2013-04-17 00:12:07
Βασίλης Μουλόπουλος
Ακούγοντας το χθεσινό προεκλογικό διάγγελμα του πρωθυπουργού και την τσόντα του "είμαι και εγώ εδώ" κ. Ευ. Βενιζέλου, οφείλω να το παραδεχθώ: η δεξιο-κεντρο-αριστερή κυβέρνηση είναι συνεπής στις πολιτικές επιλογές της. Ακόμη και σε αυτή τού να ψεύδεται ασυστόλως. Εν αρχή ήταν οι προεκλογικές δεσμεύσεις των τριών και η προγραμματική τους συμφωνία. Αμέσως μόλις σχηματίσθηκε, η κυβέρνηση διέψευσε το σύνολο των υποσχέσεων και επιβεβαίωσε το σύνολο των φόβων που συνόδευαν τον σχηματισμό της.
Οι φορολογικές ελαφρύνσεις έγιναν επιβαρύνσεις, οι 150.000 νέες θέσεις εργασίας έγιναν 1.500.000 άνεργοι, η ανάπτυξη έγινε βάθεμα της ύφεσης, το καμιά περικοπή στους μισθούς και τις συντάξεις έγινε μισθοί και συντάξεις πείνας.
Το ότι ύστερα από όλα αυτά, χθες, ο κ. Σαμαράς ανακοινώνει (κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει) ότι "η ισχυρή Ελλάδα" είναι πλέον γεγονός, είναι ένα ανέκδοτο που κάνει ακόμη και τον κ. Στουρνάρα να σκάει στα γέλια.
Αυτός ξέρει, ως αυτουργός της ταχυδακτυλουργίας, ότι η μαγική εικόνα του πλεονάσματος οφείλεται στην εσωτερική στάση πληρωμών και ότι η ανάπτυξη που υπόσχονται δις της εβδομάδος οι Σαμαρο-Βενιζελο-Κουβέληδες μεταφραζόμενη στη Στουρνάριο διάλεκτο σημαίνει: "μην περιμένετε επενδύσεις, αλλά κατάρρευση της παραγωγικής δραστηριότητας, εκτίναξη της ανεργίας, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου!".
Ο λόρδος Κέινς θα σχολίαζε την κατάσταση λέγοντας ότι αυτό είναι ο θρίαμβος του laissez faire. Εγώ, ως κατάπτυστος λαϊκιστής, θα προσέθετα ότι στον θρίαμβο συντελεί και το laissez faire των ενοίκων του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομίας (των πρώην και των νυν) προς ορισμένες ομάδες συμφερόντων. Ακόμη και σε περιόδους κρίσης (θυμηθείτε το περίφημο "η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία") υπάρχουν κάποιοι ημέτεροι που πλουτίζουν.
Ο κ. Σαμαράς μπορεί να οδηγεί την Ελλάδα στην καταστροφή και την κοινωνία στην εξόντωση, αλλά παραμένει συνεπής στην ιδεολογία και την πολιτική της Δεξιάς, με την απόλυτη συμπαράσταση των δύο άλλων συνιστωσών της κυβέρνησής του.
Και οι τρεις είναι υπέρ των πλουσίων και των ισχυρών. Τους το θύμισε χθες ακόμη και ο κ. Τόμσεν, λέγοντας: Οι πλούσιοι εξακολουθούν να μη συνεισφέρουν.
left.gr
Ακούγοντας το χθεσινό προεκλογικό διάγγελμα του πρωθυπουργού και την τσόντα του "είμαι και εγώ εδώ" κ. Ευ. Βενιζέλου, οφείλω να το παραδεχθώ: η δεξιο-κεντρο-αριστερή κυβέρνηση είναι συνεπής στις πολιτικές επιλογές της. Ακόμη και σε αυτή τού να ψεύδεται ασυστόλως. Εν αρχή ήταν οι προεκλογικές δεσμεύσεις των τριών και η προγραμματική τους συμφωνία. Αμέσως μόλις σχηματίσθηκε, η κυβέρνηση διέψευσε το σύνολο των υποσχέσεων και επιβεβαίωσε το σύνολο των φόβων που συνόδευαν τον σχηματισμό της.
Οι φορολογικές ελαφρύνσεις έγιναν επιβαρύνσεις, οι 150.000 νέες θέσεις εργασίας έγιναν 1.500.000 άνεργοι, η ανάπτυξη έγινε βάθεμα της ύφεσης, το καμιά περικοπή στους μισθούς και τις συντάξεις έγινε μισθοί και συντάξεις πείνας.
Το ότι ύστερα από όλα αυτά, χθες, ο κ. Σαμαράς ανακοινώνει (κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει) ότι "η ισχυρή Ελλάδα" είναι πλέον γεγονός, είναι ένα ανέκδοτο που κάνει ακόμη και τον κ. Στουρνάρα να σκάει στα γέλια.
Αυτός ξέρει, ως αυτουργός της ταχυδακτυλουργίας, ότι η μαγική εικόνα του πλεονάσματος οφείλεται στην εσωτερική στάση πληρωμών και ότι η ανάπτυξη που υπόσχονται δις της εβδομάδος οι Σαμαρο-Βενιζελο-Κουβέληδες μεταφραζόμενη στη Στουρνάριο διάλεκτο σημαίνει: "μην περιμένετε επενδύσεις, αλλά κατάρρευση της παραγωγικής δραστηριότητας, εκτίναξη της ανεργίας, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου!".
Ο λόρδος Κέινς θα σχολίαζε την κατάσταση λέγοντας ότι αυτό είναι ο θρίαμβος του laissez faire. Εγώ, ως κατάπτυστος λαϊκιστής, θα προσέθετα ότι στον θρίαμβο συντελεί και το laissez faire των ενοίκων του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομίας (των πρώην και των νυν) προς ορισμένες ομάδες συμφερόντων. Ακόμη και σε περιόδους κρίσης (θυμηθείτε το περίφημο "η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία") υπάρχουν κάποιοι ημέτεροι που πλουτίζουν.
Ο κ. Σαμαράς μπορεί να οδηγεί την Ελλάδα στην καταστροφή και την κοινωνία στην εξόντωση, αλλά παραμένει συνεπής στην ιδεολογία και την πολιτική της Δεξιάς, με την απόλυτη συμπαράσταση των δύο άλλων συνιστωσών της κυβέρνησής του.
Και οι τρεις είναι υπέρ των πλουσίων και των ισχυρών. Τους το θύμισε χθες ακόμη και ο κ. Τόμσεν, λέγοντας: Οι πλούσιοι εξακολουθούν να μη συνεισφέρουν.
left.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΕΒ: Όφελος 1,5 δισ. από την ηλεκτρονική τιμολόγηση
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Το φως αρχίζει να φαίνεται στην άκρη του τούνελ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
