2013-05-02 10:56:10
Αδιευκρίνιστο το αποτέλεσμα της υπουργοποίησης του Ευάγγ. Βενιζέλου. Το χαρτί του ανασχηματισμού και στο βάθος εκλογές
Του Φώτη Παπούλια
«Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να φτάσει μέχρι τον Σεπτέμβριο;» Οι απαντήσεις που επιδέχεται το ερώτημα θα μπορούσε να είναι πολλαπλής επιλογής, αφού στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρούν να αποσαφηνίσουν τις κινήσεις του Α. Σαμαρά και των κυβερνητικών συνεταίρων του, παίζουν με τις πιθανότητες.
Οι πλέον «ψύχραιμοι» εκτιμούν ότι ο πρωθυπουργός θα εξαντλήσει κάθε όριο ώστε να μην οδηγηθεί σε εκλογές πριν από τον Σεπτέμβριο. Θεωρούν δε ότι οι όποιες «υποχωρήσεις» του απέναντι στους Ευάγγ. Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη εντάσσονται στη λογική να μην «τραβήξει το σχοινί» και οδηγήσει τον ένα εκ των δύο σε δυναμική αντίδραση, η οποία μπορεί να αποτελέσει και την αρχή του τέλους της συγκυβέρνησης.
Ισχυρίζονται μάλιστα ότι «αν ο Α. Σαμαράς υποκύψει στις πιέσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει σε ανασχηματισμό και αποδεχτεί τη συμμετοχή του ίδιου στη νέα κυβέρνηση, τότε το παιχνίδι αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον».
Πρόβλημα
Σε απλά ελληνικά, τυχόν υπουργοποίηση του Ευάγγ. Βενιζέλου, και μάλιστα σε υπουργείο «αιχμής», θα δημιουργήσει πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης και θα ανατρέψει τις ισχύουσες ισορροπίες.
Αρα η προσπάθεια που καταβάλλει ο πρωθυπουργός για να εμφανίζει αρραγές το κυβερνητικό μέτωπο εκ των πραγμάτων θα υπόκειται σε καθημερινή φθορά, αφού ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα επιδιώκει να βάζει τη «σφραγίδα του» ελπίζοντας να περιορίσει την πτώση του κόμματός του κάτω από το «ψυχολογικό» όριο του 5%.
Από την άλλη πλευρά οι «βιαστικοί» προβλέπουν ότι ο επικείμενος ανασχηματισμός, ανεξαρτήτως προσώπων, θα είναι εκ των πραγμάτων προεκλογικός, άρα η κυβέρνηση θα παίξει το τελευταίο της χαρτί, ώστε στον δρόμο προς τις εκλογές να μην οδηγηθεί σε εκλογική συντριβή. Οσο δε για τον χρόνο των εκλογών, τον βλέπουν ακόμα και μέσα στο θέρος αν οι τρεις εταίροι συμφωνήσουν ότι η όποια «καθυστέρηση μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ».
Κάπου στη μέση βρίσκονται στελέχη που επιχειρούν να συνδυάσουν τις δύο παραπάνω προσεγγίσεις προσθέτοντας την παράμετρο που αφορά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. «Τι κάνουμε εμείς σε αυτό το σκηνικό;» είναι το ερώτημα και η απάντηση δεν είναι άλλη από το να «εντείνουμε εντός Βουλής την αντιπολιτευτική μας τακτική και στην κοινωνία να επανασυνδεθούμε με τα κινήματα και να οργανώσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη». Αν και αναγνωρίζουν ένα αίσθημα κόπωσης και «απαισιοδοξίας» στην κοινωνία, εντούτοις εκτιμούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «εκτιναχθεί εκλογικά» όταν προκηρυχθούν οι εκλογές, αφού οι προτάσεις του κόμματος είναι οι μόνες που εγγυώνται διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση.
Πάντως άπαντες συμφωνούν ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν σε ένα πρωτοφανές κλίμα πόλωσης που μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, οι οποίες θα συναρτώνται αφενός από το αν ο Α. Σαμαράς προχωρήσει στη δημιουργία «νέου» κόμματος και αφετέρου από το πόσο θα αντέξουν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, που θα πιέζονται από τα δεξιά τους, αλλά κυρίως από τα αριστερά τους.
Στο ΣΥΡΙΖΑ όμως τρέχουν και τα του ιδρυτικού συνέδριου (10-14 Ιουλίου). Στις 11 Μαΐου η Κεντρική Επιτροπή αναμένεται να εγκρίνει τα κείμενα της ιδρυτικής διακήρυξης, του καταστατικού και των Θέσεων, η βάση των οποίων έχει ήδη αποφασιστεί από την πανελλαδική συνδιάσκεψη και οι αντίστοιχες επιτροπές επιταχύνουν τους ρυθμούς ώστε όλα να κλείσουν στις προκαθορισμένες ημερομηνίες.
Αλλαγή μοντέλου
Οι πλέον ρηξικέλευθες προτάσεις έχουν κατατεθεί προς συζήτηση στην επιτροπή καταστατικού και αναφέρονται στην αλλαγή του κομματικού μοντέλου. Προτείνεται να καταργηθούν τα ενδιάμεσα όργανα (π.χ. νομαρχιακές επιτροπές), ώστε να περιοριστεί η κομματική γραφειοκρατία, η δημιουργία ενός «κέντρου» το οποίο θα ορίζεται με απόφαση της γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής και θα επεξεργάζεται τις θέσεις της κομματικής βάσης, όπως και να θεσμοθετηθεί ο θεσμός των «φίλων» του κόμματος, οι οποίοι θα έχουν και «συμβουλευτική ψήφο» στα όργανα.
Η πρόταση όμως που αναμένεται να προκαλέσει συζητήσεις είναι εκείνη για την εκλογή του προέδρου και των μελών της Κεντρικής Επιτροπής απευθείας από τα μέλη του κόμματος και όχι από συνέδριο. Με τον τρόπο αυτό εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί ο ρόλος των μελών του κόμματος και θα σταματήσουν τα φαινόμενα των «συνεδριακών στρατών».
……………………………………………………………………… ΣΥΡΙΖΑ ”Ξαναπαίχτηκε το παιχνίδι των εκβιασμών”
Οτι έστρωσε το «χαλί» για νέα μνημονιακή επίθεση κατηγορεί την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή το πολυνομοσχέδιο και θεωρεί ότι η κυβέρνηση «σε μια νομοθετική διαδικασία πλήρους απαξίωσης και υποβάθμισης του Κοινοβουλίου, επανέφερε τους ίδιους χιλιοειπωμένους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό».
Φέρνει, μάλιστα, ως χαρακτηριστικά παραδείγματα την τροπολογία Μανιτάκη για την ουσιαστική κατάργηση της δικαστικής προστασίας των εργαζομένων, την τροπολογία Βρούτση για τη μείωση των συντάξεων του ΟΑΕΕ και την τροπολογία «εμπνεύσεως Βενιζέλου» για την απασχόληση ανέργων. Καταλογίζει, μάλιστα, στην κυβέρνηση ότι προχωρά σε «ανούσιες επικοινωνιακές φιέστες», προκειμένου να δοθούν «κούφιες ελπίδες για “επανεκκίνηση”».
Ρωτά δε τον πρωθυπουργό πόσο θα συνεχίσει «να κρύβεται από το ελληνικό Κοινοβούλιο, πανικοβλημένος και αδύναμος να δικαιολογήσει στο ελάχιστο τις καταστροφικές επιπτώσεις του Μνημονίου, που ο ίδιος διακήρυττε την επαναδιαπραγμάτευσή του», και επισημαίνει ότι «το Μνημόνιο είναι ασύμβατο με κάθε έννοια ανάπτυξης, επενδύσεων, κοινωνικού κράτους και ως τέτοιο πρέπει να σταλεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τους υποστηρικτές του».
Ν.ΣΒ.
communenews
Του Φώτη Παπούλια
«Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να φτάσει μέχρι τον Σεπτέμβριο;» Οι απαντήσεις που επιδέχεται το ερώτημα θα μπορούσε να είναι πολλαπλής επιλογής, αφού στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρούν να αποσαφηνίσουν τις κινήσεις του Α. Σαμαρά και των κυβερνητικών συνεταίρων του, παίζουν με τις πιθανότητες.
Οι πλέον «ψύχραιμοι» εκτιμούν ότι ο πρωθυπουργός θα εξαντλήσει κάθε όριο ώστε να μην οδηγηθεί σε εκλογές πριν από τον Σεπτέμβριο. Θεωρούν δε ότι οι όποιες «υποχωρήσεις» του απέναντι στους Ευάγγ. Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη εντάσσονται στη λογική να μην «τραβήξει το σχοινί» και οδηγήσει τον ένα εκ των δύο σε δυναμική αντίδραση, η οποία μπορεί να αποτελέσει και την αρχή του τέλους της συγκυβέρνησης.
Ισχυρίζονται μάλιστα ότι «αν ο Α. Σαμαράς υποκύψει στις πιέσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει σε ανασχηματισμό και αποδεχτεί τη συμμετοχή του ίδιου στη νέα κυβέρνηση, τότε το παιχνίδι αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον».
Πρόβλημα
Σε απλά ελληνικά, τυχόν υπουργοποίηση του Ευάγγ. Βενιζέλου, και μάλιστα σε υπουργείο «αιχμής», θα δημιουργήσει πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης και θα ανατρέψει τις ισχύουσες ισορροπίες.
Αρα η προσπάθεια που καταβάλλει ο πρωθυπουργός για να εμφανίζει αρραγές το κυβερνητικό μέτωπο εκ των πραγμάτων θα υπόκειται σε καθημερινή φθορά, αφού ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα επιδιώκει να βάζει τη «σφραγίδα του» ελπίζοντας να περιορίσει την πτώση του κόμματός του κάτω από το «ψυχολογικό» όριο του 5%.
Από την άλλη πλευρά οι «βιαστικοί» προβλέπουν ότι ο επικείμενος ανασχηματισμός, ανεξαρτήτως προσώπων, θα είναι εκ των πραγμάτων προεκλογικός, άρα η κυβέρνηση θα παίξει το τελευταίο της χαρτί, ώστε στον δρόμο προς τις εκλογές να μην οδηγηθεί σε εκλογική συντριβή. Οσο δε για τον χρόνο των εκλογών, τον βλέπουν ακόμα και μέσα στο θέρος αν οι τρεις εταίροι συμφωνήσουν ότι η όποια «καθυστέρηση μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ».
Κάπου στη μέση βρίσκονται στελέχη που επιχειρούν να συνδυάσουν τις δύο παραπάνω προσεγγίσεις προσθέτοντας την παράμετρο που αφορά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. «Τι κάνουμε εμείς σε αυτό το σκηνικό;» είναι το ερώτημα και η απάντηση δεν είναι άλλη από το να «εντείνουμε εντός Βουλής την αντιπολιτευτική μας τακτική και στην κοινωνία να επανασυνδεθούμε με τα κινήματα και να οργανώσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη». Αν και αναγνωρίζουν ένα αίσθημα κόπωσης και «απαισιοδοξίας» στην κοινωνία, εντούτοις εκτιμούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «εκτιναχθεί εκλογικά» όταν προκηρυχθούν οι εκλογές, αφού οι προτάσεις του κόμματος είναι οι μόνες που εγγυώνται διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση.
Πάντως άπαντες συμφωνούν ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν σε ένα πρωτοφανές κλίμα πόλωσης που μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, οι οποίες θα συναρτώνται αφενός από το αν ο Α. Σαμαράς προχωρήσει στη δημιουργία «νέου» κόμματος και αφετέρου από το πόσο θα αντέξουν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, που θα πιέζονται από τα δεξιά τους, αλλά κυρίως από τα αριστερά τους.
Στο ΣΥΡΙΖΑ όμως τρέχουν και τα του ιδρυτικού συνέδριου (10-14 Ιουλίου). Στις 11 Μαΐου η Κεντρική Επιτροπή αναμένεται να εγκρίνει τα κείμενα της ιδρυτικής διακήρυξης, του καταστατικού και των Θέσεων, η βάση των οποίων έχει ήδη αποφασιστεί από την πανελλαδική συνδιάσκεψη και οι αντίστοιχες επιτροπές επιταχύνουν τους ρυθμούς ώστε όλα να κλείσουν στις προκαθορισμένες ημερομηνίες.
Αλλαγή μοντέλου
Οι πλέον ρηξικέλευθες προτάσεις έχουν κατατεθεί προς συζήτηση στην επιτροπή καταστατικού και αναφέρονται στην αλλαγή του κομματικού μοντέλου. Προτείνεται να καταργηθούν τα ενδιάμεσα όργανα (π.χ. νομαρχιακές επιτροπές), ώστε να περιοριστεί η κομματική γραφειοκρατία, η δημιουργία ενός «κέντρου» το οποίο θα ορίζεται με απόφαση της γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής και θα επεξεργάζεται τις θέσεις της κομματικής βάσης, όπως και να θεσμοθετηθεί ο θεσμός των «φίλων» του κόμματος, οι οποίοι θα έχουν και «συμβουλευτική ψήφο» στα όργανα.
Η πρόταση όμως που αναμένεται να προκαλέσει συζητήσεις είναι εκείνη για την εκλογή του προέδρου και των μελών της Κεντρικής Επιτροπής απευθείας από τα μέλη του κόμματος και όχι από συνέδριο. Με τον τρόπο αυτό εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί ο ρόλος των μελών του κόμματος και θα σταματήσουν τα φαινόμενα των «συνεδριακών στρατών».
……………………………………………………………………… ΣΥΡΙΖΑ ”Ξαναπαίχτηκε το παιχνίδι των εκβιασμών”
Οτι έστρωσε το «χαλί» για νέα μνημονιακή επίθεση κατηγορεί την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή το πολυνομοσχέδιο και θεωρεί ότι η κυβέρνηση «σε μια νομοθετική διαδικασία πλήρους απαξίωσης και υποβάθμισης του Κοινοβουλίου, επανέφερε τους ίδιους χιλιοειπωμένους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό».
Φέρνει, μάλιστα, ως χαρακτηριστικά παραδείγματα την τροπολογία Μανιτάκη για την ουσιαστική κατάργηση της δικαστικής προστασίας των εργαζομένων, την τροπολογία Βρούτση για τη μείωση των συντάξεων του ΟΑΕΕ και την τροπολογία «εμπνεύσεως Βενιζέλου» για την απασχόληση ανέργων. Καταλογίζει, μάλιστα, στην κυβέρνηση ότι προχωρά σε «ανούσιες επικοινωνιακές φιέστες», προκειμένου να δοθούν «κούφιες ελπίδες για “επανεκκίνηση”».
Ρωτά δε τον πρωθυπουργό πόσο θα συνεχίσει «να κρύβεται από το ελληνικό Κοινοβούλιο, πανικοβλημένος και αδύναμος να δικαιολογήσει στο ελάχιστο τις καταστροφικές επιπτώσεις του Μνημονίου, που ο ίδιος διακήρυττε την επαναδιαπραγμάτευσή του», και επισημαίνει ότι «το Μνημόνιο είναι ασύμβατο με κάθε έννοια ανάπτυξης, επενδύσεων, κοινωνικού κράτους και ως τέτοιο πρέπει να σταλεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τους υποστηρικτές του».
Ν.ΣΒ.
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
