2013-05-14 16:55:11
Αυτή την εβδομάδα, ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, του σιιτικού κινήματος του νοτίου Λιβάνου, ξεκαθάρισε ότι θεωρεί τις μεταφορές όπλων από τη Συρία προς την οργάνωσή του «στρατηγική απάντηση» στις ισραηλινές επιδρομές στη Δαμασκό που είχαν σκοπό να πλήξουν ακριβώς αυτές τις μεταφορές, την περασμένη Κυριακή.
Ο Χασάν Νασράλα δήλωσε ότι η Χεζμπολάχ αναμένεται να εφοδιαστεί με «μοναδικά όπλα, που ποτέ στο παρελθόν δεν διέθετε», τονίζοντας με αυτό τον τρόπο ότι οι μεταφορές όπλων πρόκειται να συνεχιστούν.
Το γεγονός αυτό προκαλεί μοιραία την σκέψη ότι ακολούθως θα συνεχιστούν οι ισραηλινές επιδρομές, με τον κίνδυνο Ισραήλ και Χεζμπολάχ να εμπλακούν σε ένα νέο γύρο μαχών. Υστερα από αυτή την εξέλιξη, μια κρίση που ξεκίνησε ως λαϊκή εξέγερση θα μπορούσε να μετατραπεί σε τοπικό πόλεμο, επώδυνο για όλες τις πλευρές.
Στην πραγματικότητα, η συριακή κρίση μοιάζει να εμπεριέχει πολλές μάχες σε μία. Εν μέρει είναι μια μάχη για την εξουσία μεταξύ της σουνιτικής πλειοψηφίας και της αλουίτικης σιιτικής ηγεσίας, όμως λαμβάνει και διαστάσεις σεκταριστικής και εθνοτικής διαμάχης, που συχνά οδηγούν σε σφαγές και εθνοτικές εκκαθαρίσεις και από τις δύο πλευρές.
Ακόμη περισσότερο όμως, εκπροσωπεί μια ευρύτερη στρατηγική μάχη για την επιρροή στην περιοχή ως σύνολο, με το Ιράν, τον στενότερο σύμμαχο της Συρίας, αποφασισμένο να διατηρήσει όσο γίνεται περισσότερο τον σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ στην εξουσία.
Για την Τεχεράνη που αντιπαρατίθεται με τις περισσότερες σουνιτικές αραβικές κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν και τη στήριξη της Δύσης, η Συρία δεν είναι απλώς ένα διπλωματικός εταίρος, αλλά ένας αδιαφιλονίκητος σύμμαχος στη μάχη κατά του Ισραήλ. Και αυτό διότι του προσφέρει τα πρακτικά μέσα με τα οποία το Ιράν μπορεί να προσεγγίσει ομάδες με παρόμοια νοοτροπία, όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο και η Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.
Η σύνδεση με τον Λίβανο είναι πολύ σημαντική για τα σχέδια του Ιράν, διότι η Χεζμπολάχ με τους πυραύλους που διαθέτει αποτελεί αξιοσημείωτη απειλή για το Ισραήλ. Σε στρατιωτικούς όρους, η Χεζμπολάχ βγήκε μάλλον κερδισμένη από την τελευταία της μεγάλη σύγκρουση με το Ισραήλ, το 2006, και ενώ η ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία ισχυρίζεται ότι έμαθε το μάθημά της, το ίδιο ισχύει και για την Χεζμπολάχ, που πλέον είναι πιο πειθαρχημένη, αποφασισμένη και καλύτερα εκπαιδευμένη.
Κύρια ανησυχία του Ισραήλ είναι η μεταφορά «στρατηγικών όπλων» προς τη Χεζμπολάχ, όπλων που μπορούν να αλλάξουν την πλάστιγγα μιας αντιπαράθεσης σε βάρος του, αλλά και να μειώσουν την σχετική ελευθερία με την οποία κινείται το Ισραήλ στον εναέριο χώρο του Λιβάνου.
Με μερικές στρατηγικές επιθέσεις, το Ισραήλ μπορεί να καθυστερήσει τις μεταφορές κομβικής σημασίας οπλικών συστημάτων προς την Χεζμπολάχ, δεν μπορεί όμως να τις σταματήσει. Πλέον, το τρίγωνο Ισραήλ-Συρίας-Χεζμπολάχ αποτελεί το πιο επικίνδυνο μέτωπο στην συριακή κρίση και κινδυνεύει να εξελιχτεί σε τοπικό πόλεμο.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=512340
Ο Χασάν Νασράλα δήλωσε ότι η Χεζμπολάχ αναμένεται να εφοδιαστεί με «μοναδικά όπλα, που ποτέ στο παρελθόν δεν διέθετε», τονίζοντας με αυτό τον τρόπο ότι οι μεταφορές όπλων πρόκειται να συνεχιστούν.
Το γεγονός αυτό προκαλεί μοιραία την σκέψη ότι ακολούθως θα συνεχιστούν οι ισραηλινές επιδρομές, με τον κίνδυνο Ισραήλ και Χεζμπολάχ να εμπλακούν σε ένα νέο γύρο μαχών. Υστερα από αυτή την εξέλιξη, μια κρίση που ξεκίνησε ως λαϊκή εξέγερση θα μπορούσε να μετατραπεί σε τοπικό πόλεμο, επώδυνο για όλες τις πλευρές.
Στην πραγματικότητα, η συριακή κρίση μοιάζει να εμπεριέχει πολλές μάχες σε μία. Εν μέρει είναι μια μάχη για την εξουσία μεταξύ της σουνιτικής πλειοψηφίας και της αλουίτικης σιιτικής ηγεσίας, όμως λαμβάνει και διαστάσεις σεκταριστικής και εθνοτικής διαμάχης, που συχνά οδηγούν σε σφαγές και εθνοτικές εκκαθαρίσεις και από τις δύο πλευρές.
Ακόμη περισσότερο όμως, εκπροσωπεί μια ευρύτερη στρατηγική μάχη για την επιρροή στην περιοχή ως σύνολο, με το Ιράν, τον στενότερο σύμμαχο της Συρίας, αποφασισμένο να διατηρήσει όσο γίνεται περισσότερο τον σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ στην εξουσία.
Για την Τεχεράνη που αντιπαρατίθεται με τις περισσότερες σουνιτικές αραβικές κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν και τη στήριξη της Δύσης, η Συρία δεν είναι απλώς ένα διπλωματικός εταίρος, αλλά ένας αδιαφιλονίκητος σύμμαχος στη μάχη κατά του Ισραήλ. Και αυτό διότι του προσφέρει τα πρακτικά μέσα με τα οποία το Ιράν μπορεί να προσεγγίσει ομάδες με παρόμοια νοοτροπία, όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο και η Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.
Η σύνδεση με τον Λίβανο είναι πολύ σημαντική για τα σχέδια του Ιράν, διότι η Χεζμπολάχ με τους πυραύλους που διαθέτει αποτελεί αξιοσημείωτη απειλή για το Ισραήλ. Σε στρατιωτικούς όρους, η Χεζμπολάχ βγήκε μάλλον κερδισμένη από την τελευταία της μεγάλη σύγκρουση με το Ισραήλ, το 2006, και ενώ η ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία ισχυρίζεται ότι έμαθε το μάθημά της, το ίδιο ισχύει και για την Χεζμπολάχ, που πλέον είναι πιο πειθαρχημένη, αποφασισμένη και καλύτερα εκπαιδευμένη.
Κύρια ανησυχία του Ισραήλ είναι η μεταφορά «στρατηγικών όπλων» προς τη Χεζμπολάχ, όπλων που μπορούν να αλλάξουν την πλάστιγγα μιας αντιπαράθεσης σε βάρος του, αλλά και να μειώσουν την σχετική ελευθερία με την οποία κινείται το Ισραήλ στον εναέριο χώρο του Λιβάνου.
Με μερικές στρατηγικές επιθέσεις, το Ισραήλ μπορεί να καθυστερήσει τις μεταφορές κομβικής σημασίας οπλικών συστημάτων προς την Χεζμπολάχ, δεν μπορεί όμως να τις σταματήσει. Πλέον, το τρίγωνο Ισραήλ-Συρίας-Χεζμπολάχ αποτελεί το πιο επικίνδυνο μέτωπο στην συριακή κρίση και κινδυνεύει να εξελιχτεί σε τοπικό πόλεμο.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=512340
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αλεξανδρούπολη: Η παρέλαση της 14ης Μαΐου (φωτό)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ