2013-04-18 14:23:01
O Mιχάλης Στεφάνου σχολιάζει από την Κωνσταντινούπολη την πρώτη νωχελική εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Αμπτί Ιπεκτσί και συνιστά προσοχή στο κενό μεταξύ… θεωρίας και πράξης.
Ο Ολυμπιακός έκανε στην Πολη την ήττα που, όπως λέμε, δεν πληγώνει στις σειρές best of five.
Ας… πληγώθηκε τουλάχιστον ο εγωισμός του. Όχι ότι ήταν υποχρεωτικό να πάνε οι ερυθρόλευκοι στο φάιναλ φορ με sweep, αλλά όπως και να το κάνουμε η εικόνα τους στο παρκέ του Αμπτί Ιπεκτσί ήταν βγαλμένη από …φιλικό προετοιμασίας και όχι από αγώνα προημιτελικής σειράς.
Για να τα λέμε όλα, πάντως, ήταν δεδομένο και κάπου φυσιολογικό να έχει η Εφές μεγαλύτερο κίνητρο σ’ αυτό τρίτο ραντεβού. Έπαιζε μέσα στο σπίτι της για την επιβίωσή της, χωρίς το παραμικρό δικαίωμα στο λάθος. Οι Πειραιώτες, αντίθετα, δεν είχαν την φλόγα μιας do or die μάχης, ακριβώς διότι για εκείνους δεν είχε τέτοιο χαρακτήρα.
Ξεκίνησαν με διάθεση να μείνουν κοντά και να καθαρίσουν τη δουλειά, πέρασαν και μπροστά στο σκορ (27-28), αλλά μόλις οι Τούρκοι έκαναν κατάθεση ψυχής και σερί 15-1 δεν βρήκαν τις δυνάμεις, ίσως και τη διάθεση να ακολουθήσουν. Μόνο στο τέλος πήρε μπροστά το… νευρικό τους σύστημα, αλλά είχαν ήδη… χύσει το περισσότερο γάλα από την καρδάρα. Το 2-1 είναι γεγονός, αλλά δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε ουσιαστικός λόγος να μείνει κανείς σε αυτό.
Οι γηπεδούχοι, χωρίς να κάνουν κάτι εξαιρετικό, έδειξαν ότι ήθελαν περισσότερο το ροζ φύλλο αγώνα. Πήγαιναν πιο δυνατά σε κάθε μπάλα, πρώτοι στα ριμπάουντ, είχαν συγκέντρωση στην άμυνα μην επιτρέποντας στον Ολυμπιακό να ανοίξει τον ρυθμό, ενώ στην επίθεση ήταν αρκετά πιο εύστοχοι. Το γεγονός δε, ότι οι ερυθρόλευκοι δεν κατόρθωσαν να σταματήσουν κανέναν από τους παίκτες-κλειδιά της Εφές, ήταν και το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα της χαλαρότητας που τους διέκρινε χθες βράδυ.
Παρά τις 8 ασίστ ο Σπανούλης βρέθηκε εκτός κλίματος και το μόνο παρήγορο είναι ότι έμεινε στο παρκέ μόλις 23 λεπτά, πράγμα που σημαίνει ότι κέρδισε αρκετές ανάσες ενόψει της αναμέτρησης της Παρασκευής. Ο αρχηγός τους Ολυμπιακού είχε 0/5 τρίποντα και μαζί με τους Άντιτς, Περπέρογλου, Σλούκα 1/15! Με τέτοια νούμερα δεν κερδίζεις στο Αμπτί Ιπεκτσί, ειδικά όταν έχεις χάσει και τις μάχες κοντά στο καλάθι. Μόνο όταν βρισκόταν στο παρκέ ο Χάινς είχε… σέντερ ο Ολυμπιακός. Αν, μάλιστα, είχε μπει λίγο νωρίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, πιθανότατα να μην είχε ξεφύγει τόσο πολύ η κατάσταση. Έτσι κι αλλιώς πάντως ο χθεσινός Ολυμπιακός ήταν για να χάσει.
Εκτός του Χάινς, που δεν παρέκλινε ούτε στο ελάχιστο από τα γνώριμα επίπεδα της μαχητικότητάς του, όαση υπήρξε και ο Λο που προσπαθούσε –μάταια- να κρατήσει στις πλάτες του τον Ολυμπιακό. Από την άλλη, όπως είπαμε, όλοι οι σημαντικοί κρίκοι στην αλυσίδα της Εφές ξεχώρισαν. Έκανε τα πάντα ο Γκόρντον, πολύ καλός ο Φάρμαρ, μεγάλα σουτ από τον Βούγιασιτς, υπεροχή στις δύο ρακέτες από τον Ερντέν. Μορφή του παιχνιδιού, πάντως, ήταν ο Σαβάνοβιτς, ο οποίος πήρε την… σκυτάλη από Πρίντεζη και Άντιτς κι έγινε το τρίτο σερί «4άρι» που κάνει τη διαφορά σ’ αυτή τη σειρά.
Το 2-1 διατηρεί την ομάδα του Μαχμούτι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά παράλληλα της δίνει την ευκαιρία να φέρει σε παρόμοια κατάσταση τους πρωταθλητές Ευρώπης και να πιστέψει στην ανατροπή. Αυτό ακριβώς είναι που οφείλει να της «απαγορεύσει» άμεσα ο Ολυμπιακός. Τις δύο τελευταίες φορές που είχε πλεονέκτημα και βρέθηκε στο 2-1, το έκανε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην το… τριτώσει. Φάνηκε, άλλωστε, από την εικόνα που πήρε το παιχνίδι όταν οι ερυθρόλευκοι αποφάσισαν να κάνουν για λίγα λεπτά τα στοιχειώδη, ότι τα πάντα είναι στο χέρι τους.
Όπως είχαμε πει εξ αρχής, η τύχη της σειρά εξαρτάται κυρίως από την άμυνα του Ολυμπιακού, η αποτελεσματικότητα της οποίας έχει άμεσο αντίκτυπο και στην επίθεσή του. Στα δύο πρώτα παιχνίδια οι Πειραιώτες δέχτηκαν 62 και 53 πόντους αντίστοιχα, ενώ χθες η Εφές είχε ήδη σκοράρει 65 στο 28’! Πέρα απ’ αυτό, η δυσκολία στο αμυντικό ριμπάουντ απέτρεψε ευκαιρίες για παιχνίδι στο τρανζίσιον και εγκλώβισε τον ρυθμό σ’ ένα αργό και άχρωμο τέμπο.
Ο στόχος φυσικά δεν αλλάζει. Μία νίκη ήθελαν οι ερυθρόλευκοι, μία εξακολουθούν να θέλουν. Διαθέτουν καλύτερη ομάδα από την Εφές, αλλά για να πάνε στο Λονδίνο θα πρέπει να το αποδείξουν ακόμη μια φορά στο παρκέ. Προσοχή, λοιπόν, στο κενό μεταξύ… θεωρίας και πράξης, διότι τίποτα δεν έχει τελειώσει και τίποτα δεν θα τους χαριστεί.
ΥΓ. Καλά θα κάνει η Ευρωλίγκα, να κοιτάξει να μην εκτίθεται με ακατάλληλους για τέτοιο επίπεδο διαιτητές, όπως αυτός ο αδιανόητος Ισπανός που έκανε όργια χθες στο Αμπτί Ιπεκτσί. Αν θέλει να απαιτεί σεβασμό, θα πρέπει και να τον ανταποδίδει πηγή: katimagiko.gr
Ο Ολυμπιακός έκανε στην Πολη την ήττα που, όπως λέμε, δεν πληγώνει στις σειρές best of five.
Ας… πληγώθηκε τουλάχιστον ο εγωισμός του. Όχι ότι ήταν υποχρεωτικό να πάνε οι ερυθρόλευκοι στο φάιναλ φορ με sweep, αλλά όπως και να το κάνουμε η εικόνα τους στο παρκέ του Αμπτί Ιπεκτσί ήταν βγαλμένη από …φιλικό προετοιμασίας και όχι από αγώνα προημιτελικής σειράς.
Για να τα λέμε όλα, πάντως, ήταν δεδομένο και κάπου φυσιολογικό να έχει η Εφές μεγαλύτερο κίνητρο σ’ αυτό τρίτο ραντεβού. Έπαιζε μέσα στο σπίτι της για την επιβίωσή της, χωρίς το παραμικρό δικαίωμα στο λάθος. Οι Πειραιώτες, αντίθετα, δεν είχαν την φλόγα μιας do or die μάχης, ακριβώς διότι για εκείνους δεν είχε τέτοιο χαρακτήρα.
Ξεκίνησαν με διάθεση να μείνουν κοντά και να καθαρίσουν τη δουλειά, πέρασαν και μπροστά στο σκορ (27-28), αλλά μόλις οι Τούρκοι έκαναν κατάθεση ψυχής και σερί 15-1 δεν βρήκαν τις δυνάμεις, ίσως και τη διάθεση να ακολουθήσουν. Μόνο στο τέλος πήρε μπροστά το… νευρικό τους σύστημα, αλλά είχαν ήδη… χύσει το περισσότερο γάλα από την καρδάρα. Το 2-1 είναι γεγονός, αλλά δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε ουσιαστικός λόγος να μείνει κανείς σε αυτό.
Οι γηπεδούχοι, χωρίς να κάνουν κάτι εξαιρετικό, έδειξαν ότι ήθελαν περισσότερο το ροζ φύλλο αγώνα. Πήγαιναν πιο δυνατά σε κάθε μπάλα, πρώτοι στα ριμπάουντ, είχαν συγκέντρωση στην άμυνα μην επιτρέποντας στον Ολυμπιακό να ανοίξει τον ρυθμό, ενώ στην επίθεση ήταν αρκετά πιο εύστοχοι. Το γεγονός δε, ότι οι ερυθρόλευκοι δεν κατόρθωσαν να σταματήσουν κανέναν από τους παίκτες-κλειδιά της Εφές, ήταν και το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα της χαλαρότητας που τους διέκρινε χθες βράδυ.
Παρά τις 8 ασίστ ο Σπανούλης βρέθηκε εκτός κλίματος και το μόνο παρήγορο είναι ότι έμεινε στο παρκέ μόλις 23 λεπτά, πράγμα που σημαίνει ότι κέρδισε αρκετές ανάσες ενόψει της αναμέτρησης της Παρασκευής. Ο αρχηγός τους Ολυμπιακού είχε 0/5 τρίποντα και μαζί με τους Άντιτς, Περπέρογλου, Σλούκα 1/15! Με τέτοια νούμερα δεν κερδίζεις στο Αμπτί Ιπεκτσί, ειδικά όταν έχεις χάσει και τις μάχες κοντά στο καλάθι. Μόνο όταν βρισκόταν στο παρκέ ο Χάινς είχε… σέντερ ο Ολυμπιακός. Αν, μάλιστα, είχε μπει λίγο νωρίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, πιθανότατα να μην είχε ξεφύγει τόσο πολύ η κατάσταση. Έτσι κι αλλιώς πάντως ο χθεσινός Ολυμπιακός ήταν για να χάσει.
Εκτός του Χάινς, που δεν παρέκλινε ούτε στο ελάχιστο από τα γνώριμα επίπεδα της μαχητικότητάς του, όαση υπήρξε και ο Λο που προσπαθούσε –μάταια- να κρατήσει στις πλάτες του τον Ολυμπιακό. Από την άλλη, όπως είπαμε, όλοι οι σημαντικοί κρίκοι στην αλυσίδα της Εφές ξεχώρισαν. Έκανε τα πάντα ο Γκόρντον, πολύ καλός ο Φάρμαρ, μεγάλα σουτ από τον Βούγιασιτς, υπεροχή στις δύο ρακέτες από τον Ερντέν. Μορφή του παιχνιδιού, πάντως, ήταν ο Σαβάνοβιτς, ο οποίος πήρε την… σκυτάλη από Πρίντεζη και Άντιτς κι έγινε το τρίτο σερί «4άρι» που κάνει τη διαφορά σ’ αυτή τη σειρά.
Το 2-1 διατηρεί την ομάδα του Μαχμούτι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά παράλληλα της δίνει την ευκαιρία να φέρει σε παρόμοια κατάσταση τους πρωταθλητές Ευρώπης και να πιστέψει στην ανατροπή. Αυτό ακριβώς είναι που οφείλει να της «απαγορεύσει» άμεσα ο Ολυμπιακός. Τις δύο τελευταίες φορές που είχε πλεονέκτημα και βρέθηκε στο 2-1, το έκανε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην το… τριτώσει. Φάνηκε, άλλωστε, από την εικόνα που πήρε το παιχνίδι όταν οι ερυθρόλευκοι αποφάσισαν να κάνουν για λίγα λεπτά τα στοιχειώδη, ότι τα πάντα είναι στο χέρι τους.
Όπως είχαμε πει εξ αρχής, η τύχη της σειρά εξαρτάται κυρίως από την άμυνα του Ολυμπιακού, η αποτελεσματικότητα της οποίας έχει άμεσο αντίκτυπο και στην επίθεσή του. Στα δύο πρώτα παιχνίδια οι Πειραιώτες δέχτηκαν 62 και 53 πόντους αντίστοιχα, ενώ χθες η Εφές είχε ήδη σκοράρει 65 στο 28’! Πέρα απ’ αυτό, η δυσκολία στο αμυντικό ριμπάουντ απέτρεψε ευκαιρίες για παιχνίδι στο τρανζίσιον και εγκλώβισε τον ρυθμό σ’ ένα αργό και άχρωμο τέμπο.
Ο στόχος φυσικά δεν αλλάζει. Μία νίκη ήθελαν οι ερυθρόλευκοι, μία εξακολουθούν να θέλουν. Διαθέτουν καλύτερη ομάδα από την Εφές, αλλά για να πάνε στο Λονδίνο θα πρέπει να το αποδείξουν ακόμη μια φορά στο παρκέ. Προσοχή, λοιπόν, στο κενό μεταξύ… θεωρίας και πράξης, διότι τίποτα δεν έχει τελειώσει και τίποτα δεν θα τους χαριστεί.
ΥΓ. Καλά θα κάνει η Ευρωλίγκα, να κοιτάξει να μην εκτίθεται με ακατάλληλους για τέτοιο επίπεδο διαιτητές, όπως αυτός ο αδιανόητος Ισπανός που έκανε όργια χθες στο Αμπτί Ιπεκτσί. Αν θέλει να απαιτεί σεβασμό, θα πρέπει και να τον ανταποδίδει πηγή: katimagiko.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
