάντωσης του ακραίου αυτού πολιτικού σχηματισμού συνδέεται με την πλήρη απαξίωση του μεταπολιτευτικού μοντέλου διακυβέρνησης της χώρας; Μήπως συνδέεται με την παροιμιώδη ανικανότητα και με τα δεκάδες σκάνδαλα των επαγγελματιών της πολιτικής που παραμένουν ακόμη και σήμερα ατιμώρητα; Μήπως, δηλαδή, η επιλογή της Χρυσής Αυγής είναι επιλογή συνολικής απόρριψης της πολιτικής μας σκηνής; Μήπως είναι επιλογή απελπισίας ορισμένων εκ των πολιτών εκείνων που αναζητούν απεγνωσμένα αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις και δεν τις βρίσκουν; Μήπως δεν είναι «φασίστες» όλοι όσοι απαντούν στις δημοσκοπήσεις ότι θα την ψηφίσουν;
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ προς προβληματισμό και δράση, για όσους ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την πολύπαθη, ταλαίπωρη «δημοκρατία» μας και ανησυχούν γι’ αυτήν. Η καλύτερη και ίσως η μόνη «απάντηση» στη Χρυσή Αυγή είναι η αποκατάσταση του ηθικού κύρους της πολιτικής μας ζωής, ο σεβασμός στη δημοκρατική της οργάνωση, όπως αυτή περιγράφεται από το Σύνταγμα, και η γενναία και αποτελεσματική αντιμετώπιση των μεγάλων λαϊκών προβλημάτων της εποχής. Τα υπόλοιπα είναι μόνο λόγια…
enikos.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τηλεφωνήματα για βόμβες σε δικαστήρια Πειραιά - Εφετείο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ένας ζωολογικός κήπος μόνο για τους τολμηρούς...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
