2013-05-02 21:55:58
Θα ήθελα να θίξω ένα πολύ σοβαρό θέμα για έναν πολύ ιδιαίτερο κλάδο όπως είμαστε εμείς οι μελισσοκόμοι.
Σήμερα καθώς πήγαινα στο μελισσοκομείο μου στα 100 μόλις μέτρα απόσταση ένας αγρότης ψέκαζε τα δέντρα του ενώ το χωράφι ήταν γεμάτο λουλούδια και μέλισσες .Η ώρα ήταν 4 το απόγευμα ,ώρα που οι μέλισσες είναι όλες έξω προς αναζήτηση τροφής .Σταμάτησα και τον ρώτησα γιατί ψεκάζει ότι έχω μελίσσια δίπλα , και μου είπε πήγαινε και πρόσεχε τα γιατί μόλις ψέκασα . ¨Έφυγα και κάθισα μέχρι το σούρουπο στο μελισσοκομείο να δώ το μέγεθος της ζημιάς το οποίο πάλι καλά δεν ήταν μεγάλο σαν την προηγούμενη ζημιά ,μόλις πριν 7 ημέρες . Σήμερα αναρωτήθηκα για πολύ ώρα ,αν αξίζει τελικά να παλεύουμε σε μία τέχνη ,δουλειά για άλλους ,στο να βγάλουμε ένα προϊόν φάρμακο και όχι φαρμάκι . ¨Αν πάρω ως κανόνα την πράξη αυτού του ανθρώπου και όχι ως εξαίρεση , κι αυτό επειδή η ζωή ως τώρα δεν μου έχει δείξει το αντίθετο ,επειδή συνέχεια βλέπω να ψεκάζουν ότι ώρα θέλουν και όχι αργά το απόγευμα όπως θα έπρεπε ώστε να σταθούν αλληλέγγυοι σε εμάς ,τους αγρότες των μελισσών ,πώς εγώ να σταθώ με το ίδιο ηθικό ανάστημα απέναντί τους ? Σε αυτούς , τους μελλοντικούς μου πελάτες και να μην τους δώσω ένα προϊόν που αξίζουν , ένα φαρμάκι αντί για φάρμακο κι αυτό τόσο απλά με το να μην κάνω κι εγώ τα ψεκάσματα στα μελίσσια μου την ώρα που πρέπει..
Η Ελλάδα καταρρέει , όλοι προσπαθούμε να ζήσουμε , ας το κάνουμε τίμια και με ηθική πλέον , μας το απέδειξε η ζωή ότι ο άλλος δρόμος δεν βγάζει πουθενά . Αλληλεγγύη στην πράξη επιτέλους ..Κι αν κάποιος νομίζει ότι ο μελισσοκόμος κονομάει ,ας ξέρει ότι τα περισσότερα χρόνια πληρώνει μόνο ζημιές και τον προκαλώ να το προσπαθήσει , αλλά να το προσπαθήσει όπως εγώ , τίμια και ηθικά.
Αναγνώστης Tromaktiko
Σήμερα καθώς πήγαινα στο μελισσοκομείο μου στα 100 μόλις μέτρα απόσταση ένας αγρότης ψέκαζε τα δέντρα του ενώ το χωράφι ήταν γεμάτο λουλούδια και μέλισσες .Η ώρα ήταν 4 το απόγευμα ,ώρα που οι μέλισσες είναι όλες έξω προς αναζήτηση τροφής .Σταμάτησα και τον ρώτησα γιατί ψεκάζει ότι έχω μελίσσια δίπλα , και μου είπε πήγαινε και πρόσεχε τα γιατί μόλις ψέκασα . ¨Έφυγα και κάθισα μέχρι το σούρουπο στο μελισσοκομείο να δώ το μέγεθος της ζημιάς το οποίο πάλι καλά δεν ήταν μεγάλο σαν την προηγούμενη ζημιά ,μόλις πριν 7 ημέρες . Σήμερα αναρωτήθηκα για πολύ ώρα ,αν αξίζει τελικά να παλεύουμε σε μία τέχνη ,δουλειά για άλλους ,στο να βγάλουμε ένα προϊόν φάρμακο και όχι φαρμάκι . ¨Αν πάρω ως κανόνα την πράξη αυτού του ανθρώπου και όχι ως εξαίρεση , κι αυτό επειδή η ζωή ως τώρα δεν μου έχει δείξει το αντίθετο ,επειδή συνέχεια βλέπω να ψεκάζουν ότι ώρα θέλουν και όχι αργά το απόγευμα όπως θα έπρεπε ώστε να σταθούν αλληλέγγυοι σε εμάς ,τους αγρότες των μελισσών ,πώς εγώ να σταθώ με το ίδιο ηθικό ανάστημα απέναντί τους ? Σε αυτούς , τους μελλοντικούς μου πελάτες και να μην τους δώσω ένα προϊόν που αξίζουν , ένα φαρμάκι αντί για φάρμακο κι αυτό τόσο απλά με το να μην κάνω κι εγώ τα ψεκάσματα στα μελίσσια μου την ώρα που πρέπει..
Η Ελλάδα καταρρέει , όλοι προσπαθούμε να ζήσουμε , ας το κάνουμε τίμια και με ηθική πλέον , μας το απέδειξε η ζωή ότι ο άλλος δρόμος δεν βγάζει πουθενά . Αλληλεγγύη στην πράξη επιτέλους ..Κι αν κάποιος νομίζει ότι ο μελισσοκόμος κονομάει ,ας ξέρει ότι τα περισσότερα χρόνια πληρώνει μόνο ζημιές και τον προκαλώ να το προσπαθήσει , αλλά να το προσπαθήσει όπως εγώ , τίμια και ηθικά.
Αναγνώστης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
