2013-04-28 17:29:04
Τετάρτη βράδυ 23:45, το κινητό μου χτυπά και η αναγνώριση δείχνει «Τάκης Ζαχαράτος». Με ενημερώνει πως μόλις τελείωσε την παράσταση και πως είναι μια καλή ευκαιρία να... προχωρήσουμε στη συνέντευξη που ήδη δύο φορές έχουμε αναβάλλει λόγω διαφόρων υποχρεώσεων.
Με καλεί στο εστιατόριο όπου θα πάει με δύο καλές του φίλες προκειμένου να συνδυάσουμε δουλειά με φαγητό – διασκέδαση.
Μία περίπου ώρα αργότερα και αφού έχω αποδεχτεί την πρότασή του, βρισκόμαστε σε ένα όμορφο καφέ – εστιατόριο στο Θησείο απολαμβάνοντας την ομολογουμένως εκπληκτική πορτοκαλόπιτα – σπεσιαλιτέ του μαγαζιού.
Σε ένα κλίμα απολύτως παρεΐστικο, παρότι ήταν η πρώτη φορά που συναντιόμασταν από κοντά, ξεκίνησε μια κουβέντα που το μόνο σίγουρο είναι οτι θα ηχεί στα αυτιά μου για καιρό 100 παραστάσεις «I am what I am»…
100 παραστάσεις… Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω..!! Αισθάνομαι ότι είναι η πιο ολοκληρωμένη δουλειά που έχω παρουσιάσει ποτέ στο κοινό
. Σκέψου, έχω γράψει τα κείμενα, έχω κάνει τα κοστούμια και την έχω σκηνοθετήσει. Και μιας και ανέφερες τον αριθμό των παραστάσεων που έχουν συμπληρωθεί, να σου πω, ότι δεν είναι η ίδια κάθε μέρα. Πάντα μπαίνει κάτι καινούριο και αυτή είναι η μαγεία αυτού του είδους του show. Υπάρχουν κάποια στάνταρ πρόσωπα αλλά αυτοσχεδιάζω, προσθέτω θέματα της επικαιρότητας και όλο αυτό εξελίσσεται. Είναι κάτι που με γοητεύει και φαντάζομαι και τον κόσμο. Έχω βάλει όλη μου την ενέργεια και την τρέλα σαν αντίδραση σε όλη αυτή τη μιζέρια που κατά τα άλλα επικρατεί. Και νομίζω αυτή η αντίδραση είναι η κινητήριος δύναμη για να κάνω το καλύτερο που μπορώ για όλους αυτούς που με τιμούν με την παρουσία τους.
Και είναι οπωσδήποτε πολλοί. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. 35,000 εισητήρια και συνεχίζεις..!!
Ξέρεις τι σκέφτομαι καμιά φορά; «Ευτυχώς αυτό το πράγμα μου συμβαίνει φέτος και όχι κάποια χρόνια πριν». Χαίρομαι γιατί ακούω τόσο όμορφα και συγκινητικά λόγια. Και πραγματικά χαίρομαι που τα ακούω τώρα, μετά από τόσα χρόνια πορείας γιατί αν τα άκουγα παλιότερα μπορεί και να είχα λαλήσει (γέλια). Νοιώθω πραγματικά ευγνώμων απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που μου κάνουν την τεράστια τιμή και γεμίζουν κάθε βράδυ το θέατρο.
Πρόκειται λοιπόν και για καλλιτεχνική και για εμπορική επιτυχία και μάλιστα σε έναν τρομερά δύσκολο θεατρικό χειμώνα.
Έχεις δίκιο, όμως ξέρεις κάτι; Δεν μένω στην επιτυχία. Τώρα που είναι εν ενεργεία η παράσταση εστιάζω την προσοχή μου αλλού. Εκεί που πρέπει ώστε να προστατέψω αυτό που πρέπει να προστατευθεί. Αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω και τί συμβαίνει γύρω μου. Θα ήθελα να πάνε όλα τα θέατρα καλά. Πραγματικά είμαστε από τους λίγους που δουλεύουμε έτσι φέτος αλλά θα ήθελα ο κόσμος να πάει γενικά στο θέατρο. Είναι πολλοί οι ηθοποιοί που ζουν από αυτή τη δουλειά και είναι άσχημο και άδικο να μην έχουν ανταπόκριση από τον κόσμο.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η υπόλοιπη παρέα απομακρύνεται διακριτικά από το τραπέζι παρά τις έντονες αντιδράσεις μου μη επιθυμώντας να δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα (πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο;;).
Και καθώς η κουβέντα μας προχωράει, ο δρόμος μας πάει στην Αλίκη… Και τότε το πρόσωπο του γίνεται ακόμη πιο ήρεμο. Αποφορτίζεται θαρρείς από όλη την υπερένταση της ημέρας.
Μου είπες ότι πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη δουλειά σου. Αυτή η δουλειά, λοιπόν, τυχαίνει να παρουσιάζεται στο θέατρο Αλίκη. Θα χαρακτήριζες τη σύμπτωση αυτή ως το «πλήρωμα του χρόνου» ή πρόκειται απλώς για μια ευτυχή συγκυρία;
Είναι ακριβώς το δεύτερο που λες. Ξέρεις, μου το λέει συχνά αυτό και ο κόσμος γιατί ξέρει οτι λάτρευα και λατρεύω την Αλίκη και φαντάζομαι ότι κι εγώ αν το δω απ΄ έξω, κάπως έτσι θα μου φανεί. Καμία σχέση πάντως. Δεν είχα τολμήσει να διανοηθώ ότι θα δούλευα ποτέ στο θέατρο αυτό. Είχα βέβαια την τύχη να παρακολουθήσω σπουδαίες παραστάσεις με την ίδια και θυμάμαι πάρα πολύ καλά οτι μου είχε προτείνει να παίξουμε τις δίδυμες. Μου λέει «Ψάχνω να βρω έργο να κάνουμε τις δίδυμες. Θα γίνει χαμός». Ακόμη πάντως δεν έχω πιστέψει αυτό που γίνεται φέτος γιατί αρχικά ήταν να εμφανίζομαι αλλού. Συνομότησε το σύμπαν και τελικά είμαι εδώ.
Θέλοντας να μείνω λίγο στο πρόσωπο της Αλίκης, πες μου, πώς εξηγείς το φαινόμενο ότι ακόμη και σήμερα, τόσα χρόνια μετά το θάνατό της, εξακολουθεί να παραμένει η πιο δημοφιλής και αγαπητή ηθοποιός.
Κατ΄ αρχήν είναι αυτό που είπες. Πρόκειται για φαινόμενο. Η Αλίκη ήταν και είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Πιστεύω οτι ήταν θεόσταλτη. Άνθισε σε μια πέρίοδο που μετά τον πόλεμο η Ελλάδα προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της και έψαχνε ένα πρόσωπο με το οποίο θα μπορούσε κατά κάποιο τρόπο να ταυτιστεί. Και ποιό θα ήταν ιδανικότερο από το λαμπερό πρόσωπο της Αλίκης; Ήταν ολόκληρη ένας ήλιος. Επιπλέον ήταν τρομερά έξυπνη στις δημόσιες σχέσεις και πραγματικά πολύ καλή ηθοποιός. Στην περίπτωσή της, δεν ήταν η πρωταγωνίστρια που επέλεγαν οι σκηνοθέτες. Η ίδια επέλεγε κατά κάποιο τρόπο ποιος θα τη σκηνοθετήσει. Ήταν από μόνη της ταλέντο σε όλα.
Επιστρέφουμε στα πιο… δικά σου. «Η ζωή δεν αξίζει μια δεκάρα μέχρι να βγεις και να φωνάξεις «Είμαι αυτό που είμαι». Τί είσαι τελικά Τάκη Ζαχαράτο (γέλια);
(γέλια)… Μέσα από το «I am what I am» νομίζω πως είμαι η προσωποποίηση της εκδρομής. Της κυριακάτικης, της σχολικής εκδρομής. Αισθάνομαι σαν να βάζω κάθε βράθυ τον κόσμο που έρχεται στο θέατρο σε ένα τρένο ή ακόμη και σε ένα αεροπλάνο και να ταξιδεύουμε παρέα όλοι μαζί.
Για να καταλήξεις στο να «είσαι αυτό που είσαι» φαντάζομαι ότι θα έχεις οπωσδήποτε επηρεαστεί από παλαιότερους καλλιτέχνες.
Φυσικά! Πρώτα απ΄ όλα έχω την τεράστια προίκα του Μιχάλη Κακογιάννη, του Ανδρέα Βουτσινά, του Σταμάτη Κραουνάκη, φυσικά του Γιάννη Ξανθούλη, του Κώστας Χατζή… Έχω επίσης την μεγάλη τιμή η Μαρινέλλα, να έχει ανοίξει το θησαυρό της και να μου χαρίσει διαμάντια. Η Νόνικα Γαληνέα που τη θεωρώ οικογένειά μου, η Ζωή Λάσκαρη που την αγαπώ πάρα πολύ, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Μαίρη Χρονοπούλου, ο Μίμης Πλέσσας, ο Κώστας Βουτσάς… Από ξένους, η Λάιζα Μινέλι, ο Φράνκ Σινάτρα, ο Ντιν Μάρτιν, όλη αυτή η γενιά.
Ένας άλλος άνθρωπος που μου έδωσε πολλά είναι η Έλενα Ναθαναήλ. Θα σου πω μια μικρή ιστορία: Είχα πάει κάποτε στο κτήμα της. Είχε δημιουργήσει ένα πανέμορφο χώρο με δέντρα, αμπέλια, ζώα κλπ. Κάποια στιγμή τη ρώτησα λοιπόν ποιο ρόλο έχει ονειρευτεί να παίξει και δεν το έχει κάνει ακόμη. Ξέρεις τι μου απάντησε; «Το ρόλο που έχω τώρα. Αυτόν της αγρότισσας». Αυτό για μένα ήταν μάθημα!
Γνωρίζοντάς σε από κοντά, και χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να σε κολακέψω, μου επιβεβαιώνεις την εντύπωση που είχα, ότι είσαι τρομερά προσιτός και αυτό που λέμε «ανοιχτός» άνθρωπος. Φαντάζομαι πως η συναναστροφή σου με καλλιτέχνες αυτού του διαμετρήματος, συνέβαλε στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς σου.
Δεν το συζητώ! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι – που είναι κι άλλοι και ντρέπομαι γιατί σίγουρα ξεχνάω κάποιους – ήταν και είναι ένα τεράστιο σχολείο για μένα. Εννοείται ότι διδάσκομαι από αυτούς ήθος και τρομερό επαγγελματισμό. Επιπλέον ίσως επειδή μεγάλωσα σε ένα σπίτι που η έπαρση και το «υφάκι» ήταν απαγορευμένα ή το ότι ήμουν αθλητής και είχα το αίσθημα της ευγενούς άμυλας να συνέβαλαν στο να μην τα αποκτήσω. Θεωρώ ότι αν ψωνιστώ, αν γίνω αυτό που σατιρίζω, έχασα τη μπάλα..!!
Επειδή ξέρω ότι είσαι άνθρωπος που απολαμβάνεις την επαφή με τον κόσμο καθώς και ότι δεν είσαι μακριά από τα όσα συμβαίνουν, θέλω να μου πεις αν διαπιστώνεις αλλαγές στη συμπεριφορά μας όσο περνάει ο καιρός.
Όχι απλώς την απολαμβάνω, την επιζητώ αυτή την επαφή. Παρατηρώ αυτό που είχε πει ο Όσσο, ότι οι άνθρωποι, βάσει αυτών που έχουμε περάσει, παγώνουνε τα συναισθήματά μας. Νομίζω δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό και κάποια στιγμή το έχω περάσει κι εγώ. Αυτή την εποχή βλέπω πολύ κόσμο παγωμένο, οι άνθρωποι δεν είναι αυθόρμητοι. Είναι τόσο όμορφο το να φλερτάρεις, να ερωτεύεσαι, να αγαπάς, να δημιουργείς… Κι αν ακόμη δεν μπορείς να το κάνεις τώρα, οραματίσου το και προσπάθησέ το!
Οπωσδήποτε αισιόδοξο μήνυμα και όχι τόσο δύσκολο να εφαρμοστεί από τον καθένα μας.
Είμαι πάντα αισιόδοξος. Ελπίζω να ομαλοποιηθεί κάπως η κατάσταση. Τουλάχιστον αφού έχουμε πιάσει πάτο και αφού έχουν φτάσει οι μισθοί εκεί που έχουν φτάσει, ας μπορούμε να δουλέψουμε όλοι. Και μιας και μου δίνεις την ευκαιρία να σου πω ότι θεωρώ πραγματικά ήρωες τους γονείς. Όταν είναι ο άλλος μόνος του όπως είμαι εγώ, ξέρει από που θα κόψει, τι μπορεί να περιορίσει και αν δυσκολέψουν πια τόσο πολύ τα πράγματα να «κλάψει» για τον εαυτό του ας πούμε. Αλλά όταν έχεις και παιδιά και σου κόβουν από αριστερά και δεξιά χωρίς να σε ρωτάνε και χωρίς καμία προειδοποίηση τί γίνεται; Γενικώς εγώ αυτή τη χούντα με σως δημοκρατίας δεν τη χωνεύω. Και δεν θα τη χωνέψει και κανένα στομάχι πιστεύω.
Εκεί στηρίζεται συνεπώς η άποψή σου για το ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής ήταν κατά κάποιο τρόπο αναμενόμενη;
Ακριβώς! Θεωρώ ότι η Χρυσή Αυγή είναι πολύ φυσιολογικό να υπάρχει καθώς ουσιαστικά εκφράζει την αντίδραση σε όσα έχουν κάνει τόσα χρόνια τα δύο μεγάλα κόμματα. Και δεν αποκλείεται να υπάρξουν και ακόμη πιο ακραία φαινόμενα. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ της επιτίθενται γι΄αυτά που κάνει ενώ οι ίδιοι έχουν κάνει τα ίδια και χειρότερα με τρόπο καλυμμένο. Τουλάχιστον η Χρυσή Αυγή λέει αυτό που είναι, οπότε μετά είναι στην κρίση του καθενός να την ακολουθήσει ή όχι.
Ο δικός σου προσωπικός τρόπος αντίδρασης απέναντι σε ένα πρόβλημα ποιος είναι;
Η τακτική είναι απλή. Στέκεσαι απέναντι από το πρόβλημα και το αντιμετωπίζεις. Γιατί όσο προσπαθείς να υπεκφύγεις και κουκουλώνεις τα πράγματα, έρχεται μια στιγμή που σε πνίγουν. Πρέπει να ψάχνουμε έστω και μόνοι μας να βρίσκουμε λύσεις. Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Να προσπαθούμε. Αυτή η εποχή σε βάζει στη διαδικασία να γίνεις λογιστής, να γίνεις εφοριακός και τόσα άλλα..
Ποτέ όμως δεν θα πάψεις να «εισαι αυτό που είσαι»! Και κλείνοντας σιγά σιγά θέλω να μου πεις δυο λόγια για το τί περιμένουμε από σένα το επόμενο διάστημα.
Θέλω κατ΄ αρχήν να ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε εσένα προσωπικά και σε όλη την ομάδα του RoadStory. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνετε και είναι πολύ ωράιο και συγκηνιτικό να είμαι στην αρχή του! Θέλω λοιπόν να το ανακοινώσω πρώτα από εσάς ότι μετά τα τέλη Απριλίου που τελειώνουν οι παραστάσεις στην Αθήνα, για πρώτη φορά θα κάνω μια μεγάλη περιοδεία. Θα ταξιδέψουμε από Θράκη και Μακεδονία μέχρι Κρήτη και Κύπρο. Θέλω το «I am what I am» να γυρίσει σε όλη την Ελλάδα και να γελάσει όλος ο κόσμος!!
Τάκη σε ευχαριστώ πολύ και για την είδηση και για τις ευχές γιατί βλέπω ότι είναι πραγματικά από καρδιάς και φυσικά εύχομαι κι εγώ καλή επιτυχία που ξέρω ότι σ΄ αυτή την περίπτωση είναι δεδομένη!
Να είσαι καλά και να ξέρεις οτι έχουμε κάτι κοινό… Είμαστε και οι δυο ιστορίες του δρόμου!!
Συνέντευξη: Θάνος Βάγιος
roadstory.gr
Με καλεί στο εστιατόριο όπου θα πάει με δύο καλές του φίλες προκειμένου να συνδυάσουμε δουλειά με φαγητό – διασκέδαση.
Μία περίπου ώρα αργότερα και αφού έχω αποδεχτεί την πρότασή του, βρισκόμαστε σε ένα όμορφο καφέ – εστιατόριο στο Θησείο απολαμβάνοντας την ομολογουμένως εκπληκτική πορτοκαλόπιτα – σπεσιαλιτέ του μαγαζιού.
Σε ένα κλίμα απολύτως παρεΐστικο, παρότι ήταν η πρώτη φορά που συναντιόμασταν από κοντά, ξεκίνησε μια κουβέντα που το μόνο σίγουρο είναι οτι θα ηχεί στα αυτιά μου για καιρό 100 παραστάσεις «I am what I am»…
100 παραστάσεις… Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω..!! Αισθάνομαι ότι είναι η πιο ολοκληρωμένη δουλειά που έχω παρουσιάσει ποτέ στο κοινό
Και είναι οπωσδήποτε πολλοί. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. 35,000 εισητήρια και συνεχίζεις..!!
Ξέρεις τι σκέφτομαι καμιά φορά; «Ευτυχώς αυτό το πράγμα μου συμβαίνει φέτος και όχι κάποια χρόνια πριν». Χαίρομαι γιατί ακούω τόσο όμορφα και συγκινητικά λόγια. Και πραγματικά χαίρομαι που τα ακούω τώρα, μετά από τόσα χρόνια πορείας γιατί αν τα άκουγα παλιότερα μπορεί και να είχα λαλήσει (γέλια). Νοιώθω πραγματικά ευγνώμων απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που μου κάνουν την τεράστια τιμή και γεμίζουν κάθε βράδυ το θέατρο.
Πρόκειται λοιπόν και για καλλιτεχνική και για εμπορική επιτυχία και μάλιστα σε έναν τρομερά δύσκολο θεατρικό χειμώνα.
Έχεις δίκιο, όμως ξέρεις κάτι; Δεν μένω στην επιτυχία. Τώρα που είναι εν ενεργεία η παράσταση εστιάζω την προσοχή μου αλλού. Εκεί που πρέπει ώστε να προστατέψω αυτό που πρέπει να προστατευθεί. Αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω και τί συμβαίνει γύρω μου. Θα ήθελα να πάνε όλα τα θέατρα καλά. Πραγματικά είμαστε από τους λίγους που δουλεύουμε έτσι φέτος αλλά θα ήθελα ο κόσμος να πάει γενικά στο θέατρο. Είναι πολλοί οι ηθοποιοί που ζουν από αυτή τη δουλειά και είναι άσχημο και άδικο να μην έχουν ανταπόκριση από τον κόσμο.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η υπόλοιπη παρέα απομακρύνεται διακριτικά από το τραπέζι παρά τις έντονες αντιδράσεις μου μη επιθυμώντας να δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα (πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο;;).
Και καθώς η κουβέντα μας προχωράει, ο δρόμος μας πάει στην Αλίκη… Και τότε το πρόσωπο του γίνεται ακόμη πιο ήρεμο. Αποφορτίζεται θαρρείς από όλη την υπερένταση της ημέρας.
Μου είπες ότι πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη δουλειά σου. Αυτή η δουλειά, λοιπόν, τυχαίνει να παρουσιάζεται στο θέατρο Αλίκη. Θα χαρακτήριζες τη σύμπτωση αυτή ως το «πλήρωμα του χρόνου» ή πρόκειται απλώς για μια ευτυχή συγκυρία;
Είναι ακριβώς το δεύτερο που λες. Ξέρεις, μου το λέει συχνά αυτό και ο κόσμος γιατί ξέρει οτι λάτρευα και λατρεύω την Αλίκη και φαντάζομαι ότι κι εγώ αν το δω απ΄ έξω, κάπως έτσι θα μου φανεί. Καμία σχέση πάντως. Δεν είχα τολμήσει να διανοηθώ ότι θα δούλευα ποτέ στο θέατρο αυτό. Είχα βέβαια την τύχη να παρακολουθήσω σπουδαίες παραστάσεις με την ίδια και θυμάμαι πάρα πολύ καλά οτι μου είχε προτείνει να παίξουμε τις δίδυμες. Μου λέει «Ψάχνω να βρω έργο να κάνουμε τις δίδυμες. Θα γίνει χαμός». Ακόμη πάντως δεν έχω πιστέψει αυτό που γίνεται φέτος γιατί αρχικά ήταν να εμφανίζομαι αλλού. Συνομότησε το σύμπαν και τελικά είμαι εδώ.
Θέλοντας να μείνω λίγο στο πρόσωπο της Αλίκης, πες μου, πώς εξηγείς το φαινόμενο ότι ακόμη και σήμερα, τόσα χρόνια μετά το θάνατό της, εξακολουθεί να παραμένει η πιο δημοφιλής και αγαπητή ηθοποιός.
Κατ΄ αρχήν είναι αυτό που είπες. Πρόκειται για φαινόμενο. Η Αλίκη ήταν και είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Πιστεύω οτι ήταν θεόσταλτη. Άνθισε σε μια πέρίοδο που μετά τον πόλεμο η Ελλάδα προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της και έψαχνε ένα πρόσωπο με το οποίο θα μπορούσε κατά κάποιο τρόπο να ταυτιστεί. Και ποιό θα ήταν ιδανικότερο από το λαμπερό πρόσωπο της Αλίκης; Ήταν ολόκληρη ένας ήλιος. Επιπλέον ήταν τρομερά έξυπνη στις δημόσιες σχέσεις και πραγματικά πολύ καλή ηθοποιός. Στην περίπτωσή της, δεν ήταν η πρωταγωνίστρια που επέλεγαν οι σκηνοθέτες. Η ίδια επέλεγε κατά κάποιο τρόπο ποιος θα τη σκηνοθετήσει. Ήταν από μόνη της ταλέντο σε όλα.
Επιστρέφουμε στα πιο… δικά σου. «Η ζωή δεν αξίζει μια δεκάρα μέχρι να βγεις και να φωνάξεις «Είμαι αυτό που είμαι». Τί είσαι τελικά Τάκη Ζαχαράτο (γέλια);
(γέλια)… Μέσα από το «I am what I am» νομίζω πως είμαι η προσωποποίηση της εκδρομής. Της κυριακάτικης, της σχολικής εκδρομής. Αισθάνομαι σαν να βάζω κάθε βράθυ τον κόσμο που έρχεται στο θέατρο σε ένα τρένο ή ακόμη και σε ένα αεροπλάνο και να ταξιδεύουμε παρέα όλοι μαζί.
Για να καταλήξεις στο να «είσαι αυτό που είσαι» φαντάζομαι ότι θα έχεις οπωσδήποτε επηρεαστεί από παλαιότερους καλλιτέχνες.
Φυσικά! Πρώτα απ΄ όλα έχω την τεράστια προίκα του Μιχάλη Κακογιάννη, του Ανδρέα Βουτσινά, του Σταμάτη Κραουνάκη, φυσικά του Γιάννη Ξανθούλη, του Κώστας Χατζή… Έχω επίσης την μεγάλη τιμή η Μαρινέλλα, να έχει ανοίξει το θησαυρό της και να μου χαρίσει διαμάντια. Η Νόνικα Γαληνέα που τη θεωρώ οικογένειά μου, η Ζωή Λάσκαρη που την αγαπώ πάρα πολύ, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Μαίρη Χρονοπούλου, ο Μίμης Πλέσσας, ο Κώστας Βουτσάς… Από ξένους, η Λάιζα Μινέλι, ο Φράνκ Σινάτρα, ο Ντιν Μάρτιν, όλη αυτή η γενιά.
Ένας άλλος άνθρωπος που μου έδωσε πολλά είναι η Έλενα Ναθαναήλ. Θα σου πω μια μικρή ιστορία: Είχα πάει κάποτε στο κτήμα της. Είχε δημιουργήσει ένα πανέμορφο χώρο με δέντρα, αμπέλια, ζώα κλπ. Κάποια στιγμή τη ρώτησα λοιπόν ποιο ρόλο έχει ονειρευτεί να παίξει και δεν το έχει κάνει ακόμη. Ξέρεις τι μου απάντησε; «Το ρόλο που έχω τώρα. Αυτόν της αγρότισσας». Αυτό για μένα ήταν μάθημα!
Γνωρίζοντάς σε από κοντά, και χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να σε κολακέψω, μου επιβεβαιώνεις την εντύπωση που είχα, ότι είσαι τρομερά προσιτός και αυτό που λέμε «ανοιχτός» άνθρωπος. Φαντάζομαι πως η συναναστροφή σου με καλλιτέχνες αυτού του διαμετρήματος, συνέβαλε στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς σου.
Δεν το συζητώ! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι – που είναι κι άλλοι και ντρέπομαι γιατί σίγουρα ξεχνάω κάποιους – ήταν και είναι ένα τεράστιο σχολείο για μένα. Εννοείται ότι διδάσκομαι από αυτούς ήθος και τρομερό επαγγελματισμό. Επιπλέον ίσως επειδή μεγάλωσα σε ένα σπίτι που η έπαρση και το «υφάκι» ήταν απαγορευμένα ή το ότι ήμουν αθλητής και είχα το αίσθημα της ευγενούς άμυλας να συνέβαλαν στο να μην τα αποκτήσω. Θεωρώ ότι αν ψωνιστώ, αν γίνω αυτό που σατιρίζω, έχασα τη μπάλα..!!
Επειδή ξέρω ότι είσαι άνθρωπος που απολαμβάνεις την επαφή με τον κόσμο καθώς και ότι δεν είσαι μακριά από τα όσα συμβαίνουν, θέλω να μου πεις αν διαπιστώνεις αλλαγές στη συμπεριφορά μας όσο περνάει ο καιρός.
Όχι απλώς την απολαμβάνω, την επιζητώ αυτή την επαφή. Παρατηρώ αυτό που είχε πει ο Όσσο, ότι οι άνθρωποι, βάσει αυτών που έχουμε περάσει, παγώνουνε τα συναισθήματά μας. Νομίζω δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό και κάποια στιγμή το έχω περάσει κι εγώ. Αυτή την εποχή βλέπω πολύ κόσμο παγωμένο, οι άνθρωποι δεν είναι αυθόρμητοι. Είναι τόσο όμορφο το να φλερτάρεις, να ερωτεύεσαι, να αγαπάς, να δημιουργείς… Κι αν ακόμη δεν μπορείς να το κάνεις τώρα, οραματίσου το και προσπάθησέ το!
Οπωσδήποτε αισιόδοξο μήνυμα και όχι τόσο δύσκολο να εφαρμοστεί από τον καθένα μας.
Είμαι πάντα αισιόδοξος. Ελπίζω να ομαλοποιηθεί κάπως η κατάσταση. Τουλάχιστον αφού έχουμε πιάσει πάτο και αφού έχουν φτάσει οι μισθοί εκεί που έχουν φτάσει, ας μπορούμε να δουλέψουμε όλοι. Και μιας και μου δίνεις την ευκαιρία να σου πω ότι θεωρώ πραγματικά ήρωες τους γονείς. Όταν είναι ο άλλος μόνος του όπως είμαι εγώ, ξέρει από που θα κόψει, τι μπορεί να περιορίσει και αν δυσκολέψουν πια τόσο πολύ τα πράγματα να «κλάψει» για τον εαυτό του ας πούμε. Αλλά όταν έχεις και παιδιά και σου κόβουν από αριστερά και δεξιά χωρίς να σε ρωτάνε και χωρίς καμία προειδοποίηση τί γίνεται; Γενικώς εγώ αυτή τη χούντα με σως δημοκρατίας δεν τη χωνεύω. Και δεν θα τη χωνέψει και κανένα στομάχι πιστεύω.
Εκεί στηρίζεται συνεπώς η άποψή σου για το ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής ήταν κατά κάποιο τρόπο αναμενόμενη;
Ακριβώς! Θεωρώ ότι η Χρυσή Αυγή είναι πολύ φυσιολογικό να υπάρχει καθώς ουσιαστικά εκφράζει την αντίδραση σε όσα έχουν κάνει τόσα χρόνια τα δύο μεγάλα κόμματα. Και δεν αποκλείεται να υπάρξουν και ακόμη πιο ακραία φαινόμενα. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ της επιτίθενται γι΄αυτά που κάνει ενώ οι ίδιοι έχουν κάνει τα ίδια και χειρότερα με τρόπο καλυμμένο. Τουλάχιστον η Χρυσή Αυγή λέει αυτό που είναι, οπότε μετά είναι στην κρίση του καθενός να την ακολουθήσει ή όχι.
Ο δικός σου προσωπικός τρόπος αντίδρασης απέναντι σε ένα πρόβλημα ποιος είναι;
Η τακτική είναι απλή. Στέκεσαι απέναντι από το πρόβλημα και το αντιμετωπίζεις. Γιατί όσο προσπαθείς να υπεκφύγεις και κουκουλώνεις τα πράγματα, έρχεται μια στιγμή που σε πνίγουν. Πρέπει να ψάχνουμε έστω και μόνοι μας να βρίσκουμε λύσεις. Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Να προσπαθούμε. Αυτή η εποχή σε βάζει στη διαδικασία να γίνεις λογιστής, να γίνεις εφοριακός και τόσα άλλα..
Ποτέ όμως δεν θα πάψεις να «εισαι αυτό που είσαι»! Και κλείνοντας σιγά σιγά θέλω να μου πεις δυο λόγια για το τί περιμένουμε από σένα το επόμενο διάστημα.
Θέλω κατ΄ αρχήν να ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε εσένα προσωπικά και σε όλη την ομάδα του RoadStory. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνετε και είναι πολύ ωράιο και συγκηνιτικό να είμαι στην αρχή του! Θέλω λοιπόν να το ανακοινώσω πρώτα από εσάς ότι μετά τα τέλη Απριλίου που τελειώνουν οι παραστάσεις στην Αθήνα, για πρώτη φορά θα κάνω μια μεγάλη περιοδεία. Θα ταξιδέψουμε από Θράκη και Μακεδονία μέχρι Κρήτη και Κύπρο. Θέλω το «I am what I am» να γυρίσει σε όλη την Ελλάδα και να γελάσει όλος ο κόσμος!!
Τάκη σε ευχαριστώ πολύ και για την είδηση και για τις ευχές γιατί βλέπω ότι είναι πραγματικά από καρδιάς και φυσικά εύχομαι κι εγώ καλή επιτυχία που ξέρω ότι σ΄ αυτή την περίπτωση είναι δεδομένη!
Να είσαι καλά και να ξέρεις οτι έχουμε κάτι κοινό… Είμαστε και οι δυο ιστορίες του δρόμου!!
Συνέντευξη: Θάνος Βάγιος
roadstory.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Kώστας Τσάκωνας: «Τα εγκεφαλικά με φυλάκισαν στο σπίτι»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έφθασε το τέλος του Δώνη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Όταν ο Ευτύχης Μπλέτσας τραγούδισε Σάκη Ρουβά! [video]](https://images.newsnowgreece.com/41/414290/otan-o-eftyxis-mpletsas-tragoudise-saki-rouva-video-1-124x78.jpg)
