2013-06-01 12:47:04
Πριν τρία χρόνια ο παπάς στο Σπήλι, ο κ. Ευάγγελος Κοπανάκης που λειτουργεί 45 χρόνια στην περιοχή πήρε μια απόφαση: να δημιουργήσει ένα χώρο που θα μπορούσε να... αγκαλιάσει και να φέρει κοντά όλους τους κατοίκους ντόπιους και ξένους.
Ήθελε να φτιάξει μια «στέγη» για τους οικονομικούς μετανάστες, μια δανειστική βιβλιοθήκη και ένα μουσείο, κι αυτό ξεκίνησε να κάνει.
Στο Σπήλι του Δήμου Αγίου Βασιλείου, σ’ ένα χωριό με πάμπολλες φυσικές ομορφιές, άφθονα κρύα νερά, που αναβλύζουν από το κέντρο του χωριού και πράσινο σ’όλες τις αποχρώσεις είχαν βρει πατρίδα περισσότεροι από 100 μετανάστες Μολβαδοί, Αλβανοί και Ρώσοι.
Όταν ξεκίνησε το έργο του για τη δημιουργία του «Επικοινωνιακού και Μορφωτικού Ιδρύματος Ενορίας Σπηλίου», ο Ιερατικός Προϊστάμενος της Ενορίας π. Ευάγγελος Κοπανάκης είχε σκοπό να ενσωματώσει τον ξένο πληθυσμό με τους κατοίκους.
Αυτός ο αρχικός στόχος ωστόσο δεν υλοποιήθηκε ποτέ, λόγω της οικονομικής συγκυρίας. Οι μετανάστες δεν έβρισκαν δουλειά και έπρεπε να βρουν αλλού πατρίδα.
Όσοι ελάχιστοι έχουν απομείνει - όχι περισσότεροι από 15 Ινδοί και Πακιστανοί - "είναι δύσκολο να προσεγγιστούν" - όπως ο ίδιος αναφέρει.
«Αυτό το σκέλος κατ’ ουσία είναι σε αδράνεια (υπολειτουργεί), αφού η δύσκολη οικονομική συγκυρία ανάγκασε τους μετανάστες να φύγουν και ν’ αναζητήσουν αλλού την τύχη τους. Ίσως αν αλλάξουν - κι όποτε αλλάξουν - τα σημερινά δεδομένα, να λειτουργήσει όπως προβλέπεται από το Καταστατικό του Ιδρύματος».
Το ίδρυμα που βρίσκεται δίπλα από το Κέντρο Υγείας Σπηλίου, το οποίο χτίστηκε από την εκκλησία και λειτούργησε στη αρχή ως οικοτροφείο αρρένων, εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 2012.
Από τότε είναι ανοιχτό καθημερινά και μάλιστα είναι "εφοδιασμένο" με περίσσια γνώση που όμως ... κανένας δε θέλει να πάρει!
Η ξεχωριστή βιβλιοθήκη με 2.500 βιβλία ποικίλης ύλης δεν έχει αναγνώστες παρά τις προσπάθειες για ευαισθητοποίηση των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
«Στενοχωριέμαι που ο κόσμος δε διαβάζει. Έχω κάνει πολύ κόπο. Είμαι 70 χρονών και κλείστηκα εδώ μέσα 3 μήνες μαζί με την παπαδιά και στη συνέχεια με τα εγγόνια μου για να ταξινομήσω.
Τρεις με τέσσερις φορές τα κατεβάσαμε και τα ανεβάσαμε για να φτιάξουμε όπως πρέπει, με τις γνώσεις που έχουμε. Έχω γεμίσει το χωριό με αφίσες, υπάρχουν δημοσιεύσεις αλλά ο κόσμος δεν έρχεται. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο», είπε στο MadeinCreta.
Παρ'όλα αυτά κάτω δεν το βάζει, τα βιβλία (θεολογικά, εκκλησιαστικά, ιστορικά, εγκυκλοπαιδικά, λαογραφικά, παιδαγωγικά, παιδικά, λογοτεχνικά κλπ) από 2.500 που είναι σήμερα έχει βάλει σκοπό να τα διπλασιάσει βάσει και των προσφορών που έχει.
Αν υπάρχει κάπου η γνώση, κάποιος θα υπάρχει που θα θέλει να ... την ξεφυλλίσει κάποια στιγμή.
«Στενοχωριέμαι που ο κόσμος δε διαβάζει. Έχω κάνει πολύ κόπο. Είμαι 70 χρονών και κλείστηκα εδώ μέσα 3 μήνες μαζί με την παπαδιά και στη συνέχεια με τα εγγόνια μου για να ταξινομήσω.
Τρεις με τέσσερις φορές τα κατεβάσαμε και τα ανεβάσαμε για να φτιάξουμε όπως πρέπει, με τις γνώσεις που έχουμε. Έχω γεμίσει το χωριό με αφίσες, υπάρχουν δημοσιεύσεις αλλά ο κόσμος δεν έρχεται. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο», είπε στο MadeinCreta.
Παρ'όλα αυτά κάτω δεν το βάζει, τα βιβλία (θεολογικά, εκκλησιαστικά, ιστορικά, εγκυκλοπαιδικά, λαογραφικά, παιδαγωγικά, παιδικά, λογοτεχνικά κλπ) από 2.500 που είναι σήμερα έχει βάλει σκοπό να τα διπλασιάσει βάσει και των προσφορών που έχει.
Αν υπάρχει κάπου η γνώση, κάποιος θα υπάρχει που θα θέλει να ... την ξεφυλλίσει κάποια στιγμή.
Στον ίδιο χώρο στεγάζεται και το Εκκλησιαστικό Μουσείο που περιλαμβάνει, σ’ ένα χώρο άνετο και ευχάριστο, εκκλησιαστικά κειμήλια της Ενορίας Σπηλίου και όχι μόνο, (εικόνες, Άμφια, Ιερά Σκεύη, σημαντικά χειροποίητα αφιερώματα ευσεβών γυναικών, καμπάνες, κηροπήγια, αντιμήνσια, εκκλησιαστικά και άλλα βιβλία ιστορικής αξίας κλπ.).
Ο κύριος όγκος των εκθεμάτων ανήκει στον 19ο και 20ο αιώνα. Οι φορητές εικόνες αποτελούν τον πυρήνα της συλλογής. Στον τομέα της αργυρογλυπτικής υπάρχουν ιερά σκεύη, καντήλια κλπ., επάργυρα ή επίχρυσα.
Στον τομέα της υφαντικής και του κεντήματος υπάρχουν ωραιότατα κεντητά, μεγάλης αξίας καλλιτεχνικής και ιστορικής, ως και Ιερά Καλύμματα για Δισκοπότηρα.
Τα Ιερά Αντιμήνσια καταγράφουν μια ιστορική Εκκλησιαστική διαδρομή, οι δε αφιερωματικές επιγραφές με τα ονόματα των αφιερωτών και κατασκευαστών (όπου υπάρχουν) προσφέρουν πολλά στην ενημέρωση του επισκέπτη.
Αφορμή για όλα τα παραπάνω και γενεσιουργός αιτία, όπως είπε ο π. Ευάγγελος Κοπανάκης ήταν «η δημιουργία ενός άλλου είδους Ναού (κατ’ αντιδιαστολή προς τους Ιερούς Ναούς τους γνωστούς, που είναι για τη δόξα του Θεού και για να υμνείται σ’ αυτούς το Άγιο Όνομά Του, με τις συνάξεις των πιστών και την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών), ενός Ναού στον οποίο να υπηρετείται η Εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος και μάλιστα ο νέος άνθρωπος και να προάγεται σ’ αυτό το διαφορετικό Ναό, η γνώση, η ιστορία, ο πολιτισμός, η παράδοση, η ανθρώπινη αλληλεγγύη».
Το Ίδρυμα, το οποίο στεγάζεται σε ιδιόκτητο οίκημα της Ενορίας και οι αρκετά σημαντικές οικονομικές απαιτήσεις εξυπηρετήθηκαν μέχρι σήμερα εξ ολοκλήρου από την Ενορία Σπηλίου, το δε στήσιμό του, έγινε από προσωπική εργασία και προσφορά του π. Ευαγγέλου Κοπανάκη και λίγων λαϊκών συνεργατών του.
Το Ίδρυμα τελεί υπό την άμεση εποπτεία και βοήθεια του Μητροπολιτικού Ναού Αποστόλου Παύλου Σπηλίου.
Το Ίδρυμα λειτουργεί κατά τους μήνες Απρίλιο έως Οκτώβριο, αλλά θα ανοίγει τις πόρτες του και θα δέχεται επισκέπτες σε ομάδες (γκρουπ) ή σχολεία, οποτεδήποτε αυτό ζητηθεί και σε έγκαιρη συνεννόηση με τον π. Ευάγγελο Κοπανάκη ή τον συνεφημέριό του.
MadeinCreta
Tromaktiko
Ήθελε να φτιάξει μια «στέγη» για τους οικονομικούς μετανάστες, μια δανειστική βιβλιοθήκη και ένα μουσείο, κι αυτό ξεκίνησε να κάνει.
Στο Σπήλι του Δήμου Αγίου Βασιλείου, σ’ ένα χωριό με πάμπολλες φυσικές ομορφιές, άφθονα κρύα νερά, που αναβλύζουν από το κέντρο του χωριού και πράσινο σ’όλες τις αποχρώσεις είχαν βρει πατρίδα περισσότεροι από 100 μετανάστες Μολβαδοί, Αλβανοί και Ρώσοι.
Όταν ξεκίνησε το έργο του για τη δημιουργία του «Επικοινωνιακού και Μορφωτικού Ιδρύματος Ενορίας Σπηλίου», ο Ιερατικός Προϊστάμενος της Ενορίας π. Ευάγγελος Κοπανάκης είχε σκοπό να ενσωματώσει τον ξένο πληθυσμό με τους κατοίκους.
Αυτός ο αρχικός στόχος ωστόσο δεν υλοποιήθηκε ποτέ, λόγω της οικονομικής συγκυρίας. Οι μετανάστες δεν έβρισκαν δουλειά και έπρεπε να βρουν αλλού πατρίδα.
Όσοι ελάχιστοι έχουν απομείνει - όχι περισσότεροι από 15 Ινδοί και Πακιστανοί - "είναι δύσκολο να προσεγγιστούν" - όπως ο ίδιος αναφέρει.
«Αυτό το σκέλος κατ’ ουσία είναι σε αδράνεια (υπολειτουργεί), αφού η δύσκολη οικονομική συγκυρία ανάγκασε τους μετανάστες να φύγουν και ν’ αναζητήσουν αλλού την τύχη τους. Ίσως αν αλλάξουν - κι όποτε αλλάξουν - τα σημερινά δεδομένα, να λειτουργήσει όπως προβλέπεται από το Καταστατικό του Ιδρύματος».
Το ίδρυμα που βρίσκεται δίπλα από το Κέντρο Υγείας Σπηλίου, το οποίο χτίστηκε από την εκκλησία και λειτούργησε στη αρχή ως οικοτροφείο αρρένων, εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 2012.
Από τότε είναι ανοιχτό καθημερινά και μάλιστα είναι "εφοδιασμένο" με περίσσια γνώση που όμως ... κανένας δε θέλει να πάρει!
Η ξεχωριστή βιβλιοθήκη με 2.500 βιβλία ποικίλης ύλης δεν έχει αναγνώστες παρά τις προσπάθειες για ευαισθητοποίηση των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
«Στενοχωριέμαι που ο κόσμος δε διαβάζει. Έχω κάνει πολύ κόπο. Είμαι 70 χρονών και κλείστηκα εδώ μέσα 3 μήνες μαζί με την παπαδιά και στη συνέχεια με τα εγγόνια μου για να ταξινομήσω.
Τρεις με τέσσερις φορές τα κατεβάσαμε και τα ανεβάσαμε για να φτιάξουμε όπως πρέπει, με τις γνώσεις που έχουμε. Έχω γεμίσει το χωριό με αφίσες, υπάρχουν δημοσιεύσεις αλλά ο κόσμος δεν έρχεται. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο», είπε στο MadeinCreta.
Παρ'όλα αυτά κάτω δεν το βάζει, τα βιβλία (θεολογικά, εκκλησιαστικά, ιστορικά, εγκυκλοπαιδικά, λαογραφικά, παιδαγωγικά, παιδικά, λογοτεχνικά κλπ) από 2.500 που είναι σήμερα έχει βάλει σκοπό να τα διπλασιάσει βάσει και των προσφορών που έχει.
Αν υπάρχει κάπου η γνώση, κάποιος θα υπάρχει που θα θέλει να ... την ξεφυλλίσει κάποια στιγμή.
«Στενοχωριέμαι που ο κόσμος δε διαβάζει. Έχω κάνει πολύ κόπο. Είμαι 70 χρονών και κλείστηκα εδώ μέσα 3 μήνες μαζί με την παπαδιά και στη συνέχεια με τα εγγόνια μου για να ταξινομήσω.
Τρεις με τέσσερις φορές τα κατεβάσαμε και τα ανεβάσαμε για να φτιάξουμε όπως πρέπει, με τις γνώσεις που έχουμε. Έχω γεμίσει το χωριό με αφίσες, υπάρχουν δημοσιεύσεις αλλά ο κόσμος δεν έρχεται. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο», είπε στο MadeinCreta.
Παρ'όλα αυτά κάτω δεν το βάζει, τα βιβλία (θεολογικά, εκκλησιαστικά, ιστορικά, εγκυκλοπαιδικά, λαογραφικά, παιδαγωγικά, παιδικά, λογοτεχνικά κλπ) από 2.500 που είναι σήμερα έχει βάλει σκοπό να τα διπλασιάσει βάσει και των προσφορών που έχει.
Αν υπάρχει κάπου η γνώση, κάποιος θα υπάρχει που θα θέλει να ... την ξεφυλλίσει κάποια στιγμή.
Στον ίδιο χώρο στεγάζεται και το Εκκλησιαστικό Μουσείο που περιλαμβάνει, σ’ ένα χώρο άνετο και ευχάριστο, εκκλησιαστικά κειμήλια της Ενορίας Σπηλίου και όχι μόνο, (εικόνες, Άμφια, Ιερά Σκεύη, σημαντικά χειροποίητα αφιερώματα ευσεβών γυναικών, καμπάνες, κηροπήγια, αντιμήνσια, εκκλησιαστικά και άλλα βιβλία ιστορικής αξίας κλπ.).
Ο κύριος όγκος των εκθεμάτων ανήκει στον 19ο και 20ο αιώνα. Οι φορητές εικόνες αποτελούν τον πυρήνα της συλλογής. Στον τομέα της αργυρογλυπτικής υπάρχουν ιερά σκεύη, καντήλια κλπ., επάργυρα ή επίχρυσα.
Στον τομέα της υφαντικής και του κεντήματος υπάρχουν ωραιότατα κεντητά, μεγάλης αξίας καλλιτεχνικής και ιστορικής, ως και Ιερά Καλύμματα για Δισκοπότηρα.
Τα Ιερά Αντιμήνσια καταγράφουν μια ιστορική Εκκλησιαστική διαδρομή, οι δε αφιερωματικές επιγραφές με τα ονόματα των αφιερωτών και κατασκευαστών (όπου υπάρχουν) προσφέρουν πολλά στην ενημέρωση του επισκέπτη.
Αφορμή για όλα τα παραπάνω και γενεσιουργός αιτία, όπως είπε ο π. Ευάγγελος Κοπανάκης ήταν «η δημιουργία ενός άλλου είδους Ναού (κατ’ αντιδιαστολή προς τους Ιερούς Ναούς τους γνωστούς, που είναι για τη δόξα του Θεού και για να υμνείται σ’ αυτούς το Άγιο Όνομά Του, με τις συνάξεις των πιστών και την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών), ενός Ναού στον οποίο να υπηρετείται η Εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος και μάλιστα ο νέος άνθρωπος και να προάγεται σ’ αυτό το διαφορετικό Ναό, η γνώση, η ιστορία, ο πολιτισμός, η παράδοση, η ανθρώπινη αλληλεγγύη».
Το Ίδρυμα, το οποίο στεγάζεται σε ιδιόκτητο οίκημα της Ενορίας και οι αρκετά σημαντικές οικονομικές απαιτήσεις εξυπηρετήθηκαν μέχρι σήμερα εξ ολοκλήρου από την Ενορία Σπηλίου, το δε στήσιμό του, έγινε από προσωπική εργασία και προσφορά του π. Ευαγγέλου Κοπανάκη και λίγων λαϊκών συνεργατών του.
Το Ίδρυμα τελεί υπό την άμεση εποπτεία και βοήθεια του Μητροπολιτικού Ναού Αποστόλου Παύλου Σπηλίου.
Το Ίδρυμα λειτουργεί κατά τους μήνες Απρίλιο έως Οκτώβριο, αλλά θα ανοίγει τις πόρτες του και θα δέχεται επισκέπτες σε ομάδες (γκρουπ) ή σχολεία, οποτεδήποτε αυτό ζητηθεί και σε έγκαιρη συνεννόηση με τον π. Ευάγγελο Κοπανάκη ή τον συνεφημέριό του.
MadeinCreta
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ποιες Ενέργειες μπορούν να Επιδεινώσουν τις σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
