2012-04-05 03:32:06
Σήμερα ένας συνάνθρωπος μας αποφάσισε πως ήρθε η στιγμή να βάλει τέλος στη ζωή του. Πλύθηκε, ντύθηκε, κατέβηκε στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, έχοντας πάρει τις αποφάσεις του κι έχοντας ήσυχη τη συνείδηση του. Στη μια του τσέπη κρατούσε το ιδιόχειρο σημείωμα του -που εξηγούσε τους λόγους της αυτοκτονίας του- και στην άλλη τσέπη είχε το περίστροφο. Δεν είχε δεύτερες σκέψεις, δεν μετανόησε, απλά έβγαλε το περίστροφο, πυροβολήθηκε και... τέλος.
Ζούμε σε μια εποχή που καλώς ή κακώς, όλα τα αρνητικά συνδέονται άμεσα με την οικονομική κρίση. Η ανέχεια οδηγεί τους ανθρώπους σε πράξεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα αποτελούσαν καν σκέψεις. Κι όμως! Πλέον μια τέτοια είδηση, δεν είναι ικανή να αποτελέσει καν... είδηση. Αυτό είναι το θέμα, το μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου. Εκεί φτάσαμε! Εκεί μας έφθασαν. Έτσι θέλουν να σκεφτόμαστε, έτσι θέλουν να ζούμε. Καταντήσαμε Χάρλεμ, Σικάγο ή ό,τι άλλο θέλετε πείτε.
Ελάχιστοι το συνειδητοποιούν και το αντιλαμβάνονται, δεδομένου του καθημερινού αγώνα που δίνει ο καθένας για την προσωπική και οικονομική του επιβίωση. Αλλά ξέρετε κάτι; Πλέον η αυτοκτονία αντί για κακόγουστο αστείο έχει μετατραπεί σε αντικείμενο συζητήσεων ή και σε λύση για ορισμένους. Πλέον το μέλλον του κάθε 18χρονου μοιάζει -και είναι- μαύρο κι... άραχνο. Πλέον ένας στους δύο Έλληνες, σκέφτεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να αναζητήσει αλλού την τύχη του.
Όλα αυτά, είναι «κατακτήσεις» της οικονομικής κρίσης και της ανέχεις που βίαια επιβάλλει στον ελληνικό λαό. Είναι πράγματα για τα οποία μας είχαν προειδοποιήσει, είχαμε διαβάσει και ξέραμε (βλ. Αργεντινή), αλλά οι «πεφωτισμένοι» ηγέτες μας, έσκυψαν για μια ακόμη φορά το κεφάλι χαμηλά και απάντησαν ναι, χωρίς να λογαριάσουν τις συνέπειες της καταστροφής μιας ολόκληρης γενιάς, της τραγωδιοποίησης του βιοτικού επιπέδου του καθενός μας και το κυριότερο. Την απώλεια της ελπίδας μας, της πίστης μας, του ονείρου μας για κάτι καλύτερο Παλιότερα αν ζητούσες από κάποιον να περιγράψει την Ελλάδα θα σου μιλούσε για τη φιλοξενία του Έλληνα, για τις παραλίες, για το φιλότιμο, για το χαμόγελο που περιβάλλει τους κατοίκους αυτής της χώρας. Πλέον από τον Έλληνα φροντίζουν να στερήσουν σιγά-σιγά κι αυτό. Το χαμόγελο, αυτή την πηγή ζωής, διασκέδασης και ευτυχίας. Εκτός αν τους σταματήσουμε. Ενωμένοι και συνειδητοποιημένοι, είμαι σίγουρος πως μπορούμε πολλά...
spybet.blogspot.com
Ζούμε σε μια εποχή που καλώς ή κακώς, όλα τα αρνητικά συνδέονται άμεσα με την οικονομική κρίση. Η ανέχεια οδηγεί τους ανθρώπους σε πράξεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα αποτελούσαν καν σκέψεις. Κι όμως! Πλέον μια τέτοια είδηση, δεν είναι ικανή να αποτελέσει καν... είδηση. Αυτό είναι το θέμα, το μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου. Εκεί φτάσαμε! Εκεί μας έφθασαν. Έτσι θέλουν να σκεφτόμαστε, έτσι θέλουν να ζούμε. Καταντήσαμε Χάρλεμ, Σικάγο ή ό,τι άλλο θέλετε πείτε.
Ελάχιστοι το συνειδητοποιούν και το αντιλαμβάνονται, δεδομένου του καθημερινού αγώνα που δίνει ο καθένας για την προσωπική και οικονομική του επιβίωση. Αλλά ξέρετε κάτι; Πλέον η αυτοκτονία αντί για κακόγουστο αστείο έχει μετατραπεί σε αντικείμενο συζητήσεων ή και σε λύση για ορισμένους. Πλέον το μέλλον του κάθε 18χρονου μοιάζει -και είναι- μαύρο κι... άραχνο. Πλέον ένας στους δύο Έλληνες, σκέφτεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να αναζητήσει αλλού την τύχη του.
Όλα αυτά, είναι «κατακτήσεις» της οικονομικής κρίσης και της ανέχεις που βίαια επιβάλλει στον ελληνικό λαό. Είναι πράγματα για τα οποία μας είχαν προειδοποιήσει, είχαμε διαβάσει και ξέραμε (βλ. Αργεντινή), αλλά οι «πεφωτισμένοι» ηγέτες μας, έσκυψαν για μια ακόμη φορά το κεφάλι χαμηλά και απάντησαν ναι, χωρίς να λογαριάσουν τις συνέπειες της καταστροφής μιας ολόκληρης γενιάς, της τραγωδιοποίησης του βιοτικού επιπέδου του καθενός μας και το κυριότερο. Την απώλεια της ελπίδας μας, της πίστης μας, του ονείρου μας για κάτι καλύτερο Παλιότερα αν ζητούσες από κάποιον να περιγράψει την Ελλάδα θα σου μιλούσε για τη φιλοξενία του Έλληνα, για τις παραλίες, για το φιλότιμο, για το χαμόγελο που περιβάλλει τους κατοίκους αυτής της χώρας. Πλέον από τον Έλληνα φροντίζουν να στερήσουν σιγά-σιγά κι αυτό. Το χαμόγελο, αυτή την πηγή ζωής, διασκέδασης και ευτυχίας. Εκτός αν τους σταματήσουμε. Ενωμένοι και συνειδητοποιημένοι, είμαι σίγουρος πως μπορούμε πολλά...
spybet.blogspot.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
