2012-04-02 11:52:42
Σαρδόνιο χαμόγελο και πρόσωπο που έλαμπε, είχε μετά την επική πρόκριση του Ολυμπιακού στο φάιναλ-φορ, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς... Ο δημιουργός και εμπνευστής αυτή της ομάδας, έβαλε την πήχη ακόμη ψηλότερα όταν χωρίς δισταγμό τόνισε στις δηλώσεις του πως «δεν έχει φθάσει ακόμη στο ταβάνι της. Έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης και μπορεί να πετύχει ακόμη περισσότερα πράγματα». Φυσικά δεν προσδιόρισε το πότε και είναι εύκολο να το προσαρμόσει ανάλογα με τον τρόπο που θα εξυπηρετεί την ψυχολογία των παικτών του και ενδεχομένως τη χρονική στιγμή που θα του ζητηθεί συγκεκριμένος προσδιορισμός. Όμως η ερώτηση στην αίθουσα Τύπου στο ΣΕΦ, μετά την τρίτη και τελευταία νίκη επί της Σιένας ήταν φανερό πως επικεντρωνόταν στην εφετινή ομάδα.
Στην ομάδα που διεκδικεί με πλεονέκτημα έδρας το πρωτάθλημα αλλά και γιατί όχι τον τίτλο της Ευρωλίγκας ή τουλάχιστον την πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός άλλωστε να είστε βέβαιοι πως δεν θα πάει στην Κωνσταντινούπολη για να αγναντεύει τον μαγευτικό Βόσπορο και να επισκεφτεί την Αγιά Σοφιά, τα Πριγκηπονήσια και το «Μεγάλο Παζάρι».
Αντιθέτως δεν θα... παζαρευτεί κανένα ματς και ειδικά τον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα ο Ίβκοβιτς θα τον σχεδιάζει για έναν ολόκληρο μήνα! Όταν θα κάνει μια από τις παραπάνω βόλτες, όπως το συνηθίζει ο «Ντούντα» δεν θα έχει τουριστικό σκοπό αλλά να αποφορτίσει τα «μωρά» του από την πίεση και να τους χαλαρώσει πριν από τον αγώνα που οριοθετεί από το βράδυ της Παρασκευής τη νέα υπέρβαση των Ερυθρόλευκων.
Αν μάλιστα υπήρχε κάποιος τρόπος με τον οποίο θα εγγυόταν ότι οι δύο ομάδες την 11η Μαΐου θα εμφανιστούν στο παρκέ του «Σινάν Ερντέν» στην κατάσταση που βρίσκονται τη δεδομένη στιγμή, θα πόνταρα στον Ολυμπιακό για φιναλίστ της διοργάνωσης. Στα χαρτιά η «Μπάρτσα» θα είναι το φαβορί, αλλά στο γήπεδο η φρεσκάδα, η ενέργεια, η επιθετικότητα και η αγριάδα που βγάζει ο Ολυμπιακός είναι ικανά (και αναγκαία) στοιχεία για να είναι ο Ίβκοβιτς εκείνος που θα έχει τα λευκά πιόνια στην παρτίδα σκάκι με τον Τσάβι Πασκουάλ Κι επειδή τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, αν ο Ολυμπιακός θέλει να την ικανοποιήσει με τον τρόπο που έπραξε πριν από 20 χρόνια, στην ίδια πόλη, η Παρτίζαν Βελιγραδίου με τα δικά της «μωρά», θα πρέπει να επιθυμεί να είναι παρών και ο προπονητής εκείνης της ομάδας-θαύμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Κοινώς να προκριθεί, την Πέμπτη, στο φάιναλ-φορ και ο Παναθηναϊκός του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Αμφιβάλω αν ο Καρλ Χάινς, όταν είπε πως θέλει «τον Παναθηναϊκό στον τελικό της Ευρωλίγκας» έκανε την συγκεκριμένη δήλωση έχοντας αγωνιστικά κριτήρια στο μυαλό του και δεν περιορίστηκε στα στενά περιθώρια της... λαϊκής κατανάλωσης. Όμως αυτή θα πρέπει να είναι η προσέγγιση για τον Ολυμπιακό και εφόσον θέλει να ονειρεύεται την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, θα επιθυμεί διακαώς την πρόκριση του Παναθηναϊκού στο φάιναλ-φορ!
Το γιατί βρίσκεται σε μια εκτίμηση που είναι κοινά αποδεκτή στην Ευρώπη, συζητείται στα δημοσιογραφικά θεωρία, εκφράζεται από προπονητές στα περισσότερα «πηγαδάκια». Η ΤΣΣΚΑ, που έχει ήδη πάρει θέση στον άλλον ημιτελικό, στο μυαλό και τις προβλέψεις όλων των ανθρώπων που ασχολούνται με το άθλημα έχει πάρει θέση ακόμη και στο θρόνο της Ευρώπης διαδεχόμενη τον Παναθηναϊκό.
Το «εκτός αν φύγει ο Κιριλένκο» εξαλείφθηκε στα μέσα Γενάρη και πλέον η μοναδική ουσιαστικά αμφισβήτηση βρίσκεται στο «μόνο ο Παναθηναϊκός ίσως να μπορεί να την εκτροχιάσει». Ο Ομπράντοβιτς και η «κομπιοτεράιζ», έμπειρη και με ποιοτικούς παίκτες ομάδα του, μοιάζει να είναι η μόνη που ενδεχομένως να μπορέσει να στριμώξει στα σχοινιά την ομάδα του Καζλάουσκας. Το πέτυχε στον αγώνα του ΟΑΚΑ, αλλά δεν κατόρθωσε να πάρει τη νίκη, μπορεί να το πετύχει με αποτελεσματικότητα στον ημιτελικό της 11ης Μαίου, αν και εφόσον προηγουμένως δεν πετάξει στα σκουπίδια την ευκαιρία που έχει την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ για να προκριθεί σε βάρος της Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Υπό αυτό το πρίσμα η δήλωση του Καρλ Χάινς έχει νόημα, έχει λογική και είναι σωστή. Όχι πως σε έναν «εμφύλιο» τελικό ο Ολυμπιακός είναι βέβαιο πως θα πάρει τον τίτλο που ονειρεύεται από το 1997 και μετά. Αλλά διότι σε έναν τελικό απέναντι στην «αρκούδα» της Μόσχας οι πιθανότητες των Ερυθρολεύκων θα είναι κατά πολύ λιγότερες από ό, τι αν έχει να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό.
Είναι αποδεδειγμένο ότι οι αγώνες των δύο «αιωνίων», όποια κι αν είναι η αγωνιστική κατάσταση τους ή ποιοτική διαφορά τους είναι απρόβλεπτα ντέρμπι λόγω των ειδικών συνθηκών. Η πίεση της ήττας από τον «εχθρό» αυξάνει τη νευρικότητα των παικτών της καλύτερης ομάδας, το κίνητρο της νίκης του «μισητού αντιπάλου» αλλά και η συχνή τριβή των πολλών συναντήσεων στην Ελλάδα, αυξάνει την επιθετικότητα και τις ελπίδες της θεωρητικά υποδεέστερης ομάδας.
Εφέτος μάλιστα που ο Ολυμπιακός είναι ομάδα με πειθαρχία, αρχές, προπονητική σφραγίδα και αμύνεται σαν «λιοντάρι», έχει τον ενθουσιασμό της νεανικής ομάδας αλλά και από την πρόκριση επί της Σιένας, ενώ ο Παναθηναϊκός έχει απολέσει κάποιους ποιοτικούς παίκτες (Φώτση-Νίκολας) αντικαθιστώντας τους με άλλους που δεν έχουν (τουλάχιστον ακόμη) προσφέρει τα ανάλογα (Σμιθ, Λόγκαν) έναν 40λεπτο τους σε ουδέτερο γήπεδο, δίνει στην ομάδα του Ίβκοβιτς περισσότερες πιθανότητες από ό,τι ένα ματς με την ΤΣΣΚΑ.
Για αυτό (θα πρέπει να) θέλει ο Καρλ Χάινς και ο Ολυμπιακός τον Παναθηναϊκό στο φάιναλ-φορ. Γιατί η παρουσία των Πράσινων στην Πόλη αυξάνει τις ελπίδες του για το τέλειο φινάλε μιας ούτως ή άλλως επιτυχημένης σεζόν στην Ευρώπη!
Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Η πρόκριση στο φάιναλ-φορ είναι μια υπέρβαση για τον εφετινό Ολυμπιακό και για αυτό πανηγυρίστηκε στο ΣΕΦ με τέτοια ένταση. Από τούτη τη γωνιά, αλλά και σε live chat εδώ στο Onsports από την αρχή της σεζόν υποστήριζα πως η εφετινή ομάδα του Ολυμπιακού θα είναι στο παρκέ η καλύτερη των τελευταίων χρόνων.
Η πιο ελκυστική και ενδιαφέρουσα επί εποχής Αγγελόπουλων, οι οποίοι τόσα έχουν δώσει στον Ολυμπιακό και (αναλογικά) έχουν πάρει ελάχιστα σε χαρές και επιτυχίες. Οι οικονομικές συγκυρίες, παθήματα που έγιναν μαθήματα, άλλαξαν την οικονομική πολιτική και υποχρέωσαν την ομάδα να επιλέξει δυσκολότερο αλλά ορθότερο δρόμο για την πορεία της.
Όμως στη ζωή και τον αθλητισμό, τα μεγάλα επιτεύγματα μέσα από δυσκολίες προκύπτουν. Τέτοιες αντιμετώπισε πολλές ο Ολυμπιακός. Τόσο στη στελέχωση της ομάδας, όσο και στην πορεία της σεζόν, όταν κλήθηκε να διορθώσει κάποιες επιλογές του καλοκαιριού ή να καλύψει κενά που δημιουργήθηκαν από τραυματισμούς.
Η διαφορά του Ολυμπιακού των τελευταίων μηνών με τον Ολυμπιακό μέχρι τις εορτές, αποτυπώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στο δίλεπτο που αγωνίστηκε ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και τις αντιδράσεις του κοινού στο ΣΕΦ. Με τον «Λάζο» στην πεντάδα ο Ολυμπιακός ήταν ευάλωτος, όπως συνέβη και στο δεύτερο ματς στη Σιένα. Σχεδόν όλη η εξέδρα δυσανασχέτησε με την απόδοση του Παπαδόπουλου! Και σκεφτείτε ο Έλληνας σέντερ ήταν μέχρι τα Χριστούγεννα το δεύτερο σημείο αναφοράς των Ερυθρόλευκων. Μετά τον Σπανούλη η επιλογή ήταν post-up με τον Λάζο.
Δύο μήνες μετά, αν ο «Ντούντα» τον άφηνε εκτός 12αδας θα ήταν αδιάφορο, ενώ ταυτόχρονα ο Σπανούλης των 31 λεπτών συμμετοχής ανά αγώνα σε ευκολότερα μάλιστα ματς, έπεσε στα σημαντικότερα παιχνίδια στο 25λεπτο. Νομίζω πως είναι η ξεκάθαρη η αλλαγή εικόνας.
Ωστόσο αυτό δεν είναι, ούτε μπορεί να εκληφθεί ως κάτι αρνητικό στην επιτυχία του Ολυμπιακού. Ζωντανός οργανισμός είναι μια ομάδα και στην πορεία της προκύπτουν υποχρεωτικές αλλαγές ή διορθωτικές κινήσεις. Σημασία έχει ό,τι υπάρχει φιλοσοφία η οποία παραμένει αναλλοίωτη και όσοι μπαίνουν στο ρόστερ αφομοιώνονται από την ομάδα, που ακολουθεί συνολικά τους κανόνες. Κι αυτό ήταν το μεγαλύτερο ατού του Ολυμπιακού για να φθάσει εδώ που έφθασε και να ονειρεύεται ακόμη περισσότερα.
ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αφού εγκαταλείφθηκε η πολιτική των σούπερ-σταρ, των τεράστιων συμβολαίων, των ηχηρών μεταγραφών που το καλοκαίρι γέμιζαν τα αεροδρόμια, αλλά το χειμώνα άφηναν άδειο το ΣΕΦ, ήταν εύκολο να δημιουργηθούν από τον Ίβκοβιτς, που είναι διδάκτωρ στο πως «κτίζεις ομάδες με παίκτες-εργάτες και όχι πριμαντόνες», οι προδιαγραφές για μια ομάδα με τέτοια χαρακτηριστικά.
Προτιμήθηκαν παίκτες που η φιλοδοξία, το κίνητρο, η θέληση να πειθαρχήσουν στις εντολές του προπονητή... ήταν στοιχεία που έτρεχαν από τα σορτσάκια τους. Σκοπός να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή χημεία, να καλυφθεί το έλλειμμα σε ταλέντο και ποιότητα από την σκυλίσια άμυνα και το έξυπνο παιχνίδι που θα προκύπτει από την προσήλωση στο σύστημα, να βελτιωθούν -μέσα από την καθημερινή ανάγκη επιβίωσης της ομάδας- οι παίκτες, να ξεπεταχθούν «μικροί», να δημιουργηθούν επιτέλους συνθήκες για να κτιστεί κορμός και ομάδα.
Για αυτό το εγχείρημα, στα δικά μου μάτια και για τα δικά μου κριτήρια, ήταν ελκυστικό και ενδιαφέρον. Ανεξαρτήτως πρόκρισης ή αποκλεισμού από το φάιναλ-φορ, χωρίς να παίζει ρόλο αν θα κατακτήσει τίτλους ή μένει στο τέλος της χρονιάς με άδεια χέρια. Σημασία έχει ότι κάτι δημιουργείται εκεί στο ΣΕΦ και έχει σωστές βάσεις...
«Έρχεσαι εδώ και μας κάνεις προβοκατόρικες ερωτήσεις» μου είπε ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος το βράδυ της Παρασκευής μετά το τέλος των δηλώσεων του. Το χαμόγελο του με έπεισε πως έκανε χιούμορ, διότι δεν μπορώ να πιστέψω πως υπάρχει άνθρωπος να θεωρήσει ως προβοκάτσια την ερώτηση για «το ποιο είναι το δίδαγμα της εφετινής σεζόν, μέχρι σήμερα και σε σχέση με τις προηγούμενες».
«Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Τώρα που προκριθήκαμε είναι εύκολο να μιλάμε για την επιτυχία του μειωμένου μπάτζετ» είπαν λίγο-πολύ τα δύο αδέλφια που παρότι δεν ανέφερα σε τίποτε το οικονομικό, εστίασαν τις δηλώσεις τους στο μπάτζετ και την νέα οικονομική πολιτική.
Η προηγούμενη μάλλον έτυχε αλλά δεν πέτυχε. Η νέα προφανώς δεν έτυχε, αλλά πέτυχε!
onsports.gr
Στην ομάδα που διεκδικεί με πλεονέκτημα έδρας το πρωτάθλημα αλλά και γιατί όχι τον τίτλο της Ευρωλίγκας ή τουλάχιστον την πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός άλλωστε να είστε βέβαιοι πως δεν θα πάει στην Κωνσταντινούπολη για να αγναντεύει τον μαγευτικό Βόσπορο και να επισκεφτεί την Αγιά Σοφιά, τα Πριγκηπονήσια και το «Μεγάλο Παζάρι».
Αντιθέτως δεν θα... παζαρευτεί κανένα ματς και ειδικά τον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα ο Ίβκοβιτς θα τον σχεδιάζει για έναν ολόκληρο μήνα! Όταν θα κάνει μια από τις παραπάνω βόλτες, όπως το συνηθίζει ο «Ντούντα» δεν θα έχει τουριστικό σκοπό αλλά να αποφορτίσει τα «μωρά» του από την πίεση και να τους χαλαρώσει πριν από τον αγώνα που οριοθετεί από το βράδυ της Παρασκευής τη νέα υπέρβαση των Ερυθρόλευκων.
Αν μάλιστα υπήρχε κάποιος τρόπος με τον οποίο θα εγγυόταν ότι οι δύο ομάδες την 11η Μαΐου θα εμφανιστούν στο παρκέ του «Σινάν Ερντέν» στην κατάσταση που βρίσκονται τη δεδομένη στιγμή, θα πόνταρα στον Ολυμπιακό για φιναλίστ της διοργάνωσης. Στα χαρτιά η «Μπάρτσα» θα είναι το φαβορί, αλλά στο γήπεδο η φρεσκάδα, η ενέργεια, η επιθετικότητα και η αγριάδα που βγάζει ο Ολυμπιακός είναι ικανά (και αναγκαία) στοιχεία για να είναι ο Ίβκοβιτς εκείνος που θα έχει τα λευκά πιόνια στην παρτίδα σκάκι με τον Τσάβι Πασκουάλ Κι επειδή τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, αν ο Ολυμπιακός θέλει να την ικανοποιήσει με τον τρόπο που έπραξε πριν από 20 χρόνια, στην ίδια πόλη, η Παρτίζαν Βελιγραδίου με τα δικά της «μωρά», θα πρέπει να επιθυμεί να είναι παρών και ο προπονητής εκείνης της ομάδας-θαύμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Κοινώς να προκριθεί, την Πέμπτη, στο φάιναλ-φορ και ο Παναθηναϊκός του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Αμφιβάλω αν ο Καρλ Χάινς, όταν είπε πως θέλει «τον Παναθηναϊκό στον τελικό της Ευρωλίγκας» έκανε την συγκεκριμένη δήλωση έχοντας αγωνιστικά κριτήρια στο μυαλό του και δεν περιορίστηκε στα στενά περιθώρια της... λαϊκής κατανάλωσης. Όμως αυτή θα πρέπει να είναι η προσέγγιση για τον Ολυμπιακό και εφόσον θέλει να ονειρεύεται την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, θα επιθυμεί διακαώς την πρόκριση του Παναθηναϊκού στο φάιναλ-φορ!
Το γιατί βρίσκεται σε μια εκτίμηση που είναι κοινά αποδεκτή στην Ευρώπη, συζητείται στα δημοσιογραφικά θεωρία, εκφράζεται από προπονητές στα περισσότερα «πηγαδάκια». Η ΤΣΣΚΑ, που έχει ήδη πάρει θέση στον άλλον ημιτελικό, στο μυαλό και τις προβλέψεις όλων των ανθρώπων που ασχολούνται με το άθλημα έχει πάρει θέση ακόμη και στο θρόνο της Ευρώπης διαδεχόμενη τον Παναθηναϊκό.
Το «εκτός αν φύγει ο Κιριλένκο» εξαλείφθηκε στα μέσα Γενάρη και πλέον η μοναδική ουσιαστικά αμφισβήτηση βρίσκεται στο «μόνο ο Παναθηναϊκός ίσως να μπορεί να την εκτροχιάσει». Ο Ομπράντοβιτς και η «κομπιοτεράιζ», έμπειρη και με ποιοτικούς παίκτες ομάδα του, μοιάζει να είναι η μόνη που ενδεχομένως να μπορέσει να στριμώξει στα σχοινιά την ομάδα του Καζλάουσκας. Το πέτυχε στον αγώνα του ΟΑΚΑ, αλλά δεν κατόρθωσε να πάρει τη νίκη, μπορεί να το πετύχει με αποτελεσματικότητα στον ημιτελικό της 11ης Μαίου, αν και εφόσον προηγουμένως δεν πετάξει στα σκουπίδια την ευκαιρία που έχει την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ για να προκριθεί σε βάρος της Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Υπό αυτό το πρίσμα η δήλωση του Καρλ Χάινς έχει νόημα, έχει λογική και είναι σωστή. Όχι πως σε έναν «εμφύλιο» τελικό ο Ολυμπιακός είναι βέβαιο πως θα πάρει τον τίτλο που ονειρεύεται από το 1997 και μετά. Αλλά διότι σε έναν τελικό απέναντι στην «αρκούδα» της Μόσχας οι πιθανότητες των Ερυθρολεύκων θα είναι κατά πολύ λιγότερες από ό, τι αν έχει να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό.
Είναι αποδεδειγμένο ότι οι αγώνες των δύο «αιωνίων», όποια κι αν είναι η αγωνιστική κατάσταση τους ή ποιοτική διαφορά τους είναι απρόβλεπτα ντέρμπι λόγω των ειδικών συνθηκών. Η πίεση της ήττας από τον «εχθρό» αυξάνει τη νευρικότητα των παικτών της καλύτερης ομάδας, το κίνητρο της νίκης του «μισητού αντιπάλου» αλλά και η συχνή τριβή των πολλών συναντήσεων στην Ελλάδα, αυξάνει την επιθετικότητα και τις ελπίδες της θεωρητικά υποδεέστερης ομάδας.
Εφέτος μάλιστα που ο Ολυμπιακός είναι ομάδα με πειθαρχία, αρχές, προπονητική σφραγίδα και αμύνεται σαν «λιοντάρι», έχει τον ενθουσιασμό της νεανικής ομάδας αλλά και από την πρόκριση επί της Σιένας, ενώ ο Παναθηναϊκός έχει απολέσει κάποιους ποιοτικούς παίκτες (Φώτση-Νίκολας) αντικαθιστώντας τους με άλλους που δεν έχουν (τουλάχιστον ακόμη) προσφέρει τα ανάλογα (Σμιθ, Λόγκαν) έναν 40λεπτο τους σε ουδέτερο γήπεδο, δίνει στην ομάδα του Ίβκοβιτς περισσότερες πιθανότητες από ό,τι ένα ματς με την ΤΣΣΚΑ.
Για αυτό (θα πρέπει να) θέλει ο Καρλ Χάινς και ο Ολυμπιακός τον Παναθηναϊκό στο φάιναλ-φορ. Γιατί η παρουσία των Πράσινων στην Πόλη αυξάνει τις ελπίδες του για το τέλειο φινάλε μιας ούτως ή άλλως επιτυχημένης σεζόν στην Ευρώπη!
Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Η πρόκριση στο φάιναλ-φορ είναι μια υπέρβαση για τον εφετινό Ολυμπιακό και για αυτό πανηγυρίστηκε στο ΣΕΦ με τέτοια ένταση. Από τούτη τη γωνιά, αλλά και σε live chat εδώ στο Onsports από την αρχή της σεζόν υποστήριζα πως η εφετινή ομάδα του Ολυμπιακού θα είναι στο παρκέ η καλύτερη των τελευταίων χρόνων.
Η πιο ελκυστική και ενδιαφέρουσα επί εποχής Αγγελόπουλων, οι οποίοι τόσα έχουν δώσει στον Ολυμπιακό και (αναλογικά) έχουν πάρει ελάχιστα σε χαρές και επιτυχίες. Οι οικονομικές συγκυρίες, παθήματα που έγιναν μαθήματα, άλλαξαν την οικονομική πολιτική και υποχρέωσαν την ομάδα να επιλέξει δυσκολότερο αλλά ορθότερο δρόμο για την πορεία της.
Όμως στη ζωή και τον αθλητισμό, τα μεγάλα επιτεύγματα μέσα από δυσκολίες προκύπτουν. Τέτοιες αντιμετώπισε πολλές ο Ολυμπιακός. Τόσο στη στελέχωση της ομάδας, όσο και στην πορεία της σεζόν, όταν κλήθηκε να διορθώσει κάποιες επιλογές του καλοκαιριού ή να καλύψει κενά που δημιουργήθηκαν από τραυματισμούς.
Η διαφορά του Ολυμπιακού των τελευταίων μηνών με τον Ολυμπιακό μέχρι τις εορτές, αποτυπώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στο δίλεπτο που αγωνίστηκε ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και τις αντιδράσεις του κοινού στο ΣΕΦ. Με τον «Λάζο» στην πεντάδα ο Ολυμπιακός ήταν ευάλωτος, όπως συνέβη και στο δεύτερο ματς στη Σιένα. Σχεδόν όλη η εξέδρα δυσανασχέτησε με την απόδοση του Παπαδόπουλου! Και σκεφτείτε ο Έλληνας σέντερ ήταν μέχρι τα Χριστούγεννα το δεύτερο σημείο αναφοράς των Ερυθρόλευκων. Μετά τον Σπανούλη η επιλογή ήταν post-up με τον Λάζο.
Δύο μήνες μετά, αν ο «Ντούντα» τον άφηνε εκτός 12αδας θα ήταν αδιάφορο, ενώ ταυτόχρονα ο Σπανούλης των 31 λεπτών συμμετοχής ανά αγώνα σε ευκολότερα μάλιστα ματς, έπεσε στα σημαντικότερα παιχνίδια στο 25λεπτο. Νομίζω πως είναι η ξεκάθαρη η αλλαγή εικόνας.
Ωστόσο αυτό δεν είναι, ούτε μπορεί να εκληφθεί ως κάτι αρνητικό στην επιτυχία του Ολυμπιακού. Ζωντανός οργανισμός είναι μια ομάδα και στην πορεία της προκύπτουν υποχρεωτικές αλλαγές ή διορθωτικές κινήσεις. Σημασία έχει ό,τι υπάρχει φιλοσοφία η οποία παραμένει αναλλοίωτη και όσοι μπαίνουν στο ρόστερ αφομοιώνονται από την ομάδα, που ακολουθεί συνολικά τους κανόνες. Κι αυτό ήταν το μεγαλύτερο ατού του Ολυμπιακού για να φθάσει εδώ που έφθασε και να ονειρεύεται ακόμη περισσότερα.
ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αφού εγκαταλείφθηκε η πολιτική των σούπερ-σταρ, των τεράστιων συμβολαίων, των ηχηρών μεταγραφών που το καλοκαίρι γέμιζαν τα αεροδρόμια, αλλά το χειμώνα άφηναν άδειο το ΣΕΦ, ήταν εύκολο να δημιουργηθούν από τον Ίβκοβιτς, που είναι διδάκτωρ στο πως «κτίζεις ομάδες με παίκτες-εργάτες και όχι πριμαντόνες», οι προδιαγραφές για μια ομάδα με τέτοια χαρακτηριστικά.
Προτιμήθηκαν παίκτες που η φιλοδοξία, το κίνητρο, η θέληση να πειθαρχήσουν στις εντολές του προπονητή... ήταν στοιχεία που έτρεχαν από τα σορτσάκια τους. Σκοπός να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή χημεία, να καλυφθεί το έλλειμμα σε ταλέντο και ποιότητα από την σκυλίσια άμυνα και το έξυπνο παιχνίδι που θα προκύπτει από την προσήλωση στο σύστημα, να βελτιωθούν -μέσα από την καθημερινή ανάγκη επιβίωσης της ομάδας- οι παίκτες, να ξεπεταχθούν «μικροί», να δημιουργηθούν επιτέλους συνθήκες για να κτιστεί κορμός και ομάδα.
Για αυτό το εγχείρημα, στα δικά μου μάτια και για τα δικά μου κριτήρια, ήταν ελκυστικό και ενδιαφέρον. Ανεξαρτήτως πρόκρισης ή αποκλεισμού από το φάιναλ-φορ, χωρίς να παίζει ρόλο αν θα κατακτήσει τίτλους ή μένει στο τέλος της χρονιάς με άδεια χέρια. Σημασία έχει ότι κάτι δημιουργείται εκεί στο ΣΕΦ και έχει σωστές βάσεις...
«Έρχεσαι εδώ και μας κάνεις προβοκατόρικες ερωτήσεις» μου είπε ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος το βράδυ της Παρασκευής μετά το τέλος των δηλώσεων του. Το χαμόγελο του με έπεισε πως έκανε χιούμορ, διότι δεν μπορώ να πιστέψω πως υπάρχει άνθρωπος να θεωρήσει ως προβοκάτσια την ερώτηση για «το ποιο είναι το δίδαγμα της εφετινής σεζόν, μέχρι σήμερα και σε σχέση με τις προηγούμενες».
«Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Τώρα που προκριθήκαμε είναι εύκολο να μιλάμε για την επιτυχία του μειωμένου μπάτζετ» είπαν λίγο-πολύ τα δύο αδέλφια που παρότι δεν ανέφερα σε τίποτε το οικονομικό, εστίασαν τις δηλώσεις τους στο μπάτζετ και την νέα οικονομική πολιτική.
Η προηγούμενη μάλλον έτυχε αλλά δεν πέτυχε. Η νέα προφανώς δεν έτυχε, αλλά πέτυχε!
onsports.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φωτοβολταϊκά: «εκτοξεύτηκαν» το πρώτο δίμηνο του έτους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
