2013-05-26 13:25:06
του Μανόλη Παντινάκη
Παιδάκι, ίσως και μέχρι την τελευταία τάξη του δημοτικού σχολείου, ο Μανώλης Λιδάκης μοιραζόταν συχνά, τα καλοκαίρια συνήθως, με τον πατέρα του Μάρκο και τα αδέλφια του Γιάννη και Χαρούλα, τη διαδρομή Ηράκλειο-Πλατανές Αγίου Βασιλείου. Οι χωρικοί τον έβλεπαν και τον άκουγαν πάντα στο δρομάκι της «Μυλόπετρας» στην «Πέρα Ρούγα» του χωριού, εκεί που ήταν «το μικρό και φτωχό κονάκι του παππού του Μανώλη και έμενε», να απλώνει τη μελωδική φωνή του και να φτάνει ίσαμε το θεόρατο «Κέντρος». Στην πιάτσα κάτω από τα δέντρα, οι παρέες των άδολων κατοίκων, στα πρώτα χρόνια της φτωχής δεκαετίας του ’60, σιγοψιθύριζαν μεταξύ τους με θαυμασμό: «Το Μανωλιό του Μάρκο χωριανοί μια μέρα θα γίνει μεγάλος τραγουδιστής…»
Ο μικρός δρόμος που οδηγεί στην πλατεία του χωριού, που βρίσκονταν παιδάκι ο Μανώλης Λιδάκης
Και ο Μανώλης Λιδάκης, ο Μανώλης Σπυρλιδάκης ακριβέστερα όπως βαφτίστηκε, ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ανέβηκε η φωνή του στα ύψη και έκανε επιτυχίες στο λαϊκό τραγούδι που τις τραγουδάει σήμερα όλη η Ελλάδα και ακουμπούν με ξεχωριστό στίχο και μουσική τις κοινωνικές τάξεις.
Οι άνθρωποι στη ρίζα του, ωστόσο, πενήντα όλοι κι όλοι μόνιμοι, στην πλειοψηφία τους έχουν «στενούς δεσμούς αίματος ή είναι συγγενείς και ακροσυγγενείς» με τον λαϊκό ερμηνευτή, όμως δεν βγαίνουν με… ντουντούκες να το φωνάζουν! Ίσως, επειδή αραίωσαν πολύ και οι επισκέψεις του. Όμως, στο βάθος τους δεν ξεχνούν «το Μανώλη του Μάρκο που αγαπούσε το τραγούδι» και οι μέρες του στο χωριό είχαν «πλημμυρίσει» με βελούδο τη μελωδία.
Πριν λίγα χρόνια σε μια συναυλία του στην Αγία Γαλήνη, ο Μανώλης Λιδάκης δεν ξέχασε την καταγωγή του και πριν τρία χρόνια τον Οκτώβριο, με τα αδέλφια του Γιάννη και Χαρούλα πήγαν στον Πλατανέ, πέρασαν και χαιρέτησαν από τα καφενεία και συνέχεια βρέθηκαν στο σπίτι του πρωτοξαδέλφου του Χριστόδουλου Σπυρλιδάκη, έφαγαν και κουβέντιασαν για μια ώρα. Πήγαν, λένε, και στο σπίτι του ανιψιού τους του παπά Γιώργη Σπυρλιδάκη. Δεν ξέχασαν τη γη του γεννήτορά τους και νιώθουν, κάπου-κάπου, να την προσκυνούν ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Τα βιώματα των ανέμελων παιδικών του χρόνων τις λίγες μέρες του καλοκαιριού που βρισκόταν σχεδόν κάθε χρόνο με τον πατέρα του στον Πλατανέ, τον σημάδεψαν. «Ο Μανώλης ερχόταν στο χωριό πιο πολύ τα καλοκαίρια που έκλειναν τα σχολειά με τον πατέρα του, θα ήταν τότε 5, 6, 8, 10 χρονών», θυμάται ο Χριστόδουλος Σπυρλιδάκης, κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερός του και προσθέτει: «Εμένα είναι πρώτος ξάδελφος και μου έχει μείνει ότι από μικρό παιδί τραγουδούσε λαϊκά τραγούδια και έκανε παρέα στην πλατεία και στους δρόμους με άλλα χωριανάκια, το Γιώργη τον Καμπουράκη και τον Ηρακλή τον Ζωνουδάκη. Ήταν παρέα και με άλλα, αλλά δεν τα θυμούμαι…»
Το σπίτι του παππού του Μανώλη Σπυρλιδάκη, που περνούσε μέρες των διακοπών του τα καλοκαίρια
Τα χρόνια πολύ δύσκολα, ιδιαίτερα για τις πολυμελείς οικογένειες, όπως αυτή του παππού του Μανώλη. Στο φτωχικό της «Μυλόπετρας» ανατράφηκαν ο πατέρας του Μάρκος και οκτώ ακόμη αδέλφια, ο Γιώργης, ο Παντελής, ο Κώστας, ο Μιχάλης, ο Γιάννης, η Ελένη, η Μαρία και η Ειρήνη.
Το φως τις νύχτες έδιναν οι λύχνοι και οι λάμπες πετρελαίου και τα νερά της βροχής δεν μπορούσαν να κρατηθούν από το στρώμα της λεπίδας στη στέγη.
Η πενία των καιρών… έστειλε το Μάρκο και δυο αδέλφια του χωροφύλακες. Ο πρώτος βρέθηκε στο Ηράκλειο, εκεί παντρεύτηκε και γεννήθηκε ο Μανώλης Λιδάκης που ακολουθούσε από τα πρώτα του χρόνια τον πατέρα του στο χωριό και στο μεγάλο πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής στο εξωκκλήσι.
Η αγάπη του λαϊκού τραγουδιστή στη μουσική αποτυπώνεται και στη φωτογραφία που δημοσιεύει το MadeinCreta, και εμφανίζεται δίπλα στους ντόπιους καλλιτέχνες Μανώλη και Κώστα Μαρκάκη, που κρατούσαν με τους κρητικούς σκοπούς τους τη γιορτή.
Άλλος πρωτοξάδελφος του Μανώλη Λιδάκη στον Πλατανέ, ο Μανώλης Σπυρλιδάκης
«Εγώ έπαιζα λύρα και όταν έπαιζα και ήταν εδώ ο Μανώλης με το Γιάννη, ερχόταν και τραγουδούσαν. Θα είχε έλθει δέκα φορές στο χωριό παιδάκι!», συνεχίζει ο κ. Σπυρλιδάκης. «Ο θείος μου ο Μάρκος είχε ενοχληθεί πολύ που άλλαξε το επίθετό του ο Μανώλης και από Σπυρλιδάκης το έκανε Λιδάκης και τον άκουα πολλές φορές το μακαρίτη κι έλεγε: «Ε, να πάει τώρα ο Μανώλης να του δώσει τα υπάρχοντά του ο Λιδάκης…» Ας είναι! Αυτοί οι τραγουδιστές το συνηθίζουν…»
Ένας άλλος του πρώτος εξάδελφος, ο Μανώλης Σπυρλιδάκης, τονίζει: «Είναι ένας καταξιωμένος τραγουδιστής και νιώθουμε περήφανοι που είναι χωριανός μας. Θαυμάσιος άνθρωπος, γιός ενός ανθρώπου μερακλή και αγαπητού και από εκεί πήρε, πιστεύω το χάρισμα. Το κληρονόμησε…»
Χριστίνα Μπαγκάκη-Σπυρλιδάκη: «Με τον πατέρα και τα αδέλφια του έμεναν στο σπίτι του παππού του…»
Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ
Όμως το τάλαντο δεν ήλθε από μόνο του! Ο πατέρας του δεξιοτέχνης στο μαντολίνο, όπως και ο θείος του ο Κώστας που ήταν εξαιρετικός λυράρης. Μέσα στη μουσική «πλάστηκε» και ο Μανώλης Λιδάκης, όπως και ο ανιψιός του Στρατής από τον Πλατανέ που τον κέρδισε η κρητική λύρα.
«Ήταν πολλά καλοκαίρια παιδάκι στο χωριό», θα πει η Χριστίνα Μπαγκάκη-Σπυρλιδάκη. «Οι επισκέψεις του στο χωριό έχουν αραιώσει τώρα, έχει και τις δουλειές με τις συναυλίες και το τραγούδι στα κέντρα. Δεν έχει και γνωριμίες με τους νέους του χωριού που όλοι σχεδόν έχουν φύγει. Με τα δικά μου παιδιά το Δήμο τον Παντελή και το Μανώλη, απ’ ότι ξέρω, διατηρεί επαφές…»
Γιάννης Μαρκάκης: «Είναι τιμή για το χωριό μας ο Μανώλης…»
Για την αξία του και για την τιμή που δίνει στο χωριό, μιλάει ο Γιάννης Μαρκάκης: «Μεγάλη μας τιμή που έχει καταγωγή το χωριό μας ο Μανώλης. Με τον πατέρα μου που κρατούσε την ψυχαγωγία του χωριού με τη λύρα του, πιστεύω πρέπει να είμαστε περήφανοι και ευγνώμονες γι αυτούς. Μακάρι και άλλα χωριά να βγάζουν τέτοιους καλλιτέχνες…»
madeincreta.gr
Παιδάκι, ίσως και μέχρι την τελευταία τάξη του δημοτικού σχολείου, ο Μανώλης Λιδάκης μοιραζόταν συχνά, τα καλοκαίρια συνήθως, με τον πατέρα του Μάρκο και τα αδέλφια του Γιάννη και Χαρούλα, τη διαδρομή Ηράκλειο-Πλατανές Αγίου Βασιλείου. Οι χωρικοί τον έβλεπαν και τον άκουγαν πάντα στο δρομάκι της «Μυλόπετρας» στην «Πέρα Ρούγα» του χωριού, εκεί που ήταν «το μικρό και φτωχό κονάκι του παππού του Μανώλη και έμενε», να απλώνει τη μελωδική φωνή του και να φτάνει ίσαμε το θεόρατο «Κέντρος». Στην πιάτσα κάτω από τα δέντρα, οι παρέες των άδολων κατοίκων, στα πρώτα χρόνια της φτωχής δεκαετίας του ’60, σιγοψιθύριζαν μεταξύ τους με θαυμασμό: «Το Μανωλιό του Μάρκο χωριανοί μια μέρα θα γίνει μεγάλος τραγουδιστής…»
Ο μικρός δρόμος που οδηγεί στην πλατεία του χωριού, που βρίσκονταν παιδάκι ο Μανώλης Λιδάκης
Και ο Μανώλης Λιδάκης, ο Μανώλης Σπυρλιδάκης ακριβέστερα όπως βαφτίστηκε, ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ανέβηκε η φωνή του στα ύψη και έκανε επιτυχίες στο λαϊκό τραγούδι που τις τραγουδάει σήμερα όλη η Ελλάδα και ακουμπούν με ξεχωριστό στίχο και μουσική τις κοινωνικές τάξεις.
Οι άνθρωποι στη ρίζα του, ωστόσο, πενήντα όλοι κι όλοι μόνιμοι, στην πλειοψηφία τους έχουν «στενούς δεσμούς αίματος ή είναι συγγενείς και ακροσυγγενείς» με τον λαϊκό ερμηνευτή, όμως δεν βγαίνουν με… ντουντούκες να το φωνάζουν! Ίσως, επειδή αραίωσαν πολύ και οι επισκέψεις του. Όμως, στο βάθος τους δεν ξεχνούν «το Μανώλη του Μάρκο που αγαπούσε το τραγούδι» και οι μέρες του στο χωριό είχαν «πλημμυρίσει» με βελούδο τη μελωδία.
Πριν λίγα χρόνια σε μια συναυλία του στην Αγία Γαλήνη, ο Μανώλης Λιδάκης δεν ξέχασε την καταγωγή του και πριν τρία χρόνια τον Οκτώβριο, με τα αδέλφια του Γιάννη και Χαρούλα πήγαν στον Πλατανέ, πέρασαν και χαιρέτησαν από τα καφενεία και συνέχεια βρέθηκαν στο σπίτι του πρωτοξαδέλφου του Χριστόδουλου Σπυρλιδάκη, έφαγαν και κουβέντιασαν για μια ώρα. Πήγαν, λένε, και στο σπίτι του ανιψιού τους του παπά Γιώργη Σπυρλιδάκη. Δεν ξέχασαν τη γη του γεννήτορά τους και νιώθουν, κάπου-κάπου, να την προσκυνούν ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Τα βιώματα των ανέμελων παιδικών του χρόνων τις λίγες μέρες του καλοκαιριού που βρισκόταν σχεδόν κάθε χρόνο με τον πατέρα του στον Πλατανέ, τον σημάδεψαν. «Ο Μανώλης ερχόταν στο χωριό πιο πολύ τα καλοκαίρια που έκλειναν τα σχολειά με τον πατέρα του, θα ήταν τότε 5, 6, 8, 10 χρονών», θυμάται ο Χριστόδουλος Σπυρλιδάκης, κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερός του και προσθέτει: «Εμένα είναι πρώτος ξάδελφος και μου έχει μείνει ότι από μικρό παιδί τραγουδούσε λαϊκά τραγούδια και έκανε παρέα στην πλατεία και στους δρόμους με άλλα χωριανάκια, το Γιώργη τον Καμπουράκη και τον Ηρακλή τον Ζωνουδάκη. Ήταν παρέα και με άλλα, αλλά δεν τα θυμούμαι…»
Το σπίτι του παππού του Μανώλη Σπυρλιδάκη, που περνούσε μέρες των διακοπών του τα καλοκαίρια
Τα χρόνια πολύ δύσκολα, ιδιαίτερα για τις πολυμελείς οικογένειες, όπως αυτή του παππού του Μανώλη. Στο φτωχικό της «Μυλόπετρας» ανατράφηκαν ο πατέρας του Μάρκος και οκτώ ακόμη αδέλφια, ο Γιώργης, ο Παντελής, ο Κώστας, ο Μιχάλης, ο Γιάννης, η Ελένη, η Μαρία και η Ειρήνη.
Το φως τις νύχτες έδιναν οι λύχνοι και οι λάμπες πετρελαίου και τα νερά της βροχής δεν μπορούσαν να κρατηθούν από το στρώμα της λεπίδας στη στέγη.
Η πενία των καιρών… έστειλε το Μάρκο και δυο αδέλφια του χωροφύλακες. Ο πρώτος βρέθηκε στο Ηράκλειο, εκεί παντρεύτηκε και γεννήθηκε ο Μανώλης Λιδάκης που ακολουθούσε από τα πρώτα του χρόνια τον πατέρα του στο χωριό και στο μεγάλο πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής στο εξωκκλήσι.
Η αγάπη του λαϊκού τραγουδιστή στη μουσική αποτυπώνεται και στη φωτογραφία που δημοσιεύει το MadeinCreta, και εμφανίζεται δίπλα στους ντόπιους καλλιτέχνες Μανώλη και Κώστα Μαρκάκη, που κρατούσαν με τους κρητικούς σκοπούς τους τη γιορτή.
Άλλος πρωτοξάδελφος του Μανώλη Λιδάκη στον Πλατανέ, ο Μανώλης Σπυρλιδάκης
«Εγώ έπαιζα λύρα και όταν έπαιζα και ήταν εδώ ο Μανώλης με το Γιάννη, ερχόταν και τραγουδούσαν. Θα είχε έλθει δέκα φορές στο χωριό παιδάκι!», συνεχίζει ο κ. Σπυρλιδάκης. «Ο θείος μου ο Μάρκος είχε ενοχληθεί πολύ που άλλαξε το επίθετό του ο Μανώλης και από Σπυρλιδάκης το έκανε Λιδάκης και τον άκουα πολλές φορές το μακαρίτη κι έλεγε: «Ε, να πάει τώρα ο Μανώλης να του δώσει τα υπάρχοντά του ο Λιδάκης…» Ας είναι! Αυτοί οι τραγουδιστές το συνηθίζουν…»
Ένας άλλος του πρώτος εξάδελφος, ο Μανώλης Σπυρλιδάκης, τονίζει: «Είναι ένας καταξιωμένος τραγουδιστής και νιώθουμε περήφανοι που είναι χωριανός μας. Θαυμάσιος άνθρωπος, γιός ενός ανθρώπου μερακλή και αγαπητού και από εκεί πήρε, πιστεύω το χάρισμα. Το κληρονόμησε…»
Χριστίνα Μπαγκάκη-Σπυρλιδάκη: «Με τον πατέρα και τα αδέλφια του έμεναν στο σπίτι του παππού του…»
Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ
Όμως το τάλαντο δεν ήλθε από μόνο του! Ο πατέρας του δεξιοτέχνης στο μαντολίνο, όπως και ο θείος του ο Κώστας που ήταν εξαιρετικός λυράρης. Μέσα στη μουσική «πλάστηκε» και ο Μανώλης Λιδάκης, όπως και ο ανιψιός του Στρατής από τον Πλατανέ που τον κέρδισε η κρητική λύρα.
«Ήταν πολλά καλοκαίρια παιδάκι στο χωριό», θα πει η Χριστίνα Μπαγκάκη-Σπυρλιδάκη. «Οι επισκέψεις του στο χωριό έχουν αραιώσει τώρα, έχει και τις δουλειές με τις συναυλίες και το τραγούδι στα κέντρα. Δεν έχει και γνωριμίες με τους νέους του χωριού που όλοι σχεδόν έχουν φύγει. Με τα δικά μου παιδιά το Δήμο τον Παντελή και το Μανώλη, απ’ ότι ξέρω, διατηρεί επαφές…»
Γιάννης Μαρκάκης: «Είναι τιμή για το χωριό μας ο Μανώλης…»
Για την αξία του και για την τιμή που δίνει στο χωριό, μιλάει ο Γιάννης Μαρκάκης: «Μεγάλη μας τιμή που έχει καταγωγή το χωριό μας ο Μανώλης. Με τον πατέρα μου που κρατούσε την ψυχαγωγία του χωριού με τη λύρα του, πιστεύω πρέπει να είμαστε περήφανοι και ευγνώμονες γι αυτούς. Μακάρι και άλλα χωριά να βγάζουν τέτοιους καλλιτέχνες…»
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ : Η ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ ΘΥΜΙΣΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΥ ΒΑΛΒΕΡΔΕ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Υπάρχουν ενδείξεις ανάκαμψης της Ελλάδας»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
