2013-05-12 21:41:03
«Δεν μπορούμε να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν πολλαπλές αλήθειες, πολλαπλές οπτικές: η μαρξιστικοσταλινική ιδέα της «μίας και μοναδικής αντικειμενικής πραγματικότητας» είναι μια παγίδα για τη δημοκρατία και τον πολιτισμό.
Η Αριστερά αντιδρά σπασμωδικά έναντι οποιουδήποτε δεν είναι «δικός της»: η Κική Δημουλά δεν είναι δική της. Και γι’ αυτό επικρίνεται ακόμα και η ποίησή της ως «μικροαστική» και «ναρκισσιστική»: ο Ζντάνοφ, ο Μπέρια, όλη η σταλινική ομάδα της λογοκρισίας βρίσκονται στο κύτταρο της ελληνικής Αριστεράς και τροφοδοτούν την επιθετικότητά της. Επαινείται ακόμα η στρατευμένη λογοτεχνία, εκείνη των ψευτο-λόγιων χωρικών που εξυμνούν το χώμα, το αίμα και τον ιδρώτα του λαού.»
Σώτη Τριανταφύλλου, δηλώνει συγγραφέας, Protagon.gr.
Είδαμε το φως το αληθινόν! Η διανοούμενη-συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου βάζει τα πράγματα στη θέση τους, με αφορμή τις ρατσιστικές δηλώσεις της Κικής Δημουλά
. Μαθαίνουμε πολλά και ενδιαφέροντα απ' τον ογκόλιθο αυτόν της λογοτεχνίας. Μαθαίνουμε πως είμαστε «στενοκέφαλοι, φθονεροί, μικροπρεπείς, τόσο ασφυκτικοί για τους δημιουργούς» επειδή δεν αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα όπως τα θέλει η κ.Σώτη. Συγνώμη, κυρία Σώτη μου, με το συμπάθειο κιόλας, αλλά δε μπορεί να είναι όλοι ανοιχτόμυαλοι και ταλαντούχοι όπως εσείς. Κάποιοι είμαστε λιγότερο προοδευτικοί, ίσως και να ζούμε ακόμη στην εποχή του Ζντάνοφ, σε αντίθεση βέβαια με σας που έχετε προχωρήσει μπροστά, βαδίζετε στις λεωφόρους της διανόησης και δε μπορούμε να σας ακολουθήσουμε.
Ευτυχώς που υπάρχει και η Σώτη και μας δείχνει το δρόμο. Τι να πιάσουν μπροστά τα πνευματικά πονήματα της Σώτης Τριανταφύλλου οι σαβούρες της στρατευμένης λογοτεχνίας - ξέρετε κάτι ψευτολόγιων χωρικών όπως ο Μπρεχτ και ο Ρίτσος... Μπορεί να συγκριθεί τώρα ο "Επιτάφιος" που μιλά όλο για την εργατική τάξη και τις θυσίες της, τον πόνο της μάνας, τη ρωμιοσύνη με αριστουργήματα όπως το "Πιτσιμπούργκο", τα "Κινέζικα Κουτιά", τη "Συγχώρεση" και άλλα τέτοια κομψοτεχνήματα του λόγου; Τι να σου κάνει το "Μέρα Μαγιού μου μίσεψες" και τα "Δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας" μπροστά στα μεγαλοφυιή έργα αστών ογκόλιθων της πολιτικής ορθότητας, τύπου Σώτης και Νίκου Δήμου; Με τους ψευτολόγιους χωρικούς θα ασχολούμαστε; Με τα βάσανα της εργατικής τάξης - ποιά εργατική τάξη; Με αυτά ασχολούνται οι σταλινικοί, αυτοί οι στρατευμένοι, εμείς έχουμε προοδεύσει. Μεταφράζουμε τον Μαρξ μέσα από το αστικό πρίσμα της αφηρημένης φιλοσοφίας, σαν ένα παραμυθάκι για να κοιμίζουμε τους διψασμένους αναγνώστες μας. Πάντα μέσα στο αστικό μαντρί βέβαια. Τον Καπιταλισμό και τα μάτια μας, Σώτη μου.
«Πολλαπλές αλήθειες, πολλαπλές οπτικές» γράφει η Σώτη. Ε, βέβαια. Συμφέρει σάμπως η πραγματικότητα; Συμφέρει να μιλάμε, παραδείγματος χάρη, για την υπεραξία ή την εκμετάλλευση της εργασίας απ' τον καπιταλιστή; Συμφέρει να υμνούμε τους αγώνες της εργατικής τάξης; Δε συμφέρει, χαλάει το δείπνο που οι διάφορες "Σώτες" προσφέρουν αμάσητες στο αναγνωστικό κοινό. Συμφέρει να μιλάμε με επιχειρήματα, με βάση τον Μαρξ, το Λένιν και τον επιστημονικό σοσιαλισμό; Αμ, δε συμφέρει, γιατί θα αποκαλυφθεί η αλήθεια και πως θα μπορούμε μετά να πουλάμε βιβλία και να γράφουμε εμπνευσμένες ακατάσχετες μπουρδολογίες στην Athens Voice; Συμφέρει να αποκαλύπτεται ο ρόλος της αστικής τάξης, των ιμπεριαλιστών, των απεργοσπαστών, των σπιούνων της εργοδοσίας; Δε συμφέρει βέβαια. Γιατί κάπου εκεί, κάποιοι, έχουν μπλέξει τα μπούτια τους.
Αφήστε λοιπόν, όπως μας λέει και η Σώτη, τους ψευτολόγιους χωρικούς. Ποιός Ρίτσος, ποιός Βάρναλης και Μπέρτολτ Μπρεχτ; Μπροστά μας ορθόνεται η «εναλλακτικουριά» - alternative διανόηση. Με αναρχική βιτρίνα (δε γουστάρω κανέναν, δε είμαι με κανέναν) αλλά αστικοκαπιταλιστικό εμπόρευμα. Πολλοί θα ήθελαν να είναι σαν τη Σώτη. Όχι τόσο για τα αριστουργήματα της συγγραφικής της καριέρας, αλλά για το ρόλο που παίζει. «Εναλλακτικουριά» στη διανόηση, ή αλλιώς η ίδια καθεστωτική σκέψη του αστικού συστήματος με προβιά αναρχοαυτόνομης μοντερνιάς. Για να βλέπουμε την αλήθεια από «πολλές οπτικές» (κατ' ουσίαν μια δηλαδή, την κυρίαρχη αστική), μην τυχόν και πάρουμε χαμπάρι ποιά είναι.
Κάθε σύστημα, άλλωστε, χρειάζεται τις δικές του «Σώτες», να κρατάει τα πρόβατα στο μαντρί.
revol-now.blogspot.gr
Η Αριστερά αντιδρά σπασμωδικά έναντι οποιουδήποτε δεν είναι «δικός της»: η Κική Δημουλά δεν είναι δική της. Και γι’ αυτό επικρίνεται ακόμα και η ποίησή της ως «μικροαστική» και «ναρκισσιστική»: ο Ζντάνοφ, ο Μπέρια, όλη η σταλινική ομάδα της λογοκρισίας βρίσκονται στο κύτταρο της ελληνικής Αριστεράς και τροφοδοτούν την επιθετικότητά της. Επαινείται ακόμα η στρατευμένη λογοτεχνία, εκείνη των ψευτο-λόγιων χωρικών που εξυμνούν το χώμα, το αίμα και τον ιδρώτα του λαού.»
Σώτη Τριανταφύλλου, δηλώνει συγγραφέας, Protagon.gr.
Είδαμε το φως το αληθινόν! Η διανοούμενη-συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου βάζει τα πράγματα στη θέση τους, με αφορμή τις ρατσιστικές δηλώσεις της Κικής Δημουλά
Ευτυχώς που υπάρχει και η Σώτη και μας δείχνει το δρόμο. Τι να πιάσουν μπροστά τα πνευματικά πονήματα της Σώτης Τριανταφύλλου οι σαβούρες της στρατευμένης λογοτεχνίας - ξέρετε κάτι ψευτολόγιων χωρικών όπως ο Μπρεχτ και ο Ρίτσος... Μπορεί να συγκριθεί τώρα ο "Επιτάφιος" που μιλά όλο για την εργατική τάξη και τις θυσίες της, τον πόνο της μάνας, τη ρωμιοσύνη με αριστουργήματα όπως το "Πιτσιμπούργκο", τα "Κινέζικα Κουτιά", τη "Συγχώρεση" και άλλα τέτοια κομψοτεχνήματα του λόγου; Τι να σου κάνει το "Μέρα Μαγιού μου μίσεψες" και τα "Δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας" μπροστά στα μεγαλοφυιή έργα αστών ογκόλιθων της πολιτικής ορθότητας, τύπου Σώτης και Νίκου Δήμου; Με τους ψευτολόγιους χωρικούς θα ασχολούμαστε; Με τα βάσανα της εργατικής τάξης - ποιά εργατική τάξη; Με αυτά ασχολούνται οι σταλινικοί, αυτοί οι στρατευμένοι, εμείς έχουμε προοδεύσει. Μεταφράζουμε τον Μαρξ μέσα από το αστικό πρίσμα της αφηρημένης φιλοσοφίας, σαν ένα παραμυθάκι για να κοιμίζουμε τους διψασμένους αναγνώστες μας. Πάντα μέσα στο αστικό μαντρί βέβαια. Τον Καπιταλισμό και τα μάτια μας, Σώτη μου.
«Πολλαπλές αλήθειες, πολλαπλές οπτικές» γράφει η Σώτη. Ε, βέβαια. Συμφέρει σάμπως η πραγματικότητα; Συμφέρει να μιλάμε, παραδείγματος χάρη, για την υπεραξία ή την εκμετάλλευση της εργασίας απ' τον καπιταλιστή; Συμφέρει να υμνούμε τους αγώνες της εργατικής τάξης; Δε συμφέρει, χαλάει το δείπνο που οι διάφορες "Σώτες" προσφέρουν αμάσητες στο αναγνωστικό κοινό. Συμφέρει να μιλάμε με επιχειρήματα, με βάση τον Μαρξ, το Λένιν και τον επιστημονικό σοσιαλισμό; Αμ, δε συμφέρει, γιατί θα αποκαλυφθεί η αλήθεια και πως θα μπορούμε μετά να πουλάμε βιβλία και να γράφουμε εμπνευσμένες ακατάσχετες μπουρδολογίες στην Athens Voice; Συμφέρει να αποκαλύπτεται ο ρόλος της αστικής τάξης, των ιμπεριαλιστών, των απεργοσπαστών, των σπιούνων της εργοδοσίας; Δε συμφέρει βέβαια. Γιατί κάπου εκεί, κάποιοι, έχουν μπλέξει τα μπούτια τους.
Αφήστε λοιπόν, όπως μας λέει και η Σώτη, τους ψευτολόγιους χωρικούς. Ποιός Ρίτσος, ποιός Βάρναλης και Μπέρτολτ Μπρεχτ; Μπροστά μας ορθόνεται η «εναλλακτικουριά» - alternative διανόηση. Με αναρχική βιτρίνα (δε γουστάρω κανέναν, δε είμαι με κανέναν) αλλά αστικοκαπιταλιστικό εμπόρευμα. Πολλοί θα ήθελαν να είναι σαν τη Σώτη. Όχι τόσο για τα αριστουργήματα της συγγραφικής της καριέρας, αλλά για το ρόλο που παίζει. «Εναλλακτικουριά» στη διανόηση, ή αλλιώς η ίδια καθεστωτική σκέψη του αστικού συστήματος με προβιά αναρχοαυτόνομης μοντερνιάς. Για να βλέπουμε την αλήθεια από «πολλές οπτικές» (κατ' ουσίαν μια δηλαδή, την κυρίαρχη αστική), μην τυχόν και πάρουμε χαμπάρι ποιά είναι.
Κάθε σύστημα, άλλωστε, χρειάζεται τις δικές του «Σώτες», να κρατάει τα πρόβατα στο μαντρί.
revol-now.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέα απειλή μείωσης μισθών στον ιδιωτικό τομέα...!!!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Oι απατεώνες τα βρήκαν σκούρα με την ηλικιωμένη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
