2013-05-07 10:00:08
Νίκος Λυγερός
Τι είναι οι υδρίτες των αερίων Οι υδρίτες των αερίων (gas hydrates) ή κλαθράτα υδριτών (clathrate hydrates) είναι γνωστοί από τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν οι Humphrey Davy και Michael Faraday πειραματίζονταν με μίγματα χλωρίου-ύδατος. Διαπίστωσαν ότι κατά τη ψύξη των μιγμάτων σχηματιζόταν ένα παγόμορφο στερεό υλικό σταθερό και σε θερμοκρασίες πάνω από τη θερμοκρασία τήξης του πάγου.
Όταν εξετάζουμε πλέον το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας δεν πρέπει να αναφερόμαστε μόνο στο μέγεθός της, που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Μεσογείου αμέσως μετά από εκείνο της Ιταλίας, αλλά πρέπει να αναδεικνύουμε το γεγονός ότι εμπεριέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα ιδρυτών μεθανίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτά τα δύο στοιχεία από μόνα τους δίχως να αναφερόμαστε στα συμβατικά αποθέματα με το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, αποδεικνύουν την αντικειμενική αξία της ελληνικής ΑΟΖ.
Αυτό όμως που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, είναι ότι η τεχνολογία για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση των ιδρυτών μεθανίου θα είναι έτοιμη και μάλιστα σε εμπορική φάση, σε λιγότερο από πέντε χρόνια.
Αυτό απέδειξαν οι ιαπωνικές έρευνες σε απόσταση μόλις 50 χιλιομέτρων από τις ακτές τους.
Κατά συνέπεια η αγορά του φυσικού αερίου θα αλλάξει και αυτή φάση, πράγμα το οποίο θα έχει γενικότερα επιπτώσεις.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι σιγά-σιγά εμφανίζεται η έννοια του timing σε αυτήν την υπόθεση και όσο πιο πολύ καθυστερούμε την αρχή της διαδικασίας, τόσο πιο πολύ θα έχουμε δυσκολίες για την βέλτιστη αξιοποίηση των κοιτασμάτων μας σε σχέση με τον διεθνή χώρο.
Με άλλα λόγια είναι σημαντικό να προχωρήσουμε επί του πρακτέου για ν' αρχίσουμε να παίζουμε πρώτα έναν ενεργειακό ρόλο και στη συνέχεια έναν γεωπολιτικό ρόλο.
Το θέμα μας δεν είναι πια μόνο η τωρινή οικονομική κατάσταση αλλά και η επόμενη. Αν θέλουμε πραγματικά ανάκαμψη και όχι μόνο ανάπτυξη πρέπει να προχωρήσουμε δυναμικά δίχως άλλες καθυστερήσεις και να μην μας σταματούν κομματικές σκέψεις.
Τα κόμματα υπάρχουν λόγω δημοκρατίας και πολύ καλά κάνουν, μόνο που όταν ασχολούμαστε με εθνικά θέματα, όπως είναι η ελληνική ΑΟΖ, πρέπει να υπάρχει μια συνοχή και μια συνέπεια στις κινήσεις μας σε διεθνές επίπεδο και ειδικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο δίχως ποτέ να ξεχνάμε και την Κύπρο μας λόγω της ΑΟΖ του Ελληνισμού, η οποία είναι στην ουσία η μεγαλύτερη της Μεσογείου και ξεπερνά και την ΑΟΖ της Ιταλίας.
Όλο το πλαίσιο της ΑΟΖ είναι ξεκάθαρο πια και συνεχίζουμε να ενημερώνουμε τους βουλευτές όλων των κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων για να μην υπάρξει καμία δικαιολογία άγνοιας την ώρα της ψηφοφορίας για την θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ.
Αυτός ο ενδιάμεσος σκοπός είναι σε φάση ολοκλήρωσης πια και μπορούμε να τον εμπλουτίσουμε με τα νέα δεδομένα των ιδρυτών μεθανίου για να γίνει κατανοητό σε όλους ότι γνωρίζουμε ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα πριν αναλάβουμε την Προεδρία της Ε.Ε.
lygeros.org
Τι είναι οι υδρίτες των αερίων
Οι υδρίτες των αερίων (gas hydrates) ή κλαθράτα υδριτών (clathrate hydrates) είναι γνωστοί από τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν οι Humphrey Davy και Michael Faraday πειραματίζονταν με μίγματα χλωρίου-ύδατος. Διαπίστωσαν ότι κατά τη ψύξη των μιγμάτων σχηματιζόταν ένα παγόμορφο στερεό υλικό σταθερό και σε θερμοκρασίες πάνω από τη θερμοκρασία τήξης του πάγου.
Γενικά, τα κλαθράτα (ή ενώσεις εγκλωβισμού) είναι σύνθετα μοριακά συγκροτήματα αποτελούμενα από τα λεγόμενα ξενιστές ή φιλοξενούντα μόρια (host molecules) και τα ξενιζόμενα ή φιλοξενούμενα μόρια (guest molecules).
Στους υδρίτες των αερίων οι ξενιστές είναι μόρια ύδατος συνδεόμενα χαλαρά μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου σχηματίζοντας κρυσταλλικές δομές, συχνά με πολλές αλληλοσυνδεόμενες κοιλότητες, και τα ξενιζόμενα μόρια είναι μόρια αερίων. 'Οταν σχηματιστεί ένας ελάχιστος αριθμός πληρωμένων κοιλοτήτων, η συνολική δομή σταθεροποιείται και σχηματίζονται στερεοί υδρίτες αερίων. Οι υδρίτες αυτοί είναι σταθεροί και σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξης του πάγου και κατά την τήξη τους απελευθερώνουν το εγκλωβισμένο αέριο. Υδρίτες σχηματίζουν τα περισσότερα αέρια χαμηλού μοριακού βάρους (όπως τα: O2, H2, N2, CO2, CH4, H2S, Ar, Kr και Xe), αλλά και κάποιοι υψηλότεροι υδρογονάνθρακες και χλωροφθοράνθρακες (φρεόν) κάτω από κατάλληλες θερμοκρασίες και πιέσεις.
Η μέση σύνθεση των υδριτών μεθανίου είναι CH4 . 5,75H2O, έχουν τη δομή Ι (βλ. σχήμα), η πυκνότητά τους είναι περίπου 0,9 g/mL και έχουν εμφάνιση πάγου ή πιεσμένου χιονιού και ισχύει (υπό ΚΣ) ότι:
1 m3 υδρίτη μεθανίου = 164 m3 μεθανίου + 0,8 m3 ύδατος
Οι υδρίτες των υδρογονανθράκων προκαλούν σημαντικά προβλήματα στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, στην πετρελαιοβιομηχανία και στα δίκτυα μεταφοράς φυσικού αερίου, ιδιαίτερα στις ψυχρές περιοχές, επειδή ο σχηματισμός τους αποφράσσει τους αγωγούς μεταφοράς αερίων και απαιτούνται συνεχείς εργασίες συντήρησης και καθαρισμού τους.
Φυσικά αποθέματα υδρίτη μεθανίου
Τεράστιες ποσότητες υδριτών μεθανίου βρίσκονται στους πυθμένες των ωκεανών ή και κάτω από αυτούς, όπως επίσης και στο μόνιμα παγωμένο έδαφος (permafrost) των πολικών περιοχών της Αλάσκας, του Καναδά και κυρίως της Σιβηρίας. Οι αποθέσεις των υδριτών μπορεί να έχουν πάχος μέχρι και μερικές εκατοντάδες μέτρα και είναι αποτέλεσμα τόσο βιολογικών δραστηριοτήτων στα ιζήματα, όσο και γεωλογικών διεργασιών. Εξαιτίας του συνδυασμού υψηλών πιέσεων και χαμηλών θερμοκρασιών, οι υδρίτες αυτοί διατηρούνται σταθεροί εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.
'Εχει προταθεί η αξιοποίηση των υδριτών μεθανίου ως εναλλακτικής πηγής φυσικού αερίου. Μόνο στους ωκεανούς εκτιμάται ότι βρίσκονται περίπου 6,4 τρισεκατομμύρια τόννοι μεθανίου στη μορφή υδριτών. Τα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι 1,1 έως 1,3 τρισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 170 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Αν οι ποσότητες αυτές μετατραπούν σε ισοδύναμη ενέργεια (θερμότητα), μπορεί να εκτιμηθεί ότι η ενέργεια που εμπεριέχουν τα αποθέματα υδριτών του μεθανίου είναι σχεδόν 30 φορές μεγαλύτερη από τη συνολική ενέργεια που εμπεριέχουν τα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου
InfoGnomon
Τι είναι οι υδρίτες των αερίων Οι υδρίτες των αερίων (gas hydrates) ή κλαθράτα υδριτών (clathrate hydrates) είναι γνωστοί από τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν οι Humphrey Davy και Michael Faraday πειραματίζονταν με μίγματα χλωρίου-ύδατος. Διαπίστωσαν ότι κατά τη ψύξη των μιγμάτων σχηματιζόταν ένα παγόμορφο στερεό υλικό σταθερό και σε θερμοκρασίες πάνω από τη θερμοκρασία τήξης του πάγου.
Όταν εξετάζουμε πλέον το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας δεν πρέπει να αναφερόμαστε μόνο στο μέγεθός της, που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Μεσογείου αμέσως μετά από εκείνο της Ιταλίας, αλλά πρέπει να αναδεικνύουμε το γεγονός ότι εμπεριέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα ιδρυτών μεθανίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτά τα δύο στοιχεία από μόνα τους δίχως να αναφερόμαστε στα συμβατικά αποθέματα με το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, αποδεικνύουν την αντικειμενική αξία της ελληνικής ΑΟΖ.
Αυτό όμως που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, είναι ότι η τεχνολογία για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση των ιδρυτών μεθανίου θα είναι έτοιμη και μάλιστα σε εμπορική φάση, σε λιγότερο από πέντε χρόνια.
Αυτό απέδειξαν οι ιαπωνικές έρευνες σε απόσταση μόλις 50 χιλιομέτρων από τις ακτές τους.
Κατά συνέπεια η αγορά του φυσικού αερίου θα αλλάξει και αυτή φάση, πράγμα το οποίο θα έχει γενικότερα επιπτώσεις.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι σιγά-σιγά εμφανίζεται η έννοια του timing σε αυτήν την υπόθεση και όσο πιο πολύ καθυστερούμε την αρχή της διαδικασίας, τόσο πιο πολύ θα έχουμε δυσκολίες για την βέλτιστη αξιοποίηση των κοιτασμάτων μας σε σχέση με τον διεθνή χώρο.
Με άλλα λόγια είναι σημαντικό να προχωρήσουμε επί του πρακτέου για ν' αρχίσουμε να παίζουμε πρώτα έναν ενεργειακό ρόλο και στη συνέχεια έναν γεωπολιτικό ρόλο.
Το θέμα μας δεν είναι πια μόνο η τωρινή οικονομική κατάσταση αλλά και η επόμενη. Αν θέλουμε πραγματικά ανάκαμψη και όχι μόνο ανάπτυξη πρέπει να προχωρήσουμε δυναμικά δίχως άλλες καθυστερήσεις και να μην μας σταματούν κομματικές σκέψεις.
Τα κόμματα υπάρχουν λόγω δημοκρατίας και πολύ καλά κάνουν, μόνο που όταν ασχολούμαστε με εθνικά θέματα, όπως είναι η ελληνική ΑΟΖ, πρέπει να υπάρχει μια συνοχή και μια συνέπεια στις κινήσεις μας σε διεθνές επίπεδο και ειδικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο δίχως ποτέ να ξεχνάμε και την Κύπρο μας λόγω της ΑΟΖ του Ελληνισμού, η οποία είναι στην ουσία η μεγαλύτερη της Μεσογείου και ξεπερνά και την ΑΟΖ της Ιταλίας.
Όλο το πλαίσιο της ΑΟΖ είναι ξεκάθαρο πια και συνεχίζουμε να ενημερώνουμε τους βουλευτές όλων των κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων για να μην υπάρξει καμία δικαιολογία άγνοιας την ώρα της ψηφοφορίας για την θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ.
Αυτός ο ενδιάμεσος σκοπός είναι σε φάση ολοκλήρωσης πια και μπορούμε να τον εμπλουτίσουμε με τα νέα δεδομένα των ιδρυτών μεθανίου για να γίνει κατανοητό σε όλους ότι γνωρίζουμε ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα πριν αναλάβουμε την Προεδρία της Ε.Ε.
lygeros.org
Τι είναι οι υδρίτες των αερίων
Οι υδρίτες των αερίων (gas hydrates) ή κλαθράτα υδριτών (clathrate hydrates) είναι γνωστοί από τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν οι Humphrey Davy και Michael Faraday πειραματίζονταν με μίγματα χλωρίου-ύδατος. Διαπίστωσαν ότι κατά τη ψύξη των μιγμάτων σχηματιζόταν ένα παγόμορφο στερεό υλικό σταθερό και σε θερμοκρασίες πάνω από τη θερμοκρασία τήξης του πάγου.
Γενικά, τα κλαθράτα (ή ενώσεις εγκλωβισμού) είναι σύνθετα μοριακά συγκροτήματα αποτελούμενα από τα λεγόμενα ξενιστές ή φιλοξενούντα μόρια (host molecules) και τα ξενιζόμενα ή φιλοξενούμενα μόρια (guest molecules).
Στους υδρίτες των αερίων οι ξενιστές είναι μόρια ύδατος συνδεόμενα χαλαρά μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου σχηματίζοντας κρυσταλλικές δομές, συχνά με πολλές αλληλοσυνδεόμενες κοιλότητες, και τα ξενιζόμενα μόρια είναι μόρια αερίων. 'Οταν σχηματιστεί ένας ελάχιστος αριθμός πληρωμένων κοιλοτήτων, η συνολική δομή σταθεροποιείται και σχηματίζονται στερεοί υδρίτες αερίων. Οι υδρίτες αυτοί είναι σταθεροί και σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξης του πάγου και κατά την τήξη τους απελευθερώνουν το εγκλωβισμένο αέριο. Υδρίτες σχηματίζουν τα περισσότερα αέρια χαμηλού μοριακού βάρους (όπως τα: O2, H2, N2, CO2, CH4, H2S, Ar, Kr και Xe), αλλά και κάποιοι υψηλότεροι υδρογονάνθρακες και χλωροφθοράνθρακες (φρεόν) κάτω από κατάλληλες θερμοκρασίες και πιέσεις.
Η μέση σύνθεση των υδριτών μεθανίου είναι CH4 . 5,75H2O, έχουν τη δομή Ι (βλ. σχήμα), η πυκνότητά τους είναι περίπου 0,9 g/mL και έχουν εμφάνιση πάγου ή πιεσμένου χιονιού και ισχύει (υπό ΚΣ) ότι:
1 m3 υδρίτη μεθανίου = 164 m3 μεθανίου + 0,8 m3 ύδατος
Οι υδρίτες των υδρογονανθράκων προκαλούν σημαντικά προβλήματα στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, στην πετρελαιοβιομηχανία και στα δίκτυα μεταφοράς φυσικού αερίου, ιδιαίτερα στις ψυχρές περιοχές, επειδή ο σχηματισμός τους αποφράσσει τους αγωγούς μεταφοράς αερίων και απαιτούνται συνεχείς εργασίες συντήρησης και καθαρισμού τους.
Φυσικά αποθέματα υδρίτη μεθανίου
Τεράστιες ποσότητες υδριτών μεθανίου βρίσκονται στους πυθμένες των ωκεανών ή και κάτω από αυτούς, όπως επίσης και στο μόνιμα παγωμένο έδαφος (permafrost) των πολικών περιοχών της Αλάσκας, του Καναδά και κυρίως της Σιβηρίας. Οι αποθέσεις των υδριτών μπορεί να έχουν πάχος μέχρι και μερικές εκατοντάδες μέτρα και είναι αποτέλεσμα τόσο βιολογικών δραστηριοτήτων στα ιζήματα, όσο και γεωλογικών διεργασιών. Εξαιτίας του συνδυασμού υψηλών πιέσεων και χαμηλών θερμοκρασιών, οι υδρίτες αυτοί διατηρούνται σταθεροί εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.
'Εχει προταθεί η αξιοποίηση των υδριτών μεθανίου ως εναλλακτικής πηγής φυσικού αερίου. Μόνο στους ωκεανούς εκτιμάται ότι βρίσκονται περίπου 6,4 τρισεκατομμύρια τόννοι μεθανίου στη μορφή υδριτών. Τα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι 1,1 έως 1,3 τρισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 170 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Αν οι ποσότητες αυτές μετατραπούν σε ισοδύναμη ενέργεια (θερμότητα), μπορεί να εκτιμηθεί ότι η ενέργεια που εμπεριέχουν τα αποθέματα υδριτών του μεθανίου είναι σχεδόν 30 φορές μεγαλύτερη από τη συνολική ενέργεια που εμπεριέχουν τα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ο Ράσελ είναι ο λόγος που έγινα ηθοποιός»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Ολυμπιακός κυνηγάει Ρουμάνο τερματοφύλακα;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
