2013-05-03 00:35:03
Σε ένα γκρίζο προάστιο της Ντάκα, το Σαβάρ, διαδραματίστηκε μια πολύνεκρη τραγωδία τις προηγούμενες ημέρες. Ένα μέρος όπου οι κανονισμοί είναι συχνά ανεφάρμοστοι και ο έλεγχος ανύπαρκτος, ενώ... οι άνθρωποι που ασκούν εξουσία κυκλοφορούν με ένοπλη συνοδεία.
Η τραγωδία αυτή ίσως να είχε αποφευχθεί αν ο Σοχέλ Ράνα, ο ιδιοκτήτης του Rana Plaza, που φέρεται να είναι αναμεμειγμένος σε εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, είχε ακούσει τον μηχανικό που τον επισκέφθηκε την προηγούμενη ημέρα για να ζητήσει την εκκένωση του κτιρίου.
Ο Ράνα, που είναι πλέον ο πιο μισητός άνθρωπος στη χώρα και τα πλήθη ζητούν τον απαγχονισμό του, δεχόταν στο ισόγειο του κτιρίου πολιτικούς, έπαιζε μπιλιάρδο και διηύθυνε τις επιχειρήσεις του, την ώρα που οι εργάτες στους πάνω ορόφους κέρδιζαν 3.000 τάκα (30 ευρώ) τον μήνα, κατασκευάζοντας ρούχα για γνωστές εταιρείες.
Η εγκληματικότητα και η πολιτική ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένες στο Μπανγκλαντές, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο. Η βιομηχανία της ένδυσης, όμως, προσέθεσε ένα καινούργιο στοιχείο: το χρήμα. Η αξία της γης στο Σαβάρ εκτοξεύτηκε στα ύψη, καθώς πολλαπλασιάζονταν τα εργοστάσια με σκοπό να ανταποκριθούν στη ζήτηση της Δύσης.
Για να κατασκευάσει το Rana Plaza, ο Ράνα και ο πατέρας του τρομοκράτησαν τους ιδιοκτήτες των γειτονικών οικοπέδων -όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι- και τους ανάγκασαν να τα παραχωρήσουν. Οι πολιτικοί του σύμμαχοι εξασφάλισαν ότι θα έπαιρνε άδεια κατασκευής του κτιρίου, παρόλο που οι τίτλοι ιδιοκτησίας ήταν θολοί, και στη συνέχεια μια δεύτερη άδεια για να προσθέσει ορόφους, παρά τους κινδύνους αποσταθεροποίησης του κτιρίου.
Η εξουσία του Ράνα ήταν απεριόριστη. Πολλοί ντόπιοι λένε ότι ούτε η αστυνομία δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του. Τα κανάλια αναφέρθηκαν στις ρωγμές που είχαν δημιουργηθεί στο κτίριο την παραμονή της κατάρρευσης, αλλά κανείς δεν τόλμησε να εμποδίσει τον επιχειρηματία να το ανοίξει την επόμενη ημέρα.
«Το χρήμα ήταν η δύναμή του», λέει ο Άσραφ Ουντίν Χαν, ένας πρώην δήμαρχος του Σαβάρ. «Και το χρήμα αυτό είναι παράνομο». Παρόλα αυτά, πολλοί κάτοικοι του Σαβάρ πιστεύουν ότι ο Ράνα δεν θα πάθει τίποτα. «Ο Ράνα δεν είναι ο μόνος», λέει ένας από τους ιδιοκτήτες γης που αναγκάστηκε να του την παραχωρήσει. «Έχουμε πολλούς τέτοιους στο Μπανγκλαντές».
iefimerida.gr
Η τραγωδία αυτή ίσως να είχε αποφευχθεί αν ο Σοχέλ Ράνα, ο ιδιοκτήτης του Rana Plaza, που φέρεται να είναι αναμεμειγμένος σε εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, είχε ακούσει τον μηχανικό που τον επισκέφθηκε την προηγούμενη ημέρα για να ζητήσει την εκκένωση του κτιρίου.
Ο Ράνα, που είναι πλέον ο πιο μισητός άνθρωπος στη χώρα και τα πλήθη ζητούν τον απαγχονισμό του, δεχόταν στο ισόγειο του κτιρίου πολιτικούς, έπαιζε μπιλιάρδο και διηύθυνε τις επιχειρήσεις του, την ώρα που οι εργάτες στους πάνω ορόφους κέρδιζαν 3.000 τάκα (30 ευρώ) τον μήνα, κατασκευάζοντας ρούχα για γνωστές εταιρείες.
Η εγκληματικότητα και η πολιτική ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένες στο Μπανγκλαντές, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο. Η βιομηχανία της ένδυσης, όμως, προσέθεσε ένα καινούργιο στοιχείο: το χρήμα. Η αξία της γης στο Σαβάρ εκτοξεύτηκε στα ύψη, καθώς πολλαπλασιάζονταν τα εργοστάσια με σκοπό να ανταποκριθούν στη ζήτηση της Δύσης.
Για να κατασκευάσει το Rana Plaza, ο Ράνα και ο πατέρας του τρομοκράτησαν τους ιδιοκτήτες των γειτονικών οικοπέδων -όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι- και τους ανάγκασαν να τα παραχωρήσουν. Οι πολιτικοί του σύμμαχοι εξασφάλισαν ότι θα έπαιρνε άδεια κατασκευής του κτιρίου, παρόλο που οι τίτλοι ιδιοκτησίας ήταν θολοί, και στη συνέχεια μια δεύτερη άδεια για να προσθέσει ορόφους, παρά τους κινδύνους αποσταθεροποίησης του κτιρίου.
Η εξουσία του Ράνα ήταν απεριόριστη. Πολλοί ντόπιοι λένε ότι ούτε η αστυνομία δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του. Τα κανάλια αναφέρθηκαν στις ρωγμές που είχαν δημιουργηθεί στο κτίριο την παραμονή της κατάρρευσης, αλλά κανείς δεν τόλμησε να εμποδίσει τον επιχειρηματία να το ανοίξει την επόμενη ημέρα.
«Το χρήμα ήταν η δύναμή του», λέει ο Άσραφ Ουντίν Χαν, ένας πρώην δήμαρχος του Σαβάρ. «Και το χρήμα αυτό είναι παράνομο». Παρόλα αυτά, πολλοί κάτοικοι του Σαβάρ πιστεύουν ότι ο Ράνα δεν θα πάθει τίποτα. «Ο Ράνα δεν είναι ο μόνος», λέει ένας από τους ιδιοκτήτες γης που αναγκάστηκε να του την παραχωρήσει. «Έχουμε πολλούς τέτοιους στο Μπανγκλαντές».
iefimerida.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σε Ιάπωνες και Γάλλους η κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το πιο μικρό έργο τέχνης στον κόσμο μέσα σε μια… τρίχα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
