2013-04-17 21:05:05
Βουλευτές, γερουσιαστές και εκπρόσωποι των περιφερειών της Ιταλίας συναντώνται αύριο στη Ρώμη για να εκλέξουν το νέο πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, ένα βήμα που θεωρείται κρίσιμο για... την άρση του πολιτικού αδιεξόδου το οποίο βιώνει η χώρα από το ατελές εκλογικό αποτέλεσμα της 24ης -25ης Φεβρουαρίου. Μία ημέρα πριν τον πρώτο γύρο της μυστικής ψηφοφορίας, χωρίς δηλωμένους υποψήφιους, με τη συμμετοχή 1.007 "μεγάλων εκλεκτόρων", όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.
Προς το παρόν πάντως πολλοί είναι αυτοί που πιέζουν τον Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, 87 ετών, η επταετής θητεία του οποίου λήγει στις 15 Μαΐου, να παραμείνει στην προεδρία έστω για λίγους μήνες, μέχρι την άρση του πολιτικού αδιεξόδου βάσει του οποίου η κεντροαριστερά εξασφάλισε την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αλλά όχι και στη Γερουσία, που είναι χωρισμένη σε τρία μπλοκ: την Αριστερά του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, το Κόμμα του Λαού της Ελευθερίας του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το Κίνημα των 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο.
Ο αρχηγός του κράτους, το κύρος του οποίου ενισχύθηκε με τη διαχείριση της πτώσης της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι εν μέσω της κρίσης στην ευρωζώνη τον Νοέμβριο 2011, προσπάθησε να αποσπάσει τη συμφωνία των πολιτικών κομμάτων παραδίδοντας διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μπερσάνι, χωρίς αποτέλεσμα. Επιπρόσθετα, ούτε η γνωμοδότηση της επιτροπής των "δέκα σοφών" που πρότεινε θεσμικές μεταρρυθμίσεις – μεταξύ των οποίων και για τον εκλογικό νόμο- και οικονομικές μεταρρυθμίσεις όπως υποστήριξη της βιομηχανίας, έφερε κοντά τα κόμματα.
Για να καταλήξουν στον διάδοχο του Ναπολιτάνο, τα πολιτικά κόμματα έχουν αποδοθεί σε εντατικές διαπραγματεύσεις και σήμερα αναμένεται κρίσιμη συνάντηση του Μπερσάνι με τον Μπερλουσκόνι, με στόχο τον ορισμό μίας προσωπικότητας από τις τάξεις της Αριστεράς, η οποία διαθέτει τις περισσότερες ψήφους (495), που να μην είναι εχθρική προς τον Μπερλουσκόνι, ο οποίος αναζητεί έναν φιλικά προσκείμενο πρόεδρο που θα τον απαλλάξει από τις εκκρεμούσες δικαστικές του περιπέτειες. Ενας συμβιβασμός για τον νέο πρόεδρο θα μπορούσε να παίξει καταλυτικό ρόλο και για το κυβερνητικό αδιέξοδο. Ο Μπερσάνι ελπίζει ότι μία συναινετική λύση για την προεδρία θα άνοιγε τον δρόμο για τον σχηματισμό υπό την ηγεσία του κυβέρνησης μειοψηφίας, υπό την προϋπόθεση ότι η ιταλική δεξιά δεν θα της κήρυσσε ανοικτό πόλεμο από την πρώτη ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο. Αυτή η θέση προκαλεί ωστόσο ένταση στις τάξεις του Δημοκρατικού Κόμματος του Μπερσάνι, μεγάλο μέρος του οποίου θεωρεί ότι οποιαδήποτε συνεννόηση με τον Μπερλουσκόνι ισοδυναμεί με συμφωνία με τον διάβολο. Σύμφωνα με τον συντάκτη του κύριου άρθρου της εφημερίδας Il Sole 24 Ore, και οι δύο έχουν συμφέρον να καταλήξουν σε συμφωνία, αλλά πρέπει να βιαστούν, διότι "το πολιτικό σύστημα είναι υπερβολικά διαβρωμένο για να αντέξει στην πίεση που θα σήμαινε μία σύγκρουση για την ιταλική προεδρία που θα διαρκούσε μέρες και μέρες".
Ένας υποψήφιος, προϊόν πολιτικού συμβιβασμού, θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος από τον πρώτο γύρο , όπως ο Κάρλο Αζέλιο Τσιάμπι το 1999, αλλά, αν όχι, η διαδικασία μπορεί να παραταθεί επ΄ αόριστον: μέχρι σήμερα το ρεκόρ κατέχει ο Τζιοβάνι Λεόνε, ο οποίος εξελέγη το 1971 πρόεδρος έπειτα από 23 ψηφοφορίες. Να σημειωθεί ότι μετά τον τέταρτο γύρο της ψηφοφορίας δεν απαιτείται παρά απλή πλειοψηφία για την εκλογή του προέδρου.
Οπως σημειώνει ο Τζιοβάνι Γκουζέτα, συνταγματολόγος του πανεπιστημίου Tor Vergata, "δεν αποκλείονται οι εκπλήξεις. Η ιστορία διδάσκει ότι υπάρχουν πάντοτε διαφωνίες στους κόλπους των κομμάτων και οι συμφωνίες των ηγετών που δεν τηρούνται πάντοτε".
Περί τα έξι ονόματα υποψηφίων κυκλοφορούν στις πολιτικές συζητήσεις, ανάμεσά τους του πρώην πρωθυπουργού Τζουλιάνο Αμάτο, που έχει την υποστήριξη του Μπερλουσκόνι ή της πρώην ευρωπαίας επιτρόπου Εμμα Μπονίνο. Ο πρώην πρόεδρος της ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι αναφέρεται επίσης ως υποψήφιος, αλλά αυτή η επιλογή θα εθεωρείτο κήρυξη πολέμου από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος στη συνέχεια θα έκανε ό,τι περνά από το χέρι του για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο.
Η πρόταση του Γκρίλο
Στο μεταξύ ο Γκρίλο προσπαθεί να προωθήσει τη δημοσιογράφο της δημόσιας ιταλικής ραδιοτηλεόρασης RAI Mιλένα Γκαμπανέλι για την προεδρία. Τη δημοσιογράφο επέλεξαν τα μέλη του Κινήματος Πέντε Αστέρων (M5S) σε διαδικτυακή ψηφοφορία στην οποία έλη καλούνταν να επιλέξουν ανάμεσα σε εννέα εναλλακτικές υποψηφιότητες. Δεύτερος στις προτιμήσεις ήταν ο χειρούργος και εθελοντής Τζίνο Στράντα και τρίτος ο νομικός Στέφανο Ροντοτά.
Η 59χρονη Γκαμπανέλι —πτυχιούχος φιλολογίας και ιστορίας του κινηματογράφου— έγινε γνωστή για το σχεδιασμό και την παρουσίαση του προγράμματος Report του Rai3, με έρευνες για ελλείψεις και σκάνδαλα τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα.
«Όταν τόσος κόσμος σκέφτεται ότι μπορείς να σταθείς στο ύψος των ιδιαίτερα σημαντικών περιστάσεων, δεν μπορείς παρά να νιώθεις μεγάλη τιμή. Είμαι συγκινημένη, αλλά παράλληλα νιώθω ότι με εκτιμούν υπερβολικά», σχολίασε η Ιταλίδα δημοσιογράφος. Πρόσθεσε πως «όταν της γίνει επίσημη πρόταση θα κάνει γνωστές τις προθέσεις της».
Αν η Γκαμπανέλι δεν δεχθεί να είναι η υποψήφια του M5S, τη σκυτάλη θα κληθεί να παραλάβει ο Τζίνο Στράντα. Εξάλλου εάν κατά τις πρώτες τρεις ψηφοφορίες, στις οποίες απαιτείται μια πλειοψηφία δυο τρίτων των 1.007 εκλεκτόρων, δεν εκλεγεί ο διάδοχος του Ναπολιτάνο, τότε —σύμφωνα με πολλούς αναλυτές— οι βουλευτές και γερουσιαστές του Γκρίλο θα μπορούσαν να στηρίξουν μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα του κεντροαριστερού Ρομάνο Πρόντι.
Σήμερα το απόγευμα ή το πολύ αύριο το πρωί το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) αναμένεται να ανακοινώσει επίσημα ποιος θα είναι ο υποψήφιός του στην κούρσα για την προεδρία της Δημοκρατίας. Αν επιλεγεί ο Πρόντι, η αντίδραση της κεντροδεξιάς του Σίλβιο Μπερλουσκόνι αναμένεται να είναι αρνητική και αυτό θα σήμαινε ουσιαστικά ότι αποκλείεται οριστικά πια κάθε δυνατότητα κυβερνητικής συνεργασίας. Αν υπάρχει πάντως κάποιου είδους συμβιβασμός, με την επιλογή, π.χ., του σοσιαλιστή πρώην πρωθυπουργού Τζουλιάνο Αμάτο —στο όνομα του οποίου αναφέρθηκε με έμφαση σήμερα η εφημερίδα Κοριέρε Ντέλα Σέρα— πρόκειται να αυξηθούν παράλληλα οι πιθανότητες να συσταθεί μια κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής.
agelioforos.gr
Προς το παρόν πάντως πολλοί είναι αυτοί που πιέζουν τον Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, 87 ετών, η επταετής θητεία του οποίου λήγει στις 15 Μαΐου, να παραμείνει στην προεδρία έστω για λίγους μήνες, μέχρι την άρση του πολιτικού αδιεξόδου βάσει του οποίου η κεντροαριστερά εξασφάλισε την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αλλά όχι και στη Γερουσία, που είναι χωρισμένη σε τρία μπλοκ: την Αριστερά του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, το Κόμμα του Λαού της Ελευθερίας του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το Κίνημα των 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο.
Ο αρχηγός του κράτους, το κύρος του οποίου ενισχύθηκε με τη διαχείριση της πτώσης της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι εν μέσω της κρίσης στην ευρωζώνη τον Νοέμβριο 2011, προσπάθησε να αποσπάσει τη συμφωνία των πολιτικών κομμάτων παραδίδοντας διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μπερσάνι, χωρίς αποτέλεσμα. Επιπρόσθετα, ούτε η γνωμοδότηση της επιτροπής των "δέκα σοφών" που πρότεινε θεσμικές μεταρρυθμίσεις – μεταξύ των οποίων και για τον εκλογικό νόμο- και οικονομικές μεταρρυθμίσεις όπως υποστήριξη της βιομηχανίας, έφερε κοντά τα κόμματα.
Για να καταλήξουν στον διάδοχο του Ναπολιτάνο, τα πολιτικά κόμματα έχουν αποδοθεί σε εντατικές διαπραγματεύσεις και σήμερα αναμένεται κρίσιμη συνάντηση του Μπερσάνι με τον Μπερλουσκόνι, με στόχο τον ορισμό μίας προσωπικότητας από τις τάξεις της Αριστεράς, η οποία διαθέτει τις περισσότερες ψήφους (495), που να μην είναι εχθρική προς τον Μπερλουσκόνι, ο οποίος αναζητεί έναν φιλικά προσκείμενο πρόεδρο που θα τον απαλλάξει από τις εκκρεμούσες δικαστικές του περιπέτειες. Ενας συμβιβασμός για τον νέο πρόεδρο θα μπορούσε να παίξει καταλυτικό ρόλο και για το κυβερνητικό αδιέξοδο. Ο Μπερσάνι ελπίζει ότι μία συναινετική λύση για την προεδρία θα άνοιγε τον δρόμο για τον σχηματισμό υπό την ηγεσία του κυβέρνησης μειοψηφίας, υπό την προϋπόθεση ότι η ιταλική δεξιά δεν θα της κήρυσσε ανοικτό πόλεμο από την πρώτη ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο. Αυτή η θέση προκαλεί ωστόσο ένταση στις τάξεις του Δημοκρατικού Κόμματος του Μπερσάνι, μεγάλο μέρος του οποίου θεωρεί ότι οποιαδήποτε συνεννόηση με τον Μπερλουσκόνι ισοδυναμεί με συμφωνία με τον διάβολο. Σύμφωνα με τον συντάκτη του κύριου άρθρου της εφημερίδας Il Sole 24 Ore, και οι δύο έχουν συμφέρον να καταλήξουν σε συμφωνία, αλλά πρέπει να βιαστούν, διότι "το πολιτικό σύστημα είναι υπερβολικά διαβρωμένο για να αντέξει στην πίεση που θα σήμαινε μία σύγκρουση για την ιταλική προεδρία που θα διαρκούσε μέρες και μέρες".
Ένας υποψήφιος, προϊόν πολιτικού συμβιβασμού, θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος από τον πρώτο γύρο , όπως ο Κάρλο Αζέλιο Τσιάμπι το 1999, αλλά, αν όχι, η διαδικασία μπορεί να παραταθεί επ΄ αόριστον: μέχρι σήμερα το ρεκόρ κατέχει ο Τζιοβάνι Λεόνε, ο οποίος εξελέγη το 1971 πρόεδρος έπειτα από 23 ψηφοφορίες. Να σημειωθεί ότι μετά τον τέταρτο γύρο της ψηφοφορίας δεν απαιτείται παρά απλή πλειοψηφία για την εκλογή του προέδρου.
Οπως σημειώνει ο Τζιοβάνι Γκουζέτα, συνταγματολόγος του πανεπιστημίου Tor Vergata, "δεν αποκλείονται οι εκπλήξεις. Η ιστορία διδάσκει ότι υπάρχουν πάντοτε διαφωνίες στους κόλπους των κομμάτων και οι συμφωνίες των ηγετών που δεν τηρούνται πάντοτε".
Περί τα έξι ονόματα υποψηφίων κυκλοφορούν στις πολιτικές συζητήσεις, ανάμεσά τους του πρώην πρωθυπουργού Τζουλιάνο Αμάτο, που έχει την υποστήριξη του Μπερλουσκόνι ή της πρώην ευρωπαίας επιτρόπου Εμμα Μπονίνο. Ο πρώην πρόεδρος της ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι αναφέρεται επίσης ως υποψήφιος, αλλά αυτή η επιλογή θα εθεωρείτο κήρυξη πολέμου από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος στη συνέχεια θα έκανε ό,τι περνά από το χέρι του για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο.
Η πρόταση του Γκρίλο
Στο μεταξύ ο Γκρίλο προσπαθεί να προωθήσει τη δημοσιογράφο της δημόσιας ιταλικής ραδιοτηλεόρασης RAI Mιλένα Γκαμπανέλι για την προεδρία. Τη δημοσιογράφο επέλεξαν τα μέλη του Κινήματος Πέντε Αστέρων (M5S) σε διαδικτυακή ψηφοφορία στην οποία έλη καλούνταν να επιλέξουν ανάμεσα σε εννέα εναλλακτικές υποψηφιότητες. Δεύτερος στις προτιμήσεις ήταν ο χειρούργος και εθελοντής Τζίνο Στράντα και τρίτος ο νομικός Στέφανο Ροντοτά.
Η 59χρονη Γκαμπανέλι —πτυχιούχος φιλολογίας και ιστορίας του κινηματογράφου— έγινε γνωστή για το σχεδιασμό και την παρουσίαση του προγράμματος Report του Rai3, με έρευνες για ελλείψεις και σκάνδαλα τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα.
«Όταν τόσος κόσμος σκέφτεται ότι μπορείς να σταθείς στο ύψος των ιδιαίτερα σημαντικών περιστάσεων, δεν μπορείς παρά να νιώθεις μεγάλη τιμή. Είμαι συγκινημένη, αλλά παράλληλα νιώθω ότι με εκτιμούν υπερβολικά», σχολίασε η Ιταλίδα δημοσιογράφος. Πρόσθεσε πως «όταν της γίνει επίσημη πρόταση θα κάνει γνωστές τις προθέσεις της».
Αν η Γκαμπανέλι δεν δεχθεί να είναι η υποψήφια του M5S, τη σκυτάλη θα κληθεί να παραλάβει ο Τζίνο Στράντα. Εξάλλου εάν κατά τις πρώτες τρεις ψηφοφορίες, στις οποίες απαιτείται μια πλειοψηφία δυο τρίτων των 1.007 εκλεκτόρων, δεν εκλεγεί ο διάδοχος του Ναπολιτάνο, τότε —σύμφωνα με πολλούς αναλυτές— οι βουλευτές και γερουσιαστές του Γκρίλο θα μπορούσαν να στηρίξουν μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα του κεντροαριστερού Ρομάνο Πρόντι.
Σήμερα το απόγευμα ή το πολύ αύριο το πρωί το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) αναμένεται να ανακοινώσει επίσημα ποιος θα είναι ο υποψήφιός του στην κούρσα για την προεδρία της Δημοκρατίας. Αν επιλεγεί ο Πρόντι, η αντίδραση της κεντροδεξιάς του Σίλβιο Μπερλουσκόνι αναμένεται να είναι αρνητική και αυτό θα σήμαινε ουσιαστικά ότι αποκλείεται οριστικά πια κάθε δυνατότητα κυβερνητικής συνεργασίας. Αν υπάρχει πάντως κάποιου είδους συμβιβασμός, με την επιλογή, π.χ., του σοσιαλιστή πρώην πρωθυπουργού Τζουλιάνο Αμάτο —στο όνομα του οποίου αναφέρθηκε με έμφαση σήμερα η εφημερίδα Κοριέρε Ντέλα Σέρα— πρόκειται να αυξηθούν παράλληλα οι πιθανότητες να συσταθεί μια κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής.
agelioforos.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
CNN: Σύλληψη υπόπτου για τη βομβιστική υπόθεση στη Βοστώνη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
God Bless America…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
