2013-05-17 16:38:42
Ως ένα μείγμα επιβολής, σοβινισμού και ελεγχόμενης αλληλεγγύης περιγράφει την πολιτική της Μέρκελ έναντι του ευρωπαϊκού Νότου το γερμανικό περιοδικό Spiegel:
Η Μέρκελ, γράφει, θέλει την Γερμανία έναν πύργο ευημερίας, επιθυμεί οι άλλες χώρες να υιοθετήσουν τα γερμανικά πρότυπα σταθερότητας και επάρκειας, αλλά θέτει όρια στην αλληλεγγύη της...«Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών στην καγκελαρία, η Άγκελα Μέρκελ, έχει εφησυχάσει επιδέξια τους Γερμανούς και τους έχουν κάνει να στραφούν από την πολιτική αντιπαράθεση στην προσωπική τους άνεση. Στερώντας της τη ζωντάνια, η «Μαμά Μέρκελ» προκάλεσε το μαρασμό της γερμανικής δημοκρατίας», αναφέρει στην εισαγωγή του το περιοδικό.
«Η Μέρκελ ως επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών θέλει ηρεμία, και την έχει. Όταν ένας καγκελάριος βρίσκεται στο θώκο για μεγάλο χρονικό διάστημα, επηρεάζει την διάθεση ολόκληρης της χώρας, τη διάθεση του λαού. Οκτώ χρόνια είναι αρκετά για να το καταφέρει. Όχι μόνο τα πάντα στη Γερμανία επηρεάζονται από τη Μέρκελ, αλλά αρκετά είναι αυτά που είναι ικανός να πει κάποιος ότι είναι δημιουργήματα της "Εποχής της Μέρκελ"», σημειώνει το Spiegel.
«Παραλυτική συναίνεση»
Η Μέρκελ προέρχεται από μία σχολή σκέψης βασισμένη στη συναίνεση. Έχει ανατραφεί στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στην οποία η αντιπαράθεση και η πόλωση θεωρούνταν αντιπαραγωγικές.
Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα Ενότητας υπαγόρευε την πολιτική ηρεμία. Ακόμη και οι ανατολικογερμανοί πολίτες, που δεν ήταν μέλη του κόμματος και κρατούσαν επιφυλακτική στάση απέναντι στο σύστημα, όπως η Μέρκελ, αργότερα δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στις ατελείωτες διαμάχες που αποτελούσαν μέρος της ζωής σε μία δημοκρατία, επισημαίνει το δημοσίευμα.
«Η Μέρκελ αποφεύγει την ανοιχτή αντιπαράθεση όποτε μπορεί. Τολμά να μένει μακριά από ξεκάθαρες ανακοινώσεις, να μη δημιουργεί πολώσεις και να μη μιλά για μεγάλες κοινωνικές ιδέες που μπορεί να οδηγήσουν σε διαφωνίες. Διανύει μία προεκλογική περίοδο, ελπίζοντας ότι το κόμμα της θα επωφεληθεί, εάν η προσέλευση των ψηφοφόρων στις προσεχείς κάλπες είναι χαμηλή. Αντί να διατυπώνει αιτήματα, μοιράζει φειδωλώς προνόμια σε συνταξιούχους και οικογένεες, Και πράγματι, υποσκάπτει την έντονη πολιτική ζωή στη Γερμανία και την πασπαλίζει με ζάχαρη στην κορυφή. Και τα καταφέρνει», προσθέτει το Spiegel.
Μεταξύ άλλων το δημοσίευμα αναφέρει ότι η γενική αυτή η ηρεμία έχει να κάνει και με το γεγονός ότι η Μέρκελ και οι υπουργοί της έχουν καταφέρει να κρατήσουν μακριά τη Γερμανία από τις δυσάρεστες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Σε αντίθεση με την νότια Ευρώπη, όπως χιλιάδες άνθρωποι είναι άνεργοι, στη Γερμανία η οικονομία αναπτύσσεται και τα εισοδήματα αυξάνονται.«Αυτό είναι μεν αξιοσημείωτο, ωστόσο έχει και μία σοβινιστική προσέγγιση. Η επανεθνικοποίηση της πολιτικής είναι μία από τις πραγματικά σημαντικές αλλαγές της Εποχής της Μέρκελ. Η καγκελάριος δεν απορρίπτει ουσιαστικά την αλληλεγγύη με τους ευρωπαίους εταίρους της Γερμανίας, αλλά βάζει όρια. Δεν θα υπάρξουν ευρωομόλογα επί Μέρκελ», συνεχίζει το Spiegel.
«Προστατευτική μητέρα»
«Η χώρα που δημιούργησε η Ανγκελα Μέρκελ πρέπει να της θυμίζει κάτι από το πρώτο της σπίτι, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας. Φυσικά, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας σήμερα είναι πολύ πιο ελεύθερη από την προηγούμενη. Αλλά αυτή η ελευθερία, παραμένει σήμερα σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητη.
Πολιτικά, ωστόσο, σημειώνει το Spiegel, η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είχε να πει κάτι. Ακόμη και η Σάρα Βαγκενκνεχστ, μία γερμανίδα ακροαριστερού κόμματος, έχει πει ότι δεν θα ήθελε να επιστρέψει η χώρα σε ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα.
«Το ενδιαφέρον στην Ανατολική Γερμανία μπορεί να εξηγηθεί με την ευρεία έννοια ότι τα πράγματα θα μπορούν να είναι πιο χαλαρά με την απουσία της πολιτικής. Υπό αυτήν την έννοια, η Μέρκελ εργάζεται για να χτίσει "έναν πύργο" για όλους- ένα καταφύγιο ηρεμίας- και οι Γερμανοί στο σύνολό τους δεν φαίνονται αντίθετη στην ιδέα αυτή», συμπληρώνει το δημοσίευμα.
«Επεκτατική πολιτική»
«Η πολιτική της Μέρκελ μπορεί, όμως, να περιγραφεί και ως επεκτατική. Θέλει για άλλες χώρες να υιοθετήσουν τα γερμανικά πρότυπα σταθερότητας και επάρκειας, που θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική. Με τον τρόπο αυτό, η Μέρκελ υπολογίζει τη Γερμανία ως τη μεγαλύτερη δύναμη στην Ευρώπη που μπορεί να διατηρήσει την επιρροή της σε όλο τον κόσμο».
Εχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που ένας Γερμανός πολιτικός τόλμησε να έχει τόσο μεγάλη εθνική φιλοδοξία. Και η στάση αυτή γίνεται αποδεκτή από το ευρύ κοινό. Για πολλούς Γερμανούς η Μέρκελ είναι ο υπερασπιστής της πατρίδας τους στον κόσμο», καταλήγει το Spiegel.
http://kourdistoportocali.com/articles/21117.htm
Η Μέρκελ, γράφει, θέλει την Γερμανία έναν πύργο ευημερίας, επιθυμεί οι άλλες χώρες να υιοθετήσουν τα γερμανικά πρότυπα σταθερότητας και επάρκειας, αλλά θέτει όρια στην αλληλεγγύη της...«Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών στην καγκελαρία, η Άγκελα Μέρκελ, έχει εφησυχάσει επιδέξια τους Γερμανούς και τους έχουν κάνει να στραφούν από την πολιτική αντιπαράθεση στην προσωπική τους άνεση. Στερώντας της τη ζωντάνια, η «Μαμά Μέρκελ» προκάλεσε το μαρασμό της γερμανικής δημοκρατίας», αναφέρει στην εισαγωγή του το περιοδικό.
«Η Μέρκελ ως επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών θέλει ηρεμία, και την έχει. Όταν ένας καγκελάριος βρίσκεται στο θώκο για μεγάλο χρονικό διάστημα, επηρεάζει την διάθεση ολόκληρης της χώρας, τη διάθεση του λαού. Οκτώ χρόνια είναι αρκετά για να το καταφέρει. Όχι μόνο τα πάντα στη Γερμανία επηρεάζονται από τη Μέρκελ, αλλά αρκετά είναι αυτά που είναι ικανός να πει κάποιος ότι είναι δημιουργήματα της "Εποχής της Μέρκελ"», σημειώνει το Spiegel.
«Παραλυτική συναίνεση»
Η Μέρκελ προέρχεται από μία σχολή σκέψης βασισμένη στη συναίνεση. Έχει ανατραφεί στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στην οποία η αντιπαράθεση και η πόλωση θεωρούνταν αντιπαραγωγικές.
Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα Ενότητας υπαγόρευε την πολιτική ηρεμία. Ακόμη και οι ανατολικογερμανοί πολίτες, που δεν ήταν μέλη του κόμματος και κρατούσαν επιφυλακτική στάση απέναντι στο σύστημα, όπως η Μέρκελ, αργότερα δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στις ατελείωτες διαμάχες που αποτελούσαν μέρος της ζωής σε μία δημοκρατία, επισημαίνει το δημοσίευμα.
«Η Μέρκελ αποφεύγει την ανοιχτή αντιπαράθεση όποτε μπορεί. Τολμά να μένει μακριά από ξεκάθαρες ανακοινώσεις, να μη δημιουργεί πολώσεις και να μη μιλά για μεγάλες κοινωνικές ιδέες που μπορεί να οδηγήσουν σε διαφωνίες. Διανύει μία προεκλογική περίοδο, ελπίζοντας ότι το κόμμα της θα επωφεληθεί, εάν η προσέλευση των ψηφοφόρων στις προσεχείς κάλπες είναι χαμηλή. Αντί να διατυπώνει αιτήματα, μοιράζει φειδωλώς προνόμια σε συνταξιούχους και οικογένεες, Και πράγματι, υποσκάπτει την έντονη πολιτική ζωή στη Γερμανία και την πασπαλίζει με ζάχαρη στην κορυφή. Και τα καταφέρνει», προσθέτει το Spiegel.
Μεταξύ άλλων το δημοσίευμα αναφέρει ότι η γενική αυτή η ηρεμία έχει να κάνει και με το γεγονός ότι η Μέρκελ και οι υπουργοί της έχουν καταφέρει να κρατήσουν μακριά τη Γερμανία από τις δυσάρεστες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Σε αντίθεση με την νότια Ευρώπη, όπως χιλιάδες άνθρωποι είναι άνεργοι, στη Γερμανία η οικονομία αναπτύσσεται και τα εισοδήματα αυξάνονται.«Αυτό είναι μεν αξιοσημείωτο, ωστόσο έχει και μία σοβινιστική προσέγγιση. Η επανεθνικοποίηση της πολιτικής είναι μία από τις πραγματικά σημαντικές αλλαγές της Εποχής της Μέρκελ. Η καγκελάριος δεν απορρίπτει ουσιαστικά την αλληλεγγύη με τους ευρωπαίους εταίρους της Γερμανίας, αλλά βάζει όρια. Δεν θα υπάρξουν ευρωομόλογα επί Μέρκελ», συνεχίζει το Spiegel.
«Προστατευτική μητέρα»
«Η χώρα που δημιούργησε η Ανγκελα Μέρκελ πρέπει να της θυμίζει κάτι από το πρώτο της σπίτι, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας. Φυσικά, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας σήμερα είναι πολύ πιο ελεύθερη από την προηγούμενη. Αλλά αυτή η ελευθερία, παραμένει σήμερα σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητη.
Πολιτικά, ωστόσο, σημειώνει το Spiegel, η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είχε να πει κάτι. Ακόμη και η Σάρα Βαγκενκνεχστ, μία γερμανίδα ακροαριστερού κόμματος, έχει πει ότι δεν θα ήθελε να επιστρέψει η χώρα σε ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα.
«Το ενδιαφέρον στην Ανατολική Γερμανία μπορεί να εξηγηθεί με την ευρεία έννοια ότι τα πράγματα θα μπορούν να είναι πιο χαλαρά με την απουσία της πολιτικής. Υπό αυτήν την έννοια, η Μέρκελ εργάζεται για να χτίσει "έναν πύργο" για όλους- ένα καταφύγιο ηρεμίας- και οι Γερμανοί στο σύνολό τους δεν φαίνονται αντίθετη στην ιδέα αυτή», συμπληρώνει το δημοσίευμα.
«Επεκτατική πολιτική»
«Η πολιτική της Μέρκελ μπορεί, όμως, να περιγραφεί και ως επεκτατική. Θέλει για άλλες χώρες να υιοθετήσουν τα γερμανικά πρότυπα σταθερότητας και επάρκειας, που θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική. Με τον τρόπο αυτό, η Μέρκελ υπολογίζει τη Γερμανία ως τη μεγαλύτερη δύναμη στην Ευρώπη που μπορεί να διατηρήσει την επιρροή της σε όλο τον κόσμο».
Εχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που ένας Γερμανός πολιτικός τόλμησε να έχει τόσο μεγάλη εθνική φιλοδοξία. Και η στάση αυτή γίνεται αποδεκτή από το ευρύ κοινό. Για πολλούς Γερμανούς η Μέρκελ είναι ο υπερασπιστής της πατρίδας τους στον κόσμο», καταλήγει το Spiegel.
http://kourdistoportocali.com/articles/21117.htm
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στο άρθρο 99 ο ΑΡΗΣ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
