2012-04-05 11:24:48
«Ο δεύτερος θα ήμουν εγώ», έγραψε ο 77χρονος αυτόχειρας στο μήνυμα που άφησε.
Πολλοί διάβασαν το σημείωμα του τραγικού (ή ηρωικού) συνταξιούχου φαρμακοποιού, μα λίγοι στάθηκαν στις λέξεις που έβαλε σε παρένθεση.
Δεν ήταν μόνο ο φόβος μήπως καταντούσε να ψάχνει στα σκουπίδια για τροφή που όπλισε το χέρι του αυτόχειρα. Ήταν κυρίως η ηλικία του που, όπως έγραψε στο σημείωμά του, δεν του έδινε... τη δυνατότητα ατομικής δυναμικής αντίδρασης. Περίμενε κάποιο νεότερο να πάρει το καλάσνικωφ, και ο ίδιος θ’ ακολουθούσε δεύτερος!
Αλίμονο, όμως, αυτός ο πρώτος επαναστάτης δε φάνηκε ακόμη και ο 77χρονος (γιατί μας κρύβουν τ’ όνομά του;) χθες το πρωί έχασε την υπομονή του. Ίσως δεν είχε άλλα αποθέματα δύναμης για να περιμένει. Άλλωστε η ηλικία του δεν του έδινε πολλά χρονικά περιθώρια… Γι αυτό και η οικονομική εξόντωση των συνταξιούχων είναι ειδεχθέστατο έγκλημα
. Διότι δεν έχουν περιθώρια χρόνου να ελπίζουν σε ανάκαμψη της οικονομίας για την αποκατάσταση του βιοτικού τους επιπέδου - αν βέβαια η ανάκαμψη έρθει ποτέ με τούτο το διεφθαρμένο και διχαστικό κυνοβολευτικό σύστημα διακυβέρνησης και την αδιέξοδη συνταγή λιτότητας που εφαρμόζει Κι επειδή οι συνταξιούχοι βρίσκονται στη δύση του βίου τους και οι φυσικές δυνάμεις τους έχουν εγκαταλείψει, δε μπορούν να ψάξουν για μεροκάματο ή να μεταναστεύσουν. Πρέπει απλά να σκύψουν το κεφάλι και να περιμένουν το μοιραίο μια ώρα αρχύτερα για να λυτρωθούν από την εξαθλίωση και την ταπείνωση, κυρίως όμως από το αίσθημα της αδικίας που τους πνίγει και τους κατακαίει τα σωθικά… «Επί 35 χρόνια πλήρωνα για μια αξιοπρεπή σύνταξη», έγραψε ο αυτόχειρας στο σημείωμά του.
Ώστε, λοιπόν, η πρώτη ερμηνεία της απονενοημένης πράξης του αυτόχειρα είναι ότι δεν έβλεπε φως στον ορίζοντα και είχε χάσει κάθε ελπίδα. Κι όταν η ελπίδα χάνεται, έρχεται η απόγνωση. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, η ζωή είναι γλυκιά, ενώ ακόμη και η ίδια η αυτοκτονία προϋποθέτει δύναμη και θάρρος.
Ωστόσο, επειδή ο συγκεκριμένος αυτόχειρας ήταν ένας ενεργός πολίτης, που όπως γράφτηκε λάμβανε μέρος στις διαδηλώσεις των αγανακτισμένων και στο κίνημα «Δεν πληρώνω», δεν είναι σίγουρο ότι ο 77χρονος αυτοκτόνησε απλά από απόγνωση και φόβο αντιμετώπισης των χειρότερων που έβλεπε να έρχονται. Η επιλογή της τοποθεσίας – απέναντι από το κυνοβούλιο των σάπιων – και ο αυτοπυροβολισμός δείχνουν ότι η αυτοκτονία του ήταν μια γενναία πολιτική πράξη αντίστασης για να στείλει ένα δυναμικό μήνυμα προς δύο κατευθύνσεις:
1) Προς τους σάπιους που εξαθλίωσαν τον ελληνικό λαό και ξεθεμελιώνουν βήμα-βήμα την Ελλάδα.
2) Προς τους νέους χωρίς μέλλον που τους καλεί να πάρουν τα όπλα.
Προσωπικά, αν και δε συμφωνώ με την αυτοκτονία καθεαυτή, στέκομαι με δέος μπροστά στη θυσία του αυτόχειρα. Διότι περί αυτοθυσίας πρόκειται. Στο σημείο που χύθηκε το αίμα του πρέπει να στηθεί μνημείο αντίστασης με τ’ όνομά του. Μακάρι το μήνυμα που ήθελε να στείλει να γίνει σπόρος που θα καρπίσει γρήγορα στις καρδιές των νέων για ν’ ανατρέψουν το σάπιο πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο και ν’ αποτρέψουν την περαιτέρω εξαθλίωση και ταπείνωσή τους, όπως και το ξεπούλημα της πατρίδας τους.
Από τη Μαρία Σεφέρου Greki-Gr
Πολλοί διάβασαν το σημείωμα του τραγικού (ή ηρωικού) συνταξιούχου φαρμακοποιού, μα λίγοι στάθηκαν στις λέξεις που έβαλε σε παρένθεση.
Δεν ήταν μόνο ο φόβος μήπως καταντούσε να ψάχνει στα σκουπίδια για τροφή που όπλισε το χέρι του αυτόχειρα. Ήταν κυρίως η ηλικία του που, όπως έγραψε στο σημείωμά του, δεν του έδινε... τη δυνατότητα ατομικής δυναμικής αντίδρασης. Περίμενε κάποιο νεότερο να πάρει το καλάσνικωφ, και ο ίδιος θ’ ακολουθούσε δεύτερος!
Αλίμονο, όμως, αυτός ο πρώτος επαναστάτης δε φάνηκε ακόμη και ο 77χρονος (γιατί μας κρύβουν τ’ όνομά του;) χθες το πρωί έχασε την υπομονή του. Ίσως δεν είχε άλλα αποθέματα δύναμης για να περιμένει. Άλλωστε η ηλικία του δεν του έδινε πολλά χρονικά περιθώρια… Γι αυτό και η οικονομική εξόντωση των συνταξιούχων είναι ειδεχθέστατο έγκλημα
Ώστε, λοιπόν, η πρώτη ερμηνεία της απονενοημένης πράξης του αυτόχειρα είναι ότι δεν έβλεπε φως στον ορίζοντα και είχε χάσει κάθε ελπίδα. Κι όταν η ελπίδα χάνεται, έρχεται η απόγνωση. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, η ζωή είναι γλυκιά, ενώ ακόμη και η ίδια η αυτοκτονία προϋποθέτει δύναμη και θάρρος.
Ωστόσο, επειδή ο συγκεκριμένος αυτόχειρας ήταν ένας ενεργός πολίτης, που όπως γράφτηκε λάμβανε μέρος στις διαδηλώσεις των αγανακτισμένων και στο κίνημα «Δεν πληρώνω», δεν είναι σίγουρο ότι ο 77χρονος αυτοκτόνησε απλά από απόγνωση και φόβο αντιμετώπισης των χειρότερων που έβλεπε να έρχονται. Η επιλογή της τοποθεσίας – απέναντι από το κυνοβούλιο των σάπιων – και ο αυτοπυροβολισμός δείχνουν ότι η αυτοκτονία του ήταν μια γενναία πολιτική πράξη αντίστασης για να στείλει ένα δυναμικό μήνυμα προς δύο κατευθύνσεις:
1) Προς τους σάπιους που εξαθλίωσαν τον ελληνικό λαό και ξεθεμελιώνουν βήμα-βήμα την Ελλάδα.
2) Προς τους νέους χωρίς μέλλον που τους καλεί να πάρουν τα όπλα.
Προσωπικά, αν και δε συμφωνώ με την αυτοκτονία καθεαυτή, στέκομαι με δέος μπροστά στη θυσία του αυτόχειρα. Διότι περί αυτοθυσίας πρόκειται. Στο σημείο που χύθηκε το αίμα του πρέπει να στηθεί μνημείο αντίστασης με τ’ όνομά του. Μακάρι το μήνυμα που ήθελε να στείλει να γίνει σπόρος που θα καρπίσει γρήγορα στις καρδιές των νέων για ν’ ανατρέψουν το σάπιο πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο και ν’ αποτρέψουν την περαιτέρω εξαθλίωση και ταπείνωσή τους, όπως και το ξεπούλημα της πατρίδας τους.
Από τη Μαρία Σεφέρου Greki-Gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
VIDEO: Το βραβείο της μεγαλύτερης... βλακείας!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απο το κακό στο χειρότερο ο τουρισμός στην Αλβανία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
