2013-06-05 08:19:08
Ένα εξαιρετικό εικαστικό έργο βγαλμένο από ζωντανές εικόνες και μνήμες της ζωής των Καλαβρυτινών που μετά το ολοκαύτωμα προσπαθούσαν να μαζέψουν ότι είχε απομείνει και να σταθούν ξανά όρθιοι με τίτλο "Καλάβρυτα 2012" παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στον Πολιτιστικό - Λαογραφικό Σύλλογο Δάφνης "Ταξιδευτές Πολιτισμού". Δημιουργός του έργου η Φωτεινή Γουσέτη, καθηγήτρια για τέσσερα χρόνια στο Σχολείο Καλαβρύτων (2006-2010).
Η ίδια η καλλιτέχνης μας μίλησε για το έργο της και πως το εμπνεύστηκε με την δική μας σημείωση ότι τέτοια έργα μοναδικά και εμπνευσμένα αξίζουν την στήριξη όλων μας
"Έζησα και δούλεψα στα Καλάβρυτα ως καθηγήτρια καλλιτεχνικών από το 2006 έως το 2010. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 είμαι φοιτήτρια στο Dutch Art Institute (http://dutchartinstitute.eu/) της Ολλανδίας κάνοντας μεταπτυχιακές σπουδές. Η διπλωματική μου βασίζετε στην έρευνα που κάνω εδώ και ένα χρόνο σχετικά με το πως διαμορφώνεται το παρόν των Καλαβρύτων με βάση το βαρύ παρελθόν τους. Αφετηρία για αυτή μου την προσπάθεια αποτέλεσε η έκπληξη που μου προκάλεσαν τα δημοσιεύματα κάποιων εφημερίδων μετά τις εκλογές του 2012 που ανέφεραν ότι τα Καλάβρυτα ξεχνούν την ιστορία τους.
Θέλησα να χαρτογραφήσω λοιπόν τα Καλάβρυτα μέσα από τις απόψεις όσων κατοίκων θέλησαν να μου μιλήσουν ( και τους ευχαριστώ πολύ). Πιστεύοντας ότι αν καταλάβω, όσο το δυνατόν, τις λεπτές ισορροπίες που διέπουν αυτή τη πόλη σύμβολο, θα έχω μάθει πολλά για την πατρίδα μου και κατ επέκταση για τον εαυτό μου. Στόχος μου σαν καλλιτέχνης είναι το να βασίσω το εικαστικό μου έργο πάνω στα συμπεράσματά μου και τις πιθανές ανάγκες που προκύπτουν μέσα από τα Καλάβρυτα.
Το έργο "Καλάβρυτα 2012" βασίζετε σε μία ιστορία της οικογένειας Βάγια (επάνω φούρνος).
Μετά την ολοκληρωτική καταστροφή των Καλαβρύτων και ενώ οι συνθήκες ζωής για τους εναπομείναντες κατοίκους ήταν για τα σημερινά δεδομένα αδιανόητες η σημαντικότατη βοήθεια ερχότανε μέσα από τα γύρω χωριά, τον Ερυθρό Σταυρό και τα επόμενα χρόνια την ΟΥΝΝΡΑ. Κάποιο από τα πακέτα της ούννρα που δόθηκαν στην οικογένεια Βάγια έτυχε να περιέχει ένα τεράστιο αριθμό αντρικών μεταξωτών γραβατών 2000 με 3000 χιλιάδες. Το δέμα δεν περιείχε τίποτα άλλο και η οικογένεια μετέτρεψε τις γραβάτες σε κουρελούδες. Όπως μου είπαν χαρακτηριστικά " κρυώναμε και πεινάγαμε αλλά πατάγαμε πάνω σε μετάξια".
Αυτή η ιστορία μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Η ιδέα των πολύχρωμων μεταξωτών γραβατών που μετατρέπονται σε μεταξωτά χαλιά, μέσα σε μία κατεστραμμένη πόλη, όπου οι άντρες έχουν εκτελεστεί και οι γυναίκες θρηνούν μαυροφορεμένες με οδήγησε στο να υλοποιήσω αυτό το έργο. Αγόρασα 2000 μεταξωτές γραβάτες και με αυτές κατασκεύασα μία γιγαντιαία κουρελού με διαστάσεις 1,30 Χ 25 μέτρα. Ο συσχετισμός αυτής της ιδιαίτερης ιστορίας από το παρελθόν με το παρόν πιστεύω ότι δημιουργεί πολλούς ενδιαφέροντες παραλληλισμούς. Αναφέρω μερικούς. Η κουρελού ζυγίζει 100 κιλά παραπέμποντας στη βαριά ιστορία του τόπου. Ο αριθμός των γραβατών στον αριθμό των κάτοικων που διαμορφώνουν την κοινωνία των Καλαβρύτων. Η σχέση με το παρόν γεννάτε μέσα από τη φράση που μου είπε μία Καλαβρυτινή κυρία που την ημέρα της καταστροφής ήταν πολύ μικρή και έζησε τα χρόνια που τα Καλάβρυτα σιγά σιγά ξαναγεννιόνταν. Μου είπε: " τότε είχαμε λόγο να είμαστε φτωχοί, τώρα δεν έχουμε". Εδώ υπάρχει και μία λεπτή ειρωνεία για το παρόν. Η αντρική γραβάτα που από σύμβολο δύναμης και επισημότητας χρησιμοποιήτε σαν κουρέλι για να κατασκευαστεί χαλί σε ώρα ανάγκης, παραπέμπει στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Το έργο αυτό θα παρουσιαστεί στο Van Abbe Museum ( http://vanabbemuseum.nl/ ) στο Άιντχοβεν της Ολλανδίας, το οποίο είναι ένα από τα σημαντικότερα μουσεία σύγχρονης τέχνης της Ευρώπης. Δίπλα από το έργο θα υπάρχει επεξηγηματικό κείμενο που θα επικοινωνεί τις πληροφορίες. "Making use" είναι ο τίτλος της έκθεσης που ξεκινάει στις 22 Ιουνίου και θα διαρκέσει ένα μήνα.
Η υλοποίηση του έργου έγινε σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό και Λαογραφικό Σύλλογο "Ταξιδευτές Πολιτισμού" ( www.facebook.com/taxideutespolitismou ). Ο σύλλογος αυτός είναι μία πρωτοβουλία νέων ανθρώπων και ξεκίνησε πριν 2 χρόνια. Οι "Ταξιδευτές Πολιτισμού" αντιπροτείνουν στη κρίση αλληλέγγυοι τον πολιτισμό και την παράδοση καλώντας κοντά τους τη γειτονιά τους να ξανά ανακαλύψει τις ρίζες της και να έρθει κοντά. Ο δάσκαλος αργαλειού Κώστας Μανάβης και οι συνεργάτες του ( και ιδρυτικά μέλη του συλλόγου) Αριστείδης Κουσίδης και Κυριάκος Τσουκαλάς ( στη πρώτη φωτογραφία) δούλεψαν πολύ σκληρά για τη διεκπεραίωση του έργου. Είναι σημαντικό να αναφερθεί το ότι δούλεψαν αφιλοκερδώς λόγο του ότι τους άρεσε το μήνυμα που μεταφέρει η καλλιτεχνική αυτή δουλειά.
Την Παρασκευή 24 Μάιου το έργο "Καλάβρυτα 2012" παρουσιάστηκε στα πολυάριθμα μέλη και τους φίλους τους συλλόγου. Ήταν μία καταπληκτική εκδήλωση μέσα από την οποία προέκυψε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ των παρευρισκομένων. Το έργο κατανοήθηκε σε βάθος και άρεσε πολύ. Το μήνυμα των Καλαβρύτων είναι διαχρονικό και άμεσα επικοινωνήσιμο."
Πηγή: kalavrytanews
xespao
Η ίδια η καλλιτέχνης μας μίλησε για το έργο της και πως το εμπνεύστηκε με την δική μας σημείωση ότι τέτοια έργα μοναδικά και εμπνευσμένα αξίζουν την στήριξη όλων μας
"Έζησα και δούλεψα στα Καλάβρυτα ως καθηγήτρια καλλιτεχνικών από το 2006 έως το 2010. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 είμαι φοιτήτρια στο Dutch Art Institute (http://dutchartinstitute.eu/) της Ολλανδίας κάνοντας μεταπτυχιακές σπουδές. Η διπλωματική μου βασίζετε στην έρευνα που κάνω εδώ και ένα χρόνο σχετικά με το πως διαμορφώνεται το παρόν των Καλαβρύτων με βάση το βαρύ παρελθόν τους. Αφετηρία για αυτή μου την προσπάθεια αποτέλεσε η έκπληξη που μου προκάλεσαν τα δημοσιεύματα κάποιων εφημερίδων μετά τις εκλογές του 2012 που ανέφεραν ότι τα Καλάβρυτα ξεχνούν την ιστορία τους.
Θέλησα να χαρτογραφήσω λοιπόν τα Καλάβρυτα μέσα από τις απόψεις όσων κατοίκων θέλησαν να μου μιλήσουν ( και τους ευχαριστώ πολύ). Πιστεύοντας ότι αν καταλάβω, όσο το δυνατόν, τις λεπτές ισορροπίες που διέπουν αυτή τη πόλη σύμβολο, θα έχω μάθει πολλά για την πατρίδα μου και κατ επέκταση για τον εαυτό μου. Στόχος μου σαν καλλιτέχνης είναι το να βασίσω το εικαστικό μου έργο πάνω στα συμπεράσματά μου και τις πιθανές ανάγκες που προκύπτουν μέσα από τα Καλάβρυτα.
Το έργο "Καλάβρυτα 2012" βασίζετε σε μία ιστορία της οικογένειας Βάγια (επάνω φούρνος).
Μετά την ολοκληρωτική καταστροφή των Καλαβρύτων και ενώ οι συνθήκες ζωής για τους εναπομείναντες κατοίκους ήταν για τα σημερινά δεδομένα αδιανόητες η σημαντικότατη βοήθεια ερχότανε μέσα από τα γύρω χωριά, τον Ερυθρό Σταυρό και τα επόμενα χρόνια την ΟΥΝΝΡΑ. Κάποιο από τα πακέτα της ούννρα που δόθηκαν στην οικογένεια Βάγια έτυχε να περιέχει ένα τεράστιο αριθμό αντρικών μεταξωτών γραβατών 2000 με 3000 χιλιάδες. Το δέμα δεν περιείχε τίποτα άλλο και η οικογένεια μετέτρεψε τις γραβάτες σε κουρελούδες. Όπως μου είπαν χαρακτηριστικά " κρυώναμε και πεινάγαμε αλλά πατάγαμε πάνω σε μετάξια".
Αυτή η ιστορία μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Η ιδέα των πολύχρωμων μεταξωτών γραβατών που μετατρέπονται σε μεταξωτά χαλιά, μέσα σε μία κατεστραμμένη πόλη, όπου οι άντρες έχουν εκτελεστεί και οι γυναίκες θρηνούν μαυροφορεμένες με οδήγησε στο να υλοποιήσω αυτό το έργο. Αγόρασα 2000 μεταξωτές γραβάτες και με αυτές κατασκεύασα μία γιγαντιαία κουρελού με διαστάσεις 1,30 Χ 25 μέτρα. Ο συσχετισμός αυτής της ιδιαίτερης ιστορίας από το παρελθόν με το παρόν πιστεύω ότι δημιουργεί πολλούς ενδιαφέροντες παραλληλισμούς. Αναφέρω μερικούς. Η κουρελού ζυγίζει 100 κιλά παραπέμποντας στη βαριά ιστορία του τόπου. Ο αριθμός των γραβατών στον αριθμό των κάτοικων που διαμορφώνουν την κοινωνία των Καλαβρύτων. Η σχέση με το παρόν γεννάτε μέσα από τη φράση που μου είπε μία Καλαβρυτινή κυρία που την ημέρα της καταστροφής ήταν πολύ μικρή και έζησε τα χρόνια που τα Καλάβρυτα σιγά σιγά ξαναγεννιόνταν. Μου είπε: " τότε είχαμε λόγο να είμαστε φτωχοί, τώρα δεν έχουμε". Εδώ υπάρχει και μία λεπτή ειρωνεία για το παρόν. Η αντρική γραβάτα που από σύμβολο δύναμης και επισημότητας χρησιμοποιήτε σαν κουρέλι για να κατασκευαστεί χαλί σε ώρα ανάγκης, παραπέμπει στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Το έργο αυτό θα παρουσιαστεί στο Van Abbe Museum ( http://vanabbemuseum.nl/ ) στο Άιντχοβεν της Ολλανδίας, το οποίο είναι ένα από τα σημαντικότερα μουσεία σύγχρονης τέχνης της Ευρώπης. Δίπλα από το έργο θα υπάρχει επεξηγηματικό κείμενο που θα επικοινωνεί τις πληροφορίες. "Making use" είναι ο τίτλος της έκθεσης που ξεκινάει στις 22 Ιουνίου και θα διαρκέσει ένα μήνα.
Η υλοποίηση του έργου έγινε σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό και Λαογραφικό Σύλλογο "Ταξιδευτές Πολιτισμού" ( www.facebook.com/taxideutespolitismou ). Ο σύλλογος αυτός είναι μία πρωτοβουλία νέων ανθρώπων και ξεκίνησε πριν 2 χρόνια. Οι "Ταξιδευτές Πολιτισμού" αντιπροτείνουν στη κρίση αλληλέγγυοι τον πολιτισμό και την παράδοση καλώντας κοντά τους τη γειτονιά τους να ξανά ανακαλύψει τις ρίζες της και να έρθει κοντά. Ο δάσκαλος αργαλειού Κώστας Μανάβης και οι συνεργάτες του ( και ιδρυτικά μέλη του συλλόγου) Αριστείδης Κουσίδης και Κυριάκος Τσουκαλάς ( στη πρώτη φωτογραφία) δούλεψαν πολύ σκληρά για τη διεκπεραίωση του έργου. Είναι σημαντικό να αναφερθεί το ότι δούλεψαν αφιλοκερδώς λόγο του ότι τους άρεσε το μήνυμα που μεταφέρει η καλλιτεχνική αυτή δουλειά.
Την Παρασκευή 24 Μάιου το έργο "Καλάβρυτα 2012" παρουσιάστηκε στα πολυάριθμα μέλη και τους φίλους τους συλλόγου. Ήταν μία καταπληκτική εκδήλωση μέσα από την οποία προέκυψε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ των παρευρισκομένων. Το έργο κατανοήθηκε σε βάθος και άρεσε πολύ. Το μήνυμα των Καλαβρύτων είναι διαχρονικό και άμεσα επικοινωνήσιμο."
Πηγή: kalavrytanews
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ρίσκαρε 5,9 εκατ. δολάρια στο στοίχημα και... κέρδισε
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΟΜΙΔΑ: Δύο νέα χαράτσια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
