Όχι, κύριε Σαμαρά!

2013-04-19 13:26:03

του Θανάση Νικολαΐδη

Η Πατρίδα σε κίνδυνο και σημάναμε συναγερμό. Μεγάλη μερίδα του λαού και μικρότερη των πολιτικών με την κάψα τους για εξουσία. Καταθέσαμε πρόσκαιρα(;) τα κομματικά μας όπλα, κάτω η σπάθα που θα παίρναμε το κεφάλι του αντιπάλου και κόλλησε η σκέψη μας στην Ελλάδα που αγκομαχούσε. Της δώσαμε οξυγόνο με «φιλιά της ζωή» από πολλά στόματα που’ γιναν ένα, μη χαθεί και χαθούμε.

ΚΑΙ τι είναι κόμμα; «Η τρέλα των πολλών για το κέρδος των ολίγων». Του δώσαμε και κατάλαβε, χρόνια τώρα, και είδαμε τα χαΐρια και την προκοπή μας. Γι αυτό και αναστείλαμε τον κομματικό μας λόγο, με την προοπτική της ελαχιστοποίησής του. Λειτούργησαν (οι πολλοί) ως υπερκομματικοί πατριώτες ξεχνώντας μίση και πάθη, με μακρινή την ημερομηνία λήξης της ανακωχής, ωστόσο, αντιδρούν τα κόμματα με τους κοκορομάχους. Με τα κίνητρά τους χειροπιαστά όσο και η εξουσία που ονειρεύονται να της χαϊδεύουν το…λαιμό.

ΚΑΙ ποιος είναι ο «πρώτος διδάσκων» τη συνέχιση της τρέλας του κομματισμού; Δεν είναι τυχαίος ο κ. Σαμαράς, ούτε ο ρόλος του δευτερεύων, ούτε και ο λόγος του αμελητέος. Κι αν στέκεται δίπλα τους(ς), σιωπηρά και ανεκτικά είτε ενεργητικά η πλειοψηφία των Ελλήνων, δεν σημαίνει πως όλοι έγιναν δεξιοί και λάτρεψαν τον κομματικό του χώρο και ενστερνίστηκαν την ιδεολογία της παράταξής του. Για ανακωχή πρόκειται κι όφειλε πρώτος να το αντιληφθεί. Να υποστείλει την κομματική του σημαία, φορώντας τη γαλάζια στολή του Έλληνα κι όχι του κομματάρχη.

ΜΑΣ απογοήτευσε ο κ. Σαμαράς με τη μετεκλογική δήλωσή του για τον…θρίαμβο της δεξιάς στις φοιτητικές εκλογές. Έχαιραν οι ΔΑΠίτες, καμάρωνε κι αυτός. Και βγήκε λάβρος στο «γυαλί». Κομματικός (ως μη όφειλε) παραταξιακός κι ήταν λάθος του. Κι αν ο πολίτης (γονιός, φορολογούμενος…) είναι απογοητευμένος με τα…πολλαπλά (και κατά παράταξη) αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, άλλο τόσο είναι με τον κ. Σαμαρά που έσπευσε να θριαμβολογήσει. Αντί να σιωπήσει απαιτώντας ενότητα. Αντί να «ξεχάσει», όπως μας ζητάει να «ξεχάσουμε» και να εγκύψουμε στην Ελλάδα και μόνο.

ΠΡΙΝ κλείσουμε, να θυμίσουμε στον «κομματικό» Πρωθυπουργό Σαμαρά πως τέτοιες εμμονές σε «ιδεολογίες» οδηγούν σε πρακτικές του παρελθόντος που θυμίζουν Μαραγκούς και Καλαμπόκες. Σε λοστούς και αλυσίδες για κομματικές πρωτιές σε εκλογές και άλλες «δράσεις» που σκοτώνουν. Κι αν «τότε» πλήρωσε με τη ζωή του την κομματική μας τρέλα ο αθώος Ν. Τεμπονέρας, σήμερα απειλείται η Ελλάδα. Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ