2013-04-12 18:30:12
Σε μια αποκλειστική και… XXL συνέντευξη, o Tζαμόν Λούκας Γκόρντον τα λέει ΟΛΑ στο "gazzetta.gr"!
Αναλυτικά Στην Ελλάδα έχτισε το όνομά του και στην Τουρκία κάνει την… απόσβεση. Η εξέλιξή του συνεχής και ραγδαία. Oρκισμένος αντιστάρ, παίκτης-εγγύηση , αγαπημένο παιδί των προπονητών και εξαιρετικός χαρακτήρας. Είναι το πιο αξιόπιστο όπλο της ομάδας του και ταυτόχρονα αποτελεί τον μεγάλο πονοκέφαλο του Μπαρτζώκα, με τον οποίο συμπρωταγωνίστησε στο… θαύμα του Αμαρουσίου το 2010. Το ΣΕΦ τον υποδέχεται πάντα ως φίλο, αλλά κι εκείνος δεν νιώθει ποτέ ξένος.
Ο λόγος φυσικά για τον Τζαμόν Λούκας (ή Γκόρντον αν προτιμάτε), ο οποίος άνοιξε την καρδιά του σε μια αποκλειστική συνέντευξη-ποταμό. Μίλησε για την κόντρα της Εφές με τον Ολυμπιακό, θυμήθηκε με χαρά και… πίκρα τις μέρες του στο Λιμάνι, έβαλε στη «ζυγαριά» τον Ίβκοβιτς και τον Μπαρτζώκα, υποκλίθηκε στο φιλαράκι του, τον «Παπ», ενώ μίλησε μέχρι και για το θέμα των ημερών: Τη διαιτησία στη ευρωλίγκα!
Το ραντεβού δόθηκε στο ξενοδοχείο που έχει καταλύσει η αποστολή της τουρκικής ομάδας, λίγο μετά το δείπνο. Ο Αμερικανός άσος με μια… μπανάνα στο χέρι και χαλαρή διάθεση ήταν έτοιμος να μιλήσει για τα πάντα. Όσο η κουβέντα προχωρούσε, η… συντροφιά μεγάλωνε. Πρώτος «αδιάκριτος» ο Τζόρνταν Φάρμαρ. Ακολούθησε ο Τζόσουα Σιπ. Μαζεύτηκαν κι άλλοι μέχρι που τελικά τον πήραν σχεδόν σηκωτό για να δουν παρέα τη μάχη του Παναθηναϊκού με τη Μπαρτσελόνα.
Για όση ώρα πάντως μίλησε ρωτήθηκε για πολλά. Και απάντησε σε όλα…
-Όταν συνειδητοποίησες ότι αντίπαλος της Εφές για μια θέση στο φάιναλ φορ θα είναι ο Ολυμπιακός, τι σκέφτηκες; Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση.
«Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν γιατί δεν καταφέραμε να πάρουμε το πλεονέκτημα έδρας. Κάναμε απογοητευτικό φινάλε στο ΤΟΡ-16 και αυτό με εκνεύρισε. Όταν κατάλαβα ότι θα αντιμετωπίσω τον Ολυμπιακό, ένιωσα όμορφα και ήρεμα. Μια πόλη και ένα γήπεδο που γνωρίζω και μου φέρνουν ευχάριστες αναμνήσεις. Καθόλου άσχημα. Από κει και πέρα ήξερα ότι με όποιον κι αν παίζαμε θα ήταν δύσκολο».
-Από κούραση πώς πας; Μεγαλύτερη από ποτέ η φετινή σεζόν και τα πλέι οφ ξεκίνησαν χωρίς να πάρετε ανάσα.
«Αισθάνομαι περίφημα. Δεν νιώθω ιδιαίτερη κούραση, ίσως λόγω του ότι το τούρκικο πρωτάθλημα δεν είναι ιδιαίτερα σκληρό και δεν μας έχει επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό. Τι να πουν και οι παίκτες των ισπανικών ομάδων που εκτός από την ευρωλίγκα έχουν και την ΑCB…».
-Σε αντίθεση με τα δύο παιχνίδα της πρώτης φάσης, η πρώτη σας σύγκρουση με τον Ολυμπιακό στα προημιτελικά αποδείχτηκε πολύ κλειστή. Πώς το εξηγείς; Είναι και θέμα κρισιμότητας που σας αναγκάζει να προσέχετε περισσότερο τα νώτα σας;
«Τα πρώτα παιχνίδια είναι μια μακριά ανάμνηση και θα λέγαμε ότι εξελίχθηκαν με απροσδόκητο τρόπο. Εμείς βάλαμε πάρα πολλά σουτ στο πρώτο, όπως έκανε και ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ. Δεν θεωρώ ότι η μία ομάδα είναι δέκα φορές καλύτερη από την άλλη. Είμαστε πολύ κοντά με τον Ολυμπιακό και αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα την Τρίτη».
-Αλήθεια, σε δυσκόλεψε η νέα μπάλα; Πολύς λόγος έγινε για αυτή την αλλαγή.
«Όλους τους δυσκόλεψε. Δεν ήταν καθόλου «παιγμένη» και δεν εφάρμοζε στα χέρια. Είδες πόσα αβίαστα λάθη έγιναν, ειδικά στο ξεκίνημα. Όσο για τα σουτ; Νομίζω ότι το 1/19 τρίποντα τα λέει όλα. Και οι παίκτες του Ολυμπιακού πάντως είχαν προβλήματα με την μπάλα. Ούτε τα δικά τους ποσοστά ήταν καλά. Τελικά μόνο στον Πρίντεζη άρεσε»!(γέλια)
-Δεν νομίζω πάντως να σας… «χαλάει» το χαμηλό σκορ;
«Όχι, μας συμφέρει εννοείται! Στόχος μας ήταν να εμποδίσουμε το τρανζίσιον του Ολυμπιακού, γιατί εκεί βρίσκεται η δύναμή του. Νομίζω ελέγξαμε τον ρυθμό στο μεγαλύτερο διάστημα κι έτσι δεν επιτρέψαμε στον κόσμο να πάρει πολλές φορές «φωτιά». Δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να δούμε τον Ολυμπιακό να τρέχει και τους οπαδούς τους να …τρελαίνονται. Μόνο σε μια περίπτωση συνέβη αυτό, όταν χάσαμε τη συγκέντρωσή μας στο δεύτερο δεκάλεπτο και είδες τι έγινε. Μείναμε μέσα σε ελάχιστο χρόνο αρκετά πίσω στο σκορ».
-Από τη στιγμή λοιπόν που ακολουθήσατε το πλάνο σας, γιατί χάσατε;
«Ήταν ζήτημα δύο-τριών σουτ. Μείναμε ζωντανοί και ανταγωνιστικοί ως το τέλος, αλλά αυτή η απίστευτη αστοχία δεν μας επέτρεψε να πάρουμε κάτι καλό».
-Μπορεί να αλλάξει κάτι ουσιαστικό εν όψει του δεύτερου αγώνα;
«Τακτικά όχι πολλά πράγματα. Ελπίζουμε όμως να βρεθούμε σε καλύτερη μέρα. Ειδικά κάποιοι παίκτες-κλειδιά που δεν τα κατάφεραν στο πρώτο παιχνίδι».
-Πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού σού ζητούσαν έξω από το ΣΕΦ να επιστρέψεις. Φαντάζομαι ξέρεις ότι είσαι από τους πιο αγαπητούς παίκτες των τελευταίων ετών, παρότι έμεινες μόνο ένα χρόνο στην ομάδα. Πώς το εξηγείς;
«Νομίζω εκτίμησαν το γεγονός ότι πάλευα πάντα για την ομάδα. Καταλαβαίνω την συμπάθειά τους για μένα κάθε φορά που έρχομαι ως αντίπαλος. Εχω κι εγώ μεγάλο σεβασμό για εκείνους και δεν ξεχνάω ότι με χειροκροτούσαν πάντα. Ακόμη και στα πρώτα παιχνίδια που δεν έπαιζα καλά. Ο Ολυμπιακός είναι στην καρδιά μου, τον παρακολουθώ και θυμάμαι πάντα της μέρες μου στον Πειραιά με χαμόγελο».
-Το αποκλείεις να ξαναβάλεις τα ερυθρόλευκα;
«Καθόλου! Ποτέ δεν ξέρεις τη θα φέρει η επόμενη μέρα και ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Το μέλλον θα δείξει».
-Η άποψή σου για τους αδερφούς Αγγελόπουλους;
«Σπουδαίοι άνθρωποι, που αγαπάνε πολύ το μπάσκετ και τον Ολυμπιακό. Εξασφαλίζουν ιδανικές συνθήκες για τους αθλητές της ομάδας».
-Μιας και γυρίσαμε τον χρόνο πίσω, ας μείνουμε εκεί. Γιατί τελικά δεν πέτυχε η ομάδα του 2011;
«Γιατί δεν ήταν όσο ομάδα έπρεπε. Υπήρχαν πολλοί καλοί παίκτες, πολλοί σταρ αλλά ποτέ δεν βρήκαμε τους ρόλους. Εγώ για παράδειγμα ερχόμουν ως παίκτης πρωταγωνιστής από το Μαρούσι και έπρεπε να γίνω ρολίστας. Δεν με πείραξε καθόλου, όμως».
-Πολλοί λένε ότι η τωρινή ομάδα, έτσι όπως έχει χτιστεί, θα σου ταίριαζε περισσότερο.
«Το καταλαβαίνω. Λειτουργεί περισσότερο με το ομαδικό πνεύμα, κάτι που χαρακτηρίζει και το δικό μου στυλ. Γι’ αυτό και έφτασε στον περσινό θρίαμβο. Ήταν 100% ομάδα που δεν σταματούσε να παλεύει ποτέ. Χάρηκα πολύ για όσα κατάφερε ο Ολυμπιακός πέρυσι».
-Ποια ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση εκείνης της σεζόν; Ο αποκλεισμός από την Σιένα ή απώλεια του τίτλου από τον Παναθηναϊκό;
«Χμμ, νομίζω ο αποκλεισμός από την Σιένα μας κόστισε περισσότερο. Δεν το περιμέναμε και δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε όταν τελικά συνέβη. Αν είχαμε βρεθεί στο φάιναλ φορ ίσως όλα να ήταν διαφορετικά. Μου είχε κοστίσει πολύ εκείνη η σειρά. Ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα».
-Θυμάσαι πόσο είχε τελειώσει το πρώτο παιχνίδι;
«Φυσικά θυμάμαι! Ήταν μια μαγική βραδιά. Ακόμη κι εμείς δυσκολευτήκαμε να καταλάβουμε πώς κερδίσαμε με τόσο μεγάλη διαφορά. Όλοι μας έστελναν στο φάιναλ φορ από το 1-0, όμως δεν έχει καμία σημασία αν θα κερδίσεις με έναν ή 50 πόντους αυτά τα ματς. Τελικά η Σιένα αποδείχτηκε πιο ομάδα από εμάς, βρήκε τις αδυναμίες μας και δίκαια προκρίθηκε. Ας προσέχαμε» -Ύστερα, βέβαια, χάθηκε και ο ελληνικός τίτλος από τον μεγάλο αντίπαλο. Παρά την μεγάλη ευκαιρία που είχατε στο τέταρτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ.
«Από την στιγμή που χάσαμε το πρώτο ματς και το πλεονέκτημα έδρας, τα πάντα έγιναν πάρα πολύ δύσκολα. Ο Παναθηναϊκός ήταν πρωταθλητής Ευρώπης και το ΟΑΚΑ μια έδρα καθόλου φιλόξενη για τον Ολυμπιακό. Είχαμε πάντως μεγάλη ευκαιρία να ισοφαρίσουμε αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Πραγματικά με στεναχώρησε πολύ η κατάληξη που είχε η συγκεκριμένη σεζόν».
-Στην Ελλάδα συνεργάστηκες και με τον Ίβκοβιτς και με τον Μπαρτζώκα. Διαφορές; Ομοιότητες;
«Είναι εντελώς διαφορετικοί. Ο Ίβκοβιτς είναι μύθος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Προκαλεί απεριόριστο σεβασμό. Τον ενδιαφέρει πολύ η έννοια ομάδα, οι ρόλοι των παικτών και η ψυχολογική προετοιμασία των παιχνιδιών. Ο κόουτς Μπαρτζώκας έχει άλλο στυλ. Του αρέσει να βρίσκεται κοντά με τους παίκτες και γενικά έχει διαφορετικές μεθόδους. Είναι εξαιρετικός προπονητής από κάθε άποψη».
-Το γεγονός ότι πήρε την θέση του Ίβκοβιτς προκάλεσε πολλές συζητήσεις, αλλά και αρκετές… αμφιβολίες. Πιστεύεις ότι θα κερδίσει την πρόκληση του Ολυμπιακού;
«Ναι, το πιστεύω πραγματικά! Είναι πολύ καλός προπονητής και άνθρωπος . Έχει πολλές γνώσεις και πρέπει όλοι να τον εμπιστευτούν. Το έργο του είναι απίστευτα δύσκολο, γιατί ανέλαβε μια ομάδα που είχε κάνει κάτι ακατόρθωτο. Μπορεί όμως να τα καταφέρει και να καθιερωθεί. Αξίζει 100% να βρίσκεται σε κορυφαίο επίπεδο».
-Θέλω ένα σχόλιο για έναν πρώην συμπαίκτη σου και νυν αντίπαλό σου, μα πάνω απ’ όλα φίλο σου.
«Για τον Παπ, ε; Είναι ο άνθρωπός μου!».
-Περίμενες ότι θα έχει αυτή την εξέλιξη;
«Από την πρώτη στιγμή που τον είδα ήμουν σίγουρος ότι θα φτάσει ψηλά. Του το είχα πει, άλλωστε, γιατί ήταν ο καλύτερός μου φίλος στον Ολυμπιακό. Νιώθω πολύ χαρούμενος και περήφανος που με δικαίωσε. Τον παρακολουθώ συνέχεια και μιλάμε καμιά φορά στο facebook. Είδα τον τελικό με την ΤΣΣΚΑ κυρίως για να δω πώς θα τα πάει και χάρηκα τόσο πολύ με την εμφάνιση που έκανε. Δεν θα σταματήσω να έχω τα μάτια μου πάνω του και να τον υποστηρίζω. Εκτός από τώρα, φυσικά, που είναι αντίπαλος και πρέπει να τον σταματήσω».
-Ας επιστρέψουμε στα της ευρωλίγκας. Παρακολούθησες το επεισόδιο που δημιουργήθηκε μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ευρωλίγκας για την διαιτησία; Έχεις να κάνεις κάποιο σχόλιο;
«Ναι έμαθα τι περίπου έγινε. Πιστεύω ότι οι διαιτητές στην ευρωλίγκα βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο. Λάθη πάντα γίνονται, αλλά γίνονται για όλους».
-Έχεις αγωνιστεί με τέσσερις διαφορετικές ομάδες στη διοργάνωση. Άλλες πιο ισχυρές και άλλες λιγότερο, όπως το Μαρούσι. Κατάλαβες διαφορές στον τρόπο που σε αντιμετώπιζαν οι διαιτητές; Διαπίστωσες ποτέ πρόθεση να σφυρίξουν προς μια κατεύθυνση;
«Δεν θα το έλεγα. Κατά κανόνα οι διαιτητές σέβονται την έδρα. Όταν είσαι γηπεδούχος παίρνεις συνήθως περισσότερα φάουλ και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι παίζεις με περισσότερη ενέργεια. Γενικά, όμως, δεν μπορώ να πω ότι έχω νιώσει να με «κλέβουν». Ίσως πάνω στην ένταση του αγώνα να αισθανθείς ότι αδικείσαι, αλλά όταν ηρεμήσεις και ξαναδείς το παιχνίδι διαπιστώνεις ότι τα λάθη είναι λίγο πολύ μοιρασμένα».
-Το ίδιο και στην Ελλάδα;
Εντάξει, ξέρω ότι στην Ελλάδα γίνεται πολλή κουβέντα για τη διαιτησία. Ειδικά στα παιχνίδια Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού που τα πάντα μοιάζουν έτοιμα να εκραγούν. Το ΟΑΚΑ για παράδειγμα είναι μια πολύ σκληρή έδρα από όλες τις απόψεις…».
-Στην Τουρκία νιώθεις πιο χαλαρός;
«Καμία σύγκριση. Στην Ελλάδα η πίεση ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ο κόσμος ξέρει μπάσκετ, αγαπάει το μπάσκετ και έχει απαιτήσεις. Ειδικά η έχθρα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δεν υπάρχει πουθενά! Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Οι παίκτες τα δίνουν όλα στη μάχη και οι οπαδοί τρελαίνονται. Απίστευτη φάση!»…
-Είσαι πάντως το αγαπημένο παιδί του Μαχμούτι; Δεν σε αποχωρίζεται με τίποτα.
«Το αγαπημένο του παιδί είναι ο Τζόσουα» (γέλια και από τον ίδιο τον Σιπ που το άκουσε). «Σοβαρά τώρα, έχω μια πολύ καλή συνεργασία με τον κόουτς. Ξέρει τι θέλει από μένα και ξέρω τι να περιμένω από τον ίδιο. Υπάρχει επικοινωνία».
-Τελευταία ερώτηση γιατί αρχίζει και το ματς της Βαρκελώνης και σε περιμένουν οι συμπαίκτες σου να το δείτε παρέα. Ποιοι θα πάνε Λονδίνο από τα υπόλοιπα ζευγάρια;
«Νομίζω ότι η ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα θα είναι εκεί. Το Ρεάλ-Μακάμπι είναι πιο ανοικτό και βλέπω να φτάνει στα πέντε παιχνίδια».
olympiacos-blog
Αναλυτικά Στην Ελλάδα έχτισε το όνομά του και στην Τουρκία κάνει την… απόσβεση. Η εξέλιξή του συνεχής και ραγδαία. Oρκισμένος αντιστάρ, παίκτης-εγγύηση , αγαπημένο παιδί των προπονητών και εξαιρετικός χαρακτήρας. Είναι το πιο αξιόπιστο όπλο της ομάδας του και ταυτόχρονα αποτελεί τον μεγάλο πονοκέφαλο του Μπαρτζώκα, με τον οποίο συμπρωταγωνίστησε στο… θαύμα του Αμαρουσίου το 2010. Το ΣΕΦ τον υποδέχεται πάντα ως φίλο, αλλά κι εκείνος δεν νιώθει ποτέ ξένος.
Ο λόγος φυσικά για τον Τζαμόν Λούκας (ή Γκόρντον αν προτιμάτε), ο οποίος άνοιξε την καρδιά του σε μια αποκλειστική συνέντευξη-ποταμό. Μίλησε για την κόντρα της Εφές με τον Ολυμπιακό, θυμήθηκε με χαρά και… πίκρα τις μέρες του στο Λιμάνι, έβαλε στη «ζυγαριά» τον Ίβκοβιτς και τον Μπαρτζώκα, υποκλίθηκε στο φιλαράκι του, τον «Παπ», ενώ μίλησε μέχρι και για το θέμα των ημερών: Τη διαιτησία στη ευρωλίγκα!
Το ραντεβού δόθηκε στο ξενοδοχείο που έχει καταλύσει η αποστολή της τουρκικής ομάδας, λίγο μετά το δείπνο. Ο Αμερικανός άσος με μια… μπανάνα στο χέρι και χαλαρή διάθεση ήταν έτοιμος να μιλήσει για τα πάντα. Όσο η κουβέντα προχωρούσε, η… συντροφιά μεγάλωνε. Πρώτος «αδιάκριτος» ο Τζόρνταν Φάρμαρ. Ακολούθησε ο Τζόσουα Σιπ. Μαζεύτηκαν κι άλλοι μέχρι που τελικά τον πήραν σχεδόν σηκωτό για να δουν παρέα τη μάχη του Παναθηναϊκού με τη Μπαρτσελόνα.
Για όση ώρα πάντως μίλησε ρωτήθηκε για πολλά. Και απάντησε σε όλα…
-Όταν συνειδητοποίησες ότι αντίπαλος της Εφές για μια θέση στο φάιναλ φορ θα είναι ο Ολυμπιακός, τι σκέφτηκες; Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση.
«Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν γιατί δεν καταφέραμε να πάρουμε το πλεονέκτημα έδρας. Κάναμε απογοητευτικό φινάλε στο ΤΟΡ-16 και αυτό με εκνεύρισε. Όταν κατάλαβα ότι θα αντιμετωπίσω τον Ολυμπιακό, ένιωσα όμορφα και ήρεμα. Μια πόλη και ένα γήπεδο που γνωρίζω και μου φέρνουν ευχάριστες αναμνήσεις. Καθόλου άσχημα. Από κει και πέρα ήξερα ότι με όποιον κι αν παίζαμε θα ήταν δύσκολο».
-Από κούραση πώς πας; Μεγαλύτερη από ποτέ η φετινή σεζόν και τα πλέι οφ ξεκίνησαν χωρίς να πάρετε ανάσα.
«Αισθάνομαι περίφημα. Δεν νιώθω ιδιαίτερη κούραση, ίσως λόγω του ότι το τούρκικο πρωτάθλημα δεν είναι ιδιαίτερα σκληρό και δεν μας έχει επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό. Τι να πουν και οι παίκτες των ισπανικών ομάδων που εκτός από την ευρωλίγκα έχουν και την ΑCB…».
-Σε αντίθεση με τα δύο παιχνίδα της πρώτης φάσης, η πρώτη σας σύγκρουση με τον Ολυμπιακό στα προημιτελικά αποδείχτηκε πολύ κλειστή. Πώς το εξηγείς; Είναι και θέμα κρισιμότητας που σας αναγκάζει να προσέχετε περισσότερο τα νώτα σας;
«Τα πρώτα παιχνίδια είναι μια μακριά ανάμνηση και θα λέγαμε ότι εξελίχθηκαν με απροσδόκητο τρόπο. Εμείς βάλαμε πάρα πολλά σουτ στο πρώτο, όπως έκανε και ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ. Δεν θεωρώ ότι η μία ομάδα είναι δέκα φορές καλύτερη από την άλλη. Είμαστε πολύ κοντά με τον Ολυμπιακό και αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα την Τρίτη».
-Αλήθεια, σε δυσκόλεψε η νέα μπάλα; Πολύς λόγος έγινε για αυτή την αλλαγή.
«Όλους τους δυσκόλεψε. Δεν ήταν καθόλου «παιγμένη» και δεν εφάρμοζε στα χέρια. Είδες πόσα αβίαστα λάθη έγιναν, ειδικά στο ξεκίνημα. Όσο για τα σουτ; Νομίζω ότι το 1/19 τρίποντα τα λέει όλα. Και οι παίκτες του Ολυμπιακού πάντως είχαν προβλήματα με την μπάλα. Ούτε τα δικά τους ποσοστά ήταν καλά. Τελικά μόνο στον Πρίντεζη άρεσε»!(γέλια)
-Δεν νομίζω πάντως να σας… «χαλάει» το χαμηλό σκορ;
«Όχι, μας συμφέρει εννοείται! Στόχος μας ήταν να εμποδίσουμε το τρανζίσιον του Ολυμπιακού, γιατί εκεί βρίσκεται η δύναμή του. Νομίζω ελέγξαμε τον ρυθμό στο μεγαλύτερο διάστημα κι έτσι δεν επιτρέψαμε στον κόσμο να πάρει πολλές φορές «φωτιά». Δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να δούμε τον Ολυμπιακό να τρέχει και τους οπαδούς τους να …τρελαίνονται. Μόνο σε μια περίπτωση συνέβη αυτό, όταν χάσαμε τη συγκέντρωσή μας στο δεύτερο δεκάλεπτο και είδες τι έγινε. Μείναμε μέσα σε ελάχιστο χρόνο αρκετά πίσω στο σκορ».
-Από τη στιγμή λοιπόν που ακολουθήσατε το πλάνο σας, γιατί χάσατε;
«Ήταν ζήτημα δύο-τριών σουτ. Μείναμε ζωντανοί και ανταγωνιστικοί ως το τέλος, αλλά αυτή η απίστευτη αστοχία δεν μας επέτρεψε να πάρουμε κάτι καλό».
-Μπορεί να αλλάξει κάτι ουσιαστικό εν όψει του δεύτερου αγώνα;
«Τακτικά όχι πολλά πράγματα. Ελπίζουμε όμως να βρεθούμε σε καλύτερη μέρα. Ειδικά κάποιοι παίκτες-κλειδιά που δεν τα κατάφεραν στο πρώτο παιχνίδι».
-Πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού σού ζητούσαν έξω από το ΣΕΦ να επιστρέψεις. Φαντάζομαι ξέρεις ότι είσαι από τους πιο αγαπητούς παίκτες των τελευταίων ετών, παρότι έμεινες μόνο ένα χρόνο στην ομάδα. Πώς το εξηγείς;
«Νομίζω εκτίμησαν το γεγονός ότι πάλευα πάντα για την ομάδα. Καταλαβαίνω την συμπάθειά τους για μένα κάθε φορά που έρχομαι ως αντίπαλος. Εχω κι εγώ μεγάλο σεβασμό για εκείνους και δεν ξεχνάω ότι με χειροκροτούσαν πάντα. Ακόμη και στα πρώτα παιχνίδια που δεν έπαιζα καλά. Ο Ολυμπιακός είναι στην καρδιά μου, τον παρακολουθώ και θυμάμαι πάντα της μέρες μου στον Πειραιά με χαμόγελο».
-Το αποκλείεις να ξαναβάλεις τα ερυθρόλευκα;
«Καθόλου! Ποτέ δεν ξέρεις τη θα φέρει η επόμενη μέρα και ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Το μέλλον θα δείξει».
-Η άποψή σου για τους αδερφούς Αγγελόπουλους;
«Σπουδαίοι άνθρωποι, που αγαπάνε πολύ το μπάσκετ και τον Ολυμπιακό. Εξασφαλίζουν ιδανικές συνθήκες για τους αθλητές της ομάδας».
-Μιας και γυρίσαμε τον χρόνο πίσω, ας μείνουμε εκεί. Γιατί τελικά δεν πέτυχε η ομάδα του 2011;
«Γιατί δεν ήταν όσο ομάδα έπρεπε. Υπήρχαν πολλοί καλοί παίκτες, πολλοί σταρ αλλά ποτέ δεν βρήκαμε τους ρόλους. Εγώ για παράδειγμα ερχόμουν ως παίκτης πρωταγωνιστής από το Μαρούσι και έπρεπε να γίνω ρολίστας. Δεν με πείραξε καθόλου, όμως».
-Πολλοί λένε ότι η τωρινή ομάδα, έτσι όπως έχει χτιστεί, θα σου ταίριαζε περισσότερο.
«Το καταλαβαίνω. Λειτουργεί περισσότερο με το ομαδικό πνεύμα, κάτι που χαρακτηρίζει και το δικό μου στυλ. Γι’ αυτό και έφτασε στον περσινό θρίαμβο. Ήταν 100% ομάδα που δεν σταματούσε να παλεύει ποτέ. Χάρηκα πολύ για όσα κατάφερε ο Ολυμπιακός πέρυσι».
-Ποια ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση εκείνης της σεζόν; Ο αποκλεισμός από την Σιένα ή απώλεια του τίτλου από τον Παναθηναϊκό;
«Χμμ, νομίζω ο αποκλεισμός από την Σιένα μας κόστισε περισσότερο. Δεν το περιμέναμε και δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε όταν τελικά συνέβη. Αν είχαμε βρεθεί στο φάιναλ φορ ίσως όλα να ήταν διαφορετικά. Μου είχε κοστίσει πολύ εκείνη η σειρά. Ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα».
-Θυμάσαι πόσο είχε τελειώσει το πρώτο παιχνίδι;
«Φυσικά θυμάμαι! Ήταν μια μαγική βραδιά. Ακόμη κι εμείς δυσκολευτήκαμε να καταλάβουμε πώς κερδίσαμε με τόσο μεγάλη διαφορά. Όλοι μας έστελναν στο φάιναλ φορ από το 1-0, όμως δεν έχει καμία σημασία αν θα κερδίσεις με έναν ή 50 πόντους αυτά τα ματς. Τελικά η Σιένα αποδείχτηκε πιο ομάδα από εμάς, βρήκε τις αδυναμίες μας και δίκαια προκρίθηκε. Ας προσέχαμε» -Ύστερα, βέβαια, χάθηκε και ο ελληνικός τίτλος από τον μεγάλο αντίπαλο. Παρά την μεγάλη ευκαιρία που είχατε στο τέταρτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ.
«Από την στιγμή που χάσαμε το πρώτο ματς και το πλεονέκτημα έδρας, τα πάντα έγιναν πάρα πολύ δύσκολα. Ο Παναθηναϊκός ήταν πρωταθλητής Ευρώπης και το ΟΑΚΑ μια έδρα καθόλου φιλόξενη για τον Ολυμπιακό. Είχαμε πάντως μεγάλη ευκαιρία να ισοφαρίσουμε αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Πραγματικά με στεναχώρησε πολύ η κατάληξη που είχε η συγκεκριμένη σεζόν».
-Στην Ελλάδα συνεργάστηκες και με τον Ίβκοβιτς και με τον Μπαρτζώκα. Διαφορές; Ομοιότητες;
«Είναι εντελώς διαφορετικοί. Ο Ίβκοβιτς είναι μύθος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Προκαλεί απεριόριστο σεβασμό. Τον ενδιαφέρει πολύ η έννοια ομάδα, οι ρόλοι των παικτών και η ψυχολογική προετοιμασία των παιχνιδιών. Ο κόουτς Μπαρτζώκας έχει άλλο στυλ. Του αρέσει να βρίσκεται κοντά με τους παίκτες και γενικά έχει διαφορετικές μεθόδους. Είναι εξαιρετικός προπονητής από κάθε άποψη».
-Το γεγονός ότι πήρε την θέση του Ίβκοβιτς προκάλεσε πολλές συζητήσεις, αλλά και αρκετές… αμφιβολίες. Πιστεύεις ότι θα κερδίσει την πρόκληση του Ολυμπιακού;
«Ναι, το πιστεύω πραγματικά! Είναι πολύ καλός προπονητής και άνθρωπος . Έχει πολλές γνώσεις και πρέπει όλοι να τον εμπιστευτούν. Το έργο του είναι απίστευτα δύσκολο, γιατί ανέλαβε μια ομάδα που είχε κάνει κάτι ακατόρθωτο. Μπορεί όμως να τα καταφέρει και να καθιερωθεί. Αξίζει 100% να βρίσκεται σε κορυφαίο επίπεδο».
-Θέλω ένα σχόλιο για έναν πρώην συμπαίκτη σου και νυν αντίπαλό σου, μα πάνω απ’ όλα φίλο σου.
«Για τον Παπ, ε; Είναι ο άνθρωπός μου!».
-Περίμενες ότι θα έχει αυτή την εξέλιξη;
«Από την πρώτη στιγμή που τον είδα ήμουν σίγουρος ότι θα φτάσει ψηλά. Του το είχα πει, άλλωστε, γιατί ήταν ο καλύτερός μου φίλος στον Ολυμπιακό. Νιώθω πολύ χαρούμενος και περήφανος που με δικαίωσε. Τον παρακολουθώ συνέχεια και μιλάμε καμιά φορά στο facebook. Είδα τον τελικό με την ΤΣΣΚΑ κυρίως για να δω πώς θα τα πάει και χάρηκα τόσο πολύ με την εμφάνιση που έκανε. Δεν θα σταματήσω να έχω τα μάτια μου πάνω του και να τον υποστηρίζω. Εκτός από τώρα, φυσικά, που είναι αντίπαλος και πρέπει να τον σταματήσω».
-Ας επιστρέψουμε στα της ευρωλίγκας. Παρακολούθησες το επεισόδιο που δημιουργήθηκε μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ευρωλίγκας για την διαιτησία; Έχεις να κάνεις κάποιο σχόλιο;
«Ναι έμαθα τι περίπου έγινε. Πιστεύω ότι οι διαιτητές στην ευρωλίγκα βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο. Λάθη πάντα γίνονται, αλλά γίνονται για όλους».
-Έχεις αγωνιστεί με τέσσερις διαφορετικές ομάδες στη διοργάνωση. Άλλες πιο ισχυρές και άλλες λιγότερο, όπως το Μαρούσι. Κατάλαβες διαφορές στον τρόπο που σε αντιμετώπιζαν οι διαιτητές; Διαπίστωσες ποτέ πρόθεση να σφυρίξουν προς μια κατεύθυνση;
«Δεν θα το έλεγα. Κατά κανόνα οι διαιτητές σέβονται την έδρα. Όταν είσαι γηπεδούχος παίρνεις συνήθως περισσότερα φάουλ και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι παίζεις με περισσότερη ενέργεια. Γενικά, όμως, δεν μπορώ να πω ότι έχω νιώσει να με «κλέβουν». Ίσως πάνω στην ένταση του αγώνα να αισθανθείς ότι αδικείσαι, αλλά όταν ηρεμήσεις και ξαναδείς το παιχνίδι διαπιστώνεις ότι τα λάθη είναι λίγο πολύ μοιρασμένα».
-Το ίδιο και στην Ελλάδα;
Εντάξει, ξέρω ότι στην Ελλάδα γίνεται πολλή κουβέντα για τη διαιτησία. Ειδικά στα παιχνίδια Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού που τα πάντα μοιάζουν έτοιμα να εκραγούν. Το ΟΑΚΑ για παράδειγμα είναι μια πολύ σκληρή έδρα από όλες τις απόψεις…».
-Στην Τουρκία νιώθεις πιο χαλαρός;
«Καμία σύγκριση. Στην Ελλάδα η πίεση ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ο κόσμος ξέρει μπάσκετ, αγαπάει το μπάσκετ και έχει απαιτήσεις. Ειδικά η έχθρα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δεν υπάρχει πουθενά! Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Οι παίκτες τα δίνουν όλα στη μάχη και οι οπαδοί τρελαίνονται. Απίστευτη φάση!»…
-Είσαι πάντως το αγαπημένο παιδί του Μαχμούτι; Δεν σε αποχωρίζεται με τίποτα.
«Το αγαπημένο του παιδί είναι ο Τζόσουα» (γέλια και από τον ίδιο τον Σιπ που το άκουσε). «Σοβαρά τώρα, έχω μια πολύ καλή συνεργασία με τον κόουτς. Ξέρει τι θέλει από μένα και ξέρω τι να περιμένω από τον ίδιο. Υπάρχει επικοινωνία».
-Τελευταία ερώτηση γιατί αρχίζει και το ματς της Βαρκελώνης και σε περιμένουν οι συμπαίκτες σου να το δείτε παρέα. Ποιοι θα πάνε Λονδίνο από τα υπόλοιπα ζευγάρια;
«Νομίζω ότι η ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα θα είναι εκεί. Το Ρεάλ-Μακάμπι είναι πιο ανοικτό και βλέπω να φτάνει στα πέντε παιχνίδια».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παπαδημούλης: Να ψάξει και τον ΣΥΡΙΖΑ ο εισαγγελέας για τα δάνεια
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πολεμώντας τον καρκίνο και από τις... δύο πλευρές
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
