2013-05-22 14:51:04
Με αφορμή τη μεθαυριανή σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με βασικό θέμα την ενέργεια, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και πρώην Υπουργός Ανάπτυξης κ. Δημήτρης Σιούφας έκανε την ακόλουθη δήλωση «Η σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με βασικό θέμα την ενέργεια και έμφαση στις ενεργειακές επενδύσεις και στις διεθνείς ενεργειακές διασυνδέσεις παρέχει μια σημαντική ευκαιρία στον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά να επαναφέρει μια σημαντική πρωτοβουλία της Ελλάδας και της Ιταλίας στην περίοδο 2006-2009 που κινείται στο πλαίσιο της γενικότερης Ευρωπαϊκής ενεργειακής στρατηγικής.
Αναφέρομαι στην πρόταση για την ίδρυση της Ευρω-Μεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας με μέλη τις 27 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις 10 χώρες της Μεσογείου.
Θεωρώ εξάλλου ιδιαίτερα θετικό και ενισχυτικό προς την ίδια κατεύθυνση γεγονός, το πρόσφατο ψήφισμα το Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον ενεργειακό χάρτη του 2050 που εισηγήθηκε η Ελληνίδα ευρωβουλευτής κ. Νίκη Τζαβέλα.
Αναμφισβήτητα με τον ενεργειακό χάρτη για το 2050 τίθενται ιδιαίτερα φιλόδοξοι ενεργειακοί στόχοι για την περαιτέρω διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, την ενεργειακή αποδοτικότητα, την εξοικονόμηση ενέργειας και την ενίσχυση της ενεργειακής συνεργασίας τόσο μεταξύ των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και με τις όμορες χώρες από τις οποίες παράγονται η διακινούνται ενεργειακοί πόροι προς τις Ευρωπαϊκές αγορές.
Γι’ αυτούς τους λόγους επαναφέρω την πρόταση για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας με μέλη τις 27 χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις 10 χώρες της Μεσογείου.
Υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα πρωταγωνίστησε το 2005 ώστε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους να υπογραφεί η Συνθήκη στην Αθήνα με την οποία ιδρύθηκε, και από την 1η Ιουλίου του 2006 έχει τεθεί σε λειτουργία, η Ενεργειακή Κοινότητα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, η πρώτη περιφερειακή αγορά ενέργεια παγκοσμίως.
Από το Νοέμβριο του 2006, έχω καταθέσει την πρόταση, κατά το πρότυπο της Ενεργειακής Κοινότητας της Νοτιανατολικής Ευρώπης να ιδρυθεί κα μια δεύτερη περιφερειακή ενεργειακή αγορά, η ΕυρωΜεσογειακή Ενεργειακή Κοινότητα. Ανάλογη πρωτοβουλία ανέλαβε την ίδια εποχή και ο τότε πρωθυπουργός της Ιταλίας κ. Ρομάνο Πρόντι.
Στις 4 Δεκεμβρίου του 2006 κατά τη συνάντηση των Πρωθυπουργών Ελλάδας και Ιταλίας Κώστα Καραμανλή και Ρομάνο Πρόντι στην Αθήνα συμφωνήθηκε να υπάρξει κοινή πρωτοβουλία των δύο χωρών στην κατεύθυνση αυτή.
Στη συνέχεια από κοινού με τον τότε υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης και μέχρι πρότινος ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος της Ιταλίας κ. Πιερλουίτζι Μπερσάνι προτείναμε στη Ευρωπαϊκή Επιτροπή την έναρξη της διαδικασίας για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας.
Επισημαίνω ότι μεταξύ των Μεσογειακών χωρών που συμμετέχουν στην ΕυρωΜεσογειακή Συνεργασία συγκαταλέγονται χώρες με ισχυρά ενεργειακά αποθέματα όπως η Αίγυπτος, η Αλγερία η Λιβύη κα φυσικά το Ισραήλ μετά την ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου Ταμάρ και Λεβιάθαν και η Κύπρος στα δικά της οικόπεδα, κατά την τελευταία τριετία. Και ελπίζουμε σύντομα και η Ελλάδα.
Την προσπάθεια αυτή συνέχισα και ως Πρόεδρος της Βουλής.
Έτσι:
Στις 28 Μαρτίου του 2008 κατά τη διάρκεια των εργασιών της 4ης Ολομέλειας της ΕυρωΜεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που έγινε στην Αθήνα πρότεινα και πάλι την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας. Η πρόταση αυτή έγινε ομόφωνα αποδεκτή από τους Προέδρους και εκπροσώπους 37 Κοινοβουλίων και τον τότε Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Χανς Γκερτ Πέττερινγκ.
Στη συνέχεια μαζί με τον κ. Πέττερινγκ αποστείλαμε κοινή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο και τον τότε αρμόδιο Επίτροπο για την ενέργεια κ. Πίλμπαγκς με την οποία τους ενημερώσαμε για την ομόθυμη βούληση των 37 Κοινοβουλίων της ΕυρωΜεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας.
Τον Σεπτέμβριο του 2008 με επιστολή που μου απέστειλε ο επίτροπος κ. Πίμπαλγκς τοποθετήθηκε θετικά στην πρόταση αυτή.
Στις 19 Φεβρουαρίου του 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από εισήγηση του τότε Προέδρου του κ. Πέττερινγκ, με ψήφισμά του αποδέχτηκε και υιοθέτησε την πρόταση της Βουλής των Ελλήνων για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας.
Πιστεύω ότι σ’ αυτή τη συγκυρία, η κυβέρνηση, το ΥΠΕΚΑ αλλά και η Βουλή των Ελλήνων θα πρέπει να αναλάβουν και πάλι πρωτοβουλίες για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας που θα ενισχύσει περαιτέρω τις πολιτικές, οικονομικές και ενεργειακές σχέσεις των χωρών της Μεσογείου αλλά και τη διασύνδεσή τους με τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό χώρο».
Συν. : 4
Μήνυμα του Επιτρόπου Piebalgs,
Μέλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνου για θέματα ενέργειας
Πρώτη συνεδρίαση της AdHoc Επιτροπής
της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης
για την κλιματική αλλαγή και την ενέργεια
3 Οκτωβρίου 2008
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα που απευθύνω αυτό το μήνυμα στην πρώτη συνεδρίαση της AhHoc Επιτροπής για την ενέργεια και το περιβάλλον στο πλαίσιο της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης. Χαιρετίζουμε θερμά αυτή την πρωτοβουλία του Προέδρου κ. Σιούφα. Δεδομένου του εύρους των προκλήσεων σε θέματα ενέργειας, θεωρώ σημαντικό αυτά τα ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου να συζητούνται σε όλα τα επίπεδα. Είμαι πεπεισμένος ότι η επιτροπή σας θα προάγει ιδέες για την επίλυση αυτών των άμεσων ζητημάτων.
Οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι γνωστές και πρέπει να έχουμε κατά νου την παγκόσμια διάστασή τους. Η ΕΕ καταβάλλει κάθε προσπάθεια να τις αντιμετωπίσει, αλλά από μόνη της δεν επαρκεί. Χρειάζεται μια σφαιρική αντιμετώπιση.
Η πρώτη από αυτές τις προκλήσεις είναι η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη, όπως αναγνωρίστηκε από την Οδηγία IPPC (Ολοκληρωμένη Πρόληψη και Έλεγχος της Ρύπανσης στη Βιομηχανία) και την ΈκθεσηStern: χαρακτηρίζεται από μία ταχεία, άνευ προηγουμένου άνοδο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Η δεύτερη πρόκληση αφορά στην ασφάλεια της τροφοδοσίας ενέργειας, η οποία σηματοδοτείται από μία εντεινόμενη εξάρτηση της ΕΕ από εισαγωγές από τρίτες χώρες (σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (ΔΟΕ), η εξάρτηση αυτή αναμένεται ότι θα ανέλθει από το 50 στο 64 % το 2020 στα πλαίσια του σεναρίου αναμενόμενης εξέλιξης ‘businessasusual’). Την ίδια στιγμή, οι εγγενείς ενεργειακοί πόροι της Ευρώπης μειώνονται και αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς η ενεργειακή ζήτηση από τις αναδυόμενες αγορές, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία. Μία από τις συνέπειες ήταν η δραματική άνοδος των τιμών του πετρελαίου (αγγίζοντας περίπου τα επίπεδα των τιμών του πετρελαίου το 1973), προκαλώντας μία αλυσιδωτή αντίδραση και σε άλλα ενεργειακά προϊόντα (φυσικό αέριο, άνθρακα, ηλεκτρισμό).
Η Στρατηγική Ενεργειακή Ανασκόπηση, που προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στη οποία συμφώνησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Μάρτιο του 2007, αποτελεί μία φιλόδοξη απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις. Ο γενικότερος στόχος της είναι η μετάβαση της Ευρωπαϊκής οικονομίας προς μία χαμηλή βάση άνθρακα μέχρι το 2020. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, η ΕΕ δεσμεύτηκε να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές CO2 (κατά 20%), να αυξήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο 20% στο ενεργειακό μείγμα της ΕΕ και να μειώσει την ενεργειακή κατανάλωση κατά 20 %. Η επίτευξη των ανωτέρω στόχων απαιτεί σημαντικές επενδύσεις, κατά κύριο λόγο σε τεχνολογίες ενέργειας, όπως η δέσμευση και αποθήκευση του CO2 ή η ηλιακή ενέργεια. Το νομοθετικό πακέτο κλίμα-ενέργεια, το οποίο αναμένεται να υιοθετηθεί μέχρι την άνοιξη του επόμενου έτους, θα αποτελέσει το βασικό μέσο για την επιτυχία αυτής της στρατηγικής.
Επειδή οι προκλήσεις αυτές είναι παγκόσμιες, η εξωτερική διάσταση της Ευρωπαϊκής στρατηγικής είναι το ίδιο σημαντική όσο και τα εσωτερικά της χαρακτηριστικά, τα οποία θεμελιώνονται στην εύρυθμη εσωτερική αγορά ενέργειας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η πρωτοβουλία σύστασης αυτής της επιτροπής αποτελεί ένα σημαντικό βήμα. Ως κοινοβουλευτική επιτροπή, έχετε έναν ρόλο να διαδραματίσετε στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Έχετε τις ίδιες θεμιτές ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια της τροφοδοσίας. Πρέπει λοιπόν να ενώσουμε δυνάμεις και η επιτροπή σας μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.
Πιο συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ενίσχυση της Ευρωμεσογειακής συνεργασίας με σκοπό τη δημιουργία ενός Μεσογειακού ενεργειακού δακτυλίου. Αυτό με τη σειρά του θα οδηγήσει σε μία περιφερειακή αγορά ενέργειας, βασισμένη σε στενή σύνδεση ανάμεσα στην ηλιακή ενέργεια, την ενεργειακή αποδοτικότητα και τις πτυχές της κλιματικής αλλαγής. Το 2006, η ΕΕ δημιούργησε μία δομή στην Νότιο-Ανατολική Ευρώπη για την πραγμάτωση αυτής της συνεργασίας: την Ενεργειακή Κοινότητα. Δράττομαι της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον Πρόεδρο κ. Σιούφα για την πολύτιμη συμβολή του στην δημιουργία της Ενεργειακής Κοινότητας. Πιστεύω ότι η Κοινότητα αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα λαμπρό παράδειγμα για την Ευρωμεσογειακή ενεργειακή συνεργασία. Για τα εκτός ΕΕ μέλη, σημαίνει επέκταση του γεωγραφικού εύρους της Κοινοτικής νομοθεσίας αναφορικά με την εσωτερική αγορά ενέργειας και την ασφάλεια τροφοδοσίας, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο έναν ευρύτερο και πιο ασφαλή ενεργειακό χώρο. Παρά τις σημαντικές προσπάθειες που απαιτεί, προσφέρει παράλληλα ένα σταθερό επενδυτικό πλαίσιο. Και οι επενδύσεις αυτές είναι απαραίτητες για τα έργα υποδομής, ειδικά για τις διασυνδέσεις.
Για μένα, οι διασυνδέσεις είναι απαραίτητες: χωρίς την ύπαρξη αυτών, δεν θα υπάρχει περιφερειακή ολοκλήρωση, ούτε αλληλεγγύη. Για αυτόν τον λόγο, είναι επιτακτική ανάγκη να συνδεθεί η Ευρώπη με την υπόλοιπη λεκάνη της Μεσογείου. Αυτό πρέπει να επιτευχθεί μέσα από τη διασύνδεση του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου. Πρέπει επίσης να προωθηθεί σημαντικά η ανάπτυξη του υψηλού δυναμικού της ηλιακής και αιολικής ενέργειας στην περιοχή. Προς τον σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εργάζεται στενά τη Γαλλική Προεδρία ώστε να συντελεστεί πρόοδος στο σχέδιο για την ηλιακή ενέργεια στα πλαίσια της Μεσογειακής Ένωσης. Ένα καθοριστικό ζήτημα θα είναι η χρηματοδότηση αυτών των έργων.
Θα ήθελα να καλέσω της Επιτροπή σας να συζητήσει μέτρα ενεργειακής αποδοτικότητας. Η ΕΕ βρίσκεται στη διαδικασία υιοθέτησης μίας δέσμης μέτρων καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα ενεργειακών προϊόντων και εγκαταστάσεων. Ένα απτό παράδειγμα είναι τα κτίρια, όπου υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες εξοικονόμησης περισσότερης ενέργειας.
Εν κατακλείδι, αποτελεί καθήκον μας απέναντι στις μελλοντικές γενιές να διερευνήσουμε όλους τους τρόπους για ένα αειφόρο, ασφαλές και ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Προσβλέπω με ανυπομονησία τη συνεχή συνεργασία με την Επιτροπή σας και σας εύχομαι εποικοδομητικές συζητήσεις.
Από το Τμήμα Κοινοβουλευτικής Πληροφόρησης της Διεύθυνσης Επικοινωνίας της Βουλής των Ελλήνων εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε την πρόταση που είχε καταθέσει ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Δημήτρης Σιούφας υπό την ιδιότητα του Προεδρεύοντος της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης (ΕΜΚΣ) και συμπεριέλαβε στο Ψήφισμά του της 19ης Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με τη Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο με την εξής αναφορά (παρ. 25):
«…χαιρετίζει την πρόταση που περιέχεται στην τελική δήλωση της προεδρίας της τέταρτης συνόδου ολομέλειας της ΕΜΚΣ, της 27ης και 28ηςΜαρτίου 2008, για τη δημιουργία μιας Ευρωμεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας με την υποστήριξη της ΕΜΚΣ, αναγνωρίζει τη σημασία της ενίσχυσης της συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας μεταξύ των ευρωμεσογειακών εταίρων και την ανάγκη ανάπτυξης μιας περιφερειακής αγοράς ενέργειας με σκοπό την υλοποίηση μεγάλων έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ενεργειακών υποδομών στην ευρωμεσογειακή ζώνη…»
Η πρόταση για τη δημιουργία της Ευρωμεσογειακής Κοινότητας υποβλήθηκε, για πρώτη φορά, από τον κ. Δημήτρη Σιούφα, κατά την θητεία του ως υπουργού Ανάπτυξης, στις 17 Νοεμβρίου του 2006, στα Σκόπια.
Στη συνέχεια, ακολούθησε ανάλογη πρωτοβουλία και του πρώην Πρωθυπουργού της Ιταλική Δημοκρατίας κ. Ρομάνο Πρόντι προς τους πρωθυπουργούς των χωρών της Ε.Ε.
Η ίδρυση της Ευρωμεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας θα συμβάλει στην ενίσχυση της συνεργασίας των χωρών της Μεσογείου, την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, την προώθηση μεγάλης κλίμακας ενεργειακών επενδύσεων, ιδίως στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και του Φυσικού Αερίου, καθώς και πολιτικών για την αναβάθμιση του περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή. Tromaktiko
Αναφέρομαι στην πρόταση για την ίδρυση της Ευρω-Μεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας με μέλη τις 27 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις 10 χώρες της Μεσογείου.
Θεωρώ εξάλλου ιδιαίτερα θετικό και ενισχυτικό προς την ίδια κατεύθυνση γεγονός, το πρόσφατο ψήφισμα το Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον ενεργειακό χάρτη του 2050 που εισηγήθηκε η Ελληνίδα ευρωβουλευτής κ. Νίκη Τζαβέλα.
Αναμφισβήτητα με τον ενεργειακό χάρτη για το 2050 τίθενται ιδιαίτερα φιλόδοξοι ενεργειακοί στόχοι για την περαιτέρω διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, την ενεργειακή αποδοτικότητα, την εξοικονόμηση ενέργειας και την ενίσχυση της ενεργειακής συνεργασίας τόσο μεταξύ των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και με τις όμορες χώρες από τις οποίες παράγονται η διακινούνται ενεργειακοί πόροι προς τις Ευρωπαϊκές αγορές.
Γι’ αυτούς τους λόγους επαναφέρω την πρόταση για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας με μέλη τις 27 χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις 10 χώρες της Μεσογείου.
Υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα πρωταγωνίστησε το 2005 ώστε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους να υπογραφεί η Συνθήκη στην Αθήνα με την οποία ιδρύθηκε, και από την 1η Ιουλίου του 2006 έχει τεθεί σε λειτουργία, η Ενεργειακή Κοινότητα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, η πρώτη περιφερειακή αγορά ενέργεια παγκοσμίως.
Από το Νοέμβριο του 2006, έχω καταθέσει την πρόταση, κατά το πρότυπο της Ενεργειακής Κοινότητας της Νοτιανατολικής Ευρώπης να ιδρυθεί κα μια δεύτερη περιφερειακή ενεργειακή αγορά, η ΕυρωΜεσογειακή Ενεργειακή Κοινότητα. Ανάλογη πρωτοβουλία ανέλαβε την ίδια εποχή και ο τότε πρωθυπουργός της Ιταλίας κ. Ρομάνο Πρόντι.
Στις 4 Δεκεμβρίου του 2006 κατά τη συνάντηση των Πρωθυπουργών Ελλάδας και Ιταλίας Κώστα Καραμανλή και Ρομάνο Πρόντι στην Αθήνα συμφωνήθηκε να υπάρξει κοινή πρωτοβουλία των δύο χωρών στην κατεύθυνση αυτή.
Στη συνέχεια από κοινού με τον τότε υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης και μέχρι πρότινος ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος της Ιταλίας κ. Πιερλουίτζι Μπερσάνι προτείναμε στη Ευρωπαϊκή Επιτροπή την έναρξη της διαδικασίας για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας.
Επισημαίνω ότι μεταξύ των Μεσογειακών χωρών που συμμετέχουν στην ΕυρωΜεσογειακή Συνεργασία συγκαταλέγονται χώρες με ισχυρά ενεργειακά αποθέματα όπως η Αίγυπτος, η Αλγερία η Λιβύη κα φυσικά το Ισραήλ μετά την ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου Ταμάρ και Λεβιάθαν και η Κύπρος στα δικά της οικόπεδα, κατά την τελευταία τριετία. Και ελπίζουμε σύντομα και η Ελλάδα.
Την προσπάθεια αυτή συνέχισα και ως Πρόεδρος της Βουλής.
Έτσι:
Στις 28 Μαρτίου του 2008 κατά τη διάρκεια των εργασιών της 4ης Ολομέλειας της ΕυρωΜεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που έγινε στην Αθήνα πρότεινα και πάλι την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας. Η πρόταση αυτή έγινε ομόφωνα αποδεκτή από τους Προέδρους και εκπροσώπους 37 Κοινοβουλίων και τον τότε Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Χανς Γκερτ Πέττερινγκ.
Στη συνέχεια μαζί με τον κ. Πέττερινγκ αποστείλαμε κοινή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο και τον τότε αρμόδιο Επίτροπο για την ενέργεια κ. Πίλμπαγκς με την οποία τους ενημερώσαμε για την ομόθυμη βούληση των 37 Κοινοβουλίων της ΕυρωΜεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας.
Τον Σεπτέμβριο του 2008 με επιστολή που μου απέστειλε ο επίτροπος κ. Πίμπαλγκς τοποθετήθηκε θετικά στην πρόταση αυτή.
Στις 19 Φεβρουαρίου του 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από εισήγηση του τότε Προέδρου του κ. Πέττερινγκ, με ψήφισμά του αποδέχτηκε και υιοθέτησε την πρόταση της Βουλής των Ελλήνων για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας.
Πιστεύω ότι σ’ αυτή τη συγκυρία, η κυβέρνηση, το ΥΠΕΚΑ αλλά και η Βουλή των Ελλήνων θα πρέπει να αναλάβουν και πάλι πρωτοβουλίες για την ίδρυση της ΕυρωΜεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας που θα ενισχύσει περαιτέρω τις πολιτικές, οικονομικές και ενεργειακές σχέσεις των χωρών της Μεσογείου αλλά και τη διασύνδεσή τους με τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό χώρο».
Συν. : 4
Μήνυμα του Επιτρόπου Piebalgs,
Μέλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνου για θέματα ενέργειας
Πρώτη συνεδρίαση της AdHoc Επιτροπής
της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης
για την κλιματική αλλαγή και την ενέργεια
3 Οκτωβρίου 2008
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα που απευθύνω αυτό το μήνυμα στην πρώτη συνεδρίαση της AhHoc Επιτροπής για την ενέργεια και το περιβάλλον στο πλαίσιο της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης. Χαιρετίζουμε θερμά αυτή την πρωτοβουλία του Προέδρου κ. Σιούφα. Δεδομένου του εύρους των προκλήσεων σε θέματα ενέργειας, θεωρώ σημαντικό αυτά τα ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου να συζητούνται σε όλα τα επίπεδα. Είμαι πεπεισμένος ότι η επιτροπή σας θα προάγει ιδέες για την επίλυση αυτών των άμεσων ζητημάτων.
Οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι γνωστές και πρέπει να έχουμε κατά νου την παγκόσμια διάστασή τους. Η ΕΕ καταβάλλει κάθε προσπάθεια να τις αντιμετωπίσει, αλλά από μόνη της δεν επαρκεί. Χρειάζεται μια σφαιρική αντιμετώπιση.
Η πρώτη από αυτές τις προκλήσεις είναι η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη, όπως αναγνωρίστηκε από την Οδηγία IPPC (Ολοκληρωμένη Πρόληψη και Έλεγχος της Ρύπανσης στη Βιομηχανία) και την ΈκθεσηStern: χαρακτηρίζεται από μία ταχεία, άνευ προηγουμένου άνοδο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Η δεύτερη πρόκληση αφορά στην ασφάλεια της τροφοδοσίας ενέργειας, η οποία σηματοδοτείται από μία εντεινόμενη εξάρτηση της ΕΕ από εισαγωγές από τρίτες χώρες (σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (ΔΟΕ), η εξάρτηση αυτή αναμένεται ότι θα ανέλθει από το 50 στο 64 % το 2020 στα πλαίσια του σεναρίου αναμενόμενης εξέλιξης ‘businessasusual’). Την ίδια στιγμή, οι εγγενείς ενεργειακοί πόροι της Ευρώπης μειώνονται και αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς η ενεργειακή ζήτηση από τις αναδυόμενες αγορές, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία. Μία από τις συνέπειες ήταν η δραματική άνοδος των τιμών του πετρελαίου (αγγίζοντας περίπου τα επίπεδα των τιμών του πετρελαίου το 1973), προκαλώντας μία αλυσιδωτή αντίδραση και σε άλλα ενεργειακά προϊόντα (φυσικό αέριο, άνθρακα, ηλεκτρισμό).
Η Στρατηγική Ενεργειακή Ανασκόπηση, που προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στη οποία συμφώνησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Μάρτιο του 2007, αποτελεί μία φιλόδοξη απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις. Ο γενικότερος στόχος της είναι η μετάβαση της Ευρωπαϊκής οικονομίας προς μία χαμηλή βάση άνθρακα μέχρι το 2020. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, η ΕΕ δεσμεύτηκε να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές CO2 (κατά 20%), να αυξήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο 20% στο ενεργειακό μείγμα της ΕΕ και να μειώσει την ενεργειακή κατανάλωση κατά 20 %. Η επίτευξη των ανωτέρω στόχων απαιτεί σημαντικές επενδύσεις, κατά κύριο λόγο σε τεχνολογίες ενέργειας, όπως η δέσμευση και αποθήκευση του CO2 ή η ηλιακή ενέργεια. Το νομοθετικό πακέτο κλίμα-ενέργεια, το οποίο αναμένεται να υιοθετηθεί μέχρι την άνοιξη του επόμενου έτους, θα αποτελέσει το βασικό μέσο για την επιτυχία αυτής της στρατηγικής.
Επειδή οι προκλήσεις αυτές είναι παγκόσμιες, η εξωτερική διάσταση της Ευρωπαϊκής στρατηγικής είναι το ίδιο σημαντική όσο και τα εσωτερικά της χαρακτηριστικά, τα οποία θεμελιώνονται στην εύρυθμη εσωτερική αγορά ενέργειας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η πρωτοβουλία σύστασης αυτής της επιτροπής αποτελεί ένα σημαντικό βήμα. Ως κοινοβουλευτική επιτροπή, έχετε έναν ρόλο να διαδραματίσετε στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Έχετε τις ίδιες θεμιτές ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια της τροφοδοσίας. Πρέπει λοιπόν να ενώσουμε δυνάμεις και η επιτροπή σας μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.
Πιο συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ενίσχυση της Ευρωμεσογειακής συνεργασίας με σκοπό τη δημιουργία ενός Μεσογειακού ενεργειακού δακτυλίου. Αυτό με τη σειρά του θα οδηγήσει σε μία περιφερειακή αγορά ενέργειας, βασισμένη σε στενή σύνδεση ανάμεσα στην ηλιακή ενέργεια, την ενεργειακή αποδοτικότητα και τις πτυχές της κλιματικής αλλαγής. Το 2006, η ΕΕ δημιούργησε μία δομή στην Νότιο-Ανατολική Ευρώπη για την πραγμάτωση αυτής της συνεργασίας: την Ενεργειακή Κοινότητα. Δράττομαι της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον Πρόεδρο κ. Σιούφα για την πολύτιμη συμβολή του στην δημιουργία της Ενεργειακής Κοινότητας. Πιστεύω ότι η Κοινότητα αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα λαμπρό παράδειγμα για την Ευρωμεσογειακή ενεργειακή συνεργασία. Για τα εκτός ΕΕ μέλη, σημαίνει επέκταση του γεωγραφικού εύρους της Κοινοτικής νομοθεσίας αναφορικά με την εσωτερική αγορά ενέργειας και την ασφάλεια τροφοδοσίας, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο έναν ευρύτερο και πιο ασφαλή ενεργειακό χώρο. Παρά τις σημαντικές προσπάθειες που απαιτεί, προσφέρει παράλληλα ένα σταθερό επενδυτικό πλαίσιο. Και οι επενδύσεις αυτές είναι απαραίτητες για τα έργα υποδομής, ειδικά για τις διασυνδέσεις.
Για μένα, οι διασυνδέσεις είναι απαραίτητες: χωρίς την ύπαρξη αυτών, δεν θα υπάρχει περιφερειακή ολοκλήρωση, ούτε αλληλεγγύη. Για αυτόν τον λόγο, είναι επιτακτική ανάγκη να συνδεθεί η Ευρώπη με την υπόλοιπη λεκάνη της Μεσογείου. Αυτό πρέπει να επιτευχθεί μέσα από τη διασύνδεση του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου. Πρέπει επίσης να προωθηθεί σημαντικά η ανάπτυξη του υψηλού δυναμικού της ηλιακής και αιολικής ενέργειας στην περιοχή. Προς τον σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εργάζεται στενά τη Γαλλική Προεδρία ώστε να συντελεστεί πρόοδος στο σχέδιο για την ηλιακή ενέργεια στα πλαίσια της Μεσογειακής Ένωσης. Ένα καθοριστικό ζήτημα θα είναι η χρηματοδότηση αυτών των έργων.
Θα ήθελα να καλέσω της Επιτροπή σας να συζητήσει μέτρα ενεργειακής αποδοτικότητας. Η ΕΕ βρίσκεται στη διαδικασία υιοθέτησης μίας δέσμης μέτρων καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα ενεργειακών προϊόντων και εγκαταστάσεων. Ένα απτό παράδειγμα είναι τα κτίρια, όπου υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες εξοικονόμησης περισσότερης ενέργειας.
Εν κατακλείδι, αποτελεί καθήκον μας απέναντι στις μελλοντικές γενιές να διερευνήσουμε όλους τους τρόπους για ένα αειφόρο, ασφαλές και ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Προσβλέπω με ανυπομονησία τη συνεχή συνεργασία με την Επιτροπή σας και σας εύχομαι εποικοδομητικές συζητήσεις.
Από το Τμήμα Κοινοβουλευτικής Πληροφόρησης της Διεύθυνσης Επικοινωνίας της Βουλής των Ελλήνων εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε την πρόταση που είχε καταθέσει ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Δημήτρης Σιούφας υπό την ιδιότητα του Προεδρεύοντος της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης (ΕΜΚΣ) και συμπεριέλαβε στο Ψήφισμά του της 19ης Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με τη Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο με την εξής αναφορά (παρ. 25):
«…χαιρετίζει την πρόταση που περιέχεται στην τελική δήλωση της προεδρίας της τέταρτης συνόδου ολομέλειας της ΕΜΚΣ, της 27ης και 28ηςΜαρτίου 2008, για τη δημιουργία μιας Ευρωμεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας με την υποστήριξη της ΕΜΚΣ, αναγνωρίζει τη σημασία της ενίσχυσης της συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας μεταξύ των ευρωμεσογειακών εταίρων και την ανάγκη ανάπτυξης μιας περιφερειακής αγοράς ενέργειας με σκοπό την υλοποίηση μεγάλων έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ενεργειακών υποδομών στην ευρωμεσογειακή ζώνη…»
Η πρόταση για τη δημιουργία της Ευρωμεσογειακής Κοινότητας υποβλήθηκε, για πρώτη φορά, από τον κ. Δημήτρη Σιούφα, κατά την θητεία του ως υπουργού Ανάπτυξης, στις 17 Νοεμβρίου του 2006, στα Σκόπια.
Στη συνέχεια, ακολούθησε ανάλογη πρωτοβουλία και του πρώην Πρωθυπουργού της Ιταλική Δημοκρατίας κ. Ρομάνο Πρόντι προς τους πρωθυπουργούς των χωρών της Ε.Ε.
Η ίδρυση της Ευρωμεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας θα συμβάλει στην ενίσχυση της συνεργασίας των χωρών της Μεσογείου, την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, την προώθηση μεγάλης κλίμακας ενεργειακών επενδύσεων, ιδίως στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και του Φυσικού Αερίου, καθώς και πολιτικών για την αναβάθμιση του περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ξέρουμε τι «χύμα» τσίπουρο πίνουμε;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
