2013-05-04 22:58:33
Του Συνταγματάρχη (ε.α) Αθανασιάδη Ευάγγελου
Ακούγονται, γράφονται και συζητιούνται πολλά. Ο τάδε Στρατηγός ετοιμάζει κόμμα. Ο τάδε Στρατηγός ετοιμάζει ή θα συμμετάσχει σε πολιτική κίνηση. Η συνέντευξη του τάδε Στρατηγού συγκλόνισε ή συγκλονίζει. Κάθε τέτοιο άκουσμα ή δημοσίευση, συνοδεύεται από αμέτρητους ψίθυρους αλλά και σχόλια, θετικά και αρνητικά, υποστήριξης και κατηγοριών.
Ίσως θα έπρεπε κάποιος/α να βρεθεί στη θέση αυτών των Στρατηγών, για να καταλάβει το μέγεθος της δυσκολίας στην οποία βρίσκονται.
Θα μπορούσε δε, να θεωρηθεί από μερικούς και ως η δυσκολότερη στιγμή στη ζωή τους.
Όταν αποφασίζεις στα 17 σου και ξεκινάς από τα 18 σου ορκιζόμενος να υπηρετήσεις την Πατρίδα οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις καθημερινά και στη διαδρομή σου θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως « Συμπληγάδες Πέτρες», που το μέγεθος δυσκολίας να τις περάσεις, ανεβάζει σταδιακά το πήχη. Αν προσθέσεις και την επικινδυνότητα τότε ο πήχης ανεβαίνει, κάνοντας σχεδόν άλματα.
Συνεπικουρούμενο δε, από τους κατά πολλούς διαπιστωμένο, και το άκρως αρνητικό κλίμα που διαμορφώθηκε από την μεταπολίτευση και μετά, το οποίο με δόλο, ιδιοτέλεια και περίτεχνα διαπέρασε και αποπλάνησε τους Έλληνες Πολίτες αυτής της χώρας, στον 21ο αιώνα, αυτές οι «Συμπληγάδες Πέτρες» θεωρούνται πλέον απροσπέλαστες.
Το που βρίσκουν αυτοί οι Έλληνες και ακολούθησαν ή ακολουθούν αυτή τη διαδρομή με τόλμη, θάρρος και αυτοθυσία, είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Ας το αφήσουμε στην άκρη προς το παρόν.
Περνώντας και διανύοντας με αξία και ανιδιοτέλεια τις καθημερινές, φτάνεις όμως στις πλέον μεγαλύτερες και καθοριστικές «Συμπληγάδες Πέτρες». Αυτές που σου καθορίζουν ότι αν σκεφτείς με ιδιοτέλεια μπορείς να περάσεις. Αν νερώσεις το κρασί σου μπορείς να περάσεις. Η στιγμή, που το ηθελημένα ή άθελα παύει να υφίσταται ενδεχομένως.
Δικές μου σκέψεις ? Ίσως ναι. Δικά μου λόγια ? Ίσως όχι. Λόγια ενός Πολίτη καταγεγραμμένα από τα ΜΜΕ και με τέχνη προσπερασμένα. Ο κ΄ Ευάγγελος Βασιλάκος. Πρώην Γεν. Δ/ντής Εξοπλισμών σε συνέντευξή του στην εκπομπή «οι νέοι Φάκελοι» το 2011. Στο χρόνο 10:13 του βίντεο αναπαραγωγής στο link http://folders.skai.gr/main/theme?id=163&locale=el . Συνοδεύεται και με Υπότιτλους. «Και εγώ θα σας έλεγα κ΄ Παπαχελά κάτι ριζικό, ριζοσπαστικό. Εγώ από το βαθμό του Συνταγματάρχη και κάτω έχω δει άξιους ανθρώπους. Όσο κανείς ανεβαίνει τα σκαλιά της Ιεραρχίας, τόσο πιο πολύ νερώνει το κρασί του».
Θεωρώντας δεδομένο το υπάρχων πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, ως το πλέον Δημοκρατικό, που προωθεί την ευημερία και ειρήνη των πολιτών αυτής της χώρας, τα εν ενεργεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, φτάνοντας στο βαθμό του Συνταγματάρχη πρέπει να επιλέξουν. Να συμπλεύσουν ηθελημένα με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και με το δεδομένο αυτό ή να απέλθουν διαφωνώντας, με τις ενδεχόμενες συνέπειες που θα υποστούν, λόγω διαφωνίας. Σαφώς και η τυχόν εναλλαγή πολιτικής ηγεσίας, κατά την διάρκεια της ηθελημένα αναρρίχησης στα ανώτατα αξιώματα, θα σημάνει και των τερματισμό της καριέρας τους, αφού προφανώς νέρωναν το κρασί τους με την προηγούμενη κυβέρνηση και δεν θα νερώσουν με την τωρινή.
Τα παραπάνω, α συμπεριλάβουν και το σκεπτικό ότι τα τελευταία 15 περίπου χρόνια είχαμε 2 παραιτήσεις αρχηγών. Η 1η περί το 1993-94 που συνοδεύτηκε από παραιτήσεις υφισταμένων Στρατηγών Σχηματισμών και Επιτελείων. Η 2η πρόσφατα, που συγκλόνισε επίσης τα ΜΜΕ αλλά δεν συνοδεύτηκε από καμία άλλη παραίτηση υφισταμένων του.
Τότε κάλλιστα, μπορεί κάποιος/α να σχηματίσει, μια άποψη ιδιαίτερα θετική για το πλέον Δημοκρατικό Πολίτευμα της χώρας μας αλλά και το Σύνταγμα που το συνοδεύει.
Έτσι λοιπόν είναι φυσιολογικό και επιθυμητό αλλά ευγενές και ουσιαστικό, για τους μεν εν ενεργεία Στρατηγούς μας, να τους αφήσουμε να συνεχίσουν απερίσπαστα τον αγώνα που δίνουν, για την εξασφάλιση της ευημερίας μας αλλά και της ειρήνης, διοικώντας τους υπάρχοντες Σχηματισμούς (όσο υπάρχουν ακόμα) και κάνοντας Ανάσταση, να τους ευχηθούμε να συνεχίσουν απερίσπαστα να εκτελούν το καθήκον τους.
Για τους δε, εν αποστρατεία Στρατηγούς μας, κάνοντας την Ανάσταση, να ευχηθούμε, φυσιολογικά και επιθυμητά, να συνεχίσουν εν ειρήνη το πολιτικό τους βίο, προσφέροντας συγγράμματα καθόλα άξια και επιμορφωτικά για εμάς, απολαμβάνοντας το νερωμένο κρασί τους, είτε πάλι, καθόλα άξια, καταλαμβάνοντας διευθυντική θέση σε κάποια ΔΕΚΟ (όσο υπάρχουν ακόμα) ή θέση, σε κάποια μεταβατική Κυβέρνηση
Σύνδρομο και συνήθεια είναι για μας, να συνεχίζουμε να τους κοιτάμε στα μάτια και να ευχόμαστε Ανάσταση. Κανείς από τους εν αποστρατεία Στρατηγούς δεν θα ήθελε το κεκτημένο του, να το βάλει σε δοκιμασία μπαίνοντας στο «πολιτικό στίβο» εκτός και αν λάμβανε εντολή, από το πλέον ισχυρό κόμμα. Εκτός και αν ταχθούν ως «στρατιώτες» και με αυτοθυσία, εθελοντικά εκπέσουν του αξιώματος, όπως ήδη πράττουν κάποιοι Συνεπώς, ας κοιταχτούμε μεταξύ μας στα μάτια και ας ευχηθούμε, πραγματικά και ουσιαστικά Καλή Ανάσταση όπως άλλωστε προανέφερα για τους Στρατηγούς μας.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
kranos
Ακούγονται, γράφονται και συζητιούνται πολλά. Ο τάδε Στρατηγός ετοιμάζει κόμμα. Ο τάδε Στρατηγός ετοιμάζει ή θα συμμετάσχει σε πολιτική κίνηση. Η συνέντευξη του τάδε Στρατηγού συγκλόνισε ή συγκλονίζει. Κάθε τέτοιο άκουσμα ή δημοσίευση, συνοδεύεται από αμέτρητους ψίθυρους αλλά και σχόλια, θετικά και αρνητικά, υποστήριξης και κατηγοριών.
Ίσως θα έπρεπε κάποιος/α να βρεθεί στη θέση αυτών των Στρατηγών, για να καταλάβει το μέγεθος της δυσκολίας στην οποία βρίσκονται.
Θα μπορούσε δε, να θεωρηθεί από μερικούς και ως η δυσκολότερη στιγμή στη ζωή τους.
Όταν αποφασίζεις στα 17 σου και ξεκινάς από τα 18 σου ορκιζόμενος να υπηρετήσεις την Πατρίδα οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις καθημερινά και στη διαδρομή σου θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως « Συμπληγάδες Πέτρες», που το μέγεθος δυσκολίας να τις περάσεις, ανεβάζει σταδιακά το πήχη. Αν προσθέσεις και την επικινδυνότητα τότε ο πήχης ανεβαίνει, κάνοντας σχεδόν άλματα.
Συνεπικουρούμενο δε, από τους κατά πολλούς διαπιστωμένο, και το άκρως αρνητικό κλίμα που διαμορφώθηκε από την μεταπολίτευση και μετά, το οποίο με δόλο, ιδιοτέλεια και περίτεχνα διαπέρασε και αποπλάνησε τους Έλληνες Πολίτες αυτής της χώρας, στον 21ο αιώνα, αυτές οι «Συμπληγάδες Πέτρες» θεωρούνται πλέον απροσπέλαστες.
Το που βρίσκουν αυτοί οι Έλληνες και ακολούθησαν ή ακολουθούν αυτή τη διαδρομή με τόλμη, θάρρος και αυτοθυσία, είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Ας το αφήσουμε στην άκρη προς το παρόν.
Περνώντας και διανύοντας με αξία και ανιδιοτέλεια τις καθημερινές, φτάνεις όμως στις πλέον μεγαλύτερες και καθοριστικές «Συμπληγάδες Πέτρες». Αυτές που σου καθορίζουν ότι αν σκεφτείς με ιδιοτέλεια μπορείς να περάσεις. Αν νερώσεις το κρασί σου μπορείς να περάσεις. Η στιγμή, που το ηθελημένα ή άθελα παύει να υφίσταται ενδεχομένως.
Δικές μου σκέψεις ? Ίσως ναι. Δικά μου λόγια ? Ίσως όχι. Λόγια ενός Πολίτη καταγεγραμμένα από τα ΜΜΕ και με τέχνη προσπερασμένα. Ο κ΄ Ευάγγελος Βασιλάκος. Πρώην Γεν. Δ/ντής Εξοπλισμών σε συνέντευξή του στην εκπομπή «οι νέοι Φάκελοι» το 2011. Στο χρόνο 10:13 του βίντεο αναπαραγωγής στο link http://folders.skai.gr/main/theme?id=163&locale=el . Συνοδεύεται και με Υπότιτλους. «Και εγώ θα σας έλεγα κ΄ Παπαχελά κάτι ριζικό, ριζοσπαστικό. Εγώ από το βαθμό του Συνταγματάρχη και κάτω έχω δει άξιους ανθρώπους. Όσο κανείς ανεβαίνει τα σκαλιά της Ιεραρχίας, τόσο πιο πολύ νερώνει το κρασί του».
Θεωρώντας δεδομένο το υπάρχων πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, ως το πλέον Δημοκρατικό, που προωθεί την ευημερία και ειρήνη των πολιτών αυτής της χώρας, τα εν ενεργεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, φτάνοντας στο βαθμό του Συνταγματάρχη πρέπει να επιλέξουν. Να συμπλεύσουν ηθελημένα με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και με το δεδομένο αυτό ή να απέλθουν διαφωνώντας, με τις ενδεχόμενες συνέπειες που θα υποστούν, λόγω διαφωνίας. Σαφώς και η τυχόν εναλλαγή πολιτικής ηγεσίας, κατά την διάρκεια της ηθελημένα αναρρίχησης στα ανώτατα αξιώματα, θα σημάνει και των τερματισμό της καριέρας τους, αφού προφανώς νέρωναν το κρασί τους με την προηγούμενη κυβέρνηση και δεν θα νερώσουν με την τωρινή.
Τα παραπάνω, α συμπεριλάβουν και το σκεπτικό ότι τα τελευταία 15 περίπου χρόνια είχαμε 2 παραιτήσεις αρχηγών. Η 1η περί το 1993-94 που συνοδεύτηκε από παραιτήσεις υφισταμένων Στρατηγών Σχηματισμών και Επιτελείων. Η 2η πρόσφατα, που συγκλόνισε επίσης τα ΜΜΕ αλλά δεν συνοδεύτηκε από καμία άλλη παραίτηση υφισταμένων του.
Τότε κάλλιστα, μπορεί κάποιος/α να σχηματίσει, μια άποψη ιδιαίτερα θετική για το πλέον Δημοκρατικό Πολίτευμα της χώρας μας αλλά και το Σύνταγμα που το συνοδεύει.
Έτσι λοιπόν είναι φυσιολογικό και επιθυμητό αλλά ευγενές και ουσιαστικό, για τους μεν εν ενεργεία Στρατηγούς μας, να τους αφήσουμε να συνεχίσουν απερίσπαστα τον αγώνα που δίνουν, για την εξασφάλιση της ευημερίας μας αλλά και της ειρήνης, διοικώντας τους υπάρχοντες Σχηματισμούς (όσο υπάρχουν ακόμα) και κάνοντας Ανάσταση, να τους ευχηθούμε να συνεχίσουν απερίσπαστα να εκτελούν το καθήκον τους.
Για τους δε, εν αποστρατεία Στρατηγούς μας, κάνοντας την Ανάσταση, να ευχηθούμε, φυσιολογικά και επιθυμητά, να συνεχίσουν εν ειρήνη το πολιτικό τους βίο, προσφέροντας συγγράμματα καθόλα άξια και επιμορφωτικά για εμάς, απολαμβάνοντας το νερωμένο κρασί τους, είτε πάλι, καθόλα άξια, καταλαμβάνοντας διευθυντική θέση σε κάποια ΔΕΚΟ (όσο υπάρχουν ακόμα) ή θέση, σε κάποια μεταβατική Κυβέρνηση
Σύνδρομο και συνήθεια είναι για μας, να συνεχίζουμε να τους κοιτάμε στα μάτια και να ευχόμαστε Ανάσταση. Κανείς από τους εν αποστρατεία Στρατηγούς δεν θα ήθελε το κεκτημένο του, να το βάλει σε δοκιμασία μπαίνοντας στο «πολιτικό στίβο» εκτός και αν λάμβανε εντολή, από το πλέον ισχυρό κόμμα. Εκτός και αν ταχθούν ως «στρατιώτες» και με αυτοθυσία, εθελοντικά εκπέσουν του αξιώματος, όπως ήδη πράττουν κάποιοι Συνεπώς, ας κοιταχτούμε μεταξύ μας στα μάτια και ας ευχηθούμε, πραγματικά και ουσιαστικά Καλή Ανάσταση όπως άλλωστε προανέφερα για τους Στρατηγούς μας.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
kranos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μεγάλο Σάββατο ο καθαρισμός της πλατείας στο Τρίκορφο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
