2013-05-14 13:38:07
Φωτογραφία για Οσα χρειάζονται από εδώ και πέρα ...
του Αντώνη Καρακούση

Η δόση - διπλή τούτη τη φορά - εγκρίθηκε μετά πολλών επαίνων, η τρόικα θα μας αφήσει ήσυχους όλο το καλοκαίρι και θα ξανάρθει, όπως φαίνεται,το φθινόπωρο με το καλό. Εταίροι και δανειστές είναι θετικοί πια, δεν γκρινιάζουν από το πρωί ως το βράδυ. Κοινή είναι η πεποίθηση ότι τα δημόσια οικονομικά τελούν υπό σχετικό έλεγχο, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας αποκαθίσταται βαθμηδόν όπως μαρτυρούν τα στοιχεία του ισοζυγίου πληρωμών και γενικώς ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο. Ωστόσο παραμένει το ερώτημα της ανάπτυξης.

Τα παραπάνω μπορεί να συνιστούν μεν την αναγκαία, αλλά όχι και την ικανή συνθήκη για την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη φαλκιδεύεται από το ακινητοποιημένο επί μακρόν τραπεζικό σύστημα, από το καθεστώς των παγωμένων πιστώσεων και την περιορισμένη ρευστότητα στην αγορά. Οι όποιες διαρθρωτικές αλλαγές δεν επαρκούν για να στηρίξουν το διεκδικούμενο κύμα ανάπτυξης. Οι επιχειρήσεις καταδιώκονται από την ανεπαρκή ζήτηση και οι εξωστρεφείς από τον σχεδόν αθέμιτο ανταγωνισμό των υπερχρεωμένων ημιθανών εταιριών, οι οποίες διατηρούνται στη ζωή από την αδράνεια του τραπεζικού συστήματος και από την πολιτική πωλήσεων κάτω του κόστους που εφαρμόζουν.


Το επιχειρηματικό περιβάλλον είναι εμφανώς προβληματικό και δεν μπορεί να δημιουργήσει περιβάλλον ανάπτυξης. Τα περισσότερα λοιπόν πλέον δεν εξαρτώνται από τα δημόσια οικονομικά αλλά από την κατά το δυνατόν ταχύτερη εξυγίανση και αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος. Εδώ και μήνες οι Τράπεζες είναι νεκρωμένες. Επί της ουσίας δεν επιτελούν ή καλύτερα δεν είναι σε θέση να επιτελέσουν το χρηματοδοτικό τους έργο. Ασχολούνται μόνο με την κάλυψη του 10% της αύξησης του κεφαλαίου, ώστε να διατηρήσουν οι διοικήσεις τους σχετική αυτονομία από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τίποτε άλλο.

Ελπίζεται ότι με την ολοκλήρωση των αυξήσεων κεφαλαίου και την ανακεφαλαιοποίησή τους θα ασχοληθούν πραγματικά με τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Αλλά και πάλι δεν αρκεί. Οφείλουν να δράσουν αποφασιστικά προς την κατεύθυνση αναδιάρθρωση της ιδιωτικής οικονομίας. Αμέσως μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες αναδιάρθρωσης κλάδων ολόκληρων. Η εξυγίανση του ιδιωτικού τομέα δεν θα γίνει μόνη της. Οι Τράπεζες αν θέλουν να συμβάλουν πραγματικά στην ανάπτυξη της χώρας θα πρέπει να καταστρώσουν σχέδια εξυγίανσης, να επιλέξουν τις επιχειρήσεις που θα στηρίξουν, να διευκολύνουν εκείνες που λαμβάνουν πρωτοβουλίες και να εγκαταλείψουν άλλες που συντηρούνται από την αδράνεια και τις καλές υπηρεσίες πολιτικών συγγενών ή πολιτικών φίλων.

Άρα τίποτε δεν τελειώνει ακόμη κι αν εξυγιανθούν τα δημόσια οικονομικά και το ισοζύγιο πληρωμών επιτύχει πλεονάσματα. Ολα λοιπόν θα εξαρτηθούν από την εξυγίανση των Τραπεζών και την προσπάθεια που αυτές θα αναλάβουν στη συνέχεια για την εξυγίανση όλης της οικονομίας. Αν όλα αυτά εξελιχθούν ομαλά και συνδυαστικά διεθνοποιηθεί η ελληνική οικονομία τότε όντως μπορεί να ζούμε την απαρχή μιας νέας αναγεννητικής περιόδου για την ελληνική οικονομία. Ίδωμεν. Ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς και επίπονος. Δεν πρόκειται να μας τον χαρίσει κανένας. 

πηγή: tovima.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ