2013-05-21 18:00:06
Νέος παράγων κινδύνου για το καρδιαγγειακό σύστηµα (παρόµοιος µε το κάπνισµα) αποδεικνύεται από νέες µελέτες το αυξηµένο ουρικό οξύ...
Η ουσία αυτή παράγεται από τον οργανισµό µας συνεχώς, καθώς αποτελεί ένα φυσιολογικό προϊόν µεταβολισµού των κυττάρων. Κυκλοφορεί στο αίµα σε διαλυτή µορφή και δεν ονοµάζεται τυχαία ουρικό, αφού τα δύο τρίτα από αυτό αποβάλλονται από τα νεφρά καταλήγοντας στα ούρα.
Ο προσδιορισµός των επιπέδων ουρικού οξέος αποτελεί µέρος µια τυπικής βιοχηµικής εξέτασης αίµατος. Οταν το ουρικό οξύ ξεπεράσει τα 7mg/dL (υπερουριχαιµία), επέρχεται κορεσµός, µε αποτέλεσµα να δηµιουργούνται άλατα, τα οποία µε τη µορφή κρυστάλλων (κρύσταλλοι ουρικού µονονατρίου) καθιζάνουν και εναποτίθενται στους ιστούς.
Εως σήµερα, ήταν γνωστό ότι υψηλές τιµές της ουσίας αυτής σχετίζονται µε τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας, της λεγόµενης ποδάγρας, που προσβάλλει κυρίως τα κάτω άκρα (το µεγάλοδάκτυλο του ποδιού και το γόνατο).
Μέχρι πρότινος, εθεωρείτο ότι το ουρικό οξύ µπορεί να δράσει ως αντιοξειδωτική ουσία.
«Νεώτερα δεδοµένα από µελέτες παρατήρησης χιλιάδων ασθενών υποστηρίζουν ότι ο ρόλος του ουρικού οξέος επεκτείνεται και στον τοµέα των καρδιοπαθειών», λέει ο επίκουρος καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών Χαράλαµπος Βλαχόπουλος.
«Ετσι, ασθενείς µε υπερουριχαιµία έχουν αυξηµένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Συγκεκριµένα, είναι πιο πιθανό να εµφανίσουν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (1,4φορές πιο πιθανό συγκριτικά µε ανθρώπους µε φυσιολογικές τιµές ουρικού οξέος) και περιφερική αρτηριοπάθεια. Ειδική κατηγορία αποτελούνόσοι έχουν εµφανίσει στο παρελθόν επεισόδιο ουρικής αρθρίτιδας, καθώς έχουν κατά 25% αυξηµένοκίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου».
Ιδιαίτερη έµφαση έχει δοθεί στη σχέση της ουσίας αυτής µε την αρτηριακή πίεσηκαι την εµφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, δυσλιπιδαιµίας και µεταβολικού συνδρόµου. «Τα δεδοµένα αυτά τείνουν να καθιερώσουν την υπερουριχαιµία ως έναν νέο παράγοντα κινδύνου για το καρδιαγγειακό σύστηµα παρόµοιο µε το κάπνισµα», τονίζει ο κ. Βλαχόπουλος.
Αυξηµένο ερευνητικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το ουρικό οξύ στον υπερτασικό άνθρωπο.
«Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος σε νεαρή ηλικία προβλέπουν τη µελλοντική ανάπτυξη υπέρτασης», επισηµαίνει ο κ. Βλαχόπουλος.
«Οι µηχανισµοί που εµπλέκονται περιλαµβάνουν την πρόκληση βλαβών στα νεφρά και το ενδοθήλιο των αγγείων,καθώς και τη φλεγµονή και απορρύθµιση του ορµονικού συστήµατος που είναι υπεύθυνο γιατη ρύθµιση της αρτηριακής πίεσης».
Οι επιδηµιολογικές µελέτες ανέδειξαν µάλιστα συσχέτιση της κατανάλωσης φρουκτόζης (π.χ. από ανθρακούχα αναψυκτικά light), των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος και της εµφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Δυο πρόσφατα δηµοσιευµένες µελέτες της Α’ Πανεπιστηµιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκοµείου Αθηνών (από την ερευνητική οµάδα του Χ. Βλαχόπουλου, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Χριστόδουλου Στεφανάδη και µε τη συµµετοχή του υποψήφιου διδάκτορα Παναγιώτη Ξαπλαντέρη), οι οποίες συµπεριέλαβαν πάνω από 1.000 υπερτασικούς ασθενείς, έδειξαν συσχέτιση των επιπέδων του ουρικού οξέος µε βλάβες στη λειτουργία των αγγείων (αύξηση της σκληρότητας της αορτής) και µε υπερτροφία τηςαριστερής κοιλίας της καρδιάς.
Τη σηµασία των ευρηµάτων αυτών υποδηλώνει το γεγονός ότι το περιοδικό «American Journal of Hypertension» διαθέτει δωρεάν από την ιστοσελίδα του (www.nature.com/ajh/index.html) την έρευνα αυτή.
«Το παράδοξο του ρόλου της ουσίας αυτής έγκειται στο ότι, ενώ έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, φαίνεται να επιδρά αρνητικά στο καρδιαγγειακό σύστηµα», επισηµαίνει ο κ. Βλαχόπουλος. «Περαιτέρω έρευνες είναι σε εξέλιξη για να αποσαφηνιστεί ο τρόπος δράσης του ουρικού οξέος στην καρδιά και τα αγγεία».
Πηγή:tanea.gr
Η ουσία αυτή παράγεται από τον οργανισµό µας συνεχώς, καθώς αποτελεί ένα φυσιολογικό προϊόν µεταβολισµού των κυττάρων. Κυκλοφορεί στο αίµα σε διαλυτή µορφή και δεν ονοµάζεται τυχαία ουρικό, αφού τα δύο τρίτα από αυτό αποβάλλονται από τα νεφρά καταλήγοντας στα ούρα.
Ο προσδιορισµός των επιπέδων ουρικού οξέος αποτελεί µέρος µια τυπικής βιοχηµικής εξέτασης αίµατος. Οταν το ουρικό οξύ ξεπεράσει τα 7mg/dL (υπερουριχαιµία), επέρχεται κορεσµός, µε αποτέλεσµα να δηµιουργούνται άλατα, τα οποία µε τη µορφή κρυστάλλων (κρύσταλλοι ουρικού µονονατρίου) καθιζάνουν και εναποτίθενται στους ιστούς.
Εως σήµερα, ήταν γνωστό ότι υψηλές τιµές της ουσίας αυτής σχετίζονται µε τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας, της λεγόµενης ποδάγρας, που προσβάλλει κυρίως τα κάτω άκρα (το µεγάλοδάκτυλο του ποδιού και το γόνατο).
Μέχρι πρότινος, εθεωρείτο ότι το ουρικό οξύ µπορεί να δράσει ως αντιοξειδωτική ουσία.
«Νεώτερα δεδοµένα από µελέτες παρατήρησης χιλιάδων ασθενών υποστηρίζουν ότι ο ρόλος του ουρικού οξέος επεκτείνεται και στον τοµέα των καρδιοπαθειών», λέει ο επίκουρος καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών Χαράλαµπος Βλαχόπουλος.
«Ετσι, ασθενείς µε υπερουριχαιµία έχουν αυξηµένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Συγκεκριµένα, είναι πιο πιθανό να εµφανίσουν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (1,4φορές πιο πιθανό συγκριτικά µε ανθρώπους µε φυσιολογικές τιµές ουρικού οξέος) και περιφερική αρτηριοπάθεια. Ειδική κατηγορία αποτελούνόσοι έχουν εµφανίσει στο παρελθόν επεισόδιο ουρικής αρθρίτιδας, καθώς έχουν κατά 25% αυξηµένοκίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου».
Ιδιαίτερη έµφαση έχει δοθεί στη σχέση της ουσίας αυτής µε την αρτηριακή πίεσηκαι την εµφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, δυσλιπιδαιµίας και µεταβολικού συνδρόµου. «Τα δεδοµένα αυτά τείνουν να καθιερώσουν την υπερουριχαιµία ως έναν νέο παράγοντα κινδύνου για το καρδιαγγειακό σύστηµα παρόµοιο µε το κάπνισµα», τονίζει ο κ. Βλαχόπουλος.
Αυξηµένο ερευνητικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το ουρικό οξύ στον υπερτασικό άνθρωπο.
«Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος σε νεαρή ηλικία προβλέπουν τη µελλοντική ανάπτυξη υπέρτασης», επισηµαίνει ο κ. Βλαχόπουλος.
«Οι µηχανισµοί που εµπλέκονται περιλαµβάνουν την πρόκληση βλαβών στα νεφρά και το ενδοθήλιο των αγγείων,καθώς και τη φλεγµονή και απορρύθµιση του ορµονικού συστήµατος που είναι υπεύθυνο γιατη ρύθµιση της αρτηριακής πίεσης».
Οι επιδηµιολογικές µελέτες ανέδειξαν µάλιστα συσχέτιση της κατανάλωσης φρουκτόζης (π.χ. από ανθρακούχα αναψυκτικά light), των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος και της εµφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Δυο πρόσφατα δηµοσιευµένες µελέτες της Α’ Πανεπιστηµιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκοµείου Αθηνών (από την ερευνητική οµάδα του Χ. Βλαχόπουλου, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Χριστόδουλου Στεφανάδη και µε τη συµµετοχή του υποψήφιου διδάκτορα Παναγιώτη Ξαπλαντέρη), οι οποίες συµπεριέλαβαν πάνω από 1.000 υπερτασικούς ασθενείς, έδειξαν συσχέτιση των επιπέδων του ουρικού οξέος µε βλάβες στη λειτουργία των αγγείων (αύξηση της σκληρότητας της αορτής) και µε υπερτροφία τηςαριστερής κοιλίας της καρδιάς.
Τη σηµασία των ευρηµάτων αυτών υποδηλώνει το γεγονός ότι το περιοδικό «American Journal of Hypertension» διαθέτει δωρεάν από την ιστοσελίδα του (www.nature.com/ajh/index.html) την έρευνα αυτή.
«Το παράδοξο του ρόλου της ουσίας αυτής έγκειται στο ότι, ενώ έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, φαίνεται να επιδρά αρνητικά στο καρδιαγγειακό σύστηµα», επισηµαίνει ο κ. Βλαχόπουλος. «Περαιτέρω έρευνες είναι σε εξέλιξη για να αποσαφηνιστεί ο τρόπος δράσης του ουρικού οξέος στην καρδιά και τα αγγεία».
Πηγή:tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δυσαρεστημένοι στη Lotus
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
