2013-05-30 21:46:09
Η φροντίδα για την πρόληψη και αντιμετώπιση της οστεοπόρωση πρέπει να αρχίζει από την παιδική και εφηβική ηλικία. Η συνεχής, τακτική και προσαρμοσμένη στην κάθε ηλικία σωματική άσκηση και άθληση σε συνδυασμό με σωστή διατροφή πλούσια σε γαλακτοκομικά προϊόντα και ασβέστιο και πτωχή σε πρωτεΐνες, χωρίς οινοπνευματώδη και κάπνισμα, θα χαρίσει γερά οστά στο μέλλον.
Η φροντίδα για την πρόληψη και αντιμετώπισή της πρέπει να αρχίζει από την παιδική και εφηβική ηλικία. Η συνεχής, τακτική και προσαρμοσμένη στην κάθε ηλικία σωματική άσκηση και άθληση σε συνδυασμό με σωστή διατροφή πλούσια σε γαλακτοκομικά προϊόντα και ασβέστιο και πτωχή σε πρωτεΐνες, χωρίς οινοπνευματώδη και κάπνισμα, θα χαρίσει γερά οστά.
Η διαδικασία της σύνθεσης των οστών και ανάπτυξης ενός υγιούς σκελετού (οστεοποίηση), ξεκινά από την εμβρυϊκή ηλικία και ολοκληρώνεται στην ηλικία περίπου των 25 ετών, οπότε και οι γυναίκες έχουν τη μέγιστη οστική πυκνότητα
. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τα 25 ο οργανισμός χρησιμοποιεί το ασβέστιο για να «χτίζει» τα οστά του. Με την πρόοδο της ηλικίας το ασβέστιο που λαμβάνουμε από τη διατροφή μας, χρησιμοποιείται κυρίως για τη διατήρηση της οστικής πυκνότητας. Μετά την ηλικία αυτή, όσο ασβέστιο και εάν λάβει κάποιος δεν πρόκειται να αποκτήσει πιο γερό σκελετό, απλώς χρειάζεται μία συγκεκριμένη ποσότητα, ώστε να συντηρήσει τον ήδη υπάρχων σε καλή κατάσταση.
Κάθε χρόνο είναι περισσότερες οι γυναίκες που θα υποστούν οστεοπορωτικό κάταγμα, από αυτές που θα προσβληθούν από εγκεφαλικό, καρδιακή προσβολή και καρκίνο του μαστού αθροιστικά. Σύμφωνα με το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης, περίπου το 40% του συνόλου των γυναικών άνω των 50 ετών θα σπάσουν κάποιο κόκαλο εξαιτίας οστεοπόρωσης. Μάλιστα, οι πιθανότητες να υποστεί μια γυναίκα οστεοπόρωση αυξάνουν κατά 50% εάν είχε και η μητέρα της, ενώ αν είχε και η γιαγιά της η πιθανότητα αυτή ανεβαίνει στο 75%.
Εκτός από την έλλειψη οιστρογόνων σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και το δευτερογενή υπερπαραθυρεοειδισμό σε άνδρες και γυναίκες άνω των 70 ετών που είναι βασικές αιτίες «νοσηρής» οστεοπόρωσης, ολοένα και αυξανόμενες είναι οι ενδείξεις από τις επιστημονικές μελέτες πως η διατροφή και η άσκηση είναι δύο σημαντικοί παράγοντες οι οποίοι μπορούν να αναστείλουν ή να επιτείνουν την εμφάνιση της οστεοπόρωσης.
Διατροφή & Άσκηση
Εκτός από τα γαλακτοκομικά άλλες πλούσιες τροφές σε ασβέστιο είναι τα πράσινα λαχανικά, τα ψάρια που τρώγονται με το κόκαλο, τα αμύγδαλα ενώ πρόσφατα στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορες τροφές εμπλουτισμένες σε ασβέστιο. Η μέση ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου υπολογίζεται στα 600 mg. Γενικότερα, πάντως, οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερο ασβέστιο από τους άντρες, ενώ κρίσιμες περίοδοι θεωρούνται οι ηλικίες μέχρι τα 25, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση.
Το ασβέστιο, εκτός από δομικό συστατικό, είναι επίσης απαραίτητο σε ζωτικές λειτουργίες, όπως η συστολή των μυών, η μετάδοση των νευρικών εντολών, η λειτουργία της καρδιάς, η πήξη του αίματος και οι εκκρίσεις των αδένων.(αυτό ήταν του Γ.Δ και το κόλλησα εδώ)
Επίσης η βιταμίνη D παίζει σημαντικό ρόλο για την οστεοπόρωση. Ησυνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης D για άτομα ηλικίας από 51 μέχρι 70 ετών είναι 400 ΙU ενώ σε άτομα άνω των 70 ανέρχεται σε 600 ΙU. Ωστόσο υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότιυψηλότερες δόσειςβιταμίνης D σε άτομα άνω των 65 ετών αποδεικνύονται ιδιαίτερα ωφέλιμες για την μείωση του κίνδυνου για κατάγματα. Ιδιαίτερα πλούσιες σε βιταμίνη D τροφές είναι τα λιπαρά ψάρια, τα ιχθυέλαια και το συκώτι ενώ συνήθως το γάλα, κάποιες μαργαρίνες τα δημητριακά και διάφοροι χυμοί εμπλουτίζονται σε βιταμίνη D.
Σε ότι αφορά στην άσκηση, οποιαδήποτε μυϊκή δραστηριότητα δημιουργεί «στρες» στις εκφύσεις και τις καταφύσεις των μυών, έχει ως αποτέλεσμα το νευρικό σύστημα να «διατάσσει» την ενίσχυση του οστού. Έτσι, η άσκηση εναντίον της βαρύτητας (π.χ. τρέξιμο & περπάτημα) καθυστερεί την απώλεια οστικής μάζας και αυξάνει την απορρόφηση του ασβεστίου.
Σημαντικό ρόλο στην πρόληψη καταγμάτων (και επανακαταγμάτων), παίζει η λήψη της κατάλληλης θεραπείας, αλλά και η συμμόρφωση του ασθενούς σε αυτή.Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ασθενείς δυσκολεύονται να συμμορφωθούν με τις υπάρχουσες από του στόματος θεραπείες.Η ελλιπής λήψη της θεραπευτικής αγωγής μειώνει σημαντικά την αποτελεσματικότητά της, αυξάνοντας τον κίνδυνο κατάγματος.Τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης του Διεθνούς Ιδρύματος Οστεοπόρωσης είναι αποθαρρυντικά: 60% των ασθενών που λαμβάνουν εβδομαδιαία αγωγή με διφωσφονικά και 80% των ασθενών που λαμβάνουν ημερήσια αγωγή διακόπτουν την θεραπεία τους μέσα σε ένα χρόνο.Επιπλέον, άλλη μελέτη δείχνει ότι μόνο το 56,6% των ασθενών που λάμβανε μηνιαία αγωγή με διφωσφονικά συνέχισε την θεραπεία μετά από έξι μήνες. Στην Ελλάδα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την μη-συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία: 74% των γυναικών με διαγνωσμένη οστεοπόρωση διακόπτει την θεραπεία για διάφορους λόγους.
Μία νέα αγωγή (ζολεδρονικό οξύ) σε αντίθεση με τις υπάρχουσες θεραπείες, χορηγείται με ένεση μόνο μία φορά τον χρόνο, προσφέροντας 100% συμμόρφωση του ασθενή και κατά συνέπεια αυξημένη ασφάλεια από τα κατάγματα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τριετούς μελέτης, μειώνει τον κίνδυνο των κλινικών σπονδυλικών καταγμάτων σε ποσοστό που φθάνει το 75% και των καταγμάτων του ισχίου κατά 40%. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 20% των γυναικών που αναπτύσσουν κάταγμα ισχίου πεθαίνουν σε ένα χρόνο, ενώ οι θάνατοι συνέπεια καταγμάτων φαίνεται στατιστικά να είναι πολύ περισσότεροι απ’ ότι από καρκίνο του μαστού.
Μάλιστα η πρόσφατη έγκριση για κάταγμα ισχίου μικρής βίας από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ διεύρυνε την ένδειξη της ετήσιας θεραπείας με Aclasta.
Πηγή:tanea.gr
Η φροντίδα για την πρόληψη και αντιμετώπισή της πρέπει να αρχίζει από την παιδική και εφηβική ηλικία. Η συνεχής, τακτική και προσαρμοσμένη στην κάθε ηλικία σωματική άσκηση και άθληση σε συνδυασμό με σωστή διατροφή πλούσια σε γαλακτοκομικά προϊόντα και ασβέστιο και πτωχή σε πρωτεΐνες, χωρίς οινοπνευματώδη και κάπνισμα, θα χαρίσει γερά οστά.
Η διαδικασία της σύνθεσης των οστών και ανάπτυξης ενός υγιούς σκελετού (οστεοποίηση), ξεκινά από την εμβρυϊκή ηλικία και ολοκληρώνεται στην ηλικία περίπου των 25 ετών, οπότε και οι γυναίκες έχουν τη μέγιστη οστική πυκνότητα
Κάθε χρόνο είναι περισσότερες οι γυναίκες που θα υποστούν οστεοπορωτικό κάταγμα, από αυτές που θα προσβληθούν από εγκεφαλικό, καρδιακή προσβολή και καρκίνο του μαστού αθροιστικά. Σύμφωνα με το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης, περίπου το 40% του συνόλου των γυναικών άνω των 50 ετών θα σπάσουν κάποιο κόκαλο εξαιτίας οστεοπόρωσης. Μάλιστα, οι πιθανότητες να υποστεί μια γυναίκα οστεοπόρωση αυξάνουν κατά 50% εάν είχε και η μητέρα της, ενώ αν είχε και η γιαγιά της η πιθανότητα αυτή ανεβαίνει στο 75%.
Εκτός από την έλλειψη οιστρογόνων σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και το δευτερογενή υπερπαραθυρεοειδισμό σε άνδρες και γυναίκες άνω των 70 ετών που είναι βασικές αιτίες «νοσηρής» οστεοπόρωσης, ολοένα και αυξανόμενες είναι οι ενδείξεις από τις επιστημονικές μελέτες πως η διατροφή και η άσκηση είναι δύο σημαντικοί παράγοντες οι οποίοι μπορούν να αναστείλουν ή να επιτείνουν την εμφάνιση της οστεοπόρωσης.
Διατροφή & Άσκηση
Εκτός από τα γαλακτοκομικά άλλες πλούσιες τροφές σε ασβέστιο είναι τα πράσινα λαχανικά, τα ψάρια που τρώγονται με το κόκαλο, τα αμύγδαλα ενώ πρόσφατα στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορες τροφές εμπλουτισμένες σε ασβέστιο. Η μέση ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου υπολογίζεται στα 600 mg. Γενικότερα, πάντως, οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερο ασβέστιο από τους άντρες, ενώ κρίσιμες περίοδοι θεωρούνται οι ηλικίες μέχρι τα 25, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση.
Το ασβέστιο, εκτός από δομικό συστατικό, είναι επίσης απαραίτητο σε ζωτικές λειτουργίες, όπως η συστολή των μυών, η μετάδοση των νευρικών εντολών, η λειτουργία της καρδιάς, η πήξη του αίματος και οι εκκρίσεις των αδένων.(αυτό ήταν του Γ.Δ και το κόλλησα εδώ)
Επίσης η βιταμίνη D παίζει σημαντικό ρόλο για την οστεοπόρωση. Ησυνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης D για άτομα ηλικίας από 51 μέχρι 70 ετών είναι 400 ΙU ενώ σε άτομα άνω των 70 ανέρχεται σε 600 ΙU. Ωστόσο υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότιυψηλότερες δόσειςβιταμίνης D σε άτομα άνω των 65 ετών αποδεικνύονται ιδιαίτερα ωφέλιμες για την μείωση του κίνδυνου για κατάγματα. Ιδιαίτερα πλούσιες σε βιταμίνη D τροφές είναι τα λιπαρά ψάρια, τα ιχθυέλαια και το συκώτι ενώ συνήθως το γάλα, κάποιες μαργαρίνες τα δημητριακά και διάφοροι χυμοί εμπλουτίζονται σε βιταμίνη D.
Σε ότι αφορά στην άσκηση, οποιαδήποτε μυϊκή δραστηριότητα δημιουργεί «στρες» στις εκφύσεις και τις καταφύσεις των μυών, έχει ως αποτέλεσμα το νευρικό σύστημα να «διατάσσει» την ενίσχυση του οστού. Έτσι, η άσκηση εναντίον της βαρύτητας (π.χ. τρέξιμο & περπάτημα) καθυστερεί την απώλεια οστικής μάζας και αυξάνει την απορρόφηση του ασβεστίου.
Σημαντικό ρόλο στην πρόληψη καταγμάτων (και επανακαταγμάτων), παίζει η λήψη της κατάλληλης θεραπείας, αλλά και η συμμόρφωση του ασθενούς σε αυτή.Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ασθενείς δυσκολεύονται να συμμορφωθούν με τις υπάρχουσες από του στόματος θεραπείες.Η ελλιπής λήψη της θεραπευτικής αγωγής μειώνει σημαντικά την αποτελεσματικότητά της, αυξάνοντας τον κίνδυνο κατάγματος.Τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης του Διεθνούς Ιδρύματος Οστεοπόρωσης είναι αποθαρρυντικά: 60% των ασθενών που λαμβάνουν εβδομαδιαία αγωγή με διφωσφονικά και 80% των ασθενών που λαμβάνουν ημερήσια αγωγή διακόπτουν την θεραπεία τους μέσα σε ένα χρόνο.Επιπλέον, άλλη μελέτη δείχνει ότι μόνο το 56,6% των ασθενών που λάμβανε μηνιαία αγωγή με διφωσφονικά συνέχισε την θεραπεία μετά από έξι μήνες. Στην Ελλάδα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την μη-συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία: 74% των γυναικών με διαγνωσμένη οστεοπόρωση διακόπτει την θεραπεία για διάφορους λόγους.
Μία νέα αγωγή (ζολεδρονικό οξύ) σε αντίθεση με τις υπάρχουσες θεραπείες, χορηγείται με ένεση μόνο μία φορά τον χρόνο, προσφέροντας 100% συμμόρφωση του ασθενή και κατά συνέπεια αυξημένη ασφάλεια από τα κατάγματα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τριετούς μελέτης, μειώνει τον κίνδυνο των κλινικών σπονδυλικών καταγμάτων σε ποσοστό που φθάνει το 75% και των καταγμάτων του ισχίου κατά 40%. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 20% των γυναικών που αναπτύσσουν κάταγμα ισχίου πεθαίνουν σε ένα χρόνο, ενώ οι θάνατοι συνέπεια καταγμάτων φαίνεται στατιστικά να είναι πολύ περισσότεροι απ’ ότι από καρκίνο του μαστού.
Μάλιστα η πρόσφατη έγκριση για κάταγμα ισχίου μικρής βίας από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ διεύρυνε την ένδειξη της ετήσιας θεραπείας με Aclasta.
Πηγή:tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απευθείας αεροπορική σύνδεση Αθήνα-Νέα Υόρκη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
