2013-04-10 13:20:04
του Χρίστου Κατσούλα
Η γεννεσιουργός αιτία της Κυπριακής τραγωδίας εμφανίστηκε με πάταγο και στην Ελλάδα ακυρώνοντας τη συγχώνευση Εθνικής – Eurobank.
Αν ψάχνουμε για συνωμοσίες, μυστικά κόλπα, δεύτερα σχέδια, κρυφές βλέψεις, θα απογοητευτούμε. Η ερμηνεία για αυτή την εξέλιξη είναι απλή, όσο απλή ήταν και στην Κύπρο.
Η Γερμανία μέσω της τρόικας κατεδαφίζει συστηματικά τον χρηματοπιστωτικό τομέα της ευρωπαϊκής περιφέρειας, προχωρά σε εκκαθάριση του εδάφους, επιβάλει τους νόμους και τους κανόνες της, κυνικά προετοιμάζει τη χρηματοπιστωτική ενοποίηση της ΟΝΕ. Η κοινή πανευρωπαϊκή εγγύηση των τραπεζών που αποφασίστηκε πέρυσι τον Ιούνιο στη Σύνοδο Κορυφής (κατά την οποία πληροφορηθήκαμε ότι θριάμβευσε ο Νότος διότι έστειλε ...σκληρούς διαπραγματευτές), θα υπάρξει μόνο μετά τη γερμανική επέλαση. Η Γερμανία θα εγγυηθεί το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης, αφού πρώτα το κάνει δικό της.
Μην περιμένουμε επιζώντες. Ο λαός και η κοινωνία ξεκληρίζεται. Ο αμαρτωλός αστισμός συμπιέζεται. Οι κραυγές περί αφελληνισμού των ελληνικών τραπεζών που εκστομίζονταν από το σύστημα της διαπλοκής, προδίδουν το στρίμωγμα μιας άρχουσας τάξης που έμαθε να τρώει μέχρις σκασμού από την πιστωτική επέκταση που της έδινε το κοινό νόμισμα, από τις κρατικές προμήθειες και τα ευρωπαϊκά πακέτα. Μόνο που όταν ο ηγεμόνας του ευρώ αποφασίζει να σφίξει τα λουριά, τα σκυλιά μαζεύονται με την ουρά στα σκέλια.
Η αναγγελμένη, διαφημισμένη, πολυπόθητη συγχώνευση των δύο τραπεζών, ακυρώθηκε έτσι απλά, με εντολή της τρόικας εξωτερικού. Οι θλιβεροί εκπρόσωποι της τρόικας εσωτερικού ενώ μέχρι το Σάββατο δήλωναν ευτυχισμένοι από τη συγχώνευση, μετά την Κυριακή δηλώνουν ευτυχισμένοι από τη διάλυση της συγχώνευσης.
Ο βασικός και αδιαμφισβήτητος λόγος της ακύρωσης είναι η χρηματοπιστωτική ενοποίηση υπό γερμανική σφραγίδα. Τράπεζες θα τσακιστούν, θα περάσουν στην εποπτεία του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (δηλαδή της τρόικας), θα δοθούν μπιρ παρά σε ξένους επενδυτές (γιατί οι Έλληνες έχουν λακίσει), αφού θα στεγνώσουν περαιτέρω από καταθέσεις, και αφού χρειαστούν νέα πακέτα πέραν του παρόντος των 50 δισ. Είναι κατανοητό ότι τράπεζες ελεγχόμενες, απαλλαγμένες από επισφάλειες, εκκαθαρισμένες από κακά φιλέτα, είναι λουκούμι στο στόμα ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών κολοσσών. Και άριστο εργαλείο οριστικού και ουσιαστικού ελέγχου της εγχώριας -αποικιακής πλέον- οικονομίας.
Η διάλυση της συγχώνευσης των δύο τραπεζών από την τρόικα έγινε στο όνομα της μη επιβάρυνσης του χρέους και του ελλείμματος. Πράγμα που σημαίνει ότι η παρούσα ανακεφαλαιοποίηση δεν αρκεί γιατί οι μαύρες τρύπες είναι απροσμέτρητες. Τα χειρότερα δηλαδή για την εξέλιξη δεν είναι η βουτιά του Χρηματιστηρίου ούτε η εξαϋλωση της αξίας των ελληνικών τραπεζών. Τα χειρότερα είναι στο μέλλον, όταν ζητηθούν (και επιβληθούν) σκληρά ανταλλάγματα. Ξέρουμε ποια θα είναι αυτά. Η Κύπρος μας προϊδέασε.
Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: Τουλάχιστον οι τρεις μεγάλες τράπεζες περνούν στον έλεγχο της τρόικας γιατί δεν μπορούν να καλύψουν με ιδιωτικά κεφάλαια την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Το μεγεθός τους μειώνεται, κάνοντας πιο εύκολη την πώλησή τους σε ξένους τραπεζικούς ομίλους. Η ροή του χρήματος θα ελέγχεται από τους τσιφικάδες της Ευρωζώνης. Δάνεια, καταθέσεις και οφειλές των κολλίγων θα είναι στα χέρια εισπρακτικών εταιρειών. Πλειστηριασμοί και δημεύσεις θα απελευθερωθούν. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα απαιτηθεί για τυχόν νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές ή τυχούσα νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η Κύπρος άνοιξε το δρόμο. Η Ελλάδα ακολουθεί.
Στη συγκυρία αυτή είναι μάταιο να ξαναρωτήσουμε πώς ακριβώς ερμηνεύει ο αριστερός ευρωπαϊσμός την εξέλιξη. Πώς και γιατί η τρόικα τινάζει στον αέρα μια πολυπόθητη για τον ελληνικό αστισμό και το εγχώριο κεφάλαιο συγχώνευση. Απάντηση δεν θα πάρουμε, όσο τουλάχιστον υποστηρίζεται τυφλά και φανατικά η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Όσο η χρηματοπιστωτική ενοποίηση χαιρετίζεται γιατί δήθεν είναι βήμα στην επίλυση της κρίσης της Ευρωζώνης. Όσο η κρίση αντιμετωπίζεται με τους παραμορφωτικούς φακούς του νεοφιλελεύθερου μερκελισμού που μπορεί ίσως κάποτε να αλλάξει, και όχι με την οπτική της ιμπεριαλιστικής ενοποίησης υπό ασφυκτικό γερμανικό έλεγχο. Η χθεσινή εξέλιξη επιβεβαιώνει το μάταιο της εντός τροϊκανού πλαισίου πορείας. Και για μια ακόμη φορά υπογραμμίζει τη χρεοκοπία του αντικαπιταλιστικού ευρωπαϊσμού όχι να αλλάξει, αλλά να ερμηνεύσει έστω τα πράγματα.
Τις επόμενες μέρες θα παιχτεί το σήριαλ της επόμενης εκταμίευσης της δόσης του Μαϊου. Νέοι θρυλικοί αγώνες, αγχώδεις διαπραγματεύσεις, ξενύχτια στο Υπουργείο Οικονομικών και ουρλιαχτά στους τηλεοπτικούς δέκτες. Το χιλιοπαιγμένο έργο θα ξαναπαιχτεί. Μόνη έκπληξη θα είναι, αν από κάπου ειπωθεί καθαρά και στεντόρεια: όχι στη δόση, όχι στην ανακεφαλαιοποίηση, έξω τώρα η τρόικα. Παύση πληρωμών στο χρέος. Εθνικοποιήσεις των τραπεζών. Εθνικό νόμισμα.
antapocrisis.gr
Η γεννεσιουργός αιτία της Κυπριακής τραγωδίας εμφανίστηκε με πάταγο και στην Ελλάδα ακυρώνοντας τη συγχώνευση Εθνικής – Eurobank.
Αν ψάχνουμε για συνωμοσίες, μυστικά κόλπα, δεύτερα σχέδια, κρυφές βλέψεις, θα απογοητευτούμε. Η ερμηνεία για αυτή την εξέλιξη είναι απλή, όσο απλή ήταν και στην Κύπρο.
Η Γερμανία μέσω της τρόικας κατεδαφίζει συστηματικά τον χρηματοπιστωτικό τομέα της ευρωπαϊκής περιφέρειας, προχωρά σε εκκαθάριση του εδάφους, επιβάλει τους νόμους και τους κανόνες της, κυνικά προετοιμάζει τη χρηματοπιστωτική ενοποίηση της ΟΝΕ. Η κοινή πανευρωπαϊκή εγγύηση των τραπεζών που αποφασίστηκε πέρυσι τον Ιούνιο στη Σύνοδο Κορυφής (κατά την οποία πληροφορηθήκαμε ότι θριάμβευσε ο Νότος διότι έστειλε ...σκληρούς διαπραγματευτές), θα υπάρξει μόνο μετά τη γερμανική επέλαση. Η Γερμανία θα εγγυηθεί το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης, αφού πρώτα το κάνει δικό της.
Μην περιμένουμε επιζώντες. Ο λαός και η κοινωνία ξεκληρίζεται. Ο αμαρτωλός αστισμός συμπιέζεται. Οι κραυγές περί αφελληνισμού των ελληνικών τραπεζών που εκστομίζονταν από το σύστημα της διαπλοκής, προδίδουν το στρίμωγμα μιας άρχουσας τάξης που έμαθε να τρώει μέχρις σκασμού από την πιστωτική επέκταση που της έδινε το κοινό νόμισμα, από τις κρατικές προμήθειες και τα ευρωπαϊκά πακέτα. Μόνο που όταν ο ηγεμόνας του ευρώ αποφασίζει να σφίξει τα λουριά, τα σκυλιά μαζεύονται με την ουρά στα σκέλια.
Η αναγγελμένη, διαφημισμένη, πολυπόθητη συγχώνευση των δύο τραπεζών, ακυρώθηκε έτσι απλά, με εντολή της τρόικας εξωτερικού. Οι θλιβεροί εκπρόσωποι της τρόικας εσωτερικού ενώ μέχρι το Σάββατο δήλωναν ευτυχισμένοι από τη συγχώνευση, μετά την Κυριακή δηλώνουν ευτυχισμένοι από τη διάλυση της συγχώνευσης.
Ο βασικός και αδιαμφισβήτητος λόγος της ακύρωσης είναι η χρηματοπιστωτική ενοποίηση υπό γερμανική σφραγίδα. Τράπεζες θα τσακιστούν, θα περάσουν στην εποπτεία του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (δηλαδή της τρόικας), θα δοθούν μπιρ παρά σε ξένους επενδυτές (γιατί οι Έλληνες έχουν λακίσει), αφού θα στεγνώσουν περαιτέρω από καταθέσεις, και αφού χρειαστούν νέα πακέτα πέραν του παρόντος των 50 δισ. Είναι κατανοητό ότι τράπεζες ελεγχόμενες, απαλλαγμένες από επισφάλειες, εκκαθαρισμένες από κακά φιλέτα, είναι λουκούμι στο στόμα ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών κολοσσών. Και άριστο εργαλείο οριστικού και ουσιαστικού ελέγχου της εγχώριας -αποικιακής πλέον- οικονομίας.
Η διάλυση της συγχώνευσης των δύο τραπεζών από την τρόικα έγινε στο όνομα της μη επιβάρυνσης του χρέους και του ελλείμματος. Πράγμα που σημαίνει ότι η παρούσα ανακεφαλαιοποίηση δεν αρκεί γιατί οι μαύρες τρύπες είναι απροσμέτρητες. Τα χειρότερα δηλαδή για την εξέλιξη δεν είναι η βουτιά του Χρηματιστηρίου ούτε η εξαϋλωση της αξίας των ελληνικών τραπεζών. Τα χειρότερα είναι στο μέλλον, όταν ζητηθούν (και επιβληθούν) σκληρά ανταλλάγματα. Ξέρουμε ποια θα είναι αυτά. Η Κύπρος μας προϊδέασε.
Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: Τουλάχιστον οι τρεις μεγάλες τράπεζες περνούν στον έλεγχο της τρόικας γιατί δεν μπορούν να καλύψουν με ιδιωτικά κεφάλαια την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Το μεγεθός τους μειώνεται, κάνοντας πιο εύκολη την πώλησή τους σε ξένους τραπεζικούς ομίλους. Η ροή του χρήματος θα ελέγχεται από τους τσιφικάδες της Ευρωζώνης. Δάνεια, καταθέσεις και οφειλές των κολλίγων θα είναι στα χέρια εισπρακτικών εταιρειών. Πλειστηριασμοί και δημεύσεις θα απελευθερωθούν. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα απαιτηθεί για τυχόν νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές ή τυχούσα νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η Κύπρος άνοιξε το δρόμο. Η Ελλάδα ακολουθεί.
Στη συγκυρία αυτή είναι μάταιο να ξαναρωτήσουμε πώς ακριβώς ερμηνεύει ο αριστερός ευρωπαϊσμός την εξέλιξη. Πώς και γιατί η τρόικα τινάζει στον αέρα μια πολυπόθητη για τον ελληνικό αστισμό και το εγχώριο κεφάλαιο συγχώνευση. Απάντηση δεν θα πάρουμε, όσο τουλάχιστον υποστηρίζεται τυφλά και φανατικά η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Όσο η χρηματοπιστωτική ενοποίηση χαιρετίζεται γιατί δήθεν είναι βήμα στην επίλυση της κρίσης της Ευρωζώνης. Όσο η κρίση αντιμετωπίζεται με τους παραμορφωτικούς φακούς του νεοφιλελεύθερου μερκελισμού που μπορεί ίσως κάποτε να αλλάξει, και όχι με την οπτική της ιμπεριαλιστικής ενοποίησης υπό ασφυκτικό γερμανικό έλεγχο. Η χθεσινή εξέλιξη επιβεβαιώνει το μάταιο της εντός τροϊκανού πλαισίου πορείας. Και για μια ακόμη φορά υπογραμμίζει τη χρεοκοπία του αντικαπιταλιστικού ευρωπαϊσμού όχι να αλλάξει, αλλά να ερμηνεύσει έστω τα πράγματα.
Τις επόμενες μέρες θα παιχτεί το σήριαλ της επόμενης εκταμίευσης της δόσης του Μαϊου. Νέοι θρυλικοί αγώνες, αγχώδεις διαπραγματεύσεις, ξενύχτια στο Υπουργείο Οικονομικών και ουρλιαχτά στους τηλεοπτικούς δέκτες. Το χιλιοπαιγμένο έργο θα ξαναπαιχτεί. Μόνη έκπληξη θα είναι, αν από κάπου ειπωθεί καθαρά και στεντόρεια: όχι στη δόση, όχι στην ανακεφαλαιοποίηση, έξω τώρα η τρόικα. Παύση πληρωμών στο χρέος. Εθνικοποιήσεις των τραπεζών. Εθνικό νόμισμα.
antapocrisis.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
