2013-05-19 14:28:46
Παρασκευή βράδι 17 Μαίου 2013.
Στην βίλα του επιχειρηματία στα βόρεια προάστεια 3 κορυφαία στελέχη της ΝΔ μοιάζουν προβληματισμένα παρότι απολαμβάνουν την απουσία του πρωθυπουργού στη Κίνα και δεν χάνουν τη ευκαιρία να κάνουν ακόμη πιο αδελφικούς τους δεσμούς τους
-μ΄αυτή την ελπίδα περνούσαν τον κατώφλι του όταν ακόμη δεν μπορούσαν να φαντασθούν την μαρτυρική συνέχεια της βραδιάς-
με έναν από τους ισχυρούς παράγοντες του τόπου.
Από εκείνους τους ολιγάρχες που δεν κατάφερε να εξουδετερώσει ούτε καν αυτή η Τρόικα παρότι ο τύπος είναι χωμένος ως το λαιμό σε πολλές σκοτεινές μπίζνες, όπως οι μίζες με τα εξοπλιστικά.
Το θέμα των ανησυχούντων στελεχών της ΝΔ δεν ήταν παρά η εκρηκτική άνοδος της «Χρυσής Αυγής» η οποία σύμφωνα με τις τελευταίες σφυγμομετρήσεις στην Β΄Αθήνας είναι δεύτερο κόμμα μετά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι 3 τους ζήτησαν το ραντεβού, έχοντας πάρει μια πολύ συγκεκριμένη οδηγία από έτερο προβεβλημένο στέλεχος της ΝΔ:
-Πρέπει να επιστρέψει στο κόμμα ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Πρέπει να τον πείσετε να βοηθήσει σ΄ αυτή την προαπάθειά μας. Πρέπει να καμφθούν οι αντιρρήσεις τού Σαμαρά, έστω κι αν ο Καρατζαφέρης τον αποκαλούσε ειρωνικά «σπουδαρχήδη» και πολλά άλλα. Είναι ο μόνος που μπορεί να «επιστρέψει» πίσω στο κόμμα τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους μας Ο επιχειρηματίας άκουσε με προσοχή τον λόγο της επισκέψής τους. Δεν βιάστηκε να απαντήσει. Σιώπησε σαν σκακιστής που μελετά την επόμενη κίνησή του.
Οι 3 αισθάνθηκαν το αίμα τους να παγώνει. Συνηθισμένοι από τις κραυγές στα τηλεπαράθυρα που δεν επιτρέπουν στην σκέψη να ξεμυτίσει δεν περίμεναν με τίποτε αυτό το ξαφνικό μαρτύριο της σιωπής. Άρχισαν να τρέμουν αυτό που θα ακολουθήσει όπως οι νεαροί εκτελεστές της Μαφίας που βρίσκονται στο σπίτι του Αφεντικού για να μυηθούν στην φαμίλια. Είχαν αρχίσει να ανησυχούν για τα καλά όταν εκείνος απάντησε αργά αργά με μια ερώτηση.
-Για πείτε μου ρε μάγκες, για ποιο λόγο όταν έχω στην ίδια τιμή το οριτζινάλε με το ιμιτασιόν, να προτιμήσω το δεύτερο;
Τον κοίταζαν απορημένοι αλλά τουλάχιστο ήταν ζωντανοί κι αυτό τους έδινε ελπίδες ότι θα επέστρεφαν κάποια στιγμή σπίτια τους. Εκείνος συνέχισε φωναχτά τον συλλογισμό του
-Σας λέω λοιπόν ότι ο ακροδεξιός ψηφοφόρος έχει το οριτζινάλε που τον εκφράζει με χίλια. Γιατί να αφήσει την Χρυσή Αυγή και να ψηφίσει ΝΔ, επειδή θα επιστρέψει ο Καρατζαφέρης που χτυπιόταν για τον Παπαδήμο έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Δεν μπορώ να σας πως ότι θα μπορούσα να πειστώ για την σημασία αυτής της επιστροφής. Εκτός κι αν αυτοί που σας ζήτησαν να φθάσετε ως εδώ και να μου ζητήσετε την βοήθειά μου έχουν πολύ πίσω σκέψεις για την επιστροφή του Καρατζαφέρη. Όπως για παράδειγμα το να βγάλουν από την μέση τον Βορίδη σαν δελφίνο του Σαμαρά. Να τους διαμηνύσετε ότι δεν είμαι μαζί τους. Για την ακρίβεια θα με βρουν απέναντί τους. Ο Καρατζαφέρης στη ΝΔ είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την διάσπαση της ΝΔ. Κι όχι ότι δίνω δεκάρα για το κόμμα σας, αλλά αυτή η λύση είναι κόντρα στα δικά μου συμφέροντα...
Οι 3 νεοδημοκράτες το μόνο που δεν ήθελαν να συμβεί στη διάρκεια της βραδιάς ήταν αυτό ακριβώς που ζούσαν: O επιχειρηματίας είχε πάρει ανάποδες και σαν να μην έφτανε αυτό φώναξε μια από τις οικιακές βοηθούς να του φέρει από την βιβλιοθήκη ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Επρόκειτο για το «Κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη» του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά-από την ομάδα του Ιού της Ελευθεροτυπίας.
-Και τώρα-είπε απευθυνόμενος σε έναν από τους 3 νεοδημοκράτες με φωνή που δεν άφηνε αμφιβολία για την προσταγή που έκρυβε στον τόνο της-θα μας διαβάσεις κάποια αποσπάσματα του βιβλίου που θα επιλέξω. Στην συνέχεια θα γυρίσετε σπίτια σας και θα διαμηνύσετε σ΄ αυτόν που σας έστειλε να διαβάσει το βιβλίο.
Λοιπόν αγαπητέ μου ξεκίνα να διαβάζεις από δω. Αυτό το απόσπασμα μιλάει για την «Σαλώμη». Θα συνεχίσεις με τα υπόλοιπα>
Το στέλεχος της ΝΔ σαν βρεγμένη γάτα υπάκουσε και άρχισε να διαβάζει στην ομήγυρη τα σχετικά αποσπάσματα
H IΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΩΜΗΣ
“Μετά την οριακή επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 9ης Απριλίου 2000, ο Καρατζαφέρης θα επιχειρήσει για λίγες μέρες να πείσει τον αρχηγό του να μην αναγνωρίσει το αποτέλεσμα, αλλά πολύ γρήγορα θα αντιληφθεί ότι η ηγετική ομάδα του κόμματός του δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει τη στρατηγική του «μεσαίου χώρου», με την οποία εξάλλου έφτασε στα πρόθυρα της εξουσίας.
Έχει κατορθώσει να εκλεγεί και πάλι στην όγδοη θέση του ψηφοδελτίου της Β' Αθηνών και αισθάνεται αρκετά ισχυρός να πετάξει το γάντι. Θεωρώντας αδύναμο κρίκο της ομάδας Καραμανλή τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Αρη Σπηλιωτόπουλο, στρέφει τα πυρά του προς εκείνον.
Σημείο καμπής στις σχέσεις του με το κόμμα η συνέντευξη που θα παραχωρήσει στον Τύπο της Κυριακής.
Στη συνέντευξη αυτή ο Καρατζαφέρης θα αναλύσει όλη την πολιτική του πλατφόρμα, που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη στρατηγική του μεσαίου χώρου που ακολουθεί εκείνη την περίοδο η Νέα Δημοκρατία: «Ποιος μας αναγκάζει να φύγουμε από τις αρχές και τις αξίες του Κωνσταντίνου Καραμανλή και να πάω να στριμωχτώ στον μεσαίο χώρο; Δεν με ενδιαφέρει η ετικέτα, ας τον πουν και αναρχικό αν το θέλουν ο Καραμανλής με τον Αρη. Θα έλεγα να απευθυνθεί το ερώτημα στους 125 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Αν υπάρχουν δύο ταυτόσημες απαντήσεις στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τι εστί μεσαίος χώρος, εγώ θα βγω να βροντοφωνάξω “δώστε το Νόμπελ ευφυΐας σε αυτόν που συνέλαβε τον όρο μεσαίος χώρος”. Ου δείς ξέρει τι είναι».
Η προσωπική επίθεση στον Σπηλιωτόπουλο, τον οποίο χαρακτηρίζει «Σαλώμη», υποδεικνύοντάς τον ως υπεύθυνο για τις απομακρύνσεις σημαντικών στελεχών, όπως ο Λιάπης και ο Δήμας, είναι μόνο το γαργαλιστικό στοιχείο της πολεμικής του Καρατζαφέρη. Στην πραγματικότητα επιτίθεται ευθέως στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, αποδίδοντάς του ανικανότητα και υποταγή στη διαπλοκή. Απειλεί, μάλιστα, να πάρει τη ρεβάνς στο επικείμενο έκτακτο Συνέδριο του κόμματος. Σε ερώτηση αν πρόκειται να ιδρύσει δικό του κόμμα, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας απαντά σιβυλλικά: «Δεν θα τους παρακολουθήσω στον κατήφορο. Θα προσπαθήσω να τους συγκρατήσω από τον κατήφορο που έχουν οδηγηθεί. Δεν πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία θα έχει τη δυσμενή εξέλιξη να ακολουθήσει τους πειραματισμούς, τους δογματισμούς Λούλη και Αρη. Αν ο Καραμανλής, για λόγους που γνωρίζει, έχει εγκλωβιστεί σ’ αυτή τη λογική, δεν θα τον παρακολουθήσω. Δεν παραχωρώ σε κανέναν τη Νέα Δημοκρατία, αλλά επιτρέπω σε οποιονδήποτε να πάρει το δρόμο του έξω από τη Νέα Δημοκρατία. Αν θέλει ο Καραμανλής να πάρει δρόμο έξω από τη Νέα Δημοκρατία και εννοώ το ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, εγώ δεν θα τον παρακολουθήσω. Είναι δικαίωμά μου. Δρόμοι, οι οποίοι οδηγούν σε Ζάλογγο, δεν υιοθετούνται από μένα με τίποτα».
Τα ίδια είχε υποστηρίξει ο Καρατζαφέρης και δυο βδομάδες νωρίτερα, σε άλλη εφημερίδα. Μιλώντας στην Ακρόπολι και την παλιά του συνεργάτρια στο Telecity Γιώτα Αντωνοπούλου, είχε επιτεθεί και πάλι στην πολιτική του «μεσαίου χώρου» και είχε μιλήσει για «Ζάλογγο», ενώ για το χαρακτηρισμό «ακροδεξιός» είχε αντιδράσει και πάλι έντονα: «Όχι μόνο δεν αισθάνομαι “ακραίος”, αλλά καταγγέλλω αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Αποκηρύσσω δε, μετά βδελυγμίας, κάθε πράξη που κινείται στα όρια της ακρότητας. Θεωρώ ύβρη το χαρακτηρισμό “ακροδεξιός” και καθιστώ σαφές το εξής: από εδώ και πέρα όποιος προσπαθήσει να μου κολλήσει “ακροδεξιά” ταμπέλα θα έχει συνέπειες με τη δικαιοσύνη».
Από την άλλη, η πλευρά Καραμανλή θα αποδώσει ευθύνες για την ήττα στις εκρήξεις Καρατζαφέρη. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, λίγες μέρες μετά τις εκλογές, ο Καραμανλής εξομολογήθηκε στον Στέφανο Μάνο: «Μας κατέστρεψαν τα βίντεο τύπου Καρατζαφέρη που υπόσχονταν ότι θα διορίσουμε 500.000 δικά μας παιδιά».
Ο Αγγελος Μπρατάκος θα προβάλει την ίδια ερμηνεία για την εκλογική ήττα: «Αρνητικές υπήρξαν και οι δηλώσεις του Γ. Καρατζαφέρη για 500.000 κομματικούς διορισμούς, που αξιοποιήθηκαν από την κυβερνητική προπαγάνδα για να εμφανιστεί η Νέα Δημοκρατία ως ρεβανσιστικό κόμμα».
Όπως ταιριάζει σ’ έναν τηλεοπτικό πολιτικό αστέρα, ο Καρατζαφέρης θα πληροφορηθεί τη διαγραφή του από την οθόνη της τηλεόρασης.
Μιλώντας στο Mega το βράδυ της Δευτέρας 8.5.2000, την επομένη δηλαδή της συνέντευξης Καρατζαφέρη, ο Κώστας Καραμανλής ανακοινώνει ότι ο βουλευτής με όσα υποστήριξε «έθεσε εαυτόν εκτός παρατάξεως».
Στην απόφαση της διαγραφής κατέληξε ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας όταν διαπίστωσε ότι ο Καρατζαφέρης δεν περιορίστηκε στη συνέντευξη, αλλά και το μεσημέρι της Δευτέρας από την εκπομπή του στο Telecity επανέλαβε τις ίδιες επιθέσεις.
Ακόμα και τότε, όμως, τα ηγετικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δεν συναίνεσαν με προθυμία στη διαγραφή.
«Όταν, την επομένη ημέρα, 9 Μαΐου 2000, [ο Καραμανλής] συναντήθηκε με τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αντιμετώπισε την απροθυμία τους».
Ο πρόεδρος του Πειθαρχικού I. Κεφαλογιάννης «εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις για τις συνέπειες που θα είχε τυχόν οριστική διαγραφή του Γ. Καρατζαφέρη και τάχθηκε υπέρ της επίλυσης του προβλήματος με διάλογο και συνεννόηση». Ο Αχ. Καραμανλής έκρινε ότι «δεν είναι κατάλληλη στιγμή για τέτοιες αποφάσεις», ενώ οι I. Βαρβιτσιώτης και Γ. Παναγιωτόπουλος «απέφυγαν να εμπλακούν στην υπόθεση», επικαλούμενοι προσωπικούς λόγους. Η μόνη λύση που απέμενε στον αρχηγό ήταν να προχωρήσει σε διαγραφή με προσωπική απόφαση.
Η κριτική του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη διαγραφή προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο κόμμα και έλαβε ευρεία δημοσιότητα. Στις 10 Μαΐου ο Μητσοτάκης σχολίασε: «Θα πω κάτι πολύ απλό. Αν η Νέα Δημοκρατία πάψει να είναι ένα δημοκρατικά οργανωμένο, πολυσυλλεκτικό κόμμα, δεν έχει καμία ελπίδα να ξαναδεί εξουσία». Ακόμα οξύτερο ήταν το πρωτοσέλιδο της προσωπικής εφημερίδας του στα Χανιά: «Μαζί με τον Καρατζαφέρη διέγραψε και το καταστατικό ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας».
Είναι σαφές ότι μόνο ο στενός ηγετικός πυρήνας του κόμματος γύρω από τον Καραμανλή ήταν πεισμένος για την αναγκαιότητα της διαγραφής. Ο σύμ βουλος επικοινωνίας του προέδρου θα γράψει αργότερα ότι οι συγκυρίες ευνόησαν τον Καραμανλή «να προχωρήσει στη διαγραφή ενός ακραίου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας», θεωρώντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο ο αρχηγός του κόμματος έγινε πιο πειστικός για το μέτωπό του προς την Ακροδεξιά και την επικράτηση στον λεγόμενο «μεσαίο χώρο». Αλλά τη θετική αυτή ερμηνεία της διαγραφής διέψευδε η εικόνα των στελεχών που διαφωνούσαν, ενώ και οι διαρροές προς τον Τύπο απλά αναθέρμαιναν την παλιά αντίθεση Καραμανλικών και Μητσοτακικών.
Ο χαρακτήρας της προσωπικής επίθεσης κατά του Σπηλιωτόπουλου και η εκμετάλλευση που ακολούθησε από μερίδα των φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης διεύρυναν το χάσμα μεταξύ Καρατζαφέρη και Καραμανλή. Είναι αλήθεια ότι τις επιθέσεις κατά του Αρη Σπηλιωτόπουλου δεν τις ξεκίνησε ο Καρατζαφέρης.
Ήδη κατά την προεκλογική περίοδο υπήρξαν πολλές παρόμοιες προσωπικές επιθέσεις εναντίον Σπηλιωτόπουλου και Καραμανλή. Αλλά ο χαρακτηρισμός «Σαλώμη» τροφοδότησε μια νέα σειρά κίτρινων και ροζ σχολιασμών, κυρίως από το ραδιόφωνο, σε σημείο που υποχρεώθηκε ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καταφύγει στη δικαιοσύνη εναντίον του ραδιοσταθμού Flash (συμφερόντων τότε Σωκράτη Κόκκαλη) και τριών δημοσιογράφων που πρωταγωνίστησαν στη σχετική εκστρατεία, του Νίκου Κακαουνάκη, του Θέμου Αναστασιάδη και του Βαγγέλη Περρή. «Οι εκπομπές των τριών εναγομένων δημοσιογράφων που είναι πολιτικού και σατιρικού περιεχομένου», καταλήγει η δικαστική απόφαση που εκδόθηκε δύο χρόνια αργότερα, «έγιναν με αφορμή τα λεχθέντα, εκείνη την εποχή, από τον Γεώργιο Καρατζαφέρη, τέως μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας σε βάρος του ενάγοντος που είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος αυτού, εκπρόσωπος Τύπου (τότε) και νυν βουλευτής Επικρατείας. Το σύνολο των ανωτέρω κειμένων δεν περιέχει ισχυρισμούς περί γεγονότων, ώστε να απαιτηθεί έρευνα περαιτέρω της αναλήθειας ή μη αυτών.
Ωστόσο διακριβώνεται εύκολα από το σύνολο των εκφράσεων των τριών δημοσιογράφων, ως και του τρόπου με τον οποίο εκφράστηκαν, ότι υπάρχει σκοπός εξυβρίσεως». Το δικαστήριο έκρινε ότι «οι φράσεις που αναφέρονται στο πρόσωπο του ενάγοντος έχουν άμεσο στόχο την προσβολή της προσωπικότητάς του, δεδομένου ότι δεν πρόκειται για απλή αναπαραγωγή των λεχθέντων από τον Γεώργιο Καρατζαφέρη, αλλά από τα συνολικά κείμενα των εκπομπών αποδεικνύεται ότι αυτοί έχουν αποδεχθεί τις απόψεις τούτου, τις οποίες ακολούθως σχολίασαν και σατίρισαν με τρόπο αήθη υπερβαίνοντα τα όρια της κοσμιότητας και τέλος, διατύπωσαν υβριστικούς και επιλήψιμους χαρακτηρισμούς και ιδιότητες σε βάρος τόσο του ενάγοντος όσο και του πολιτικού αρχηγού του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή». Πάντως η απόφαση καταλήγει -εκτός από την επιβολή σοβαρού ποσού αποζημίωσης- και στην απαγόρευση της χρήσης της λέξης «Σαλώμη» από τους τρεις δημοσιογράφους: «Οι εναγόμενοι πρέπει να υποχρεωθούν να παραλείπουν στο μέλλον την αναφορά παρομοίων εκφράσεων σχετικών με τον χαρακτηρισμό Σαλώμη».
Θα έκανε εντούτοις λάθος όποιος θα απέδιδε σε τυχαία παρόρμηση ή λάθος επιλογή την έκρηξη Καρατζαφέρη κατά Σπηλιωτόπουλου που οδήγησε στη δια γραφή του. Αρκετούς μήνες πριν από τις εκλογές ο Καρατζαφέρης προετοίμαζε το έδαφος για τη νέα αυτόνομη πολιτική πορεία του.
Η προσωπική του εφημερίδα Άλφα Ένα αρχίζει να εκδίδεται από τις 15 Ιανουαρίου 2000, τρεις μήνες σχεδόν πριν από τις εκλογές. Οι προσεκτικοί τηλεοπαδοί του Καρατζαφέρη διέκριναν ότι αρκετούς μήνες νωρίτερα η εκπομπή του έχει μετονομαστεί σιωπηλά από «Νέα Ελπίδα» σε «Χέρι-Χέρι».
Ο συμβολισμός σαφής. Ο καναλάρχης δεν μιλά πλέον για το ακροδεξιό «συμπλήρωμα» της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για την προσωπική του πολιτική οργάνωση. Ήρθε η ώρα να δοκιμάσει στην πράξη όσα επί χρόνια μεθοδικά προετοίμαζε από την εκπομπή του.
Ακόμα και τότε, από την πλειοψηφία των αναλυτών ο Καρατζαφέρης έχει εξασφαλισμένη πολιτική ασυλία, ενώ και οι κατά τεκμήριο σοβαροί πολιτικοί συντάκτες αδυνατούν να διακρίνουν τα ακροδεξιά χαρακτηριστικά της παρέμ βασής του. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ο Αγγελος Στάγκος στο Βήμα θα θυμίσει ότι «ο Καρατζαφέρης συμμετείχε ενεργά στην ομάδα του στενού συνεργάτη του κ. Κ. Μητσοτάκη, του Κ. Σπυρόπουλου», και συμπεραίνει ότι «αν ο άνθρωπος ανήκε ιδεολογικά στην Ακροδεξιά, θα είχε διαμαρτυρηθεί έντονα για την κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας - Συνασπισμού, αλλά βεβαίως δεν το έκανε»". Την ίδια εκτίμηση έχει και ο τότε ιθύνων νους του Ελεύθερον Τύπου, Γιώργος Κύρτσος, ο οποίος δημοσίευσε και την επίμαχη συνέντευξη. Στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα, ο Κύρτσος θα διαφωνήσει με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε ο Καρατζαφέρης: «Κατά την άποψή μου, στελέχη σαν τον Καρατζαφέρη πρέπει να ενσωματώνονται στην προσπάθεια ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος εξουσίας, όχι να οδηγούνται στο περιθώριο για λόγους εντυπωσιασμού. Αρκεί να θυμίσω ότι ο Καρατζαφέρης στήριξε, με τις δυνάμεις του, τα ανοίγματα Μητσοτάκη προς την Αριστερά. Επομένως, αντί να επιδίδεται η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας σε κυνήγι ακροδεξιών μαγισσών, θα μπορούσε να εντάξει τον Καρατζαφέρη -και όσους σκέφτονται σαν αυτόν- στην κοινή προσπάθεια με την κατάλληλη καθοδήγηση».
Στο ίδιο βιβλίο ο Κύρτσος αποκαλύπτει ότι δέχτηκε να φιλοξενήσει τη συνέντευξη «στο όνομα του διαλόγου και της παλιάς φιλίας» του με τον Καρατζαφέρη, αλλά και «για να δώσω βήμα σε ένα στέλεχος που πρωταγωνιστούσε στην αμφισβήτηση του Αρη Σπηλιωτόπουλου». Γι αυτόν η ουσία ήταν να πετύχει την απομάκρυνση του Σπηλιωτόπουλου, τον οποίο θεωρούσε εμπόδιο στα δικά του επιχειρηματικά και πολιτικά σχέδια. Και βέβαια δικαιώθηκε: «Με την επιθετική κίνηση του Καρατζαφέρη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Σπηλιωτόπουλο. Όσοι γνωρίζαμε τον τρόπο που σκέπτεται και δρα ο Καραμανλής ήμασταν βέβαιοι ότι θα τον απομάκρυνε για να προστατευτεί ο ίδιος».
Η ΧΡΥΣΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΑΣΕΤΑΣ
«Η Νέα Δημοκρατία μετά τις εκλογές του 1981 έχει κάνει τέτοια στροφή προς τα δεξιά», γράφει το 1983 ο Παύλος Μπακογιάννης, «που σήμερα βρίσκεται δεξιότερα της παλιάς EPE, που ασφαλώς έχει λιγότερη σχέση με αυτό που ήταν στην περίοδο ’74-’80. Δυστυχώς έχει κανείς την εντύπωση ότι το κόμμα αυτό προσπαθεί να στηριχτεί σε λείψανα του παρελθόντος».
Το πολιτικό αυτό κλίμα είναι εξαιρετικά ευνοϊκό για τον Καρατζαφέρη με το «βρόμικο μυαλό» και τη θητεία στο χώρο της φιλοβασιλικής Ακροδεξιάς. Για την περίοδο αυτή, από το επίσημο βιογραφικό που έχει συντάξει ο ίδιος, μαθαίνουμε ότι «το 1983 παρακολουθεί ως υπότροφος μαθήματα ενημέρωσης στο Ίδρυμα Αντενάουερ στη Βόννη της Γερμανίας», ενώ «το 1986 προσκεκλημένος από το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών της Ουάσινγκτον παρακολουθεί μαθήματα επικοινωνίας στις Βερσαλλίες».
Πρόκειται για δύο υπερσυντηρητικές δεξαμενές σκέψης: το Ίδρυμα Αντενάουερ της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας, και το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του αμερικανικού νεοσυντηρητισμού που γιγαντώθηκε επί Ρέιγκαν. Για να προσκληθεί και από τα δύο αυτά ιδρύματα ο Καρατζαφέρης φαίνεται ότι είχε καταστεί εκείνη την περίοδο βασικό στέλεχος του προπαγανδιστικού μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας.
Αναπολώντας είκοσι πέντε χρόνια αργότερα την περίοδο εκείνη της «κασέτας», ο Καρατζαφέρης θα περιγράψει το πολιτικό πλαίσιο της εποχής: «Έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τη φασιστική νοοτροπία του ΠΑΣΟΚ, όπως έλεγε ο Αβέρωφ και ο Μητσοτάκης. Η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να κινηθεί σε δύο άξονες, από τη μια ο Ελεύθερος Τύπος κι από την άλλη η TV-Press. Θυμάμαι ότι όλα αυτά τα χρόνια εμείς παίρναμε θέματα που αναδείκνυε ο Ελεύθερος Τύπος για την TV-Press και θέματα που ξεψάχνιζε η TV-Press τα έπαιρνε ο Ελεύθερος Τύπος. Ήταν μια όμορφη περίοδος, σκληρή. Θυμάμαι με τον Δημήτρη τον Ρίζο μπαινοβγαίναμε στις φυλακές».
Το πολιτικό βάρος του Καρατζαφέρη στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας διαρκώς αυξάνει: «Από το ’83 που έκανα την TV-Press ήμουν ο άνθρωπος της Νέας Δημοκρατίας. Δεν κινείται τίποτα επικοινωνιακά χωρίς εμένα, εκ των πραγμάτων και με όλους τους αρχηγούς. Έπαιξα όλους τους ρόλους. Ήμουν με τον Αβέρωφ [και στη συνέχεια] με τον Μητσοτάκη».
Η κασέτα τού δίνει τη δυνατότητα να μονοπωλεί έναν τομέα που δεν μπορούσε να προσεγγίσει κανείς άλλος από το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας: «Έφτασε ο Μητσοτάκης να πει το ’89 ότι αν δεν ήταν η TV-Press κι ο Καρατζαφέρης δεν θα είχαμε καταφέρει να τουμπάρουμε το ΠΑΣΟΚ. Εάν παίξουμε τώρα τις κασέτες αυτές θα καταλάβετε τι θα πει παραταξιακός αγώνας. Το τι κάναμε. Πόσο είχαμε κάνει δύσκολη τη ζωή τους. Βλέπανε κάμερα και τρέχανε»".
Όσο για τη δημοσιογραφική μέθοδο που χρησιμοποιούσε ο Καρατζαφέρης, δεν ήταν άλλη από τη χρήση μιας πρωτόγονης κρυφής κάμερας: «Αυτά κάναμε. Κάθε μέρα στην Ασφάλεια. Και την Candid Camera. Αυτό που κάνει τώρα με πολύ καλό τρόπο ο Μάκης ο Τριανταφυλλόπουλος το κάναμε εμείς είκοσι χρόνια πριν. Κρύβαμε την κάμερα μέσα σε σακούλες κ.λπ.»
Ο Γιώργος Λιάνης μνημονεύει μια χαρακτηριστική περίπτωση χρήσης της κρυφής κάμερας του TV-Press από τον Καρατζαφέρη στο Λονδίνο, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Αύγουστο του 1988, με σκοπό να παγιδεύσει τους γιατρούς του πρωθυπουργού: «Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, σημερινός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, εμφανίστηκε κάποιο πρωί στην πρες κόνφερανς, έχοντας κρυμμένη μια κάμερα σε μια πράσινη νάιλον σακούλα. Η κάμερα σημάδευε κατάστηθα τον Κρεμαστινό!
Όταν ο Καρατζαφέρης τον ρώτησε πολύ σοβαρά μαγνητοσκοπώντας ταυτοχρόνως “υπάρχει ενδεχόμενο να πάσχει ο πρωθυπουργός από το Σύνδρομο της Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας;” του Κρεμαστινού του φύγανε τα πτυχία διαμιάς. Έχασε το χρώμα του. Δεν πίστευε ούτε κατάλαβε τι μπορούσε να συμβαίνει». Την ίδια ιστορία διηγείται και ο Καρατζαφέρης στο βιβλίο του για την περίοδο εκείνη: «Τη δεύτερη ημέρα που θα πρωτοσυναντούσαμε το ιατρικό δίδυμο Κρεμαστινό-Πλέσσα, εγώ δεν ήθελα να χάσω με τίποτα το διαγραφόμενο “σόου”. Έβαλα την κάμερα στην τσάντα ενός γνωστού καταστήματος του Λονδίνου και έκανα στη θέση τη φακού μια τρύπα. Τρεις της πρεσβείας και τρεις της Ασφάλειας -σε πόσο καλά χέρια ακουμπούσε ο Ανδρέας- δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί είχα βάλει την τσάντα πάνω στο τραπέζι και γιατί ήμουν τόσο νευρικός και τη μετακινούσα κάθε φορά που άλλαζε ο ομιλητής στην αίθουσα Τύπου».
Στη συνέχεια ο Καρατζαφέρης περιγράφει πώς τον κατάλαβε ο Λιάνης και τι έκανε εκείνος για να αντιδράσει, αλλά αποφεύγει βέβαια να αναφερθεί στο ερώτημά του προς τον καθηγητή Κρεμαστινό.
Όπου δεν χωρούσε η κρυφή του κάμερα, ο Καρατζαφέρης επιστράτευε τους κοριούς για να παγιδεύσει τα θύματά του: «Μια φορά, για να πιάσουμε κάποιον τότε με τον Κοσκωτά, έχουμε βάλει κοριούς στο δωμάτιο. Έπρεπε να βγάλουμε τα στοιχεία, να βοηθήσουμε τη Νέα Δημοκρατία να αποδείξει τα παιχνίδια με τον Κουτσόγιωργα. Λέω λοιπόν σ’ έναν μεγάλο δικηγόρο “δώσε μου το γραφείο σου, έχω χτυπήσει μία επώνυμη και δεν κάνει να την πάω από κει, δώσε μου να πάω να κάνω δουλειά μου”. Μου δίνει το κλειδί και πάμε μέσα με τον Πανόπουλο και γεμίζουμε το δωμάτιο με κοριούς. Βάζουμε στο υπόγειο ένα μαγνητόφωνο με τον άλλο μας συνεργάτη, τον αείμνηστο Βασίλη Ρίζο, και το βάζουμε δίπλα στον καυστήρα. [...] Τα δώσαμε αυτά τότε και αποκαλύφτηκαν τα 2 εκατομμύρια δολάρια που είχε πάρει ο Κουτσόγιωργας. Ήταν η αρχή του τέλους του ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη δουλειά κάναμε τότε. Κρυβόμαστε όπως επί χούντας. Ζούσαμε μια περίοδο χούντας. Όλα αυτά με την TV-Press».
Για την κυκλοφορία αυτής της κασέτας δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, εφόσον η διανομή της γινόταν από τον ίδιο τον παραγωγό. Ο Καρατζαφέρης αναφέρει ένα πολύ μεγάλο νούμερο: «Ξεκίνησα με 50 κασέτες και έφτασα να δίνω 50.000 κασέτες το 1989». Ο ίδιος μετρά 150 διαφορετικές εκδόσεις της κασέτας από την 1.2.1984 μέχρι το 1987, ενώ ανεβάζει τον αριθμό των «τηλεθεατών» του σε 6.000.000.
Όσο κι αν είναι υπερβολικά και αυθαίρετα τα νούμερα αυτά, παραμένει το γεγονός ότι η δεκαπενθήμερη βιντεοκασέτα της TV-Press λειτούργησε ως πρόπλασμα του καναλιού του Καρατζαφέρη. Με μια χούφτα συνεργάτες και τη σύζυγό του στον τομέα της διαφήμισης κατάφερε να δώσει τον δικό του τόνο στην πολύχρονη προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να ξανακατακτήσει την εξουσία.
Όπως συνηθίζει σε όλες του τις δουλειές σε μέσα ενημέρωσης, ο Καρατζαφέρης συνόδευε την κασέτα με ένα εισαγωγικό αυτοθαυμαστικό τραγουδάκι: «Θέματα που αλήθεια θες / του σήμερα, του αύριο, του χτες / κάθε πρώτη και δεκάξι / στην TV-Press. / Στη βιντεοκασέτα δες / αλήθεια άκουσε και πες / μπράβο τόλμη, μπράβο τόλμη / η TV-Press».
Η κασέτα ξεκινούσε με σχόλιο του εκδότη της, όπου αναγνωρίζουμε τα στοιχεία που έγιναν πολύ γνωστά στη συνέχεια: την προσέγγιση της σκληρής Δεξιάς, το άνοιγμα στους νοσταλγούς της δικτατορίας, τη συνωμοτική αντίληψη της ιστορίας, το συνδυασμό της ροζ και της κίτρινης δημοσιογραφίας με έναν αυστηρό κομματικό προσανατολισμό.
«Τι έγινε φέτος με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου;» αναρωτιόταν ο Καρατζαφέρης στο σχόλιό του από τη βιντεοκασέτα τον Νοέμβριο του 1985, όταν δολοφονήθηκε από τον αστυνομικό Μελίστα ο δεκαπεντάχρονος Μιχάλης Καλτεζάς.
«Τα γεγονότα ήταν τυχαία ή στημένα; Το κάψιμο της Αθήνας, όλη αυτή η φασαρία, η λεηλασία, το σπάσιμο των καταστημάτων ήταν ο σκοπός ή μήπως ήταν το μέσον για κάποιες άλλες επιδιώξεις; Απ’ ό,τι φαίνεται, το μόνο τυχαίο γεγονός σ’ αυτές τις τραγικές ημέρες ήταν ο άδικος θάνατος αυτού του παιδιού. Η σφαίρα δεν είχε υπολογιστεί στο σενάριο και παρολίγο να χαλάσει τη συνταγή. Τα άλλα όλα ήταν μέσα στο παιχνίδι. Όλα».
Δύο χρόνια αργότερα, πάλι με την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο Καρατζαφέρης θα υιοθετήσει όλα τα στερεότυπα της Ακροδεξιάς για την εξέγερση και θα παίξει μια μακάβρια κολοκυθιά με τον αριθμό των νεκρών: «Αυτός είναι ένας μύθος. Εγώ δεν δέχομαι τον μύθο των 57, των 59,63, 73,85. Ποτέ δεν έχει συμφωνηθεί ένας αριθμός των νεκρών του Πολυτεχνείου. Ο πραγματικός αριθμός, κυρίες και κύριοι, των νεκρών είναι δώδεκα και βγαίνει από μία απόρρητη έκθεση του υπαρχηγού της Αστυνομίας Σαμπάνη. Εκτός από τον ατυχή Διομήδη Κομνηνό, έξω κι αυτός από το Πολυτεχνείο, οι υπόλοιποι 12 νεκροί εκείνων των ημερών ήταν σε απόσταση 1 μέχρι και 12 χιλιόμετρα από το Πολυτεχνείο. Δύο ή τρεις απ’ αυτούς χτυπήθηκαν στην ταράτσα τους, που ’χανε βγει για να δουν τα γεγονότα, από ελεύθερους σκοπευτές. Εμείς κατά κανένα τρόπο δεν δεχόμαστε την καπηλεία, η οποία γίνεται από τις αριστερές μάζες. Είναι, πιστεύ ουμε, μία ακόμα κομμουνιστική παραπληροφόρηση, μία ακόμα κομμουνιστική αποπληροφόρηση».
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΜΙΜΗΣ
Στην ίδια κασέτα ο Καρατζαφέρης δεν παραλείπει το αγαπημένο του θέμα της εποχής. Προβάλλει μια γυμνή φωτογραφία της Δήμητρας Λιάνη από το γερμανικό περιοδικό Quick, συνοδεύοντάς την με τα δικά του σχόλια: «Το περιοδικό, το οποίο είναι από τα εγκυρότερα, ισχυρίζεται ότι η Μάργκαρετ αργά ή γρήγορα θα προχωρήσει στη δημιουργία κόμματος. Κι όλα αυτά εξαιτίας του κόμματου που έχετε στις οθόνες σας».
Βέβαια το περιοδικό Quick -πού έκλεισε το 1992- δεν ήταν «από τα εγκυρότερα», αλλά ένα ροζ σκανδαλοθηρικό έντυπο, το οποίο στηριζόταν στην ηδονοβλεπτική διάθεση του συντηρητικού και πουριτανικού αναγνωστικού κοινού. Αλλά ο Καρατζαφέρης εμπνεόταν από το ζήτημα. Και συνέθετε αυθόρμητα έμμετρα σλόγκαν: «Το ΠΑΣΟΚ πλέον δεν πείθει. Χρειάζεται πολλή λήθη, νέα ήθη και μεγάλα στήθη». Και λίγο αργότερα: «Ο πρωθυπουργός της χώρας αγοράζει λιανικά και μας πουλάει χοντρικά. Βέβαια, από την ποιότητα που είδα, μάλλον κι αυτός χοντρικά αγοράζει».
Πηγή του Καρατζαφέρη δεν είναι άλλη από το ακραίο αντικοινοβουλευτικό και φιλοχουντικό έντυπο Στόχος, μια συνήθεια που θα τον συνοδεύσει και στην ανάπτυξη της ειδησεογραφίας από το κανάλι του την επόμενη δεκαετία. Από τον Στόχο αντιγράφει τα περί μύθου του Πολυτεχνείου, όπως και την «πληροφορία» ότι η Λιάνη διοχέτευσε τις προσωπικές φωτογραφίες της στο εξωτερικό: «Η επίσημη αγαπημένη ήταν αυτή που διοχέτευσε τις φωτογραφίες της στο εξωτερικό, γιατί βλέπει ότι κλονίζεται η θέση της στην καρδιά του μεγάλου». Και πώς διασταύρωσε αυτή την πληροφορία ο έμπειρος δημοσιογράφος: Πολύ απλά: «Μέχρι τη στιγμή που βγαίνει η TV-Press κανείς δεν διέψευσε αυτό τον ισχυρισμό της εφημερίδας Στόχος και ουδείς υπέβαλε μήνυση».
Βέβαια ο Καρατζαφέρης γνώριζε καλά ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Για τον απλούστατο λόγο ότι εκείνος που διοχέτευσε τις επίμαχες φωτογραφίες στο εξωτερικό ήταν ο ίδιος!
Το αποκαλύπτει στο βιβλίο που έβγαλε λίγους μήνες αργότερα. Εκεί περιγράφει με περηφάνια τον τρόπο που απέκτησε τις φωτογραφίες από κάποιους σκοτεινούς τύπους που του τις πούλησαν. Στη συνέχεια επιχείρησε να τις διοχετεύσει στον Ελεύθερο Τύπο και την Ελευθεροτυπία, αλλά του αρνήθηκαν. Έτσι τις έβγαλε στην TV-Press και παράλληλα τις πούλησε στο διεθνές φωτογραφικό πρακτορείο Action Press. Το ποσό που εισέπραξε απ’ αυτή την αγοραπωλησία δεν το αναφέρει ο Καρατζαφέρης, παρά μόνο τον όρο που έθεσε: «Δε μ’ ενδιαφέρει το ποσόν. Με ενδιαφέρει να βγει παντού και γρήγορα».
Αυτή είναι η εποχή που η βιντεοκασέτα του Καρατζαφέρη φτάνει στο απόγειο της κυκλοφορίας της, δηλαδή η διετία 1988-1989, με την ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου και την ανάμειξη του σκανδάλου Κοσκωτά με τις ροζ αποκαλύψεις για την ιδιωτική ζωή του πρωθυπουργού.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο Καρατζαφέρης όχι μόνο εκμεταλλεύεται το νοσηρό πολιτικό κλίμα για να δώσει τον δικό του τόνο στην προπαγανδιστική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά αισθάνεται τόση ισχύ ώστε διεκδικεί από τότε το δικαίωμα να δίνει από την τηλεόραση συμβουλές στον πρόεδρό της Κώστα Μητσοτάκη, υποδεικνύοντας ακόμα και τον τρόπο συγκρότησης του καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος. Μάλιστα από τότε αρχίζει να προβάλλει την ιδέα σύγκλισης όλων των δυνάμεων της Δεξιάς (μαζί και της Ακροδεξιάς) για να επιτευχθεί η κρίσιμη συσπείρωση και η νίκη. Πρόκειται για το σχήμα που θα επαναφέρει μετά το 1993, όταν και πάλι θα βρεθεί η Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση:
«Καλό αποτέλεσμα [αν γίνουν εκλογές] για τον Ανδρέα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση η σημερινή να μην πάρει τότε απόλυτη πλειοψηφία. Κι όπως είναι ανάδελφη η Νέα Δημοκρατία μέσα στο κοινοβούλιο, να μπορέσει αυτός να πάρει την εξουσία με τους κομμουνιστές, έστω και μισό-μισό. Τότε, όπως πιστεύει το ΠΑΣΟΚ και πολλοί άλλοι έξω από το ΠΑΣΟΚ, θα υπάρξουν αυτόματες συγκρούσεις μέσα στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Και τι προτείνουμε εμείς: Πέρα από την παραβολή εκείνη με το μόσχο τον σιτευτό που πρέπει να σφάξουμε το ταχύτερο δυνατό με την επάνοδο και του τελευταίου προβάτου, στάνη γαρ κατά τον συμπαθέστατο και φίλο επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, πρέπει να δραστηριοποιήσουμε τα μυαλά, τους οδηγούς αυτού του χώρου. Το ταχύτερο δυνατόν να γίνει ένα πολιτικό συμβούλιο, σαν κι αυτό που υπήρχε κάποτε. Πέρα από τους παραδοσιακούς εκτός που τους θέλαμε εντός, Ράλλη, Μπούτο, Στεφανόπουλο, να περιλαμβάνει τους τρεις δημάρχους, τους τρεις κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και κείνους που το αλάθητο κριτήριο της κοινής γνώμης έχει ξεχωρίσει απ ’ το σωρό».
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι ο Καρατζαφέρης αυτοπροτείνεται για την ηγεσία του κόμματος. Αλλωστε αυτός ήταν που είχε τιμηθεί με 200 πλακέτες από τις κομματικές οργανώσεις26. «Οι καταξιωμένοι αυτοί», συνεχίζει, «με την πείρα του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και του επιτίμου προέδρου, θα επιβάλουν τα επιτίμια στους αλαζόνες της εξουσίας.
Με μόνο του τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας να κοπιάζει και με μία εκτελεστική επιτροπή ικανή μόνο για φωτογραφικό ντεκόρ εμείς πιστεύουμε ότι δεν είναι η καλύτερη δυνατή αποδοτική ομάδα». Πέντε χρόνια, δηλαδή, πριν ενταχθεί στα ψηφοδέλτια του κόμματος, ο Καρατζαφέρης ασκεί ήδη τη δική του εσωκομματική αντιπολίτευση, στρεφόμενος ακόμα και απέναντι στον αδιαφιλονίκητο αρχηγό. Καθώς φαίνεται, η ισχύς που αντλεί από τη βιντεοκασέτα είναι ήδη τεράστια. Ίσως έτσι να εξηγείται και το γεγονός ότι μια από τις πρώτες ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1990 ήταν να αποκαταστήσει τον δραστήριο εκδότη της βιντεοκασέτας, παραχωρώντας του άδεια για τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Επιτέλους η «κασέτα» γίνεται κανάλι και ο Καρατζαφέρης μέσα σε μια νύχτα από «κινητό συνεργείο» μεταβάλλεται σε καναλάρχη.
Τα χρήματα που απαιτήθηκαν γι’ αυτή την επένδυση ήταν βέβαια πολλά. Ο Καρατζαφέρης μετά από πολλά χρόνια θα πει ότι το κεφάλαιο το απέκτησε με τις πωλήσεις του βιβλίου του για τη Δήμητρα Λιάνη, “Η Λιάνη στηρίζει την αλλαγή”, το οποίο έγινε ανάρπαστο επειδή περιείχε και αφίσα με τις περιβόητες φωτογραφίες της Λιάνη σε ιδιωτικές στιγμές. «Η τηλεόραση», θα πει το 2008 σε συνέντευξή του ο Καρατζαφέρης, «ανήκει εξ ημισείας στην κυρία Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου. Να ’ναι καλά. Όταν έβγαλα εκείνο το βιβλίο, με το υλικό εκείνης της εποχής, για το οποίο πρέπει να ομολογήσω, δεν είμαι υπερήφανος σήμερα 20 χρόνια μετά, έδωσα τότε 100.000 βιβλία από 1χιλιάρικο. Ήταν μια ολόκληρη περιουσία. Αυτό μου έδωσε τη βάση να ξεκινήσω το κανάλι».
Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΔΥΜΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Όπως συνέβη με τους ομοϊδεάτες του σ’ όλο τον κόσμο, ο Καρατζαφέρης άδραξε ως μεγάλη ευκαιρία για να αναπτύξει τις συνωμοτικές θεωρίες του την παγκόσμια έκπληξη, τον τρόμο και την αμηχανία που προκάλεσε η επίθεση στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Μάλιστα θεώρησε κατάλληλη τη στιγμή αυτή για να καλέσει πάλι τον Κώστα Πλεύρη στο κανάλι του και να μιλήσουν περί Εβραίων. Και δεν δίστασε ακόμα και να φέρει στη Βουλή, με ερώτησή του προς τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Παπανδρέου, την εξωφρενική θεωρία ότι οι 4.000 Εβραίοι που εργάζονταν στους πύργους είχαν ειδοποιηθεί για την επίθεση και έτσι σώθηκαν. Φυσικά δεν είναι ούτε ο μόνος που ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο ούτε καν ο εμπνευστής της «θεωρίας».
Αυτό που ξεχωρίζει στην αντίδραση του Καρατζαφέρη είναι ο τρόπος που απάντησε από την εκπομπή του σε ανακοίνωση της ισραηλινής πρεσβείας στην Αθήνα, η οποία διέψευδε τον τερατώδη ισχυρισμό. 0 Καρατζαφέρης δεν διστάζει να επιτεθεί στους Έλληνες Εβραίους, κατηγορώντας τους για εγκλήματα: «Δεν έχουν δικαίωμα να προκαλούν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι τον τόπο αυτόν τον έχουν γεμίσει με εγκλήματα. Δεν νομιμοποιούνται να μιλάνε στην Ελλάδα οι Εβραίοι και να προκαλούν τον πολιτικό κόσμο. Είναι μεγάλη η αναίδειά τους». Για τον Καρατζαφέρη είναι «γνωστό τοις πάσι ότι είναι θρασύδειλοι οι Εβραίοι. Τα λέω αυτά για τα Εβραιάκια». Και δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταγγείλει ως θύτες τα θύματα του πιο φριχτού μαζικού εγκλήματος της σύγχρονης ιστορίας, μιλώντας για «τα εγκλήματά τους στη Θεσσαλονίκη».
Στη συνέχεια ο Καρατζαφέρης αραδιάζει όλα όσα είχε μάθει επί χρόνια δίπλα στον Πλεύρη: «Ελάτε εδώ, κύριε πρεσβευτά, να μιλήσουμε για το Ολοκαύτωμα, να μιλήσουμε για τους μύθους του Άουσβιτς και του Νταχάου και να μιλήσουμε για τους φούρνους αυτούς, να μιλήσουμε για τους θαλάμους αερίων, να δούμε, λοιπόν, αν οι θάλαμοι αερίων ήταν μονωμένοι για να κρατούν τα αέρια μέσα ή ήταν απλώς ένα τούβλο».
Ακολουθεί το γνωστό επιχείρημα περί προαιώνιας έχθρας Ελλήνων-Εβραίων: «Εμείς έχουμε μανία εναντίον σας ή όπου πάμε κι όπου σταθούμε σας βρίσκουμε μπροστά; Επειδή έχετε βρει επάνω τους κουφιοκεφαλάκηδες που σας φοβούνται και σας τρέμουνε, επειδή ελέγχετε το σύστημα με τις στοές σας και communenews
Στην βίλα του επιχειρηματία στα βόρεια προάστεια 3 κορυφαία στελέχη της ΝΔ μοιάζουν προβληματισμένα παρότι απολαμβάνουν την απουσία του πρωθυπουργού στη Κίνα και δεν χάνουν τη ευκαιρία να κάνουν ακόμη πιο αδελφικούς τους δεσμούς τους
-μ΄αυτή την ελπίδα περνούσαν τον κατώφλι του όταν ακόμη δεν μπορούσαν να φαντασθούν την μαρτυρική συνέχεια της βραδιάς-
με έναν από τους ισχυρούς παράγοντες του τόπου.
Από εκείνους τους ολιγάρχες που δεν κατάφερε να εξουδετερώσει ούτε καν αυτή η Τρόικα παρότι ο τύπος είναι χωμένος ως το λαιμό σε πολλές σκοτεινές μπίζνες, όπως οι μίζες με τα εξοπλιστικά.
Το θέμα των ανησυχούντων στελεχών της ΝΔ δεν ήταν παρά η εκρηκτική άνοδος της «Χρυσής Αυγής» η οποία σύμφωνα με τις τελευταίες σφυγμομετρήσεις στην Β΄Αθήνας είναι δεύτερο κόμμα μετά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι 3 τους ζήτησαν το ραντεβού, έχοντας πάρει μια πολύ συγκεκριμένη οδηγία από έτερο προβεβλημένο στέλεχος της ΝΔ:
-Πρέπει να επιστρέψει στο κόμμα ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Πρέπει να τον πείσετε να βοηθήσει σ΄ αυτή την προαπάθειά μας. Πρέπει να καμφθούν οι αντιρρήσεις τού Σαμαρά, έστω κι αν ο Καρατζαφέρης τον αποκαλούσε ειρωνικά «σπουδαρχήδη» και πολλά άλλα. Είναι ο μόνος που μπορεί να «επιστρέψει» πίσω στο κόμμα τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους μας Ο επιχειρηματίας άκουσε με προσοχή τον λόγο της επισκέψής τους. Δεν βιάστηκε να απαντήσει. Σιώπησε σαν σκακιστής που μελετά την επόμενη κίνησή του.
Οι 3 αισθάνθηκαν το αίμα τους να παγώνει. Συνηθισμένοι από τις κραυγές στα τηλεπαράθυρα που δεν επιτρέπουν στην σκέψη να ξεμυτίσει δεν περίμεναν με τίποτε αυτό το ξαφνικό μαρτύριο της σιωπής. Άρχισαν να τρέμουν αυτό που θα ακολουθήσει όπως οι νεαροί εκτελεστές της Μαφίας που βρίσκονται στο σπίτι του Αφεντικού για να μυηθούν στην φαμίλια. Είχαν αρχίσει να ανησυχούν για τα καλά όταν εκείνος απάντησε αργά αργά με μια ερώτηση.
-Για πείτε μου ρε μάγκες, για ποιο λόγο όταν έχω στην ίδια τιμή το οριτζινάλε με το ιμιτασιόν, να προτιμήσω το δεύτερο;
Τον κοίταζαν απορημένοι αλλά τουλάχιστο ήταν ζωντανοί κι αυτό τους έδινε ελπίδες ότι θα επέστρεφαν κάποια στιγμή σπίτια τους. Εκείνος συνέχισε φωναχτά τον συλλογισμό του
-Σας λέω λοιπόν ότι ο ακροδεξιός ψηφοφόρος έχει το οριτζινάλε που τον εκφράζει με χίλια. Γιατί να αφήσει την Χρυσή Αυγή και να ψηφίσει ΝΔ, επειδή θα επιστρέψει ο Καρατζαφέρης που χτυπιόταν για τον Παπαδήμο έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Δεν μπορώ να σας πως ότι θα μπορούσα να πειστώ για την σημασία αυτής της επιστροφής. Εκτός κι αν αυτοί που σας ζήτησαν να φθάσετε ως εδώ και να μου ζητήσετε την βοήθειά μου έχουν πολύ πίσω σκέψεις για την επιστροφή του Καρατζαφέρη. Όπως για παράδειγμα το να βγάλουν από την μέση τον Βορίδη σαν δελφίνο του Σαμαρά. Να τους διαμηνύσετε ότι δεν είμαι μαζί τους. Για την ακρίβεια θα με βρουν απέναντί τους. Ο Καρατζαφέρης στη ΝΔ είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την διάσπαση της ΝΔ. Κι όχι ότι δίνω δεκάρα για το κόμμα σας, αλλά αυτή η λύση είναι κόντρα στα δικά μου συμφέροντα...
Οι 3 νεοδημοκράτες το μόνο που δεν ήθελαν να συμβεί στη διάρκεια της βραδιάς ήταν αυτό ακριβώς που ζούσαν: O επιχειρηματίας είχε πάρει ανάποδες και σαν να μην έφτανε αυτό φώναξε μια από τις οικιακές βοηθούς να του φέρει από την βιβλιοθήκη ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Επρόκειτο για το «Κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη» του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά-από την ομάδα του Ιού της Ελευθεροτυπίας.
-Και τώρα-είπε απευθυνόμενος σε έναν από τους 3 νεοδημοκράτες με φωνή που δεν άφηνε αμφιβολία για την προσταγή που έκρυβε στον τόνο της-θα μας διαβάσεις κάποια αποσπάσματα του βιβλίου που θα επιλέξω. Στην συνέχεια θα γυρίσετε σπίτια σας και θα διαμηνύσετε σ΄ αυτόν που σας έστειλε να διαβάσει το βιβλίο.
Λοιπόν αγαπητέ μου ξεκίνα να διαβάζεις από δω. Αυτό το απόσπασμα μιλάει για την «Σαλώμη». Θα συνεχίσεις με τα υπόλοιπα>
Το στέλεχος της ΝΔ σαν βρεγμένη γάτα υπάκουσε και άρχισε να διαβάζει στην ομήγυρη τα σχετικά αποσπάσματα
H IΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΩΜΗΣ
“Μετά την οριακή επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 9ης Απριλίου 2000, ο Καρατζαφέρης θα επιχειρήσει για λίγες μέρες να πείσει τον αρχηγό του να μην αναγνωρίσει το αποτέλεσμα, αλλά πολύ γρήγορα θα αντιληφθεί ότι η ηγετική ομάδα του κόμματός του δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει τη στρατηγική του «μεσαίου χώρου», με την οποία εξάλλου έφτασε στα πρόθυρα της εξουσίας.
Έχει κατορθώσει να εκλεγεί και πάλι στην όγδοη θέση του ψηφοδελτίου της Β' Αθηνών και αισθάνεται αρκετά ισχυρός να πετάξει το γάντι. Θεωρώντας αδύναμο κρίκο της ομάδας Καραμανλή τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Αρη Σπηλιωτόπουλο, στρέφει τα πυρά του προς εκείνον.
Σημείο καμπής στις σχέσεις του με το κόμμα η συνέντευξη που θα παραχωρήσει στον Τύπο της Κυριακής.
Στη συνέντευξη αυτή ο Καρατζαφέρης θα αναλύσει όλη την πολιτική του πλατφόρμα, που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη στρατηγική του μεσαίου χώρου που ακολουθεί εκείνη την περίοδο η Νέα Δημοκρατία: «Ποιος μας αναγκάζει να φύγουμε από τις αρχές και τις αξίες του Κωνσταντίνου Καραμανλή και να πάω να στριμωχτώ στον μεσαίο χώρο; Δεν με ενδιαφέρει η ετικέτα, ας τον πουν και αναρχικό αν το θέλουν ο Καραμανλής με τον Αρη. Θα έλεγα να απευθυνθεί το ερώτημα στους 125 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Αν υπάρχουν δύο ταυτόσημες απαντήσεις στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τι εστί μεσαίος χώρος, εγώ θα βγω να βροντοφωνάξω “δώστε το Νόμπελ ευφυΐας σε αυτόν που συνέλαβε τον όρο μεσαίος χώρος”. Ου δείς ξέρει τι είναι».
Η προσωπική επίθεση στον Σπηλιωτόπουλο, τον οποίο χαρακτηρίζει «Σαλώμη», υποδεικνύοντάς τον ως υπεύθυνο για τις απομακρύνσεις σημαντικών στελεχών, όπως ο Λιάπης και ο Δήμας, είναι μόνο το γαργαλιστικό στοιχείο της πολεμικής του Καρατζαφέρη. Στην πραγματικότητα επιτίθεται ευθέως στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, αποδίδοντάς του ανικανότητα και υποταγή στη διαπλοκή. Απειλεί, μάλιστα, να πάρει τη ρεβάνς στο επικείμενο έκτακτο Συνέδριο του κόμματος. Σε ερώτηση αν πρόκειται να ιδρύσει δικό του κόμμα, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας απαντά σιβυλλικά: «Δεν θα τους παρακολουθήσω στον κατήφορο. Θα προσπαθήσω να τους συγκρατήσω από τον κατήφορο που έχουν οδηγηθεί. Δεν πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία θα έχει τη δυσμενή εξέλιξη να ακολουθήσει τους πειραματισμούς, τους δογματισμούς Λούλη και Αρη. Αν ο Καραμανλής, για λόγους που γνωρίζει, έχει εγκλωβιστεί σ’ αυτή τη λογική, δεν θα τον παρακολουθήσω. Δεν παραχωρώ σε κανέναν τη Νέα Δημοκρατία, αλλά επιτρέπω σε οποιονδήποτε να πάρει το δρόμο του έξω από τη Νέα Δημοκρατία. Αν θέλει ο Καραμανλής να πάρει δρόμο έξω από τη Νέα Δημοκρατία και εννοώ το ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, εγώ δεν θα τον παρακολουθήσω. Είναι δικαίωμά μου. Δρόμοι, οι οποίοι οδηγούν σε Ζάλογγο, δεν υιοθετούνται από μένα με τίποτα».
Τα ίδια είχε υποστηρίξει ο Καρατζαφέρης και δυο βδομάδες νωρίτερα, σε άλλη εφημερίδα. Μιλώντας στην Ακρόπολι και την παλιά του συνεργάτρια στο Telecity Γιώτα Αντωνοπούλου, είχε επιτεθεί και πάλι στην πολιτική του «μεσαίου χώρου» και είχε μιλήσει για «Ζάλογγο», ενώ για το χαρακτηρισμό «ακροδεξιός» είχε αντιδράσει και πάλι έντονα: «Όχι μόνο δεν αισθάνομαι “ακραίος”, αλλά καταγγέλλω αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Αποκηρύσσω δε, μετά βδελυγμίας, κάθε πράξη που κινείται στα όρια της ακρότητας. Θεωρώ ύβρη το χαρακτηρισμό “ακροδεξιός” και καθιστώ σαφές το εξής: από εδώ και πέρα όποιος προσπαθήσει να μου κολλήσει “ακροδεξιά” ταμπέλα θα έχει συνέπειες με τη δικαιοσύνη».
Από την άλλη, η πλευρά Καραμανλή θα αποδώσει ευθύνες για την ήττα στις εκρήξεις Καρατζαφέρη. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, λίγες μέρες μετά τις εκλογές, ο Καραμανλής εξομολογήθηκε στον Στέφανο Μάνο: «Μας κατέστρεψαν τα βίντεο τύπου Καρατζαφέρη που υπόσχονταν ότι θα διορίσουμε 500.000 δικά μας παιδιά».
Ο Αγγελος Μπρατάκος θα προβάλει την ίδια ερμηνεία για την εκλογική ήττα: «Αρνητικές υπήρξαν και οι δηλώσεις του Γ. Καρατζαφέρη για 500.000 κομματικούς διορισμούς, που αξιοποιήθηκαν από την κυβερνητική προπαγάνδα για να εμφανιστεί η Νέα Δημοκρατία ως ρεβανσιστικό κόμμα».
Όπως ταιριάζει σ’ έναν τηλεοπτικό πολιτικό αστέρα, ο Καρατζαφέρης θα πληροφορηθεί τη διαγραφή του από την οθόνη της τηλεόρασης.
Μιλώντας στο Mega το βράδυ της Δευτέρας 8.5.2000, την επομένη δηλαδή της συνέντευξης Καρατζαφέρη, ο Κώστας Καραμανλής ανακοινώνει ότι ο βουλευτής με όσα υποστήριξε «έθεσε εαυτόν εκτός παρατάξεως».
Στην απόφαση της διαγραφής κατέληξε ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας όταν διαπίστωσε ότι ο Καρατζαφέρης δεν περιορίστηκε στη συνέντευξη, αλλά και το μεσημέρι της Δευτέρας από την εκπομπή του στο Telecity επανέλαβε τις ίδιες επιθέσεις.
Ακόμα και τότε, όμως, τα ηγετικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δεν συναίνεσαν με προθυμία στη διαγραφή.
«Όταν, την επομένη ημέρα, 9 Μαΐου 2000, [ο Καραμανλής] συναντήθηκε με τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αντιμετώπισε την απροθυμία τους».
Ο πρόεδρος του Πειθαρχικού I. Κεφαλογιάννης «εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις για τις συνέπειες που θα είχε τυχόν οριστική διαγραφή του Γ. Καρατζαφέρη και τάχθηκε υπέρ της επίλυσης του προβλήματος με διάλογο και συνεννόηση». Ο Αχ. Καραμανλής έκρινε ότι «δεν είναι κατάλληλη στιγμή για τέτοιες αποφάσεις», ενώ οι I. Βαρβιτσιώτης και Γ. Παναγιωτόπουλος «απέφυγαν να εμπλακούν στην υπόθεση», επικαλούμενοι προσωπικούς λόγους. Η μόνη λύση που απέμενε στον αρχηγό ήταν να προχωρήσει σε διαγραφή με προσωπική απόφαση.
Η κριτική του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη διαγραφή προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο κόμμα και έλαβε ευρεία δημοσιότητα. Στις 10 Μαΐου ο Μητσοτάκης σχολίασε: «Θα πω κάτι πολύ απλό. Αν η Νέα Δημοκρατία πάψει να είναι ένα δημοκρατικά οργανωμένο, πολυσυλλεκτικό κόμμα, δεν έχει καμία ελπίδα να ξαναδεί εξουσία». Ακόμα οξύτερο ήταν το πρωτοσέλιδο της προσωπικής εφημερίδας του στα Χανιά: «Μαζί με τον Καρατζαφέρη διέγραψε και το καταστατικό ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας».
Είναι σαφές ότι μόνο ο στενός ηγετικός πυρήνας του κόμματος γύρω από τον Καραμανλή ήταν πεισμένος για την αναγκαιότητα της διαγραφής. Ο σύμ βουλος επικοινωνίας του προέδρου θα γράψει αργότερα ότι οι συγκυρίες ευνόησαν τον Καραμανλή «να προχωρήσει στη διαγραφή ενός ακραίου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας», θεωρώντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο ο αρχηγός του κόμματος έγινε πιο πειστικός για το μέτωπό του προς την Ακροδεξιά και την επικράτηση στον λεγόμενο «μεσαίο χώρο». Αλλά τη θετική αυτή ερμηνεία της διαγραφής διέψευδε η εικόνα των στελεχών που διαφωνούσαν, ενώ και οι διαρροές προς τον Τύπο απλά αναθέρμαιναν την παλιά αντίθεση Καραμανλικών και Μητσοτακικών.
Ο χαρακτήρας της προσωπικής επίθεσης κατά του Σπηλιωτόπουλου και η εκμετάλλευση που ακολούθησε από μερίδα των φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης διεύρυναν το χάσμα μεταξύ Καρατζαφέρη και Καραμανλή. Είναι αλήθεια ότι τις επιθέσεις κατά του Αρη Σπηλιωτόπουλου δεν τις ξεκίνησε ο Καρατζαφέρης.
Ήδη κατά την προεκλογική περίοδο υπήρξαν πολλές παρόμοιες προσωπικές επιθέσεις εναντίον Σπηλιωτόπουλου και Καραμανλή. Αλλά ο χαρακτηρισμός «Σαλώμη» τροφοδότησε μια νέα σειρά κίτρινων και ροζ σχολιασμών, κυρίως από το ραδιόφωνο, σε σημείο που υποχρεώθηκε ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καταφύγει στη δικαιοσύνη εναντίον του ραδιοσταθμού Flash (συμφερόντων τότε Σωκράτη Κόκκαλη) και τριών δημοσιογράφων που πρωταγωνίστησαν στη σχετική εκστρατεία, του Νίκου Κακαουνάκη, του Θέμου Αναστασιάδη και του Βαγγέλη Περρή. «Οι εκπομπές των τριών εναγομένων δημοσιογράφων που είναι πολιτικού και σατιρικού περιεχομένου», καταλήγει η δικαστική απόφαση που εκδόθηκε δύο χρόνια αργότερα, «έγιναν με αφορμή τα λεχθέντα, εκείνη την εποχή, από τον Γεώργιο Καρατζαφέρη, τέως μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας σε βάρος του ενάγοντος που είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος αυτού, εκπρόσωπος Τύπου (τότε) και νυν βουλευτής Επικρατείας. Το σύνολο των ανωτέρω κειμένων δεν περιέχει ισχυρισμούς περί γεγονότων, ώστε να απαιτηθεί έρευνα περαιτέρω της αναλήθειας ή μη αυτών.
Ωστόσο διακριβώνεται εύκολα από το σύνολο των εκφράσεων των τριών δημοσιογράφων, ως και του τρόπου με τον οποίο εκφράστηκαν, ότι υπάρχει σκοπός εξυβρίσεως». Το δικαστήριο έκρινε ότι «οι φράσεις που αναφέρονται στο πρόσωπο του ενάγοντος έχουν άμεσο στόχο την προσβολή της προσωπικότητάς του, δεδομένου ότι δεν πρόκειται για απλή αναπαραγωγή των λεχθέντων από τον Γεώργιο Καρατζαφέρη, αλλά από τα συνολικά κείμενα των εκπομπών αποδεικνύεται ότι αυτοί έχουν αποδεχθεί τις απόψεις τούτου, τις οποίες ακολούθως σχολίασαν και σατίρισαν με τρόπο αήθη υπερβαίνοντα τα όρια της κοσμιότητας και τέλος, διατύπωσαν υβριστικούς και επιλήψιμους χαρακτηρισμούς και ιδιότητες σε βάρος τόσο του ενάγοντος όσο και του πολιτικού αρχηγού του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή». Πάντως η απόφαση καταλήγει -εκτός από την επιβολή σοβαρού ποσού αποζημίωσης- και στην απαγόρευση της χρήσης της λέξης «Σαλώμη» από τους τρεις δημοσιογράφους: «Οι εναγόμενοι πρέπει να υποχρεωθούν να παραλείπουν στο μέλλον την αναφορά παρομοίων εκφράσεων σχετικών με τον χαρακτηρισμό Σαλώμη».
Θα έκανε εντούτοις λάθος όποιος θα απέδιδε σε τυχαία παρόρμηση ή λάθος επιλογή την έκρηξη Καρατζαφέρη κατά Σπηλιωτόπουλου που οδήγησε στη δια γραφή του. Αρκετούς μήνες πριν από τις εκλογές ο Καρατζαφέρης προετοίμαζε το έδαφος για τη νέα αυτόνομη πολιτική πορεία του.
Η προσωπική του εφημερίδα Άλφα Ένα αρχίζει να εκδίδεται από τις 15 Ιανουαρίου 2000, τρεις μήνες σχεδόν πριν από τις εκλογές. Οι προσεκτικοί τηλεοπαδοί του Καρατζαφέρη διέκριναν ότι αρκετούς μήνες νωρίτερα η εκπομπή του έχει μετονομαστεί σιωπηλά από «Νέα Ελπίδα» σε «Χέρι-Χέρι».
Ο συμβολισμός σαφής. Ο καναλάρχης δεν μιλά πλέον για το ακροδεξιό «συμπλήρωμα» της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για την προσωπική του πολιτική οργάνωση. Ήρθε η ώρα να δοκιμάσει στην πράξη όσα επί χρόνια μεθοδικά προετοίμαζε από την εκπομπή του.
Ακόμα και τότε, από την πλειοψηφία των αναλυτών ο Καρατζαφέρης έχει εξασφαλισμένη πολιτική ασυλία, ενώ και οι κατά τεκμήριο σοβαροί πολιτικοί συντάκτες αδυνατούν να διακρίνουν τα ακροδεξιά χαρακτηριστικά της παρέμ βασής του. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ο Αγγελος Στάγκος στο Βήμα θα θυμίσει ότι «ο Καρατζαφέρης συμμετείχε ενεργά στην ομάδα του στενού συνεργάτη του κ. Κ. Μητσοτάκη, του Κ. Σπυρόπουλου», και συμπεραίνει ότι «αν ο άνθρωπος ανήκε ιδεολογικά στην Ακροδεξιά, θα είχε διαμαρτυρηθεί έντονα για την κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας - Συνασπισμού, αλλά βεβαίως δεν το έκανε»". Την ίδια εκτίμηση έχει και ο τότε ιθύνων νους του Ελεύθερον Τύπου, Γιώργος Κύρτσος, ο οποίος δημοσίευσε και την επίμαχη συνέντευξη. Στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα, ο Κύρτσος θα διαφωνήσει με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε ο Καρατζαφέρης: «Κατά την άποψή μου, στελέχη σαν τον Καρατζαφέρη πρέπει να ενσωματώνονται στην προσπάθεια ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος εξουσίας, όχι να οδηγούνται στο περιθώριο για λόγους εντυπωσιασμού. Αρκεί να θυμίσω ότι ο Καρατζαφέρης στήριξε, με τις δυνάμεις του, τα ανοίγματα Μητσοτάκη προς την Αριστερά. Επομένως, αντί να επιδίδεται η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας σε κυνήγι ακροδεξιών μαγισσών, θα μπορούσε να εντάξει τον Καρατζαφέρη -και όσους σκέφτονται σαν αυτόν- στην κοινή προσπάθεια με την κατάλληλη καθοδήγηση».
Στο ίδιο βιβλίο ο Κύρτσος αποκαλύπτει ότι δέχτηκε να φιλοξενήσει τη συνέντευξη «στο όνομα του διαλόγου και της παλιάς φιλίας» του με τον Καρατζαφέρη, αλλά και «για να δώσω βήμα σε ένα στέλεχος που πρωταγωνιστούσε στην αμφισβήτηση του Αρη Σπηλιωτόπουλου». Γι αυτόν η ουσία ήταν να πετύχει την απομάκρυνση του Σπηλιωτόπουλου, τον οποίο θεωρούσε εμπόδιο στα δικά του επιχειρηματικά και πολιτικά σχέδια. Και βέβαια δικαιώθηκε: «Με την επιθετική κίνηση του Καρατζαφέρη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Σπηλιωτόπουλο. Όσοι γνωρίζαμε τον τρόπο που σκέπτεται και δρα ο Καραμανλής ήμασταν βέβαιοι ότι θα τον απομάκρυνε για να προστατευτεί ο ίδιος».
Η ΧΡΥΣΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΑΣΕΤΑΣ
«Η Νέα Δημοκρατία μετά τις εκλογές του 1981 έχει κάνει τέτοια στροφή προς τα δεξιά», γράφει το 1983 ο Παύλος Μπακογιάννης, «που σήμερα βρίσκεται δεξιότερα της παλιάς EPE, που ασφαλώς έχει λιγότερη σχέση με αυτό που ήταν στην περίοδο ’74-’80. Δυστυχώς έχει κανείς την εντύπωση ότι το κόμμα αυτό προσπαθεί να στηριχτεί σε λείψανα του παρελθόντος».
Το πολιτικό αυτό κλίμα είναι εξαιρετικά ευνοϊκό για τον Καρατζαφέρη με το «βρόμικο μυαλό» και τη θητεία στο χώρο της φιλοβασιλικής Ακροδεξιάς. Για την περίοδο αυτή, από το επίσημο βιογραφικό που έχει συντάξει ο ίδιος, μαθαίνουμε ότι «το 1983 παρακολουθεί ως υπότροφος μαθήματα ενημέρωσης στο Ίδρυμα Αντενάουερ στη Βόννη της Γερμανίας», ενώ «το 1986 προσκεκλημένος από το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών της Ουάσινγκτον παρακολουθεί μαθήματα επικοινωνίας στις Βερσαλλίες».
Πρόκειται για δύο υπερσυντηρητικές δεξαμενές σκέψης: το Ίδρυμα Αντενάουερ της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας, και το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του αμερικανικού νεοσυντηρητισμού που γιγαντώθηκε επί Ρέιγκαν. Για να προσκληθεί και από τα δύο αυτά ιδρύματα ο Καρατζαφέρης φαίνεται ότι είχε καταστεί εκείνη την περίοδο βασικό στέλεχος του προπαγανδιστικού μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας.
Αναπολώντας είκοσι πέντε χρόνια αργότερα την περίοδο εκείνη της «κασέτας», ο Καρατζαφέρης θα περιγράψει το πολιτικό πλαίσιο της εποχής: «Έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τη φασιστική νοοτροπία του ΠΑΣΟΚ, όπως έλεγε ο Αβέρωφ και ο Μητσοτάκης. Η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να κινηθεί σε δύο άξονες, από τη μια ο Ελεύθερος Τύπος κι από την άλλη η TV-Press. Θυμάμαι ότι όλα αυτά τα χρόνια εμείς παίρναμε θέματα που αναδείκνυε ο Ελεύθερος Τύπος για την TV-Press και θέματα που ξεψάχνιζε η TV-Press τα έπαιρνε ο Ελεύθερος Τύπος. Ήταν μια όμορφη περίοδος, σκληρή. Θυμάμαι με τον Δημήτρη τον Ρίζο μπαινοβγαίναμε στις φυλακές».
Το πολιτικό βάρος του Καρατζαφέρη στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας διαρκώς αυξάνει: «Από το ’83 που έκανα την TV-Press ήμουν ο άνθρωπος της Νέας Δημοκρατίας. Δεν κινείται τίποτα επικοινωνιακά χωρίς εμένα, εκ των πραγμάτων και με όλους τους αρχηγούς. Έπαιξα όλους τους ρόλους. Ήμουν με τον Αβέρωφ [και στη συνέχεια] με τον Μητσοτάκη».
Η κασέτα τού δίνει τη δυνατότητα να μονοπωλεί έναν τομέα που δεν μπορούσε να προσεγγίσει κανείς άλλος από το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας: «Έφτασε ο Μητσοτάκης να πει το ’89 ότι αν δεν ήταν η TV-Press κι ο Καρατζαφέρης δεν θα είχαμε καταφέρει να τουμπάρουμε το ΠΑΣΟΚ. Εάν παίξουμε τώρα τις κασέτες αυτές θα καταλάβετε τι θα πει παραταξιακός αγώνας. Το τι κάναμε. Πόσο είχαμε κάνει δύσκολη τη ζωή τους. Βλέπανε κάμερα και τρέχανε»".
Όσο για τη δημοσιογραφική μέθοδο που χρησιμοποιούσε ο Καρατζαφέρης, δεν ήταν άλλη από τη χρήση μιας πρωτόγονης κρυφής κάμερας: «Αυτά κάναμε. Κάθε μέρα στην Ασφάλεια. Και την Candid Camera. Αυτό που κάνει τώρα με πολύ καλό τρόπο ο Μάκης ο Τριανταφυλλόπουλος το κάναμε εμείς είκοσι χρόνια πριν. Κρύβαμε την κάμερα μέσα σε σακούλες κ.λπ.»
Ο Γιώργος Λιάνης μνημονεύει μια χαρακτηριστική περίπτωση χρήσης της κρυφής κάμερας του TV-Press από τον Καρατζαφέρη στο Λονδίνο, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Αύγουστο του 1988, με σκοπό να παγιδεύσει τους γιατρούς του πρωθυπουργού: «Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, σημερινός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, εμφανίστηκε κάποιο πρωί στην πρες κόνφερανς, έχοντας κρυμμένη μια κάμερα σε μια πράσινη νάιλον σακούλα. Η κάμερα σημάδευε κατάστηθα τον Κρεμαστινό!
Όταν ο Καρατζαφέρης τον ρώτησε πολύ σοβαρά μαγνητοσκοπώντας ταυτοχρόνως “υπάρχει ενδεχόμενο να πάσχει ο πρωθυπουργός από το Σύνδρομο της Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας;” του Κρεμαστινού του φύγανε τα πτυχία διαμιάς. Έχασε το χρώμα του. Δεν πίστευε ούτε κατάλαβε τι μπορούσε να συμβαίνει». Την ίδια ιστορία διηγείται και ο Καρατζαφέρης στο βιβλίο του για την περίοδο εκείνη: «Τη δεύτερη ημέρα που θα πρωτοσυναντούσαμε το ιατρικό δίδυμο Κρεμαστινό-Πλέσσα, εγώ δεν ήθελα να χάσω με τίποτα το διαγραφόμενο “σόου”. Έβαλα την κάμερα στην τσάντα ενός γνωστού καταστήματος του Λονδίνου και έκανα στη θέση τη φακού μια τρύπα. Τρεις της πρεσβείας και τρεις της Ασφάλειας -σε πόσο καλά χέρια ακουμπούσε ο Ανδρέας- δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί είχα βάλει την τσάντα πάνω στο τραπέζι και γιατί ήμουν τόσο νευρικός και τη μετακινούσα κάθε φορά που άλλαζε ο ομιλητής στην αίθουσα Τύπου».
Στη συνέχεια ο Καρατζαφέρης περιγράφει πώς τον κατάλαβε ο Λιάνης και τι έκανε εκείνος για να αντιδράσει, αλλά αποφεύγει βέβαια να αναφερθεί στο ερώτημά του προς τον καθηγητή Κρεμαστινό.
Όπου δεν χωρούσε η κρυφή του κάμερα, ο Καρατζαφέρης επιστράτευε τους κοριούς για να παγιδεύσει τα θύματά του: «Μια φορά, για να πιάσουμε κάποιον τότε με τον Κοσκωτά, έχουμε βάλει κοριούς στο δωμάτιο. Έπρεπε να βγάλουμε τα στοιχεία, να βοηθήσουμε τη Νέα Δημοκρατία να αποδείξει τα παιχνίδια με τον Κουτσόγιωργα. Λέω λοιπόν σ’ έναν μεγάλο δικηγόρο “δώσε μου το γραφείο σου, έχω χτυπήσει μία επώνυμη και δεν κάνει να την πάω από κει, δώσε μου να πάω να κάνω δουλειά μου”. Μου δίνει το κλειδί και πάμε μέσα με τον Πανόπουλο και γεμίζουμε το δωμάτιο με κοριούς. Βάζουμε στο υπόγειο ένα μαγνητόφωνο με τον άλλο μας συνεργάτη, τον αείμνηστο Βασίλη Ρίζο, και το βάζουμε δίπλα στον καυστήρα. [...] Τα δώσαμε αυτά τότε και αποκαλύφτηκαν τα 2 εκατομμύρια δολάρια που είχε πάρει ο Κουτσόγιωργας. Ήταν η αρχή του τέλους του ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη δουλειά κάναμε τότε. Κρυβόμαστε όπως επί χούντας. Ζούσαμε μια περίοδο χούντας. Όλα αυτά με την TV-Press».
Για την κυκλοφορία αυτής της κασέτας δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, εφόσον η διανομή της γινόταν από τον ίδιο τον παραγωγό. Ο Καρατζαφέρης αναφέρει ένα πολύ μεγάλο νούμερο: «Ξεκίνησα με 50 κασέτες και έφτασα να δίνω 50.000 κασέτες το 1989». Ο ίδιος μετρά 150 διαφορετικές εκδόσεις της κασέτας από την 1.2.1984 μέχρι το 1987, ενώ ανεβάζει τον αριθμό των «τηλεθεατών» του σε 6.000.000.
Όσο κι αν είναι υπερβολικά και αυθαίρετα τα νούμερα αυτά, παραμένει το γεγονός ότι η δεκαπενθήμερη βιντεοκασέτα της TV-Press λειτούργησε ως πρόπλασμα του καναλιού του Καρατζαφέρη. Με μια χούφτα συνεργάτες και τη σύζυγό του στον τομέα της διαφήμισης κατάφερε να δώσει τον δικό του τόνο στην πολύχρονη προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να ξανακατακτήσει την εξουσία.
Όπως συνηθίζει σε όλες του τις δουλειές σε μέσα ενημέρωσης, ο Καρατζαφέρης συνόδευε την κασέτα με ένα εισαγωγικό αυτοθαυμαστικό τραγουδάκι: «Θέματα που αλήθεια θες / του σήμερα, του αύριο, του χτες / κάθε πρώτη και δεκάξι / στην TV-Press. / Στη βιντεοκασέτα δες / αλήθεια άκουσε και πες / μπράβο τόλμη, μπράβο τόλμη / η TV-Press».
Η κασέτα ξεκινούσε με σχόλιο του εκδότη της, όπου αναγνωρίζουμε τα στοιχεία που έγιναν πολύ γνωστά στη συνέχεια: την προσέγγιση της σκληρής Δεξιάς, το άνοιγμα στους νοσταλγούς της δικτατορίας, τη συνωμοτική αντίληψη της ιστορίας, το συνδυασμό της ροζ και της κίτρινης δημοσιογραφίας με έναν αυστηρό κομματικό προσανατολισμό.
«Τι έγινε φέτος με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου;» αναρωτιόταν ο Καρατζαφέρης στο σχόλιό του από τη βιντεοκασέτα τον Νοέμβριο του 1985, όταν δολοφονήθηκε από τον αστυνομικό Μελίστα ο δεκαπεντάχρονος Μιχάλης Καλτεζάς.
«Τα γεγονότα ήταν τυχαία ή στημένα; Το κάψιμο της Αθήνας, όλη αυτή η φασαρία, η λεηλασία, το σπάσιμο των καταστημάτων ήταν ο σκοπός ή μήπως ήταν το μέσον για κάποιες άλλες επιδιώξεις; Απ’ ό,τι φαίνεται, το μόνο τυχαίο γεγονός σ’ αυτές τις τραγικές ημέρες ήταν ο άδικος θάνατος αυτού του παιδιού. Η σφαίρα δεν είχε υπολογιστεί στο σενάριο και παρολίγο να χαλάσει τη συνταγή. Τα άλλα όλα ήταν μέσα στο παιχνίδι. Όλα».
Δύο χρόνια αργότερα, πάλι με την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο Καρατζαφέρης θα υιοθετήσει όλα τα στερεότυπα της Ακροδεξιάς για την εξέγερση και θα παίξει μια μακάβρια κολοκυθιά με τον αριθμό των νεκρών: «Αυτός είναι ένας μύθος. Εγώ δεν δέχομαι τον μύθο των 57, των 59,63, 73,85. Ποτέ δεν έχει συμφωνηθεί ένας αριθμός των νεκρών του Πολυτεχνείου. Ο πραγματικός αριθμός, κυρίες και κύριοι, των νεκρών είναι δώδεκα και βγαίνει από μία απόρρητη έκθεση του υπαρχηγού της Αστυνομίας Σαμπάνη. Εκτός από τον ατυχή Διομήδη Κομνηνό, έξω κι αυτός από το Πολυτεχνείο, οι υπόλοιποι 12 νεκροί εκείνων των ημερών ήταν σε απόσταση 1 μέχρι και 12 χιλιόμετρα από το Πολυτεχνείο. Δύο ή τρεις απ’ αυτούς χτυπήθηκαν στην ταράτσα τους, που ’χανε βγει για να δουν τα γεγονότα, από ελεύθερους σκοπευτές. Εμείς κατά κανένα τρόπο δεν δεχόμαστε την καπηλεία, η οποία γίνεται από τις αριστερές μάζες. Είναι, πιστεύ ουμε, μία ακόμα κομμουνιστική παραπληροφόρηση, μία ακόμα κομμουνιστική αποπληροφόρηση».
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΜΙΜΗΣ
Στην ίδια κασέτα ο Καρατζαφέρης δεν παραλείπει το αγαπημένο του θέμα της εποχής. Προβάλλει μια γυμνή φωτογραφία της Δήμητρας Λιάνη από το γερμανικό περιοδικό Quick, συνοδεύοντάς την με τα δικά του σχόλια: «Το περιοδικό, το οποίο είναι από τα εγκυρότερα, ισχυρίζεται ότι η Μάργκαρετ αργά ή γρήγορα θα προχωρήσει στη δημιουργία κόμματος. Κι όλα αυτά εξαιτίας του κόμματου που έχετε στις οθόνες σας».
Βέβαια το περιοδικό Quick -πού έκλεισε το 1992- δεν ήταν «από τα εγκυρότερα», αλλά ένα ροζ σκανδαλοθηρικό έντυπο, το οποίο στηριζόταν στην ηδονοβλεπτική διάθεση του συντηρητικού και πουριτανικού αναγνωστικού κοινού. Αλλά ο Καρατζαφέρης εμπνεόταν από το ζήτημα. Και συνέθετε αυθόρμητα έμμετρα σλόγκαν: «Το ΠΑΣΟΚ πλέον δεν πείθει. Χρειάζεται πολλή λήθη, νέα ήθη και μεγάλα στήθη». Και λίγο αργότερα: «Ο πρωθυπουργός της χώρας αγοράζει λιανικά και μας πουλάει χοντρικά. Βέβαια, από την ποιότητα που είδα, μάλλον κι αυτός χοντρικά αγοράζει».
Πηγή του Καρατζαφέρη δεν είναι άλλη από το ακραίο αντικοινοβουλευτικό και φιλοχουντικό έντυπο Στόχος, μια συνήθεια που θα τον συνοδεύσει και στην ανάπτυξη της ειδησεογραφίας από το κανάλι του την επόμενη δεκαετία. Από τον Στόχο αντιγράφει τα περί μύθου του Πολυτεχνείου, όπως και την «πληροφορία» ότι η Λιάνη διοχέτευσε τις προσωπικές φωτογραφίες της στο εξωτερικό: «Η επίσημη αγαπημένη ήταν αυτή που διοχέτευσε τις φωτογραφίες της στο εξωτερικό, γιατί βλέπει ότι κλονίζεται η θέση της στην καρδιά του μεγάλου». Και πώς διασταύρωσε αυτή την πληροφορία ο έμπειρος δημοσιογράφος: Πολύ απλά: «Μέχρι τη στιγμή που βγαίνει η TV-Press κανείς δεν διέψευσε αυτό τον ισχυρισμό της εφημερίδας Στόχος και ουδείς υπέβαλε μήνυση».
Βέβαια ο Καρατζαφέρης γνώριζε καλά ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Για τον απλούστατο λόγο ότι εκείνος που διοχέτευσε τις επίμαχες φωτογραφίες στο εξωτερικό ήταν ο ίδιος!
Το αποκαλύπτει στο βιβλίο που έβγαλε λίγους μήνες αργότερα. Εκεί περιγράφει με περηφάνια τον τρόπο που απέκτησε τις φωτογραφίες από κάποιους σκοτεινούς τύπους που του τις πούλησαν. Στη συνέχεια επιχείρησε να τις διοχετεύσει στον Ελεύθερο Τύπο και την Ελευθεροτυπία, αλλά του αρνήθηκαν. Έτσι τις έβγαλε στην TV-Press και παράλληλα τις πούλησε στο διεθνές φωτογραφικό πρακτορείο Action Press. Το ποσό που εισέπραξε απ’ αυτή την αγοραπωλησία δεν το αναφέρει ο Καρατζαφέρης, παρά μόνο τον όρο που έθεσε: «Δε μ’ ενδιαφέρει το ποσόν. Με ενδιαφέρει να βγει παντού και γρήγορα».
Αυτή είναι η εποχή που η βιντεοκασέτα του Καρατζαφέρη φτάνει στο απόγειο της κυκλοφορίας της, δηλαδή η διετία 1988-1989, με την ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου και την ανάμειξη του σκανδάλου Κοσκωτά με τις ροζ αποκαλύψεις για την ιδιωτική ζωή του πρωθυπουργού.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο Καρατζαφέρης όχι μόνο εκμεταλλεύεται το νοσηρό πολιτικό κλίμα για να δώσει τον δικό του τόνο στην προπαγανδιστική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά αισθάνεται τόση ισχύ ώστε διεκδικεί από τότε το δικαίωμα να δίνει από την τηλεόραση συμβουλές στον πρόεδρό της Κώστα Μητσοτάκη, υποδεικνύοντας ακόμα και τον τρόπο συγκρότησης του καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος. Μάλιστα από τότε αρχίζει να προβάλλει την ιδέα σύγκλισης όλων των δυνάμεων της Δεξιάς (μαζί και της Ακροδεξιάς) για να επιτευχθεί η κρίσιμη συσπείρωση και η νίκη. Πρόκειται για το σχήμα που θα επαναφέρει μετά το 1993, όταν και πάλι θα βρεθεί η Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση:
«Καλό αποτέλεσμα [αν γίνουν εκλογές] για τον Ανδρέα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση η σημερινή να μην πάρει τότε απόλυτη πλειοψηφία. Κι όπως είναι ανάδελφη η Νέα Δημοκρατία μέσα στο κοινοβούλιο, να μπορέσει αυτός να πάρει την εξουσία με τους κομμουνιστές, έστω και μισό-μισό. Τότε, όπως πιστεύει το ΠΑΣΟΚ και πολλοί άλλοι έξω από το ΠΑΣΟΚ, θα υπάρξουν αυτόματες συγκρούσεις μέσα στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Και τι προτείνουμε εμείς: Πέρα από την παραβολή εκείνη με το μόσχο τον σιτευτό που πρέπει να σφάξουμε το ταχύτερο δυνατό με την επάνοδο και του τελευταίου προβάτου, στάνη γαρ κατά τον συμπαθέστατο και φίλο επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, πρέπει να δραστηριοποιήσουμε τα μυαλά, τους οδηγούς αυτού του χώρου. Το ταχύτερο δυνατόν να γίνει ένα πολιτικό συμβούλιο, σαν κι αυτό που υπήρχε κάποτε. Πέρα από τους παραδοσιακούς εκτός που τους θέλαμε εντός, Ράλλη, Μπούτο, Στεφανόπουλο, να περιλαμβάνει τους τρεις δημάρχους, τους τρεις κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και κείνους που το αλάθητο κριτήριο της κοινής γνώμης έχει ξεχωρίσει απ ’ το σωρό».
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι ο Καρατζαφέρης αυτοπροτείνεται για την ηγεσία του κόμματος. Αλλωστε αυτός ήταν που είχε τιμηθεί με 200 πλακέτες από τις κομματικές οργανώσεις26. «Οι καταξιωμένοι αυτοί», συνεχίζει, «με την πείρα του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και του επιτίμου προέδρου, θα επιβάλουν τα επιτίμια στους αλαζόνες της εξουσίας.
Με μόνο του τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας να κοπιάζει και με μία εκτελεστική επιτροπή ικανή μόνο για φωτογραφικό ντεκόρ εμείς πιστεύουμε ότι δεν είναι η καλύτερη δυνατή αποδοτική ομάδα». Πέντε χρόνια, δηλαδή, πριν ενταχθεί στα ψηφοδέλτια του κόμματος, ο Καρατζαφέρης ασκεί ήδη τη δική του εσωκομματική αντιπολίτευση, στρεφόμενος ακόμα και απέναντι στον αδιαφιλονίκητο αρχηγό. Καθώς φαίνεται, η ισχύς που αντλεί από τη βιντεοκασέτα είναι ήδη τεράστια. Ίσως έτσι να εξηγείται και το γεγονός ότι μια από τις πρώτες ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1990 ήταν να αποκαταστήσει τον δραστήριο εκδότη της βιντεοκασέτας, παραχωρώντας του άδεια για τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Επιτέλους η «κασέτα» γίνεται κανάλι και ο Καρατζαφέρης μέσα σε μια νύχτα από «κινητό συνεργείο» μεταβάλλεται σε καναλάρχη.
Τα χρήματα που απαιτήθηκαν γι’ αυτή την επένδυση ήταν βέβαια πολλά. Ο Καρατζαφέρης μετά από πολλά χρόνια θα πει ότι το κεφάλαιο το απέκτησε με τις πωλήσεις του βιβλίου του για τη Δήμητρα Λιάνη, “Η Λιάνη στηρίζει την αλλαγή”, το οποίο έγινε ανάρπαστο επειδή περιείχε και αφίσα με τις περιβόητες φωτογραφίες της Λιάνη σε ιδιωτικές στιγμές. «Η τηλεόραση», θα πει το 2008 σε συνέντευξή του ο Καρατζαφέρης, «ανήκει εξ ημισείας στην κυρία Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου. Να ’ναι καλά. Όταν έβγαλα εκείνο το βιβλίο, με το υλικό εκείνης της εποχής, για το οποίο πρέπει να ομολογήσω, δεν είμαι υπερήφανος σήμερα 20 χρόνια μετά, έδωσα τότε 100.000 βιβλία από 1χιλιάρικο. Ήταν μια ολόκληρη περιουσία. Αυτό μου έδωσε τη βάση να ξεκινήσω το κανάλι».
Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΔΥΜΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
Όπως συνέβη με τους ομοϊδεάτες του σ’ όλο τον κόσμο, ο Καρατζαφέρης άδραξε ως μεγάλη ευκαιρία για να αναπτύξει τις συνωμοτικές θεωρίες του την παγκόσμια έκπληξη, τον τρόμο και την αμηχανία που προκάλεσε η επίθεση στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Μάλιστα θεώρησε κατάλληλη τη στιγμή αυτή για να καλέσει πάλι τον Κώστα Πλεύρη στο κανάλι του και να μιλήσουν περί Εβραίων. Και δεν δίστασε ακόμα και να φέρει στη Βουλή, με ερώτησή του προς τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Παπανδρέου, την εξωφρενική θεωρία ότι οι 4.000 Εβραίοι που εργάζονταν στους πύργους είχαν ειδοποιηθεί για την επίθεση και έτσι σώθηκαν. Φυσικά δεν είναι ούτε ο μόνος που ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο ούτε καν ο εμπνευστής της «θεωρίας».
Αυτό που ξεχωρίζει στην αντίδραση του Καρατζαφέρη είναι ο τρόπος που απάντησε από την εκπομπή του σε ανακοίνωση της ισραηλινής πρεσβείας στην Αθήνα, η οποία διέψευδε τον τερατώδη ισχυρισμό. 0 Καρατζαφέρης δεν διστάζει να επιτεθεί στους Έλληνες Εβραίους, κατηγορώντας τους για εγκλήματα: «Δεν έχουν δικαίωμα να προκαλούν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι τον τόπο αυτόν τον έχουν γεμίσει με εγκλήματα. Δεν νομιμοποιούνται να μιλάνε στην Ελλάδα οι Εβραίοι και να προκαλούν τον πολιτικό κόσμο. Είναι μεγάλη η αναίδειά τους». Για τον Καρατζαφέρη είναι «γνωστό τοις πάσι ότι είναι θρασύδειλοι οι Εβραίοι. Τα λέω αυτά για τα Εβραιάκια». Και δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταγγείλει ως θύτες τα θύματα του πιο φριχτού μαζικού εγκλήματος της σύγχρονης ιστορίας, μιλώντας για «τα εγκλήματά τους στη Θεσσαλονίκη».
Στη συνέχεια ο Καρατζαφέρης αραδιάζει όλα όσα είχε μάθει επί χρόνια δίπλα στον Πλεύρη: «Ελάτε εδώ, κύριε πρεσβευτά, να μιλήσουμε για το Ολοκαύτωμα, να μιλήσουμε για τους μύθους του Άουσβιτς και του Νταχάου και να μιλήσουμε για τους φούρνους αυτούς, να μιλήσουμε για τους θαλάμους αερίων, να δούμε, λοιπόν, αν οι θάλαμοι αερίων ήταν μονωμένοι για να κρατούν τα αέρια μέσα ή ήταν απλώς ένα τούβλο».
Ακολουθεί το γνωστό επιχείρημα περί προαιώνιας έχθρας Ελλήνων-Εβραίων: «Εμείς έχουμε μανία εναντίον σας ή όπου πάμε κι όπου σταθούμε σας βρίσκουμε μπροστά; Επειδή έχετε βρει επάνω τους κουφιοκεφαλάκηδες που σας φοβούνται και σας τρέμουνε, επειδή ελέγχετε το σύστημα με τις στοές σας και communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ισραήλ: Κίνδυνος για το Τελ Αβίβ τα όπλα που δίνει η Ρωσία στη Συρία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σε διπλό ρόλο ο Γιώργος Αυτιάς
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
