2013-04-12 19:30:04
Γράφει ο Πανταζόπουλος Κοσμάς, Παθολόγος
Η ζάλη είναι ένας ασαφής όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει διάφορα αισθήματα όπως το υποκειμενικό αίσθημα αβεβαιότητας αστάθειας ή κίνησης του σώματος μας στο χώρο.
Επίσης χρησιμοποιείτε για να περιγράψει αισθήματα άλλα από την κυριολεκτική σημασία του όρου όπως διανοητική σύγχυση, θόλωση όρασης, τάση προς λιποθυμία, κεφαλαλγία, καρηβαρία, ή μυρμηκίαση.
Χρειάζεται λοιπόν ένα πολύ προσεκτικό ιστορικό ώστε να καθορισθεί με ακρίβεια τι είναι αυτό που αισθάνεται ο ασθενής όταν «έντρομος» μας δηλώνει ότι ζαλίζεται. Έτσι, κι αφού αποκλείσουμε τα παραπλανητικά συμπτώματα ή τις διαταραχές της βάδισης, μπορούμε να εξετάσουμε αν τα περιγραφόμενα συμπτώματα εντάσσονται σε μια από τις παρακάτω πέντε κατηγορίες που χωρίζουμε τη ζάλη:
1) Ίλιγγος : περιστροφική κίνηση είτε του ασθενή προς το περιβάλλον (υποκειμενικός ίλιγγος), είτε του περιβάλλοντος προς τον ασθενή (αντικειμενικός ίλιγγος)
2) Διαταραχή ισορροπίας : (αστάθεια, έλλειψη ισορροπίας) αφορά κορμό και άκρα παρά την κεφαλή
3) Τάση προς λιποθυμία : πρόκειται για αίσθημα προ της πραγματικής λιποθυμίας το οποίο συμπεριλαμβάνει όλα τα πρόδρομα συμπτώματα της απώλειας συνείδησης
4) Μεικτή ζάλη : πρόκειται για συνδυασμό δύο ή όλων των παραπάνω μορφών ζάλης
5) Μη ειδική ζάλη : με αυτό τον όρο θα χαρακτηρίσουμε το αίσθημα αστάθειας η οποία δεν αντιστοιχεί στις παραπάνω κατηγορίες ζάλης
Ο προσανατολισμός ενός ατόμου στο χώρο καθορίζεται από την αρμονική συνεργασία του οπτικού, ακουστικού και ιδιοδεκτικού συστήματος. Τα τρία αυτά συστήματα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους καλύπτοντας και συμπληρώνοντας το ένα το άλλο σε μια προσπάθεια διατήρησης του αισθήματος της ισορροπίας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται πληθώρα οργάνων (μάτια, αυτιά, υποδοχείς σε δέρμα, μύες, οστά και αρθρώσεις) τα οποία αποστέλλουν τις πληροφορίες που συλλέγουν το κεντρικό επεξεργαστικό όργανο τον εγκέφαλο.
Ο εγκέφαλος και εφόσον δε συντρέχουν λόγοι δυσλειτουργίας του (π.χ. ελάττωση εγκεφαλικής αιματικής ροής με συνέπεια υποξαιμία) επεξεργάζεται τις πληροφορίες και δίνει την τελική αίσθηση της φυσιολογικής αίσθησης του σώματος.
Οι αιτίες της ζάλης μπορεί να είναι καλοήθεις διαταραχές των ανωτέρω σταθεροποιητικών συστημάτων, όπως για παράδειγμα οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, η ναυτία του ταξιδιού η ασυνήθιστη θέση της κεφαλής (υπερέκταση αυτής κατά τη διάρκεια βαφής της οροφής) τα αγχώδη σύνδρομα και ορισμένες περιπτώσεις καλοήθους ορθοστατικής υπότασης.
Εκτός όμως των φυσιολογικών διαταραχών υπάρχουν και σοβαρά νοσήματα, που προκαλούν ζάλη. Τέτοια είναι τα καρδιακά νοσήματα, τα εγκεφαλικά νοσήματα, η στένωση των καρωτιδικών και των σπονδυλικών αγγείων, η απώλεια αίματος, η αναιμία κ.ά. Επίσης κακή όραση, διαταραχή της ακοής, φάρμακα όπως ινσουλίνη ή διουρητικά προκαλούν ζάλη με συμπτώματα που εύκολα διαχωρίζονται από το ιστορικό ακόμη.
Η λεπτομερής κλινική διερεύνηση με το ιστορικό και την κλινική εξέταση του ασθενούς στο ιατρείο μας, θα διαγνώσει αν η ζάλη οφείλεται σε απλές διαταραχές ή απλά ιατρικά νοσήματα. Επίσης θα αξιολογήσει εάν χρειάζονται επιπλέον εργαστηριακές εξετάσεις ή εάν πρόκειται για πιο σοβαρή παθολογική ασθένεια που χρήζει ειδικό εργαστηριακό έλεγχο ή ακόμη και άμεση νοσηλεία. Η ορθή λοιπόν διερεύνηση της ζάλης από έμπειρο επιστημονικό προσωπικό είναι απαραίτητη για τον σχεδιασμό της σωστής και αποτελεσματικής θεραπείας.
iasy.gr
Η ζάλη είναι ένας ασαφής όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει διάφορα αισθήματα όπως το υποκειμενικό αίσθημα αβεβαιότητας αστάθειας ή κίνησης του σώματος μας στο χώρο.
Επίσης χρησιμοποιείτε για να περιγράψει αισθήματα άλλα από την κυριολεκτική σημασία του όρου όπως διανοητική σύγχυση, θόλωση όρασης, τάση προς λιποθυμία, κεφαλαλγία, καρηβαρία, ή μυρμηκίαση.
Χρειάζεται λοιπόν ένα πολύ προσεκτικό ιστορικό ώστε να καθορισθεί με ακρίβεια τι είναι αυτό που αισθάνεται ο ασθενής όταν «έντρομος» μας δηλώνει ότι ζαλίζεται. Έτσι, κι αφού αποκλείσουμε τα παραπλανητικά συμπτώματα ή τις διαταραχές της βάδισης, μπορούμε να εξετάσουμε αν τα περιγραφόμενα συμπτώματα εντάσσονται σε μια από τις παρακάτω πέντε κατηγορίες που χωρίζουμε τη ζάλη:
1) Ίλιγγος : περιστροφική κίνηση είτε του ασθενή προς το περιβάλλον (υποκειμενικός ίλιγγος), είτε του περιβάλλοντος προς τον ασθενή (αντικειμενικός ίλιγγος)
2) Διαταραχή ισορροπίας : (αστάθεια, έλλειψη ισορροπίας) αφορά κορμό και άκρα παρά την κεφαλή
3) Τάση προς λιποθυμία : πρόκειται για αίσθημα προ της πραγματικής λιποθυμίας το οποίο συμπεριλαμβάνει όλα τα πρόδρομα συμπτώματα της απώλειας συνείδησης
4) Μεικτή ζάλη : πρόκειται για συνδυασμό δύο ή όλων των παραπάνω μορφών ζάλης
5) Μη ειδική ζάλη : με αυτό τον όρο θα χαρακτηρίσουμε το αίσθημα αστάθειας η οποία δεν αντιστοιχεί στις παραπάνω κατηγορίες ζάλης
Ο προσανατολισμός ενός ατόμου στο χώρο καθορίζεται από την αρμονική συνεργασία του οπτικού, ακουστικού και ιδιοδεκτικού συστήματος. Τα τρία αυτά συστήματα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους καλύπτοντας και συμπληρώνοντας το ένα το άλλο σε μια προσπάθεια διατήρησης του αισθήματος της ισορροπίας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται πληθώρα οργάνων (μάτια, αυτιά, υποδοχείς σε δέρμα, μύες, οστά και αρθρώσεις) τα οποία αποστέλλουν τις πληροφορίες που συλλέγουν το κεντρικό επεξεργαστικό όργανο τον εγκέφαλο.
Ο εγκέφαλος και εφόσον δε συντρέχουν λόγοι δυσλειτουργίας του (π.χ. ελάττωση εγκεφαλικής αιματικής ροής με συνέπεια υποξαιμία) επεξεργάζεται τις πληροφορίες και δίνει την τελική αίσθηση της φυσιολογικής αίσθησης του σώματος.
Οι αιτίες της ζάλης μπορεί να είναι καλοήθεις διαταραχές των ανωτέρω σταθεροποιητικών συστημάτων, όπως για παράδειγμα οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, η ναυτία του ταξιδιού η ασυνήθιστη θέση της κεφαλής (υπερέκταση αυτής κατά τη διάρκεια βαφής της οροφής) τα αγχώδη σύνδρομα και ορισμένες περιπτώσεις καλοήθους ορθοστατικής υπότασης.
Εκτός όμως των φυσιολογικών διαταραχών υπάρχουν και σοβαρά νοσήματα, που προκαλούν ζάλη. Τέτοια είναι τα καρδιακά νοσήματα, τα εγκεφαλικά νοσήματα, η στένωση των καρωτιδικών και των σπονδυλικών αγγείων, η απώλεια αίματος, η αναιμία κ.ά. Επίσης κακή όραση, διαταραχή της ακοής, φάρμακα όπως ινσουλίνη ή διουρητικά προκαλούν ζάλη με συμπτώματα που εύκολα διαχωρίζονται από το ιστορικό ακόμη.
Η λεπτομερής κλινική διερεύνηση με το ιστορικό και την κλινική εξέταση του ασθενούς στο ιατρείο μας, θα διαγνώσει αν η ζάλη οφείλεται σε απλές διαταραχές ή απλά ιατρικά νοσήματα. Επίσης θα αξιολογήσει εάν χρειάζονται επιπλέον εργαστηριακές εξετάσεις ή εάν πρόκειται για πιο σοβαρή παθολογική ασθένεια που χρήζει ειδικό εργαστηριακό έλεγχο ή ακόμη και άμεση νοσηλεία. Η ορθή λοιπόν διερεύνηση της ζάλης από έμπειρο επιστημονικό προσωπικό είναι απαραίτητη για τον σχεδιασμό της σωστής και αποτελεσματικής θεραπείας.
iasy.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
