2013-05-16 11:30:08
της Κορίνας Καφετζοπούλου
Δεν είχαν ποτέ πολλά αλλά τώρα δεν έχουν σχεδόν τίποτα, μόνο ο ένας τον άλλον.
Τις τελευταίες 27 ημέρες ζουν στο αγροτικό αυτοκίνητο. Ο πατέρας έμεινε χωρίς δουλειά, στο σπίτι χρωστούσαν μερικά νοίκια και ξαφνικά έμειναν στο δρόμο με τα λιγοστά υπάρχοντα τους.
Οι μπόρες των τελευταίων ημερών τα κατέστρεψαν και αυτά. Μόνο μερικά ρούχα γλύτωσαν, τυλιγμένα σε ένα σεντόνι, οι σχολικές τσάντες και τα βιβλία των παιδιών. Τα παιδιά είναι μεγάλα για να καταλάβουν ακριβώς την κατάσταση της οικογένειας. Φοιτούν σε σχολείο του Ηρακλείου, που διακριτικά χειρίζεται την υπόθεση και εξασφαλίζεται φαγητό από το συσσίτιο.
Ό,τι μπορεί κάνει και το σχολείο, ό,τι μπορούν κάνουν και οι γειτονιές που προσφέρουν πότε ένα μπουκάλι νερό πότε ένα φις για να φορτιστεί το κινητό, μπας και χτυπήσει και προσφέρει κανείς δουλειά σε ένα νέο γεροδεμένο πατέρα που αντέχει τη δουλειά και τα κάνει όλα. Όλα τα αντέχει εκτός από αυτό που ζει τώρα.
Το MadeinCreta συνάντησε τους γονείς στην παραλία. Τα παιδιά σε απόσταση ασφαλείας. Πλένονταν με θαλασσινό νερό. «Προς Θεού μην τραβήξετε φωτογραφίες, ούτε εμάς ούτε τα παιδιά!
Πάνε σχολείο, ντρέπονται, δε θα πατήσουν ξανά τα πόδια τους, θα χάσουν και τους φίλους τους!», μας είπε έντρομη η μητέρα.
Ούτως η άλλως δε θα "βγάζαμε" τα πρόσωπα των παιδιών, η ίδια όμως δεν το ήξερε.
"Τί να κάνουμε τα θλιμμένα βλέμματα, δε μας φτάνει η καρότσα;" αναρωτήθηκα.
Αυτός είναι κι ο λόγος που η οικογένεια θέλει να αποφύγει τα φώτα της δημοσιότητας. Τα παιδιά δεν πρέπει να εκτεθούν, τους φτάνει η φτώχεια, μην έχουν και το διασυρμό. Μικρές οι κοινωνίες και καμιά φορά οι «γλώσσες» φαρμακερές.
Η οικογένεια δεν έχει λογαριασμό στην τράπεζα, δεν έχει τίποτα. Δουλειά ζητάει ο πατέρας, μόνο δουλειά και θα βρεθεί και μετά ένα σπίτι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη, όπως κανένα ζευγάρι παπούτσια για τα παιδιά ή ότι άλλο μπορεί να προσφέρει κάποιος. Ίσως κάποια κάμαρα, κάτι που να έχει τέλος πάντων από πάνω του ένα κεραμίδι, στο Ηράκλειο.
Το τηλέφωνο που μπορείτε να απευθυνθείτε είναι το 6949 795 726.
Ζητήστε το Γιάννη, εργαζόταν χρόνια οδηγός σε μεταφορική εταιρεία, βάφει, σκάβει, ό,τι περνάει από το χέρι του. «Κάνω όλες τις δουλειές και θα μείνουν ευχαριστημένοι, θα δείτε!», είπε. «Θα είναι θαύμα αν ο άντρας μου βρει δουλειά. Θαύμα του Αγίου Εφραίμ» είπε η μητέρα που τον Άγιο τον φοράει και στο λαιμό και τον κρατούσε την περισσότερη ώρα.
Έχει ακόμα πίστη.
Η ίδια δεν μπορεί να δουλέψει. Ένα πρόβλημα υγείας ενός εκ των τριών παιδιών, που ευτυχώς τώρα βρίσκεται σε ύφεση, την αναγκάζει να μένει στο σπίτι.
Πολλές από αυτές τις ημέρες που ζουν στο δρόμο, βρίσκουν στέγη στα εφημερεύοντα νοσοκομεία.
Πάλι καλά υπάρχουν και αυτά!
"Θαύματα" οι δουλειές, ξενοδοχεία τα νοσοκομεία madeincreta.gr
Δεν είχαν ποτέ πολλά αλλά τώρα δεν έχουν σχεδόν τίποτα, μόνο ο ένας τον άλλον.
Τις τελευταίες 27 ημέρες ζουν στο αγροτικό αυτοκίνητο. Ο πατέρας έμεινε χωρίς δουλειά, στο σπίτι χρωστούσαν μερικά νοίκια και ξαφνικά έμειναν στο δρόμο με τα λιγοστά υπάρχοντα τους.
Οι μπόρες των τελευταίων ημερών τα κατέστρεψαν και αυτά. Μόνο μερικά ρούχα γλύτωσαν, τυλιγμένα σε ένα σεντόνι, οι σχολικές τσάντες και τα βιβλία των παιδιών. Τα παιδιά είναι μεγάλα για να καταλάβουν ακριβώς την κατάσταση της οικογένειας. Φοιτούν σε σχολείο του Ηρακλείου, που διακριτικά χειρίζεται την υπόθεση και εξασφαλίζεται φαγητό από το συσσίτιο.
Ό,τι μπορεί κάνει και το σχολείο, ό,τι μπορούν κάνουν και οι γειτονιές που προσφέρουν πότε ένα μπουκάλι νερό πότε ένα φις για να φορτιστεί το κινητό, μπας και χτυπήσει και προσφέρει κανείς δουλειά σε ένα νέο γεροδεμένο πατέρα που αντέχει τη δουλειά και τα κάνει όλα. Όλα τα αντέχει εκτός από αυτό που ζει τώρα.
Το MadeinCreta συνάντησε τους γονείς στην παραλία. Τα παιδιά σε απόσταση ασφαλείας. Πλένονταν με θαλασσινό νερό. «Προς Θεού μην τραβήξετε φωτογραφίες, ούτε εμάς ούτε τα παιδιά!
Πάνε σχολείο, ντρέπονται, δε θα πατήσουν ξανά τα πόδια τους, θα χάσουν και τους φίλους τους!», μας είπε έντρομη η μητέρα.
Ούτως η άλλως δε θα "βγάζαμε" τα πρόσωπα των παιδιών, η ίδια όμως δεν το ήξερε.
"Τί να κάνουμε τα θλιμμένα βλέμματα, δε μας φτάνει η καρότσα;" αναρωτήθηκα.
Αυτός είναι κι ο λόγος που η οικογένεια θέλει να αποφύγει τα φώτα της δημοσιότητας. Τα παιδιά δεν πρέπει να εκτεθούν, τους φτάνει η φτώχεια, μην έχουν και το διασυρμό. Μικρές οι κοινωνίες και καμιά φορά οι «γλώσσες» φαρμακερές.
Η οικογένεια δεν έχει λογαριασμό στην τράπεζα, δεν έχει τίποτα. Δουλειά ζητάει ο πατέρας, μόνο δουλειά και θα βρεθεί και μετά ένα σπίτι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη, όπως κανένα ζευγάρι παπούτσια για τα παιδιά ή ότι άλλο μπορεί να προσφέρει κάποιος. Ίσως κάποια κάμαρα, κάτι που να έχει τέλος πάντων από πάνω του ένα κεραμίδι, στο Ηράκλειο.
Το τηλέφωνο που μπορείτε να απευθυνθείτε είναι το 6949 795 726.
Ζητήστε το Γιάννη, εργαζόταν χρόνια οδηγός σε μεταφορική εταιρεία, βάφει, σκάβει, ό,τι περνάει από το χέρι του. «Κάνω όλες τις δουλειές και θα μείνουν ευχαριστημένοι, θα δείτε!», είπε. «Θα είναι θαύμα αν ο άντρας μου βρει δουλειά. Θαύμα του Αγίου Εφραίμ» είπε η μητέρα που τον Άγιο τον φοράει και στο λαιμό και τον κρατούσε την περισσότερη ώρα.
Έχει ακόμα πίστη.
Η ίδια δεν μπορεί να δουλέψει. Ένα πρόβλημα υγείας ενός εκ των τριών παιδιών, που ευτυχώς τώρα βρίσκεται σε ύφεση, την αναγκάζει να μένει στο σπίτι.
Πολλές από αυτές τις ημέρες που ζουν στο δρόμο, βρίσκουν στέγη στα εφημερεύοντα νοσοκομεία.
Πάλι καλά υπάρχουν και αυτά!
"Θαύματα" οι δουλειές, ξενοδοχεία τα νοσοκομεία madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στον…κόσμο του ο κ. Τσοχατζόπουλος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
