2013-04-11 18:46:03
"…Τόσα χρόνια το παραμύθι και όλη αυτή την κιτρινίλα την φάγαμε, αμάσητη την κατάπιαμε σαν λαός… αγαπώ τους ανθρώπους χωρίς να παίζει μεγάλο ρόλο η εξέλιξη της σχέσης… τα τραγούδια είναι βιωματικά, κυρίως αυτά που έχω γράψει. Από την πρώτη στιγμή που έπιασα ένα χαρτί και ένα μολύβι για να σημειώσω τα λόγια… Η απάντηση μου είναι στο τέλος του τραγουδιού, "θα βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε"."
Είναι από τις λίγες φορές που ο Φίλιππος Πλιάτσικας, αναφέρεται στην κόρη του με μια στοργικότητα, μιλά για τα βιωματικά τραγούδια που γράφει και ερμηνεύει, ενώ παράλληλα μεταφέρει μέσα από τα λεγόμενα του την αισιοδοξία που έχει για το μέλλον όσον αφορά την κοινωνία και την χώρα.
Γνωριστήκαμε για πρώτη φορά, ωστόσο αμέσως αναπτύχθηκε μια θετική διάθεση και αρχίσαμε να μιλάμε στον ενικό. Χωρίς βεντετισμούς, με την γνησιότητα του ανθρώπου που του αρέσει να δημιουργεί, με την ψυχή του καλλιτέχνη, ο Φίλιππος άρχισε να ανοίγεται, να αποκαλύπτει σκέψεις, να μιλά για προτεραιότητες, να δίνει έμφαση στο πόσο άλλαξε η ζωή του, από την μέρα που γεννήθηκε η κόρη του, Κων/να.
1.Φίλιππε, έχεις αποκτήσει μια αμφίδρομη σχέση με το κοινό και αυτό φαίνεται από την μεταξύ σας επικοινωνία. Εκλαμβάνω μια οικειότητα, σαν να εξελίσσεται η συναυλία σε φιλικό περιβάλλον;
1.Έτσι το εκλαμβάνω κι’ εγώ, έτσι το αισθάνομαι. Υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση και δεν είναι μόνο αυτό που συμβαίνει από τη σκηνή προς τον κόσμο, αλλά και από τον κόσμο προς την σκηνή.
Πολλά χρόνια γίνεται αυτό. Υπάρχει πολύς κόσμος που αισθάνεται ότι είμαστε φίλοι, ότι κάνουμε παρέα χωρίς να γνωριζόμαστε. Αυτό συνέβαινε από τη περίοδο του συγκροτήματος ¨Πυξ-Λαξ¨, αλλά και τώρα που διανύω προσωπική πορεία.
Κάθε φορά νιώθω σαν να είναι η πρώτη φορά, δηλαδή, ίσως και να πρόκειται για το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να μας κάνει ο κόσμος και αυτό είναι κινητήρια δύναμη για να συνεχίζουμε να κάνουμε μουσική.
2. Προφανώς τα τραγούδια που έχεις γράψει είναι τραγούδια βιωματικά, τα οποία περνούν μηνύματα και αγγίζουν τον κόσμο. Είναι όντως τραγούδια που έχουν να κάνουν με προσωπικές σου εμπειρίες;
2. Ναι, τα τραγούδια είναι βιωματικά, κυρίως αυτά που έχω γράψει. Από την πρώτη στιγμή που έπιασα ένα χαρτί και ένα μολύβι για να σημειώσω τα λόγια, είναι ο μόνος τρόπος που ξέρω για να γράφω τραγούδια.
Πολλές φορές δεν μπορώ να αναγνωρίσω από ποια φάση της ζωής μου είναι το συγκεκριμένο τραγούδι που έγραψα, δεν είναι αναγνωρίσιμα αυτά, είναι πράγματα που συμβαίνουν μέσα σου, καταγράφονται μέσα στα χρόνια και κάποια στιγμή βγαίνουν με τη μορφή στίχων και μουσικής. Αλλά είναι βέβαιο ότι είναι βιωματικά.
3. Τελευταία προσωπική δουλειά, ¨Προσοχή στο κενό¨, μια συλλογή η οποία έχει κι’ αυτή το προσωπικό σου στίγμα, μ’ ένα τραγούδι που ήδη έχει αρχίσει να ξεχωρίζει, το ¨Που να πάμε¨. Ποιο ¨κενό¨ πρέπει να προσέξουμε και που θα πάμε με όλα αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας;
3. Εγώ, όπως και πάρα πολλοί σαν εμένα, όχι μόνο καλλιτέχνες, αλλά και άνθρωποι που κάνουν παντός είδους επαγγέλματα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια είχαν εντοπίσει ή τουλάχιστον αισθανόντουσαν έτσι, (εδώ και δεκαετίες), ότι υπήρχαν διάφορων επιπέδων και μορφών κενά, τα οποία κάναμε ότι δεν τα βλέπαμε ή είχαμε κρυφτεί πίσω από μια life style εικόνα, ακολουθούσαμε ως αφελείς life style περιοδικά και life style ξενόφερτα πρότυπα. Έτσι είχαν δημιουργηθεί διαφόρων ειδών κενά όπως συναισθηματικά, πολιτιστικά, ηθικά, κενά στις σχέσεις των ανθρώπων (που ο άλλος μιλούσε και δεν τον άκουγε κανείς, ποτέ, γιατί σκεφτόντουσαν πως να πάρουν το δάνειο για να αποκτήσουν το ακριβό αυτοκίνητο, πότε θα πάνε διακοπές στο συγκεκριμένο νησί και ο άλλος μίλαγε για τον πόνο του, ο διπλανός μας, ο φίλος μας, ο συγγενής μας, αλλά δεν τον άκουγε κανείς).
Αυτά τα κενά λοιπόν, δεν προέκυψαν τώρα, υπήρχαν εδώ και δεκαετίες και μας φέρανε στο συγκεκριμένο, μεγάλο κενό που τώρα τελευταία βιώνουμε όλοι. Γι’ αυτά τα κενά μιλάω σε αυτόν τον δίσκο.
4. Μέσα από τα τραγούδια σου, θέλεις να επιστήσεις την προσοχή μας; Πιστεύεις ότι θα αλλάξει κάτι, εμείς οι ίδιοι είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε;
4. Όχι, εγώ σε καμιά φάση της ζωής μου και ειδικά της καλλιτεχνικής μου ζωής, δεν αισθάνθηκα ικανός να προτείνω κάτι ως μέντορας ή δάσκαλος, στον οποιοδήποτε. Απλώς καταγράφω την δική μου προσέγγιση απέναντι στη ζωή, βγάζω τη δική μου τρέλα από το κεφάλι μου και την κάνω τραγούδι, προσπαθώντας να ισορροπήσω μέσα από αυτό. Στην ουσία, σε κάθε δίσκο, κάνω έναν διάλογο με τον εαυτό μου.
Τώρα, αν μέσα από τα τραγούδια αυτά, υπάρχει κόσμος, (που κάθε φορά βλέπω ότι υπάρχει), να τον αφορούν αυτά τα πράγματα, να τα μοιράζεται μαζί μου και να συμπορεύεται μέσα από τέτοιου είδους σκεπτικά και τρόπους να βλέπεις τη ζωή, αυτό είναι πολύ μεγάλη τιμή για μένα και είναι και πολύ μεγάλη χαρά.
5. Η τελευταία επιτυχία, το τραγούδι ¨Που να πάμε¨, αποκαλύπτει έναν απαισιόδοξο Φίλιππο ή υποκρύπτει ένα αισιόδοξο μήνυμα;
5. Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος. Στα τραγούδια που στην πλειοψηφία τους, στην επιφάνεια τους, σε πρώτο επίπεδο φαίνονται μελαγχολικά ή πιο προβληματισμένα, ακόμα και σε αυτά τα τραγούδια, σ’ ένα δεύτερο επίπεδο (για όποιον θέλει να το δει), υπάρχει αισιοδοξία, δύναμη και η τάση προς διέξοδο.
Το ίδιο συμβαίνει και με το ¨Που να πάμε¨, το οποίο γράφτηκε με αφορμή τις ιστορίες που άκουσα τα τελευταία 2-3 χρόνια, από πολύ κόσμο που με πλησιάζει. Γιατί ο κόσμος αισθάνεται (όπως είπες και εσύ, μια οικειότητα μαζί μου), ότι είμαι φίλος του και ότι με ξέρει χωρίς να έχουμε γνωριστεί ποτέ.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία λοιπόν, άκουσα πάρα πολλές ιστορίες, από πολύ κόσμο τα τελευταία 2-3 χρόνια και με αφορμή αυτές, προέκυπτε ένα ερώτημα στο τέλος τους, το συγκεκριμένο ¨Που να πάμε;¨ Έφτιαξα αυτό το τραγούδι σαν νεράκι, είναι πηγαίο και αυθόρμητο κι’ όντως αν δεις τους στίχους, στο τέλος του, υπάρχει αισιοδοξία, υπάρχει η δική μου θέση για τα πράγματα που ταυτίζεται με το ερώτημα αυτό.
Η απάντηση μου είναι στο τέλος του τραγουδιού, ¨θα βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε¨.
6. "Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο" Έναν άνθρωπο που έχεις αγαπήσει, άσχετα από την εξέλιξη της σχέση σας, μένει για πάντα στην καρδιά σου;
6. Ναι, είμαι από αυτούς τους τύπους εγώ, που αγαπώ τους ανθρώπους χωρίς να παίζει μεγάλο ρόλο η εξέλιξη της σχέσης, δηλαδή, μπορεί με κάποιους ανθρώπους να μην τα βρίσκεις, να μην είσαι μαζί.
Θεωρώ ότι η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που δεν πρέπει να εξαρτάται από τις πρόσκαιρες εξελίξεις ή από το αν μπορείς με έναν άνθρωπο να είσαι μαζί ή να μην είσαι. Είναι ένα πολύ μεγαλύτερο συναίσθημα και έτσι το νιώθω, αν φτάσεις στο σημείο να το αισθανθείς για τους ανθρώπους ή για όσους μπορείς να το αισθανθείς, σε εξελίσσει και εσένα, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
7. Ο Φίλιππος, αγαπούσε πιο δυνατά όταν ήταν έφηβος ή τώρα που είναι ένας ώριμος άνδρας;
7. Νομίζω ότι ο τρόπος αλλάζει, το βαθύ συναίσθημα δεν αλλάζει είναι το ίδιο.
8. Υπάρχουν παιδικοί έρωτες που σε έχουν στιγματίσει, είναι μέσα στο μυαλό σου και στην καρδιά σου;
8. Όχι, δεν μπορώ να το πω με αυτόν τον τρόπο. Γενικά δεν ήμουν ποτέ φίλος της καψούρας να το πούμε έτσι, δηλαδή δεν αισθάνομαι για τους άλλους ανθρώπους αισθήματα που έχουν να κάνουν με ζήλιες μεγάλες, με κτητικότητες κλπ. Μπορώ να είμαι καλά με έναν άνθρωπο που αισθάνομαι πράγματα γι’ αυτόν, που τον αγαπάω όντας μακριά γιατί δεν προέκυψε.
9. "Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα…" Ο Φίλιππος, επιδιώκει, επιθυμεί να αλλάξει τον κόσμο για ζει σ’ ένα καλύτερο μέλλον τόσο ο ίδιος, όσο και οι άνθρωποι που αγαπά;
9. Ξεκινώντας να πεις αυτή τη φράση που την έχουμε πει όλοι, στην ουσία αυτό που θέλεις και αυτό για το οποίο πρέπει να προετοιμαστείς, είναι να μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου πρώτα από όλα. Αυτή είναι η βαθύτερη ανάγκη σε όλους μας, όσοι έχουμε χρησιμοποιήσει κατά καιρούς αυτή τη φράση.
Θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμάς, γιατί αλλιώς δεν αλλάζει τίποτα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν όλα τα υπόλοιπα και εμείς να είμαστε οι παν-σωστοί που θα μείνουμε σταθεροί, αυτό είναι ουτοπία και εγωισμός στην καλύτερη περίπτωση.
Άρα το βαθύτερο αίτημα αυτής της φράσης είναι να αλλάξουμε τον εαυτό μας και μέσα από αυτή την διαδικασία πολλά πράγματα μπορούν να αλλάξουν.
10. Μερικοί άνθρωποι χρεώνονται την ευθύνη από μόνοι τους για κάποιον άνθρωπο που αγαπούν και αισθάνονται υποχρεωμένοι να κάνουν το καλύτερο στη ζωή του άλλου.
10. Σ’ εμένα αυτό έχει αρχίσει να υπάρχει σε υπερθετικό βαθμό από τη στιγμή που γεννήθηκε η κόρη μου, από τότε είμαι πολύ πιο ευαίσθητος σε πολλά ζητήματα που αφορούν τα κοινά, αισθάνομαι ότι αν μπορώ, πρέπει και θέλω να κάνω κάτι καλύτερο γι’ αυτό που θα υπάρχει μετά από μας, για τις γενιές που έρχονται.
Υπάρχουν για τον καθένα διάφορα εναύσματα ή αφορμές για να αισθανθεί πιο υπεύθυνος για αυτό που συμβαίνει γύρω μας.
11. Τελικά είναι γεγονός ότι ένα παιδί μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου, να τον κάνει πιο υπεύθυνο και να του αλλάξει τους στόχους, ισχύει αυτό και σε εσένα;
11. Ναι, έχει προτεραιότητα και σου δείχνει τα πράγματα με έναν μαγικό τρόπο στη σωστή τους διάσταση. Αλλά δεν πρέπει πάντα να περιμένουμε μια αφορμή τόσο μεγάλη όπως είναι η γέννηση ενός παιδιού, να περιμένουμε την αφορμή από έναν άλλο άνθρωπο. Αυτές τις αφορμές πρέπει να τις βρίσκουμε και να τις ψάχνουμε από μόνοι μας.
12. Φίλιππε, μήπως όμως για να κάνεις αυτοκριτική χρειάζεται και μια άλλη παιδεία, πιστεύεις ότι ο Έλληνας το έχει αυτό;
12. Οι Έλληνες, θεωρώ ότι είμαστε ένας λαός που έχουμε πολλά πράγματα που είναι για σφαλιάρες και πολλά που είναι μαγικά, υπέροχα και μοναδικά, δηλαδή, τα βρίσκεις σε πολύ λίγους λαούς, όπως είναι το φιλότιμο, η λεβεντιά κλπ. Αυτός ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός και επικίνδυνος.
Ίσως ήρθε η ώρα, μέσα από αυτή τη δυσκολία που περνάμε, γιατί η ιστορία λέει ότι σε τέτοιες δύσκολες περιόδους βγάζουμε στην επιφάνεια την καλή μεριά μας, έτσι και τώρα, ίσως να ήρθε η ώρα να βγάλουμε την καλή μεριά μας και να αφήσουμε στην άκρη την πλευρά που είναι για σφαλιάρες, δηλαδή, που τρώμε εύκολα το παραμύθι του life style (ακόμα και από τους Αμερικάνους που κοροϊδεύουμε). Τόσα χρόνια το παραμύθι και όλη αυτή την κιτρινίλα την φάγαμε, αμάσητη την κατάπιαμε σαν λαός.
13. Ποιο είναι το αγαπημένο της κόρης σου, πιο σιγοτραγουδάει;
13.Στην μικρή μου, την Κωνσταντίνα, αρέσουν διάφορα τραγούδια που δεν είναι πολύ γνωστά, της αρέσει το "κλείνω τα μάτια και βουτάω στο κενό", ένα παλιότερο που εγώ το έλεγα "η μοίρα μου"… κυρίως αυτά.
14. Το παιδί αισθάνεται ότι έχει διάσημο μπαμπά, σου ζητάει αυτόγραφα για τους φίλους της;
14. Τέτοιοι επηρεασμοί πάντα υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά εξαρτάται πως τα χειριζόμαστε εμείς οι μεγάλοι αυτό, τι σημασία του δίνουμε σε αυτό το πράγμα. Εγώ ποτέ δεν έδινα σε αυτό το θέμα μεγάλη σημασία.
15. Πως εξηγείς την τάση που έχουν αρκετοί νέοι, να γίνουν τραγουδιστές;
15. Αυτή είναι μια τάση που πάντα υπήρχε απλώς αλλάζει μορφές. Ειδικά στην Ελλάδα που είμαστε και λίγο εγωπαθείς και έχουμε λίγο ψώνιο, είμαστε επιρρεπείς σαν λαός, αυτό πάντα υπήρχε λοιπόν, με διάφορες μορφές.
Τα επαγγέλματα ή ασχολίες που οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να τους κάνουν διάσημους τα κυνηγάνε, αυτό το βλέπουμε με τα talent show, μια υστερία θα την έλεγα εγώ.
16. Πλέον πολλοί μέσω YouTube προσπαθούν να γίνουν γνωστοί ανάλογα με την επισκεψιμότητα που έχουν, είναι και ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας, η νέα τάση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
16. Συμφωνώ, αν και τα τελευταία 2-3 χρόνια ασχολούμαι γιατί ήμουν άσχετος και ακόμα δεν είμαι και ειδήμον. Το twitter δεν το ξέρω, γνωρίζω το facebook, το YouTube και τι είναι μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα παρακολουθώ και όντως συμβαίνει αυτό, δηλαδή προσπαθεί κάποιος κόσμος να δείξει την δουλειά του μέσα από εκεί.
Αυτό δεν είναι εκ προοιμίου κακό, πολλές φορές είναι πολύ καλό γιατί νέοι άνθρωποι ταλαντούχοι που δεν έχουν άλλο τρόπο (οι δισκογραφικές πια έχουν πεθάνει), βρίσκουν τρόπο μέσα από τον ψηφιακό κόσμο να προβάλλουν τη δουλειά τους. Αυτό είναι καλό. Όταν όμως κάποιοι ατάλαντοι θέλουν να φανούν και να δειχτούν αυτό είναι θέμα του κόσμου, με ποιο κριτήριο επιλέγει.
17. Εσύ έχεις συνεργαστεί με επιτυχημένους ξένους καλλιτέχνες. Τελικά, είναι όντως πιο ευάλωτοι γιατί έχουν και μεγαλύτερη αποδοχή σε παγκόσμιο επίπεδο;
17. Ναι, οι παράμετροι και οι διαστάσεις είναι μεγαλύτερες στην περίπτωση των ξένων καλλιτεχνών. Ναι, τα ερεθίσματα μπορεί να είναι πιο έντονα, αλλά η τέχνη έτσι και αλλιώς σε κάνει ή τρελό ή ημίτρελο, οι μισοί είμαστε τρελοί και οι άλλοι μισοί μισότρελοι. Εγώ θέλω να ελπίζω ότι ανήκω στους μισότρελους. (χαμογελώντας)
patrasevents.gr
Είναι από τις λίγες φορές που ο Φίλιππος Πλιάτσικας, αναφέρεται στην κόρη του με μια στοργικότητα, μιλά για τα βιωματικά τραγούδια που γράφει και ερμηνεύει, ενώ παράλληλα μεταφέρει μέσα από τα λεγόμενα του την αισιοδοξία που έχει για το μέλλον όσον αφορά την κοινωνία και την χώρα.
Γνωριστήκαμε για πρώτη φορά, ωστόσο αμέσως αναπτύχθηκε μια θετική διάθεση και αρχίσαμε να μιλάμε στον ενικό. Χωρίς βεντετισμούς, με την γνησιότητα του ανθρώπου που του αρέσει να δημιουργεί, με την ψυχή του καλλιτέχνη, ο Φίλιππος άρχισε να ανοίγεται, να αποκαλύπτει σκέψεις, να μιλά για προτεραιότητες, να δίνει έμφαση στο πόσο άλλαξε η ζωή του, από την μέρα που γεννήθηκε η κόρη του, Κων/να.
1.Φίλιππε, έχεις αποκτήσει μια αμφίδρομη σχέση με το κοινό και αυτό φαίνεται από την μεταξύ σας επικοινωνία. Εκλαμβάνω μια οικειότητα, σαν να εξελίσσεται η συναυλία σε φιλικό περιβάλλον;
1.Έτσι το εκλαμβάνω κι’ εγώ, έτσι το αισθάνομαι. Υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση και δεν είναι μόνο αυτό που συμβαίνει από τη σκηνή προς τον κόσμο, αλλά και από τον κόσμο προς την σκηνή.
Πολλά χρόνια γίνεται αυτό. Υπάρχει πολύς κόσμος που αισθάνεται ότι είμαστε φίλοι, ότι κάνουμε παρέα χωρίς να γνωριζόμαστε. Αυτό συνέβαινε από τη περίοδο του συγκροτήματος ¨Πυξ-Λαξ¨, αλλά και τώρα που διανύω προσωπική πορεία.
Κάθε φορά νιώθω σαν να είναι η πρώτη φορά, δηλαδή, ίσως και να πρόκειται για το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να μας κάνει ο κόσμος και αυτό είναι κινητήρια δύναμη για να συνεχίζουμε να κάνουμε μουσική.
2. Προφανώς τα τραγούδια που έχεις γράψει είναι τραγούδια βιωματικά, τα οποία περνούν μηνύματα και αγγίζουν τον κόσμο. Είναι όντως τραγούδια που έχουν να κάνουν με προσωπικές σου εμπειρίες;
2. Ναι, τα τραγούδια είναι βιωματικά, κυρίως αυτά που έχω γράψει. Από την πρώτη στιγμή που έπιασα ένα χαρτί και ένα μολύβι για να σημειώσω τα λόγια, είναι ο μόνος τρόπος που ξέρω για να γράφω τραγούδια.
Πολλές φορές δεν μπορώ να αναγνωρίσω από ποια φάση της ζωής μου είναι το συγκεκριμένο τραγούδι που έγραψα, δεν είναι αναγνωρίσιμα αυτά, είναι πράγματα που συμβαίνουν μέσα σου, καταγράφονται μέσα στα χρόνια και κάποια στιγμή βγαίνουν με τη μορφή στίχων και μουσικής. Αλλά είναι βέβαιο ότι είναι βιωματικά.
3. Τελευταία προσωπική δουλειά, ¨Προσοχή στο κενό¨, μια συλλογή η οποία έχει κι’ αυτή το προσωπικό σου στίγμα, μ’ ένα τραγούδι που ήδη έχει αρχίσει να ξεχωρίζει, το ¨Που να πάμε¨. Ποιο ¨κενό¨ πρέπει να προσέξουμε και που θα πάμε με όλα αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας;
3. Εγώ, όπως και πάρα πολλοί σαν εμένα, όχι μόνο καλλιτέχνες, αλλά και άνθρωποι που κάνουν παντός είδους επαγγέλματα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια είχαν εντοπίσει ή τουλάχιστον αισθανόντουσαν έτσι, (εδώ και δεκαετίες), ότι υπήρχαν διάφορων επιπέδων και μορφών κενά, τα οποία κάναμε ότι δεν τα βλέπαμε ή είχαμε κρυφτεί πίσω από μια life style εικόνα, ακολουθούσαμε ως αφελείς life style περιοδικά και life style ξενόφερτα πρότυπα. Έτσι είχαν δημιουργηθεί διαφόρων ειδών κενά όπως συναισθηματικά, πολιτιστικά, ηθικά, κενά στις σχέσεις των ανθρώπων (που ο άλλος μιλούσε και δεν τον άκουγε κανείς, ποτέ, γιατί σκεφτόντουσαν πως να πάρουν το δάνειο για να αποκτήσουν το ακριβό αυτοκίνητο, πότε θα πάνε διακοπές στο συγκεκριμένο νησί και ο άλλος μίλαγε για τον πόνο του, ο διπλανός μας, ο φίλος μας, ο συγγενής μας, αλλά δεν τον άκουγε κανείς).
Αυτά τα κενά λοιπόν, δεν προέκυψαν τώρα, υπήρχαν εδώ και δεκαετίες και μας φέρανε στο συγκεκριμένο, μεγάλο κενό που τώρα τελευταία βιώνουμε όλοι. Γι’ αυτά τα κενά μιλάω σε αυτόν τον δίσκο.
4. Μέσα από τα τραγούδια σου, θέλεις να επιστήσεις την προσοχή μας; Πιστεύεις ότι θα αλλάξει κάτι, εμείς οι ίδιοι είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε;
4. Όχι, εγώ σε καμιά φάση της ζωής μου και ειδικά της καλλιτεχνικής μου ζωής, δεν αισθάνθηκα ικανός να προτείνω κάτι ως μέντορας ή δάσκαλος, στον οποιοδήποτε. Απλώς καταγράφω την δική μου προσέγγιση απέναντι στη ζωή, βγάζω τη δική μου τρέλα από το κεφάλι μου και την κάνω τραγούδι, προσπαθώντας να ισορροπήσω μέσα από αυτό. Στην ουσία, σε κάθε δίσκο, κάνω έναν διάλογο με τον εαυτό μου.
Τώρα, αν μέσα από τα τραγούδια αυτά, υπάρχει κόσμος, (που κάθε φορά βλέπω ότι υπάρχει), να τον αφορούν αυτά τα πράγματα, να τα μοιράζεται μαζί μου και να συμπορεύεται μέσα από τέτοιου είδους σκεπτικά και τρόπους να βλέπεις τη ζωή, αυτό είναι πολύ μεγάλη τιμή για μένα και είναι και πολύ μεγάλη χαρά.
5. Η τελευταία επιτυχία, το τραγούδι ¨Που να πάμε¨, αποκαλύπτει έναν απαισιόδοξο Φίλιππο ή υποκρύπτει ένα αισιόδοξο μήνυμα;
5. Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος. Στα τραγούδια που στην πλειοψηφία τους, στην επιφάνεια τους, σε πρώτο επίπεδο φαίνονται μελαγχολικά ή πιο προβληματισμένα, ακόμα και σε αυτά τα τραγούδια, σ’ ένα δεύτερο επίπεδο (για όποιον θέλει να το δει), υπάρχει αισιοδοξία, δύναμη και η τάση προς διέξοδο.
Το ίδιο συμβαίνει και με το ¨Που να πάμε¨, το οποίο γράφτηκε με αφορμή τις ιστορίες που άκουσα τα τελευταία 2-3 χρόνια, από πολύ κόσμο που με πλησιάζει. Γιατί ο κόσμος αισθάνεται (όπως είπες και εσύ, μια οικειότητα μαζί μου), ότι είμαι φίλος του και ότι με ξέρει χωρίς να έχουμε γνωριστεί ποτέ.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία λοιπόν, άκουσα πάρα πολλές ιστορίες, από πολύ κόσμο τα τελευταία 2-3 χρόνια και με αφορμή αυτές, προέκυπτε ένα ερώτημα στο τέλος τους, το συγκεκριμένο ¨Που να πάμε;¨ Έφτιαξα αυτό το τραγούδι σαν νεράκι, είναι πηγαίο και αυθόρμητο κι’ όντως αν δεις τους στίχους, στο τέλος του, υπάρχει αισιοδοξία, υπάρχει η δική μου θέση για τα πράγματα που ταυτίζεται με το ερώτημα αυτό.
Η απάντηση μου είναι στο τέλος του τραγουδιού, ¨θα βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε¨.
6. "Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο" Έναν άνθρωπο που έχεις αγαπήσει, άσχετα από την εξέλιξη της σχέση σας, μένει για πάντα στην καρδιά σου;
6. Ναι, είμαι από αυτούς τους τύπους εγώ, που αγαπώ τους ανθρώπους χωρίς να παίζει μεγάλο ρόλο η εξέλιξη της σχέσης, δηλαδή, μπορεί με κάποιους ανθρώπους να μην τα βρίσκεις, να μην είσαι μαζί.
Θεωρώ ότι η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που δεν πρέπει να εξαρτάται από τις πρόσκαιρες εξελίξεις ή από το αν μπορείς με έναν άνθρωπο να είσαι μαζί ή να μην είσαι. Είναι ένα πολύ μεγαλύτερο συναίσθημα και έτσι το νιώθω, αν φτάσεις στο σημείο να το αισθανθείς για τους ανθρώπους ή για όσους μπορείς να το αισθανθείς, σε εξελίσσει και εσένα, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
7. Ο Φίλιππος, αγαπούσε πιο δυνατά όταν ήταν έφηβος ή τώρα που είναι ένας ώριμος άνδρας;
7. Νομίζω ότι ο τρόπος αλλάζει, το βαθύ συναίσθημα δεν αλλάζει είναι το ίδιο.
8. Υπάρχουν παιδικοί έρωτες που σε έχουν στιγματίσει, είναι μέσα στο μυαλό σου και στην καρδιά σου;
8. Όχι, δεν μπορώ να το πω με αυτόν τον τρόπο. Γενικά δεν ήμουν ποτέ φίλος της καψούρας να το πούμε έτσι, δηλαδή δεν αισθάνομαι για τους άλλους ανθρώπους αισθήματα που έχουν να κάνουν με ζήλιες μεγάλες, με κτητικότητες κλπ. Μπορώ να είμαι καλά με έναν άνθρωπο που αισθάνομαι πράγματα γι’ αυτόν, που τον αγαπάω όντας μακριά γιατί δεν προέκυψε.
9. "Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα…" Ο Φίλιππος, επιδιώκει, επιθυμεί να αλλάξει τον κόσμο για ζει σ’ ένα καλύτερο μέλλον τόσο ο ίδιος, όσο και οι άνθρωποι που αγαπά;
9. Ξεκινώντας να πεις αυτή τη φράση που την έχουμε πει όλοι, στην ουσία αυτό που θέλεις και αυτό για το οποίο πρέπει να προετοιμαστείς, είναι να μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου πρώτα από όλα. Αυτή είναι η βαθύτερη ανάγκη σε όλους μας, όσοι έχουμε χρησιμοποιήσει κατά καιρούς αυτή τη φράση.
Θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμάς, γιατί αλλιώς δεν αλλάζει τίποτα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν όλα τα υπόλοιπα και εμείς να είμαστε οι παν-σωστοί που θα μείνουμε σταθεροί, αυτό είναι ουτοπία και εγωισμός στην καλύτερη περίπτωση.
Άρα το βαθύτερο αίτημα αυτής της φράσης είναι να αλλάξουμε τον εαυτό μας και μέσα από αυτή την διαδικασία πολλά πράγματα μπορούν να αλλάξουν.
10. Μερικοί άνθρωποι χρεώνονται την ευθύνη από μόνοι τους για κάποιον άνθρωπο που αγαπούν και αισθάνονται υποχρεωμένοι να κάνουν το καλύτερο στη ζωή του άλλου.
10. Σ’ εμένα αυτό έχει αρχίσει να υπάρχει σε υπερθετικό βαθμό από τη στιγμή που γεννήθηκε η κόρη μου, από τότε είμαι πολύ πιο ευαίσθητος σε πολλά ζητήματα που αφορούν τα κοινά, αισθάνομαι ότι αν μπορώ, πρέπει και θέλω να κάνω κάτι καλύτερο γι’ αυτό που θα υπάρχει μετά από μας, για τις γενιές που έρχονται.
Υπάρχουν για τον καθένα διάφορα εναύσματα ή αφορμές για να αισθανθεί πιο υπεύθυνος για αυτό που συμβαίνει γύρω μας.
11. Τελικά είναι γεγονός ότι ένα παιδί μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου, να τον κάνει πιο υπεύθυνο και να του αλλάξει τους στόχους, ισχύει αυτό και σε εσένα;
11. Ναι, έχει προτεραιότητα και σου δείχνει τα πράγματα με έναν μαγικό τρόπο στη σωστή τους διάσταση. Αλλά δεν πρέπει πάντα να περιμένουμε μια αφορμή τόσο μεγάλη όπως είναι η γέννηση ενός παιδιού, να περιμένουμε την αφορμή από έναν άλλο άνθρωπο. Αυτές τις αφορμές πρέπει να τις βρίσκουμε και να τις ψάχνουμε από μόνοι μας.
12. Φίλιππε, μήπως όμως για να κάνεις αυτοκριτική χρειάζεται και μια άλλη παιδεία, πιστεύεις ότι ο Έλληνας το έχει αυτό;
12. Οι Έλληνες, θεωρώ ότι είμαστε ένας λαός που έχουμε πολλά πράγματα που είναι για σφαλιάρες και πολλά που είναι μαγικά, υπέροχα και μοναδικά, δηλαδή, τα βρίσκεις σε πολύ λίγους λαούς, όπως είναι το φιλότιμο, η λεβεντιά κλπ. Αυτός ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός και επικίνδυνος.
Ίσως ήρθε η ώρα, μέσα από αυτή τη δυσκολία που περνάμε, γιατί η ιστορία λέει ότι σε τέτοιες δύσκολες περιόδους βγάζουμε στην επιφάνεια την καλή μεριά μας, έτσι και τώρα, ίσως να ήρθε η ώρα να βγάλουμε την καλή μεριά μας και να αφήσουμε στην άκρη την πλευρά που είναι για σφαλιάρες, δηλαδή, που τρώμε εύκολα το παραμύθι του life style (ακόμα και από τους Αμερικάνους που κοροϊδεύουμε). Τόσα χρόνια το παραμύθι και όλη αυτή την κιτρινίλα την φάγαμε, αμάσητη την κατάπιαμε σαν λαός.
13. Ποιο είναι το αγαπημένο της κόρης σου, πιο σιγοτραγουδάει;
13.Στην μικρή μου, την Κωνσταντίνα, αρέσουν διάφορα τραγούδια που δεν είναι πολύ γνωστά, της αρέσει το "κλείνω τα μάτια και βουτάω στο κενό", ένα παλιότερο που εγώ το έλεγα "η μοίρα μου"… κυρίως αυτά.
14. Το παιδί αισθάνεται ότι έχει διάσημο μπαμπά, σου ζητάει αυτόγραφα για τους φίλους της;
14. Τέτοιοι επηρεασμοί πάντα υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά εξαρτάται πως τα χειριζόμαστε εμείς οι μεγάλοι αυτό, τι σημασία του δίνουμε σε αυτό το πράγμα. Εγώ ποτέ δεν έδινα σε αυτό το θέμα μεγάλη σημασία.
15. Πως εξηγείς την τάση που έχουν αρκετοί νέοι, να γίνουν τραγουδιστές;
15. Αυτή είναι μια τάση που πάντα υπήρχε απλώς αλλάζει μορφές. Ειδικά στην Ελλάδα που είμαστε και λίγο εγωπαθείς και έχουμε λίγο ψώνιο, είμαστε επιρρεπείς σαν λαός, αυτό πάντα υπήρχε λοιπόν, με διάφορες μορφές.
Τα επαγγέλματα ή ασχολίες που οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να τους κάνουν διάσημους τα κυνηγάνε, αυτό το βλέπουμε με τα talent show, μια υστερία θα την έλεγα εγώ.
16. Πλέον πολλοί μέσω YouTube προσπαθούν να γίνουν γνωστοί ανάλογα με την επισκεψιμότητα που έχουν, είναι και ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας, η νέα τάση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
16. Συμφωνώ, αν και τα τελευταία 2-3 χρόνια ασχολούμαι γιατί ήμουν άσχετος και ακόμα δεν είμαι και ειδήμον. Το twitter δεν το ξέρω, γνωρίζω το facebook, το YouTube και τι είναι μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα παρακολουθώ και όντως συμβαίνει αυτό, δηλαδή προσπαθεί κάποιος κόσμος να δείξει την δουλειά του μέσα από εκεί.
Αυτό δεν είναι εκ προοιμίου κακό, πολλές φορές είναι πολύ καλό γιατί νέοι άνθρωποι ταλαντούχοι που δεν έχουν άλλο τρόπο (οι δισκογραφικές πια έχουν πεθάνει), βρίσκουν τρόπο μέσα από τον ψηφιακό κόσμο να προβάλλουν τη δουλειά τους. Αυτό είναι καλό. Όταν όμως κάποιοι ατάλαντοι θέλουν να φανούν και να δειχτούν αυτό είναι θέμα του κόσμου, με ποιο κριτήριο επιλέγει.
17. Εσύ έχεις συνεργαστεί με επιτυχημένους ξένους καλλιτέχνες. Τελικά, είναι όντως πιο ευάλωτοι γιατί έχουν και μεγαλύτερη αποδοχή σε παγκόσμιο επίπεδο;
17. Ναι, οι παράμετροι και οι διαστάσεις είναι μεγαλύτερες στην περίπτωση των ξένων καλλιτεχνών. Ναι, τα ερεθίσματα μπορεί να είναι πιο έντονα, αλλά η τέχνη έτσι και αλλιώς σε κάνει ή τρελό ή ημίτρελο, οι μισοί είμαστε τρελοί και οι άλλοι μισοί μισότρελοι. Εγώ θέλω να ελπίζω ότι ανήκω στους μισότρελους. (χαμογελώντας)
patrasevents.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
32χρονος πιάστηκε στη Φλώρινα με 107 κιλά χασίς
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Eφιαλτικές στιγμές για νεαρή γυναίκα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
