2013-04-13 14:07:02
του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΨΑΞΑΝ στο Χάρτη για φορολογικούς παραδείσους. Τους βρήκαν στη «βιτρίνα», επεσήμαναν κι άλλους στα πιο απόμερα του πλανήτη. Του πολιτισμένου κόσμου με την πρωτόγονη λύσσα για χρήμα. Ύστερα, βρήκαν τρόπους μεταφοράς του ιδρώτα τους εκεί, μακριά απ’ τα…αδιάκριτα βλέμματα των περίεργων και τα αδιάφορα των άσχετων σε μπίζνες και οικονομικά.
ΤΟΥΣ είδαμε και τους ακούσαμε να συζητούν για offshore κ. ά. κόλπα. Δεν πολυκαταλάβαμε, γιατί αυτοί ήσαν ειδικοί κι εμείς άσχετοι. Ωστόσο, συγκρατήσαμε κάποια στοιχεία για τις «Υπεράκτιες» και να τυπώσαμε το συμπέρασμα, συμπυκνωμένο σε μια φράση. Κάτι σαν επιμύθιο που μας απογοητεύει, αλλά και μας εξαγριώνει. «Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν βγάζεις άκρη και χάνονται τα ίχνη της διαδρομής του χρήματος μέσω των offshore». Και άλλων κόλπων, συμπληρώνουμε κι εμείς. Με τεχνητής ομίχλη στο τοπίο (της διαδρομής) και σκοτάδι στην τελική κοιτίδα όπου αναπαύεται το παραδάκι. Κάτι σαν ψητό στο ψυγείο, θησαυρός σε εφτασφράγιστο χρηματοκιβώτιο, φυλασσόμενο απ’ τη διεθνή αλητεία των επινοήσεων και των αποκρύψεων.
ΚΙ ύστερα; Πού πάει ασυναίσθητα το μυαλό; Πλησιάζει το άξιο τέκνο της πολιτικής, ακουμπάει στους ώμους και ψάχνει τις τσέπες του. Άδειες! Κάπου ακούμπησε τα λεφτά «του» ο κ. Τσοχατζόπουλος περνώντας τα από επάλληλους «σταθμούς διακίνησης». Κι αν ξεκινήσουμε φορτωμένοι με εργαλεία επισήμανσης χρυσού, «χαρτιών» και άλλων μέσων περιτυλίγματος του…ιδρώτα του, θα μείνουμε στα μισά του δρόμου. Σκοτάδι, αγκάθια, παραπλανητικές πινακίδες και…χάος.
ΚΑΙ ήταν τόσο σίγουρος! «Ψάξτε, δεν θα βρείτε τίποτα» ξεστόμισε προκλητικά, γεμάτος σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Για την αδυναμία μας να ανακαλύψουμε και όχι για την ηθική και την αθωότητά του. Τι κι αν τον «τραβούν» ιδιόχειρες σημειώσεις που αποπνέουν βρωμιά και συναλλαγή με «συντρόφους» και συνεργάτες; Το γνωρίζει ο Άκης (και καλύτερα οι δικηγόροι του) πως τα ίχνη χάνονται από κάποια offshore κι ύστερα, άρα κοιμήσου ήρεμα στο κελί σου «Υπουργέ»-τα χέρια της Δικαιοσύνης είναι…κοντύτερα απ’ τα δικά σου.
ΚΑΠΩΣ έτσι εξελίσσεται η κατάσταση μέχρι να γίνει μύθος και να περάσει στις ελληνικές παραδόσεις, με στοιχεία μοντέρνου (εξ)ευρωπαϊσμού της.
ΓΙ αυτό και επιμένουμε στους «συνεργάτες» του, αλλά και στις συνθήκες κράτησής του(ς). Στη φυλακή ξερνάς την αλήθεια, αλλά όταν νιώσεις μόνος. Χωρίς επικοινωνία (για μια κρίσιμη περίοδο) με τον έξω κόσμο, χωρίς σολομό να σου γαργαλάει τον ουρανίσκο, με φως και νερό, αλλά χωρίς τηλέφωνο και άλλα αξεσουάρ διευκολυντικά για (ενδο-εξω)συνεννόηση, συντονισμό και προετοιμασία (στήσιμο).
ΚΑΙ οι συνεργάτες; Κατάπιαν την αλήθεια κι η ματιά τους φτάνει στο φυλαγμένο ψητό, υπερπηδώντας βουνά, λαγκάδια, και…offshore.
Tromaktiko
ΕΨΑΞΑΝ στο Χάρτη για φορολογικούς παραδείσους. Τους βρήκαν στη «βιτρίνα», επεσήμαναν κι άλλους στα πιο απόμερα του πλανήτη. Του πολιτισμένου κόσμου με την πρωτόγονη λύσσα για χρήμα. Ύστερα, βρήκαν τρόπους μεταφοράς του ιδρώτα τους εκεί, μακριά απ’ τα…αδιάκριτα βλέμματα των περίεργων και τα αδιάφορα των άσχετων σε μπίζνες και οικονομικά.
ΤΟΥΣ είδαμε και τους ακούσαμε να συζητούν για offshore κ. ά. κόλπα. Δεν πολυκαταλάβαμε, γιατί αυτοί ήσαν ειδικοί κι εμείς άσχετοι. Ωστόσο, συγκρατήσαμε κάποια στοιχεία για τις «Υπεράκτιες» και να τυπώσαμε το συμπέρασμα, συμπυκνωμένο σε μια φράση. Κάτι σαν επιμύθιο που μας απογοητεύει, αλλά και μας εξαγριώνει. «Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν βγάζεις άκρη και χάνονται τα ίχνη της διαδρομής του χρήματος μέσω των offshore». Και άλλων κόλπων, συμπληρώνουμε κι εμείς. Με τεχνητής ομίχλη στο τοπίο (της διαδρομής) και σκοτάδι στην τελική κοιτίδα όπου αναπαύεται το παραδάκι. Κάτι σαν ψητό στο ψυγείο, θησαυρός σε εφτασφράγιστο χρηματοκιβώτιο, φυλασσόμενο απ’ τη διεθνή αλητεία των επινοήσεων και των αποκρύψεων.
ΚΙ ύστερα; Πού πάει ασυναίσθητα το μυαλό; Πλησιάζει το άξιο τέκνο της πολιτικής, ακουμπάει στους ώμους και ψάχνει τις τσέπες του. Άδειες! Κάπου ακούμπησε τα λεφτά «του» ο κ. Τσοχατζόπουλος περνώντας τα από επάλληλους «σταθμούς διακίνησης». Κι αν ξεκινήσουμε φορτωμένοι με εργαλεία επισήμανσης χρυσού, «χαρτιών» και άλλων μέσων περιτυλίγματος του…ιδρώτα του, θα μείνουμε στα μισά του δρόμου. Σκοτάδι, αγκάθια, παραπλανητικές πινακίδες και…χάος.
ΚΑΙ ήταν τόσο σίγουρος! «Ψάξτε, δεν θα βρείτε τίποτα» ξεστόμισε προκλητικά, γεμάτος σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Για την αδυναμία μας να ανακαλύψουμε και όχι για την ηθική και την αθωότητά του. Τι κι αν τον «τραβούν» ιδιόχειρες σημειώσεις που αποπνέουν βρωμιά και συναλλαγή με «συντρόφους» και συνεργάτες; Το γνωρίζει ο Άκης (και καλύτερα οι δικηγόροι του) πως τα ίχνη χάνονται από κάποια offshore κι ύστερα, άρα κοιμήσου ήρεμα στο κελί σου «Υπουργέ»-τα χέρια της Δικαιοσύνης είναι…κοντύτερα απ’ τα δικά σου.
ΚΑΠΩΣ έτσι εξελίσσεται η κατάσταση μέχρι να γίνει μύθος και να περάσει στις ελληνικές παραδόσεις, με στοιχεία μοντέρνου (εξ)ευρωπαϊσμού της.
ΓΙ αυτό και επιμένουμε στους «συνεργάτες» του, αλλά και στις συνθήκες κράτησής του(ς). Στη φυλακή ξερνάς την αλήθεια, αλλά όταν νιώσεις μόνος. Χωρίς επικοινωνία (για μια κρίσιμη περίοδο) με τον έξω κόσμο, χωρίς σολομό να σου γαργαλάει τον ουρανίσκο, με φως και νερό, αλλά χωρίς τηλέφωνο και άλλα αξεσουάρ διευκολυντικά για (ενδο-εξω)συνεννόηση, συντονισμό και προετοιμασία (στήσιμο).
ΚΑΙ οι συνεργάτες; Κατάπιαν την αλήθεια κι η ματιά τους φτάνει στο φυλαγμένο ψητό, υπερπηδώντας βουνά, λαγκάδια, και…offshore.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αφυπνίστε τα φαντάσματα που φοβάται η Γερμανία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
