2013-05-28 13:17:04
του Μανόλη Παντινάκη
Ή παπάς παπάς, ή ζευγάς ζευγάς! Μπορείς να είσαι και παπάς και ζευγάς; Και βέβαια! Και ο παπά Μανώλης Σταυρουλάκης, εφημέριος στην ενορία Αποστόλων Αμαρίου, καταφέρνει και τα δυο.
Ιερουργεί και προσεύχεται στην εκκλησία, δίδοντας ταυτόχρονα και μια κοινωνική διάσταση στην αποστολή του, όμως ως ένας αγωνιστής φαμελίτης όπως διδάχτηκε από τα παιδικά του χρόνια… ιερουργεί και στη ζωή ακολουθώντας τη μοίρα των ανθρώπων στην ύπαιθρο, που χωρίς ιδρώτα στο χωράφι και στο βουνό δεν κερδίζουν την επιβίωση!
Η ζωή θείο δώρο, δεν έρχεται από μόνη της, αλλά είναι ένας αδιάκοπος αγώνας, σαν αυτό που κάθε Κυριακή επί 34 ολόκληρα χρόνια βιώνει ως ιερωμένος «στα άγια τοις αγίοις». Και δεν είναι μόνο ο αφοσιωμένος παπάς, που με ευλάβεια θα προσευχηθεί με τους πιστούς στο ιερό θυσιαστήριο, αλλά μετά είναι ο μεγάλος μαχητής που θα πασχίσει στο χώμα για να καρπίσουν τα φυτά και θα μεταφέρει από τη γη τις τροφές για να συντηρήσει την οικογένεια και τα ζώα του που θα του δώσουν ένα κομμάτι της επιβίωσης της φαμίλιας του Κι αν η εκκλησία είναι ο ναός του Θεού και ο χώρος τέλεσης των ιερών μυστηρίων, της περισυλλογής και της προσευχής, το χωράφι είναι μια άλλη… εκκλησία που είναι ορατά τα θαύματα της θείας φύσης και της ζωής
. Ταυτισμένος από τότε που γεννήθηκε «και μπορούσε να διαχειριστεί την αγροτική ζωή», με το χώμα στα χωράφια, πήρε τις γνώσεις και τις τεχνικές του γεωργού και κτηνοτρόφου, από τους γονείς και τους συγχωριανούς του στο Βυζάρι Αμαρίου που σήμερα ρημάζει, όμως κάποτε ήταν μια ζωντανή και πολυάριθμη κοινωνία…
Και από τότε μπήκε στους ρυθμούς του αγωνιστή, που καθημερινά «θυσιάζεται» με τη γη, γιατί όπως επισημαίνει ο λεβεντόκορμος ρασοφόρος με τη γενναία ψυχή, «εγώ από τότε που ένιωθα και μπορούσα μπήκα στο χωράφι και στη ζωή για να ζήσομε στα φτωχά χρόνια». Ήταν από μικρός ζευγάς και μεγαλώνοντας έγινε και παπάς και τώρα είναι και παπάς και ζευγάς! Και δεν έχει μόνο αυτούς τους δυο ρόλους: Είναι και… Ολυμπιακός, αλλά πρώτα «Ψηλορείτης» η ομάδα της επαρχίας του που στη διοίκησή της προεδρεύει κληρικός από τον διπλανό Φουρφουρά και συμμετέχουν και άλλοι της παπαδικής τάξης…
«Αυτά τα χόρτα είναι για τα πρόβατα…»
ΓΕΜΑΤΗ ΜΕΡΑ…
Οι ώρες της μέρας είναι «γεμάτες» για τον παπά Σταυρουλάκη και… πιο «γεμάτες» τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης. Όμως, υπάρχει και χρόνος για να οργώσει το χωράφι, να το φυτέψει με τα φυτά της εποχής, να φροντίσει τα ζώα που διατηρεί στο σπίτι και στην εξοχή και αργότερα να απολαύσει τους καρπούς του αγώνα του.
Τα χέρια που σηκώνουν «τα άγια», είναι σκληρά και πολυδουλεμένα και δεν μοιάζουν με εκείνα τα αμάλαγα των δημοσίων υπαλλήλων! Σάββατο πρωί στις 5, μόλις που είχε αρχίσει να φαίνεται το φως της μέρας, έφυγε για τις προγραμματισμένες δουλειές στα ζωντανά και στις καλλιέργειες.
Λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι θα εμφανιστεί οδηγώντας το τρακτέρ του, με τα ρούχα της δουλειάς και με το καπέλο του… Ολυμπιακού, έχοντας θερίσει και φορτώσει από τον «Κούπο» χόρτα «για τα πρόβατα και τα αρνιά». Θα μείνει για λίγα λεπτά και θα φύγει για τα ζώα να τους δώσει τροφή κι ύστερα θα εμφανιστεί ξανά για να γεμίσει τρία δοχεία με νερό για να τα ξεδιψάσει αυτή τη μέρα «που ήταν καλοκαιρινή».
Και όταν πια τελειώσει, θα γυρίσει στο σπίτι, και θα ετοιμαστεί για τον εσπερινό στην ενορία του. Ο Ραφαήλ ο γιός του, φοιτητής στη σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, από το πρωί στο χωριό βοηθούσε τον αγωνιστή πατέρα του στις δουλειές και το απόγευμα ετοιμάστηκε να φύγει για την πόλη που κάνει τις σπουδές του. Ο παπά Μανώλης θα συνέχιζε την ιερή καθημερινότητα του και την επομένη, μετά τη Λειτουργία στην εκκλησία θα βάφτιζε χριστιανάκι ένα παιδάκι από την επαρχία…
Η πολλαπλή αποστολή του δεν έχει τέλος και τα τελευταία πρωτόγνωρα γεγονότα στην πολιτική ζωή μέσα στο «Ναό της Δημοκρατίας» τον τρομάζουν. Ανησυχεί, προσεύχεται και έχει εμπιστοσύνη στο Θεό που λατρεύει και υμνεί κάθε μέρα…
madeincreta.gr
Ή παπάς παπάς, ή ζευγάς ζευγάς! Μπορείς να είσαι και παπάς και ζευγάς; Και βέβαια! Και ο παπά Μανώλης Σταυρουλάκης, εφημέριος στην ενορία Αποστόλων Αμαρίου, καταφέρνει και τα δυο.
Ιερουργεί και προσεύχεται στην εκκλησία, δίδοντας ταυτόχρονα και μια κοινωνική διάσταση στην αποστολή του, όμως ως ένας αγωνιστής φαμελίτης όπως διδάχτηκε από τα παιδικά του χρόνια… ιερουργεί και στη ζωή ακολουθώντας τη μοίρα των ανθρώπων στην ύπαιθρο, που χωρίς ιδρώτα στο χωράφι και στο βουνό δεν κερδίζουν την επιβίωση!
Η ζωή θείο δώρο, δεν έρχεται από μόνη της, αλλά είναι ένας αδιάκοπος αγώνας, σαν αυτό που κάθε Κυριακή επί 34 ολόκληρα χρόνια βιώνει ως ιερωμένος «στα άγια τοις αγίοις». Και δεν είναι μόνο ο αφοσιωμένος παπάς, που με ευλάβεια θα προσευχηθεί με τους πιστούς στο ιερό θυσιαστήριο, αλλά μετά είναι ο μεγάλος μαχητής που θα πασχίσει στο χώμα για να καρπίσουν τα φυτά και θα μεταφέρει από τη γη τις τροφές για να συντηρήσει την οικογένεια και τα ζώα του που θα του δώσουν ένα κομμάτι της επιβίωσης της φαμίλιας του Κι αν η εκκλησία είναι ο ναός του Θεού και ο χώρος τέλεσης των ιερών μυστηρίων, της περισυλλογής και της προσευχής, το χωράφι είναι μια άλλη… εκκλησία που είναι ορατά τα θαύματα της θείας φύσης και της ζωής
Και από τότε μπήκε στους ρυθμούς του αγωνιστή, που καθημερινά «θυσιάζεται» με τη γη, γιατί όπως επισημαίνει ο λεβεντόκορμος ρασοφόρος με τη γενναία ψυχή, «εγώ από τότε που ένιωθα και μπορούσα μπήκα στο χωράφι και στη ζωή για να ζήσομε στα φτωχά χρόνια». Ήταν από μικρός ζευγάς και μεγαλώνοντας έγινε και παπάς και τώρα είναι και παπάς και ζευγάς! Και δεν έχει μόνο αυτούς τους δυο ρόλους: Είναι και… Ολυμπιακός, αλλά πρώτα «Ψηλορείτης» η ομάδα της επαρχίας του που στη διοίκησή της προεδρεύει κληρικός από τον διπλανό Φουρφουρά και συμμετέχουν και άλλοι της παπαδικής τάξης…
«Αυτά τα χόρτα είναι για τα πρόβατα…»
ΓΕΜΑΤΗ ΜΕΡΑ…
Οι ώρες της μέρας είναι «γεμάτες» για τον παπά Σταυρουλάκη και… πιο «γεμάτες» τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης. Όμως, υπάρχει και χρόνος για να οργώσει το χωράφι, να το φυτέψει με τα φυτά της εποχής, να φροντίσει τα ζώα που διατηρεί στο σπίτι και στην εξοχή και αργότερα να απολαύσει τους καρπούς του αγώνα του.
Τα χέρια που σηκώνουν «τα άγια», είναι σκληρά και πολυδουλεμένα και δεν μοιάζουν με εκείνα τα αμάλαγα των δημοσίων υπαλλήλων! Σάββατο πρωί στις 5, μόλις που είχε αρχίσει να φαίνεται το φως της μέρας, έφυγε για τις προγραμματισμένες δουλειές στα ζωντανά και στις καλλιέργειες.
Λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι θα εμφανιστεί οδηγώντας το τρακτέρ του, με τα ρούχα της δουλειάς και με το καπέλο του… Ολυμπιακού, έχοντας θερίσει και φορτώσει από τον «Κούπο» χόρτα «για τα πρόβατα και τα αρνιά». Θα μείνει για λίγα λεπτά και θα φύγει για τα ζώα να τους δώσει τροφή κι ύστερα θα εμφανιστεί ξανά για να γεμίσει τρία δοχεία με νερό για να τα ξεδιψάσει αυτή τη μέρα «που ήταν καλοκαιρινή».
Και όταν πια τελειώσει, θα γυρίσει στο σπίτι, και θα ετοιμαστεί για τον εσπερινό στην ενορία του. Ο Ραφαήλ ο γιός του, φοιτητής στη σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, από το πρωί στο χωριό βοηθούσε τον αγωνιστή πατέρα του στις δουλειές και το απόγευμα ετοιμάστηκε να φύγει για την πόλη που κάνει τις σπουδές του. Ο παπά Μανώλης θα συνέχιζε την ιερή καθημερινότητα του και την επομένη, μετά τη Λειτουργία στην εκκλησία θα βάφτιζε χριστιανάκι ένα παιδάκι από την επαρχία…
Η πολλαπλή αποστολή του δεν έχει τέλος και τα τελευταία πρωτόγνωρα γεγονότα στην πολιτική ζωή μέσα στο «Ναό της Δημοκρατίας» τον τρομάζουν. Ανησυχεί, προσεύχεται και έχει εμπιστοσύνη στο Θεό που λατρεύει και υμνεί κάθε μέρα…
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
H συνταγή της ημέρας: Ρύζι με αρακά, κοτόπουλο και κασέρι
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ε…όχι και να κλείσει η ΕΡΤ» (μέρος 1ο)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
