2013-04-23 08:27:06
Όσο παράξενο και εάν σας φαίνεται, επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο πόνος που βιώνουμε όταν χωρίζουμε, ή χάνουμε ένα λατρεμένο μας πρόσωπο είναι όμοιος με τον πόνο που θα νιώθαμε εάν μας ακρωτηρίαζαν δίχως αναισθησία κάποιο μέλος του σώματος μας. Το πως και το γιατί συμβαίνει αυτό διαβάστε το αμέσως...
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια με επικεφαλής την καθηγήτρια νευρολογίας Δρ Μπρίτζελντιν, διαπίστωσαν πως όταν χωρίζουμε ενεργοποιείται το ίδιο ακριβώς σημείο του εγκεφάλου που ενεργοποιείται και στο σωματικό πόνο και συγκεκριμένα όταν ακρωτηριάζεται κάποιο μέλος μας. Τόσο φριχτός σε ισχύ και ένταση είναι αυτού του είδους ο πόνος ο οποίος δεν ξεκινάει από τα νεύρα του σώματος αλλά καταλήγει στο ίδιο σημείο του εγκεφάλου.
«Όταν χωρίζουμε, είναι σαν να χάνουμε ένα μέλος του σώματός μας” τόνισε η καθηγήτρια και συνέχισε: “Έτσι εξηγείται γιατί συχνά αποφεύγουμε να χωρίσουμε από μια σχέση κυρίως μακροχρόνια. Ο εγκέφαλος μας, μας αποτρέπει. Γνωρίζει ότι ο πόνος που θα προκληθεί θα είναι σαν να μας έκοβαν, για παράδειγμα, ένα δάκτυλο”
Η επιστημονική ομάδα της δρ. Μπρίτζελντιν, διαπίστωσε επίσης ότι ο πόνος της απώλειας ή του χωρισμού είναι συχνά εντονότερος από κάθε άλλον, αφού αν για παράδειγμα χτυπήσουμε το πόδι μας ο εγκέφαλος ενεργοποιείται και, τότε πονάμε μόνο στο συγκεκριμένο σημείο, εάν όμως χάσουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, τότε πονάμε παντού.
Ο ψυχικός πόνος διεγείρει στον εγκέφαλο, κοινά σημεία με τον σωματικό. Μάλιστα για να περάσει χρειάζεται κατά μέσο όρο τον διπλάσιο χρόνο από τον σωματικό πόνο. Ίσως και περισσότερο. “Ο πρώην αγαπημένος μας, είναι βαθιά ριζωμένος σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου, όπως περιοχές που ρυθμίζουν, τόσο το συναίσθημα, όσο και τις γνωστικές λειτουργίες ή τη μνήμη. Ο συνδυασμός αυτών, όταν κάποιος αποχωρήσει από τη ζωή και την καθημερινότητα μας αφήνει ένα μεγάλο κενό σε πολλά σημεία του εγκεφάλου, και κάνει πιο δύσκολη την επούλωση του τραύματος” τονίζει η Δρ Μπρίζελντιν. Tromaktiko
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια με επικεφαλής την καθηγήτρια νευρολογίας Δρ Μπρίτζελντιν, διαπίστωσαν πως όταν χωρίζουμε ενεργοποιείται το ίδιο ακριβώς σημείο του εγκεφάλου που ενεργοποιείται και στο σωματικό πόνο και συγκεκριμένα όταν ακρωτηριάζεται κάποιο μέλος μας. Τόσο φριχτός σε ισχύ και ένταση είναι αυτού του είδους ο πόνος ο οποίος δεν ξεκινάει από τα νεύρα του σώματος αλλά καταλήγει στο ίδιο σημείο του εγκεφάλου.
«Όταν χωρίζουμε, είναι σαν να χάνουμε ένα μέλος του σώματός μας” τόνισε η καθηγήτρια και συνέχισε: “Έτσι εξηγείται γιατί συχνά αποφεύγουμε να χωρίσουμε από μια σχέση κυρίως μακροχρόνια. Ο εγκέφαλος μας, μας αποτρέπει. Γνωρίζει ότι ο πόνος που θα προκληθεί θα είναι σαν να μας έκοβαν, για παράδειγμα, ένα δάκτυλο”
Η επιστημονική ομάδα της δρ. Μπρίτζελντιν, διαπίστωσε επίσης ότι ο πόνος της απώλειας ή του χωρισμού είναι συχνά εντονότερος από κάθε άλλον, αφού αν για παράδειγμα χτυπήσουμε το πόδι μας ο εγκέφαλος ενεργοποιείται και, τότε πονάμε μόνο στο συγκεκριμένο σημείο, εάν όμως χάσουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, τότε πονάμε παντού.
Ο ψυχικός πόνος διεγείρει στον εγκέφαλο, κοινά σημεία με τον σωματικό. Μάλιστα για να περάσει χρειάζεται κατά μέσο όρο τον διπλάσιο χρόνο από τον σωματικό πόνο. Ίσως και περισσότερο. “Ο πρώην αγαπημένος μας, είναι βαθιά ριζωμένος σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου, όπως περιοχές που ρυθμίζουν, τόσο το συναίσθημα, όσο και τις γνωστικές λειτουργίες ή τη μνήμη. Ο συνδυασμός αυτών, όταν κάποιος αποχωρήσει από τη ζωή και την καθημερινότητα μας αφήνει ένα μεγάλο κενό σε πολλά σημεία του εγκεφάλου, και κάνει πιο δύσκολη την επούλωση του τραύματος” τονίζει η Δρ Μπρίζελντιν. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Aίγιο: Φωτίζεται ξανά η λιμενική ζώνη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
