2013-06-08 12:06:49
Μέσα στο κλίμα της επίπλαστης ευφορίας για το «ελληνικό θαύμα» που καλλιεργείται το τελευταίο διάστημα, η βασική αιτία της κρίσης, το πολιτικό πρόβλημα, παραμένει άλυτο. Πέντε χρόνια ύφεσης και η απουσία ενός εθνικού σχεδίου, μιας εθνικής ιδέας, αποτελεί απόδειξη της αποτυχίας των ίδιων προσώπων και των ίδιων νοοτροπιών που ανακυκλώνονται και καταλαμβάνουν τα περισσότερα δημόσια αξιώματα, παρά τις λίγες εξαιρέσεις.
Δανειστήκαμε για να μην χρεοκοπήσουμε. Ξαναδανειστήκαμε για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Φτάσαμε στο «παρα πέντε» της εξόδου μας από την ευρωζώνη με εκλογές που ικανοποίησαν την εξουσιομανία των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων, αριστερών και δεξιών. Νέα δάνεια, νέες ελαφρύνσεις, νέα πακέτα, νέα μέτρα, νέες χειρότερες θυσίες, περισσότερη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Η εξαγορά χρόνου έγινε εξάρτηση. Εθνικό μας όραμα έγινε η «έξοδος στις αγορές». Ευτυχισμένοι μέσα στην εθνική μας παρακμή, θα μπορούμε να περηφανευόμαστε ότι μειώνουμε το εμπορικό μας έλλειμμα και δημιουργούμε πλεονάσματα, την ώρα που ό,τι ζωντανό και ελπιδοφόρο διαθέτει η χώρα μεταναστεύει ή βρίσκεται σε άεργη κατάθλιψη και δικαίως δυσπιστεί απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όσο περνά ο καιρός γίνεται φανερό ότι Αριστερά και Δεξιά δεν έχουν καμία διάθεση να προωθήσουν ριζοσπαστικές αλλαγές στο εκλογικό σύστημα, στην χρηματοδότηση κομμάτων και πολιτικών, στα οικονομικά και νομικά προνόμια βουλευτών, στην ποιότητα της δημόσιας διοίκησης, στο ρόλο των μέσων ενημέρωσης και τις σχέσεις των ιδιοκτητών τους με δημόσιες συμβάσεις και έργα. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε, όταν με αυτό το σύστημα εκλέγονται και επανεκλέγονται, ανακυκλώνουν το μαύρο πολιτικό χρήμα και απομονώνουν όσους άξιους και ικανούς προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση;
Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι πολιτική αποτυχία, τότε τι είναι;
Δυστυχώς, αν ξεφορτωνόμαστε σήμερα το σύνολο του πολιτικού κόσμου, είναι αμφίβολο αν θα άλλαζε κάτι. Γιατί τα αίτια δεν εντοπίζονται μόνο σε πρόσωπα, αλλά αφορούν στους κανόνες που καθορίζουν το χρόνο και τρόπο διεξαγωγής εκλογών, στη δαιδαλώδη και προβληματική νομοθεσία μας, στις εξουσίες και προνόμια των εκλεγμένων και μη δημοσίων λειτουργών, στο κατα πόσο οι πολίτες ελέγχουμε και αξιολογούμε τη δραστηριότητα όσων εκλέγουμε, στο αν ισχύει η διάκριση των λειτουργιών, στο ότι τα κόμματα λειτουργούν ως αυτοαναφορικοί οργανισμοί, που χρηματοδοτούνται χωρίς διαφάνεια και δεν αποτελούν κύταρα παραγωγής ιδεών και ανάδειξης των ικανότερων για τα δημόσια αξιώματα.
Αν κάτι διέκρινε πάντα τους προοδευτικούς από τις υπόλοιπες συντηρητικές δυνάμεις, ήταν η πίστη ότι κάθε πολίτης μπορεί να ελπίζει και να κατακτά μια καλύτερη ζωή από αυτή που του έταξε η μοίρα, η θρησκεία, η καταγωγή, η οικονομική δυνατότητα, κάθε είδους ταυτότητα ή διάκριση. Μια κοινωνία που σέβεται και εφαρμόζει το δίκαιο, που προωθεί τη συμμετοχή, την δημιουργία πλούτου, την κοινωνική κινητικότητα, την ανώτερη ποιότητα ζωής είναι η διαχρονική κληρονομία των προοδευτικών που η σημερινή συμβιβασμένη εκδοχή τους, έχει αφήσει πίσω της προ πολλού.
Μοιραζόμαστε δημόσια 10 βασικές πρωτοβουλίες για ένα δίκαιο, δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, που εκφράζουν τις αρχές και ταυτόχρονα αντανακλούν τις ανησυχίες μας για την τροπή των μεταρρυθμίσεων και της πολιτικής ζωής στη χώρα μας.
****
Πολιτικό σύστημα και Κράτος
1
Τέλος στον πολιτικό καιροσκοπισμό και στην πλήρη αδυναμία σχεδιασμού κυβερνητικού έργου και άρα στη δυνατότητα του πολίτη να κρίνει αντικειμενικά τις κυβερνήσεις του: Καθιέρωση σταθερού εκλογικού κύκλου, με υιοθέτηση του Σουηδικού μοντέλου (εκλογές κάθε 4 χρόνια σε καθορισμένη ημερομηνία και σε περίπτωση πρόωρων εκλογών τακτικές εκλογές στην επόμενη προβλεπόμενη ημερομηνία). Με τον σταθερό εκλογικό κύκλο δίνουμε τη δυνατότητα σε κάθε κυβέρνηση να κρίνεται για το έργο της και να εμπεδώνεται η συνέχεια των θεσμών και η δυνατότητα του πολίτη να κρίνει ολοκληρωμένα το έργο της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας. Ταυτόχρονα, περιορίζουμε την εξωθεσμική πίεση και την οπορτουνίστικη εκμετάλλευση των εκλογών ανάλογα με το δημοσκοπικό μομέντουμ.
2
Ενδυνάμωση της δημοκρατίας και της δυνατότητας του πολίτη να ελέγχει εκείνους που εκλέγει και να εκλέγει εκείνους που ψηφίζει: Νέος εκλογικός νόμος, αντιπροσωπευτικότερος, με την κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες μονοεδρικές, σε συνδυασμό με περιφερειακές λίστες. Καθιέρωση αναλογικότερου συστήματος. Διατήρηση εκλογικού ορίου 3% και κατάργηση του σταυρού προτίμησης. Εσωκομματικές διαδικασίες με συνταγματική κατοχύρωση.
3
Κόμματα δημοκρατικά που ενθαρρύνουν τη συμμετοχή, εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν ιδέες, πολιτικές και κοινωνικά συμφέροντα. Κόμματα με διαφάνεια στη λειτουργία τους: εφαρμογή αυστηρών κανόνων διαφανούς οικονομικής διαχείρισης. Περιορισμός της τακτικής κρατικής επιχορήγησης και ενθάρρυνση της διαφανούς ιδιωτικής χρηματοδότησης, της δημοσιότητας και του ανεξάρτητου ελέγχου των οικονομικών τους (πχ όχι πολυκομματικές επιτροπες, αλλά επιτροπές μόνο από δικαστικούς). Περιορισμένη κρατική υποστήριξη κατά τις προεκλογικές περιόδους με μετρήσιμες παροχές του Κράτος σε είδος και αντίστοιχες υποχρεώσεις από τα ΜΜΕ.
4
Υπεύθυνοι και καταρτισμένοι Δημόσιοι Λειτουργοί: Υποχρεωτική βασική εκπαίδευση των αιρετών πριν αναλάβουν καθήκοντα, μέχρι και το βαθμό του Δημάρχου (δίκαιο, οικονομικά, ρυθμιστικό πλαίσιο δημόσιας διοίκησης, αρχές διοίκησης κλπ. σε ειδικά διαπανεπιστημιακά προγράμματα ή σε συνεργασία με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησηης με τη οργάνωση ειδικών υποχρεωτικών ταχύρρυθμων σεμιναρίων που θα δημιουργηθούν γι αυτό το σκοπό – αναγκαία για την εφαρμογή της η υιοθέτηση σταθερού εκλογικού κύκλου).
5
Ουσιαστικός διαχωρισμός και θεσμικός έλεγχος ανάμεσα στις εξουσίες: Καθιέρωση ασυμβιβάστου Υπουργού και Βουλευτή με ενίσχυση των εξουσιών του Κοινοβουλίου και διασύνδεσής του με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης αποκλειστικά από το σώμα των δικαστών με δικαίωμα αρνησικυρίας από το Κοινοβούλιο με πλειοψηφία 2/3.
6
Ενημερωμένοι πολίτες και καθαρές σχέσεις του πολιτικού συστήματος με τα ΜΜΕ: Οριστικό και διαμορφωμένο σύμφωνα με τα πιο πετυχημένα ευρωπαϊκά πρότυπα (Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία) ρυθμιστικό πλαίσιο για την αδειοδότηση και τη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
7
Πολιτικοί, πρώτοι μεταξύ ίσων: Εξομοίωση των πολιτικών με τους πολίτες ως προς την ποινική αντιμετώπιση. Κατάργηση του α.86 Σ και κάθε σχετική νομοθεσίας. Μοναδική απόκλιση η υποχρεωτικά κατεπείγουσα και κατά προτεραιότητα διερεύνηση των υποθέσεων στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα.
8
Πολίτης ως πελάτης κρατικών/δημοσίων υπηρεσιών: Διευρυμένη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, μητροπολιτικοί Δήμοι και σταδιακή εφαρμογή του πλήρους αυτοδιοίκητου των Δήμων, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις αρμοδιότητες, αλλά συμπεριλαμβανομένης και της χρηματοδότησης. Κατάργηση της επιχορήγησης από την κεντρική διοίκηση και απευθείας χρηματοδότηση των Δήμων, μέσω δημοτικών φόρων, με την αντίστοιχη φορολογική αποφόρτιση των πολιτών σε επίπεδο φορολόγησης εισοδήματος.
9
Δημοκρατία διαρκείας και πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις: Ουσιαστική καθιέρωση εθνικών και τοπικών δημοψηφισμάτων για ζητήματα κρίσιμου πολιτικού ενδιαφέροντος κατά τις τακτικές εθνικές εκλογές και κατά τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η σταδιακή χρήση θα οδηγησει σε εξοικείωση και θα δώσει ποιοτικά χαρακτηριστικά στον διάλογο με συγκεκριμένη πρόνοια για το ποιος μπορεί να έχει την πρωτοβουλία για να οργνώσει τα δημοψηφίσματα, πώς μπαίνουν τα ερωτήματα κοκ.
10
Συνταγματική αλλαγή για προσαρμογή του αξιακού μας χάρτη στον 21ο αιώνα: Ευρεία αλλαγή του καταστατικού χάρτη της χώρας. Το Σύνταγμα πρέπει να ορίζει το βασικό θεσμικό περιβάλλον και να κατοχυρώνει δικαιώματα και ελευθερίες, όχι να σταματά την πρόοδο και τη διαρκή διαδικασία της αλλαγής των θεσμών για την προσαρμογή τους στις εκάστοτε συνθήκες. Πέρα, λοιπόν, από την κατάργηση των μεταπολιτευτικών στρεβλώσεων, όπως είναι η υπερ-ρύθμιση, αλλά και συγκεκριμένες διατάξεις που έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη δημιουργία στρεβλώσεων (ευθύνη υπουργών, καθεστώς ΑΕΙ, μονιμότητα ΔΥ), πιστεύουμε σε μία διαδικασία ριζικής ανανέωσης και απλοποίησης του Συντάγματος, μέσα από ενδελεχή διάλογο με ολόκληρη την κοινωνία. I-Reporter
Δανειστήκαμε για να μην χρεοκοπήσουμε. Ξαναδανειστήκαμε για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Φτάσαμε στο «παρα πέντε» της εξόδου μας από την ευρωζώνη με εκλογές που ικανοποίησαν την εξουσιομανία των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων, αριστερών και δεξιών. Νέα δάνεια, νέες ελαφρύνσεις, νέα πακέτα, νέα μέτρα, νέες χειρότερες θυσίες, περισσότερη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Η εξαγορά χρόνου έγινε εξάρτηση. Εθνικό μας όραμα έγινε η «έξοδος στις αγορές». Ευτυχισμένοι μέσα στην εθνική μας παρακμή, θα μπορούμε να περηφανευόμαστε ότι μειώνουμε το εμπορικό μας έλλειμμα και δημιουργούμε πλεονάσματα, την ώρα που ό,τι ζωντανό και ελπιδοφόρο διαθέτει η χώρα μεταναστεύει ή βρίσκεται σε άεργη κατάθλιψη και δικαίως δυσπιστεί απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όσο περνά ο καιρός γίνεται φανερό ότι Αριστερά και Δεξιά δεν έχουν καμία διάθεση να προωθήσουν ριζοσπαστικές αλλαγές στο εκλογικό σύστημα, στην χρηματοδότηση κομμάτων και πολιτικών, στα οικονομικά και νομικά προνόμια βουλευτών, στην ποιότητα της δημόσιας διοίκησης, στο ρόλο των μέσων ενημέρωσης και τις σχέσεις των ιδιοκτητών τους με δημόσιες συμβάσεις και έργα. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε, όταν με αυτό το σύστημα εκλέγονται και επανεκλέγονται, ανακυκλώνουν το μαύρο πολιτικό χρήμα και απομονώνουν όσους άξιους και ικανούς προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση;
Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι πολιτική αποτυχία, τότε τι είναι;
Δυστυχώς, αν ξεφορτωνόμαστε σήμερα το σύνολο του πολιτικού κόσμου, είναι αμφίβολο αν θα άλλαζε κάτι. Γιατί τα αίτια δεν εντοπίζονται μόνο σε πρόσωπα, αλλά αφορούν στους κανόνες που καθορίζουν το χρόνο και τρόπο διεξαγωγής εκλογών, στη δαιδαλώδη και προβληματική νομοθεσία μας, στις εξουσίες και προνόμια των εκλεγμένων και μη δημοσίων λειτουργών, στο κατα πόσο οι πολίτες ελέγχουμε και αξιολογούμε τη δραστηριότητα όσων εκλέγουμε, στο αν ισχύει η διάκριση των λειτουργιών, στο ότι τα κόμματα λειτουργούν ως αυτοαναφορικοί οργανισμοί, που χρηματοδοτούνται χωρίς διαφάνεια και δεν αποτελούν κύταρα παραγωγής ιδεών και ανάδειξης των ικανότερων για τα δημόσια αξιώματα.
Αν κάτι διέκρινε πάντα τους προοδευτικούς από τις υπόλοιπες συντηρητικές δυνάμεις, ήταν η πίστη ότι κάθε πολίτης μπορεί να ελπίζει και να κατακτά μια καλύτερη ζωή από αυτή που του έταξε η μοίρα, η θρησκεία, η καταγωγή, η οικονομική δυνατότητα, κάθε είδους ταυτότητα ή διάκριση. Μια κοινωνία που σέβεται και εφαρμόζει το δίκαιο, που προωθεί τη συμμετοχή, την δημιουργία πλούτου, την κοινωνική κινητικότητα, την ανώτερη ποιότητα ζωής είναι η διαχρονική κληρονομία των προοδευτικών που η σημερινή συμβιβασμένη εκδοχή τους, έχει αφήσει πίσω της προ πολλού.
Μοιραζόμαστε δημόσια 10 βασικές πρωτοβουλίες για ένα δίκαιο, δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, που εκφράζουν τις αρχές και ταυτόχρονα αντανακλούν τις ανησυχίες μας για την τροπή των μεταρρυθμίσεων και της πολιτικής ζωής στη χώρα μας.
****
Πολιτικό σύστημα και Κράτος
1
Τέλος στον πολιτικό καιροσκοπισμό και στην πλήρη αδυναμία σχεδιασμού κυβερνητικού έργου και άρα στη δυνατότητα του πολίτη να κρίνει αντικειμενικά τις κυβερνήσεις του: Καθιέρωση σταθερού εκλογικού κύκλου, με υιοθέτηση του Σουηδικού μοντέλου (εκλογές κάθε 4 χρόνια σε καθορισμένη ημερομηνία και σε περίπτωση πρόωρων εκλογών τακτικές εκλογές στην επόμενη προβλεπόμενη ημερομηνία). Με τον σταθερό εκλογικό κύκλο δίνουμε τη δυνατότητα σε κάθε κυβέρνηση να κρίνεται για το έργο της και να εμπεδώνεται η συνέχεια των θεσμών και η δυνατότητα του πολίτη να κρίνει ολοκληρωμένα το έργο της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας. Ταυτόχρονα, περιορίζουμε την εξωθεσμική πίεση και την οπορτουνίστικη εκμετάλλευση των εκλογών ανάλογα με το δημοσκοπικό μομέντουμ.
2
Ενδυνάμωση της δημοκρατίας και της δυνατότητας του πολίτη να ελέγχει εκείνους που εκλέγει και να εκλέγει εκείνους που ψηφίζει: Νέος εκλογικός νόμος, αντιπροσωπευτικότερος, με την κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες μονοεδρικές, σε συνδυασμό με περιφερειακές λίστες. Καθιέρωση αναλογικότερου συστήματος. Διατήρηση εκλογικού ορίου 3% και κατάργηση του σταυρού προτίμησης. Εσωκομματικές διαδικασίες με συνταγματική κατοχύρωση.
3
Κόμματα δημοκρατικά που ενθαρρύνουν τη συμμετοχή, εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν ιδέες, πολιτικές και κοινωνικά συμφέροντα. Κόμματα με διαφάνεια στη λειτουργία τους: εφαρμογή αυστηρών κανόνων διαφανούς οικονομικής διαχείρισης. Περιορισμός της τακτικής κρατικής επιχορήγησης και ενθάρρυνση της διαφανούς ιδιωτικής χρηματοδότησης, της δημοσιότητας και του ανεξάρτητου ελέγχου των οικονομικών τους (πχ όχι πολυκομματικές επιτροπες, αλλά επιτροπές μόνο από δικαστικούς). Περιορισμένη κρατική υποστήριξη κατά τις προεκλογικές περιόδους με μετρήσιμες παροχές του Κράτος σε είδος και αντίστοιχες υποχρεώσεις από τα ΜΜΕ.
4
Υπεύθυνοι και καταρτισμένοι Δημόσιοι Λειτουργοί: Υποχρεωτική βασική εκπαίδευση των αιρετών πριν αναλάβουν καθήκοντα, μέχρι και το βαθμό του Δημάρχου (δίκαιο, οικονομικά, ρυθμιστικό πλαίσιο δημόσιας διοίκησης, αρχές διοίκησης κλπ. σε ειδικά διαπανεπιστημιακά προγράμματα ή σε συνεργασία με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησηης με τη οργάνωση ειδικών υποχρεωτικών ταχύρρυθμων σεμιναρίων που θα δημιουργηθούν γι αυτό το σκοπό – αναγκαία για την εφαρμογή της η υιοθέτηση σταθερού εκλογικού κύκλου).
5
Ουσιαστικός διαχωρισμός και θεσμικός έλεγχος ανάμεσα στις εξουσίες: Καθιέρωση ασυμβιβάστου Υπουργού και Βουλευτή με ενίσχυση των εξουσιών του Κοινοβουλίου και διασύνδεσής του με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης αποκλειστικά από το σώμα των δικαστών με δικαίωμα αρνησικυρίας από το Κοινοβούλιο με πλειοψηφία 2/3.
6
Ενημερωμένοι πολίτες και καθαρές σχέσεις του πολιτικού συστήματος με τα ΜΜΕ: Οριστικό και διαμορφωμένο σύμφωνα με τα πιο πετυχημένα ευρωπαϊκά πρότυπα (Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία) ρυθμιστικό πλαίσιο για την αδειοδότηση και τη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
7
Πολιτικοί, πρώτοι μεταξύ ίσων: Εξομοίωση των πολιτικών με τους πολίτες ως προς την ποινική αντιμετώπιση. Κατάργηση του α.86 Σ και κάθε σχετική νομοθεσίας. Μοναδική απόκλιση η υποχρεωτικά κατεπείγουσα και κατά προτεραιότητα διερεύνηση των υποθέσεων στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα.
8
Πολίτης ως πελάτης κρατικών/δημοσίων υπηρεσιών: Διευρυμένη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, μητροπολιτικοί Δήμοι και σταδιακή εφαρμογή του πλήρους αυτοδιοίκητου των Δήμων, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις αρμοδιότητες, αλλά συμπεριλαμβανομένης και της χρηματοδότησης. Κατάργηση της επιχορήγησης από την κεντρική διοίκηση και απευθείας χρηματοδότηση των Δήμων, μέσω δημοτικών φόρων, με την αντίστοιχη φορολογική αποφόρτιση των πολιτών σε επίπεδο φορολόγησης εισοδήματος.
9
Δημοκρατία διαρκείας και πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις: Ουσιαστική καθιέρωση εθνικών και τοπικών δημοψηφισμάτων για ζητήματα κρίσιμου πολιτικού ενδιαφέροντος κατά τις τακτικές εθνικές εκλογές και κατά τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η σταδιακή χρήση θα οδηγησει σε εξοικείωση και θα δώσει ποιοτικά χαρακτηριστικά στον διάλογο με συγκεκριμένη πρόνοια για το ποιος μπορεί να έχει την πρωτοβουλία για να οργνώσει τα δημοψηφίσματα, πώς μπαίνουν τα ερωτήματα κοκ.
10
Συνταγματική αλλαγή για προσαρμογή του αξιακού μας χάρτη στον 21ο αιώνα: Ευρεία αλλαγή του καταστατικού χάρτη της χώρας. Το Σύνταγμα πρέπει να ορίζει το βασικό θεσμικό περιβάλλον και να κατοχυρώνει δικαιώματα και ελευθερίες, όχι να σταματά την πρόοδο και τη διαρκή διαδικασία της αλλαγής των θεσμών για την προσαρμογή τους στις εκάστοτε συνθήκες. Πέρα, λοιπόν, από την κατάργηση των μεταπολιτευτικών στρεβλώσεων, όπως είναι η υπερ-ρύθμιση, αλλά και συγκεκριμένες διατάξεις που έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη δημιουργία στρεβλώσεων (ευθύνη υπουργών, καθεστώς ΑΕΙ, μονιμότητα ΔΥ), πιστεύουμε σε μία διαδικασία ριζικής ανανέωσης και απλοποίησης του Συντάγματος, μέσα από ενδελεχή διάλογο με ολόκληρη την κοινωνία. I-Reporter
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι γύπες πετάνε και διεκδικούν... Γκίνες!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Κουρεύουν» και καταθέσεις μικρότερες από 100.000 ευρώ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
