2013-06-11 11:39:28
Του Νίκου Βαρλά
Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα «χαθεί η μπάλα» στους τελικούς. Και δεν είναι τυχαίο πως πριν αυτοί ξεκινήσουν, πόσταρα κάτω από το άρθρο μου ένα παλιό κομμάτι από το thrylos.gr με τίτλο που είναι η μαγεία.
Λίγες μέρες μετά, με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται στο 2-0 και να έχει απόλυτη εικόνα νικητή, για μια ακόμα φορά γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος. Άπαντες έχουν «τυφλωθεί», έχουν φανατιστεί, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έχει δηλητηριαστεί εντελώς για μια ακόμα φορά και ο καθένας βγάζει τα πάθη του, για να μην το πω κάπως διαφορετικά Οι Ολυμπιακοί αντί να επικεντρώνονται στα χάλια που έχει η ομάδα για 80 αγωνιστικά λεπτά ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο και το χειρότερο από όλα είναι πως στην ίδια διαδικασία έχουν μπει και πολλά μέλη της ομάδας. Κάτι που έχει ΆΜΕΣΗ σχέση με το «φάντασμα» που βλέπουμε στο παρκέ.
Οι αντί-Ολυμπιακοί και το βλέπω και σε φίλους μου που δεν είναι καν Παναθηναϊκοί ζούνε ευτυχισμένες στιγμές και διοχετεύουν πάνω σε αυτή την τόσο διαφορετική από κάθε άποψη ομάδα απίστευτο μίσος. Ουσιαστικά εκτονώνονται για όσα νιώθουν ότι έχουν υποστεί στο ποδόσφαιρο όλα τα τελευταία χρόνια, μόνο που το κάνουν σε λάθος… μεριά.
Οι Παναθηναϊκοί που έβγαζαν χολή για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο τώρα τον αποθεώνουν – όχι όλοι, αλλά μεγάλη μερίδα του κόσμου – και είναι περήφανοι για τις τραγικές εδώ και μήνες συμπεριφορές του και για το χάρισμά του όχι απλά να ξεπερνάει τους νόμους, αλλά τους…
διαφοροποιεί όταν γουστάρει μέσα σε 48 ώρες, όπως έκανε με τους ελέγχους ντόπινγκ.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή σε μια σεζόν χωρίς χαρές, ξαφνικά πάει να προκύψει ένα νταμπλ στο μπάσκετ, που δεν το περίμεναν και όπου γάμος και χαρά, ο Έλληνας πρώτος.
Και οι ίδιοι Ολυμπιακοί που στα μέσα του Μάη αποθέωναν τους Αγγελόπουλους που κυριαρχούν στην Ευρώπη με τον τρόπο τους και δεν είναι σαν τους… άλλους και παράλληλα τα έχωναν και στον Βαγγέλη Μαρινάκη, τώρα… αποφάσισαν πως οι Αγγελόπουλοι δεν προστατεύουν την ομάδα και χρειάζεται ένας Μαρινάκης και στο μπάσκετ.
Μιλάμε για την παράνοια, την έλλειψη λογικής, την μαλακία σε όλο της το μεγαλείο. Ένας ακόμα φαύλος κύκλος που «σκοτώνει» το μπάσκετ και ό,τι ωραίο μπορεί να πρεσβεύει ο αθλητισμός και μας οδηγεί σε μονοπάτια που δεν βγάζουν πουθενά. Μόνο σε αδιέξοδο που «μουδιάζει» το πνεύμα, εγείρει τα πάθη και αποτελεί μια ακόμα απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά σε μας τους Έλληνες, ως κοινωνία και ως (λέμε τώρα) σκεπτόμενα άτομα.
ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ
Την συγκεκριμένη ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού, την έχω πάρα πολύ ψηλά. Γιατί τα τελευταία δύο χρόνια μου έχει χαρίσει ό,τι έχω ονειρευτεί ως άνθρωπος που παρακολουθεί την ομάδα από κοντά εδώ και χρόνια.
Ακριβώς για αυτό τον λόγο ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ να τα βάλω όλα στην ίδια ζυγαριά και θέλω να αποσυνδέσω το μπάσκετ, την αξία της και αυτό που (δεν) βλέπω τώρα με όλα τα άλλα αμιγώς… ελληνικά. Που την έχουν τραβήξει ήδη προς (τα πολύ) κάτω.
Το ένα κομμάτι είναι η συμπεριφορά της αντίπαλης ομάδας. Το δεύτερο κομμάτι είναι η διαιτησία.
Σε ότι αφορά την συμπεριφορά, όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Όλοι. Όπως όλοι γνωρίζουμε ποιο είναι το ελληνικό κράτος.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος φαίνεται πως δεν πρόκειται να αλλάξει, πόσο μάλλον τώρα που η φιλοσοφία του (λέμε τώρα) και η τακτική του πάνε να αποφέρουν νταμπλ στην πρώτη σεζόν που ασκεί εξουσία στην ΚΑΕ και τον φέρνουν κοντά στον πολύ μεγάλο και βασικό στόχο που έχει. Σε μια εποχή διοικητικής ανυπαρξίας σε όλα τα σπορ για τους πράσινους, να γίνει στο μυαλό του κόσμου του Παναθηναϊκού ο ένας και… μοναδικός.
Παίζει ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, που το ξέρει πολύ καλά. Και το μεγάλο όπλο είναι πως αυτό το παιχνίδι γίνεται στην… τσόχα της Ελλάδας του 2013. Ακόμα περιμένουμε την απόφαση της ΕΦΙΠ για το «είμαι ο εφευρέτης της αλητείας».
Ο τύπος κατάφερε να «περάσει» μέχρι και το αίτημα του ντόπινγκ που το θυμήθηκε… ξαφνικά (μετά την Ευρωλίγκα του Ολυμπιακού) και από το πουθενά έχει δημιουργηθεί τεράστιος ντόρος. Μέχρι τώρα ήξερα ότι θέμα ντόπινγκ προκύπτει όταν βρεθεί θετικός σε δείγμα του κάποιος αθλητής ή όταν κάποιος αποφύγει τον έλεγχο.
Έχει συμβεί κάτι από τα δύο στον Ολυμπιακό; Όχι. Το αντίθετο. Έχουν περάσει από τόσους ελέγχους, ακόμα και λίγες μέρες πριν το φάιναλ φορ από την WADA που δεν είναι παίξε – γέλασε. Και όμως, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κατόρθωσε όχι μόνο να δημιουργήσει σκιές και κλίμα από το πουθενά, αλλά να γίνει και ακριβώς αυτό που ήθελε. Με τις ευλογίες του κύριου Ιωαννίδη που φυσικά για ένα ενδιαφέρεται. Για την θέση του Υφυπουργού Αθλητισμού. Άρα; Να λέμε πάντα Yes.
Ξέρετε ποιος είναι το δεξί χέρι του Πρωθυπουργού; Τάκης λέγεται… Ε, κύριε ξανθέ;;;
Με ενοχλεί πολύ που ένας χαρακτήρας σαν αυτόν τον προέδρου του Παναθηναϊκού επιβραβεύεται όπως και οι τακτικές του. Με ενοχλεί, όμως, πολύ περισσότερο που με όλα αυτά έχει χαλάσει εντελώς το μυαλό των πάντων στον Ολυμπιακό. Οι κόκκινοι έχουν κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος, που φάνηκε ξεκάθαρα. Διέπονται από την λογική (διοικητικά) πως ό,τι κι αν συμβεί δεν μπαίνουν σε αυτό το φαύλο κύκλο. Μα, δεν είναι ξεκάθαρο ότι με ΑΥΤΟΝ που έχουν απέναντί τους κάτι τέτοιο είναι ΑΔΥΝΑΤΟ;
Δεν είναι ξεκάθαρο πως η κεφαλή της άλλης πλευράς έχει κάνει επιστήμη την δημιουργία φαύλων κύκλων τέτοιου στιλ και την υποστηρίζει με εκπληκτική δημοσιογραφική κάλυψη και… συγκάλυψη;
Γιατί, το πρώτο κομμάτι είναι θέμα της πολιτείας και των αρμόδιων φορέων. Δηλαδή, των πουθενάδων. Το άλλο έγκειται στον Ολυμπιακό και η διαχείριση, όπως και το αποτέλεσμα, δείχνουν… αποτυχία.
Διαιτησία
Σε σχέση με ότι έχω δει όλα τα προηγούμενα χρόνια, πολύ καλύτερα τα πράγματα. Κάποιες «ταρζανιές» κάποιου Παναγιώτου στο πρώτο ματς στο ΣΕΦ και σφυρίγματα έδρας όσο το ματς όδευε προς το τέλος του, στον δεύτερο τελικό. Ε, δεν το λες και μη αναμενόμενο.
Κι εσείς ως διαιτητής αν σφυρίζατε σε ένα τόσο δύσκολο ματς 50-50 και έμπαιναν και ερχόταν στα αποδυτήριά σας τα παιδιά και σας τα έλεγαν ένα… χεράκι, το πιθανότερο είναι να κάνατε ό,τι και ο καψερός ο Φούφης. Να καταπίνατε την σφυρίχτρα σας.
Άνθρωποι είναι! Όπως αναμενόμενο ήταν πως ο Αναστόπουλος όταν τα πράγματα βρεθούν στη κόψη του ξυραφιού θα τα δώσει τα 2-3 σφυρίγματα. Πρώτη φορά είναι; Προσωπικά ως ΛΑΤΡΗΣ αυτής της ομάδας που έχει σπρώξει… βουνά αρνούμαι να προτάξω την διαιτησία ως αιτία ή άλλοθι για την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ εικόνα του Ολυμπιακού και στα δύο παιχνίδια.
Έπρεπε να έρθει ο Ντούντα και να τους έχει όλους στρατιωτάκια για να ξεφύγουμε από την γκρίνια και την μεμψιμοιρία που μας είχε μπολιάσει ο Γιαννάκης. Πήραμε ευρωπαϊκό, πήραμε πρωτάθλημα, πήραμε ξανά το ευρωπαϊκό και θα επιστρέψουμε πάλι στα ίδια για μερικά σφυρίγματα, που ακόμα και ρόλο να έχουν παίξει, δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την ΠΛΗΡΗ ΑΝΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ σε πνευματικό και αγωνιστικό επίπεδο που βλέπουμε στους τελικούς;
Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί και θα το φωνάζω όσο κράξιμο και να φάω από ανθρώπους που επιλέγουν τις εύκολες λύσεις και ξαφνικά δεν έχουν απαιτήσεις από μια ομάδα που έχει κάνει τα θαύματα των θαυμάτων!
Αυτός ο Ολυμπιακός τα έχει αλλάξει όλα! Είναι η αιτία που άλλαξε το ρου της ιστορίας, είναι η αιτία που όλοι στον Παναθηναϊκό προετοιμαζόντουσαν πυρετωδώς σε όλα τα επίπεδα μετά τον αποκλεισμό από το φάιναλ φορ, για αυτούς τους τελικούς.
Είναι η ομάδα που έχει καταστήσει τα αδύνατα – δυνατά και έχει κάνει κάθε λογής ανατροπή. Και ξαφνικά θα κολλήσουμε μόνο στα γύρω – γύρω που είναι όντως ενοχλητικά, αλλά όχι τόσο – για μένα – όσο η κάκιστη εικόνα της ομάδας που έχω αγαπήσει;
Τα άλλα ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να αλλάξουν. ΔΕΝ ΘΕΛΩ με τίποτα να αλλάξει, όμως, η νοοτροπία που με τόσο κόπο, πόνο και άθλους έχει χτίσει αυτή η ομάδα.
Να το πω πιο ξεκάθαρα. Ακόμα και να νιώθω μέσα μου πως υπάρχουν δικαιολογίες, ακόμα κι αν ξέρω πως είμαι έξω από τον χορό και από εκεί πολλά τραγούδια μπορείς να πεις, ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΩ ΑΛΛΟΘΙ σε αυτά τα παιδιά που έχουν λυγίσει όποιον παίζει μπάσκετ στην Ευρώπη.
Αν το κάνω αυτό, θα συνδράμω στο να λυγίσουν τελικά οι ίδιοι, να μην είναι τόσο σκληροί πνευματικά και αγωνιστικά και να συνεχίσουν να παίζουν με το μυαλό χαλασμένο.
Αυτός είναι ο μοναδικός σίγουρος τρόπος, για να χαθεί οριστικά το πρωτάθλημα και επίσης να αλλοτριωθεί η φύση αυτής της ομάδας που την γουστάρω με τα χίλια.
ΌΧΙ! Θέλω να δω τον Ολυμπιακό που «δαγκώνει», θέλω να δω τον Ολυμπιακό που μάχεται ως το τέλος, θέλω να δω την ομάδα να κάνει τα πάντα για να γυρίσει την σειρά, να ασχοληθεί αποκλειστικά με το μπάσκετ και να βγάλει το 100% μέσα στο παρκέ.
Αυτό θέλω! Κι αν συμβεί, θα έρθει το 2-1 και ο 4ος τελικός της… ανυπομονησίας και του άγχους (όπως και με την Μπάρτσα) θα είναι πολύ πιο δύσκολος για τον Παναθηναϊκό, συγκριτικά με τον δεύτερο.
Με τέτοια αντιμετώπιση, την ΣΩΣΤΗ δηλαδή, δύο σενάρια υπάρχουν. Είτε θα γίνει το 2-2, είτε θα χρειαστεί να εκτεθούν (σε πραγματικά μεγάλο βαθμό, όχι όπως τώρα) πρόσωπα και καταστάσεις, ΑΝ φτάσουμε εκεί και αφαιρεθεί το δικαίωμα από τον Ολυμπιακό να ισοφαρίσει!
H… αδικία
Πάμε και στο μπάσκετ για να τελειώσω με όσα σκέφτομαι. Μέχρι στιγμής μεγαλύτερη αδικία από αυτή που συντελούν πάνω στους εαυτούς τους οι πρωταθλητές Ευρώπης, δεν υπάρχει!
Είναι εικόνα αυτή που βλέπουμε; Αγωνιστικά; Πνευματικά; Πειθαρχικά; Τακτικά; Που είναι ο Ολυμπιακός του Λονδίνου;
Δηλαδή, απέναντι σε αυτό τον πολύ παθιασμένο, τον γεμάτο ενέργεια και αποφασιστικότητα Παναθηναϊκό που έχει συγκεκριμένο, χαμηλό ταβάνι στην επίθεση, δεν θα περνούσε από πάνω του ο Ολυμπιακός με το 80% της απόδοσης που είδαμε στο Λονδίνο;
Πλάκα κάνουμε; Ο Ολυμπιακός έχει κάνει τις ΔΥΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ εμφανίσεις του σε κρίσιμα ματς φέτος σε διαδοχικούς τελικούς με τον Παναθηναϊκό. Αυτή είναι η αλήθεια.
Φαίνεται πως ένας συνδυασμός πραγμάτων, έχει οδηγήσει σε αυτά τα πολύ άσχημα 80 λεπτά μπάσκετ. Πάνω από όλα έχει χαλάσει το μυαλό. Δυστυχώς! Και αυτό για όσους ξέρουν, κάνει μπαμ.
Ίσως υπάρχει ακόμα το «άδειασμα» από τον θρίαμβο στο φάιναλ φορ και επίσης ο Παναθηναϊκός παίζει πολύ καλύτερη άμυνα από τους αντιπάλους μας στο Λονδίνο, τόσο σε επίπεδο τακτικής, όσο και στο Physical game.
Ο Παναθηναϊκός αυτός είναι. Μια ομάδα που διαμορφώθηκε και προσαρμόστηκε μέσα στην σεζόν 100% στις ανάγκες του ματσαρίσματος στον Ολυμπιακό και κατάφερε να κάνει το περσινό μειονέκτημα στους τελικούς, πλεονέκτημα! Φυσικά μιλάω για την ενέργεια και τα αθλητικά προσόντα κοντά στο καλάθι.
Και τι κάνει ο Παναθηναϊκός; Ό,τι και ολόκληρη την σεζόν, ό,τι και στην σειρά με την Μπαρτσελόνα.
Άμυνα – ταμπούρι, αλλαγές στα σκριν με τους Λάσμε και Γκιστ που μπορούν να ακολουθήσουν οποιονδήποτε αντίπαλο στα πόδια ακόμα και τον Σπανούλη και στην επίθεση ΕΛΑΧΙΣΤΑ πράγματα.
Να μπει κανένα σουτ, να εκμεταλλευτούν καμία λάθος αλλαγή του Ολυμπιακού για να βρεθούν σε θέση ισχύος ο Λάσμε και ο Γκιστ, τώρα υπάρχει και η ατομική επιθετική ποιότητα του Κάρι. Μέχρι εκεί, όμως. Είναι ο χειρότερος Παναθηναϊκός της τελευταίας δεκαετίας στο δημιουργικό κομμάτι.
Και τι κάνει ο Ολυμπιακός; Τίποτα.
Έχει 9/55 τρίποντα, ποσοστό… 54% στις βολές, ξαφνικά δεν τελειώνει ούτε τους εύκολους αιφνιδιασμούς, παρουσιάζεται εντελώς ανίκανος να εκμεταλλευτεί τις περισσότερες κατοχές του μέσα στο παιχνίδι.
Μια ομάδα 100% αλλοιωμένη σε σχέση με το καλό της πρόσωπο προ μηνός στο Λονδίνο, μια ομάδα που ξαφνικά έχει απίστευτα πολλά νεύρα, μια ομάδα που βλέπει ότι πάει να χάσει τον στόχο και δεν ρισκάρει ούτε στο ελάχιστο.
Για να καταλάβετε πόσο κακός είναι ο Ολυμπιακός στα δύο αυτά παιχνίδια, παραθέτω τους συνολικούς αριθμούς της σεζόν στην επίθεση. Στην Ευρωλίγκα οι πρωταθλητές Ευρώπης τελείωσαν με μέσο όρο στην επίθεση τους 77 πόντους.
Στο πρωτάθλημα είχαν πριν τους τελικούς 84,4 πόντους! Και τώρα; Μόλις 51.5 πόντους!!! Στα δίποντα είχαν 60% στην Α1 και 51% στην Ευρωλίγκα, τώρα σουτάρουν με 42%.
Στα τρίποντα είχαν 35% στην Ευρωλίγκα, 33.6% στο πρωτάθλημα και τώρα εκτελούν με 16%! Στις βολές είμαστε στο 54% και σουτάραμε με 73% ως τώρα και στις δύο διοργανώσεις.
Αμ, στις ασίστ; Από τις 20 στην Α1 και τις 15,5 στην Ευρώπη, έχουμε… πέσει στις 8 κατά έσο όρο! Αν δεν είναι αυτοί λόγοι για το 0-2 και αν δεν εστιάσει τουλάχιστον η ΙΔΙΑ η ομάδα σε αυτά τα απαράδεκτα νούμερα, τότε ποιος θα το κάνει;
Αν ο Ολυμπιακός είχε 20/55 τρίποντα (33 πόντους συνολικά περισσότερους στα δύο παιχνίδια) και ήταν απλά κοντά στο ποσοστό που έχει όλη την σεζόν, πόσο θα ήταν η σειρά τώρα; Μήπως 2-0 υπέρ του;
Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα λέγαμε άσε τον κύριο Γιαννακόπουλο να κάνει ότι θέλει, εμείς μιλάμε στο γήπεδο; Τι προσπαθώ να εξηγήσω; Ντροπή η συμπεριφορά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου (για μια ακόμα φορά) αλλά στο κομμάτι του μπάσκετ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ!
Κι αν αυτό δεν το συνειδητοποιήσουν άπαντες στην ομάδα, το πρωτάθλημα «πέταξε» και υπάρχουν και χειρότερα παρεπόμενα. Το ενδεχόμενο να μπολιαστεί η πιο υγιής και πετυχημένη ομάδα μπάσκετ που είχε ο Ολυμπιακός, με στοιχεία – παθογένειες που κάνουν μεγάλο κακό. Ε, ακριβώς αυτό θέλει ο Παναθηναϊκός! Θα το επιτρέψει η ομάδα στον ίδιο της τον εαυτό;
Ρίσκο
Θα συμφωνήσω αναγκαστικά και με τον Αργύρη Πεδουλάκη σε αυτό που είπε στη συνέντευξη τύπου. Το μυαλό του Ολυμπιακού το έχει χαλάσει ο Παναθηναϊκός με την άμυνά του και η ομάδα η ίδια με την κάκιστη απόδοσή της. Δεν το έχουν χαλάσει οι διαιτητές.
Και η απόδειξη είναι το πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ. Ειλικρινά, ποτέ δεν έχω δει μέσα σε αυτό το γήπεδο ομάδα του Παναθηναϊκού να αγκομαχάει έτσι. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να κάνουν έστω ένα σουτ με καλές προϋποθέσεις σχεδόν για όλη την δεύτερη περίοδο.
Και απέναντι σε αυτή την ομάδα με αυτή την απόδοση και με ΠΕΝΗΝΤΑΡΙΣΙΑ διαιτησία στα πρώτα 20 λεπτά, ο Ολυμπιακός έκανε ότι περνούσε από το χέρι του και τα κατάφερε, να κερδίζει μόλις με 2 πόντους. Και σκορ 29-31. Συγγνώμη, αλλά αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος αντίπαλος με τέτοια απόδοση απέναντι στον Ολυμπιακό, το σκορ θα ήταν τουλάχιστον στο 29-40.
Οι οπαδοί έχουν δικαίωμα αν έτσι θέλουν, να μην τα βλέπουν αυτά. Οι προπονητές και οι παίκτες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να μην έχουν αυτογνωσία και να μην κάνουν αυτοκριτική.
Δύο ματς ο Παναθηναϊκός έχει επιβληθεί με τον ίδιο τρόπο. Έχει παίξει καλή άμυνα, ποντάρει στην ταχύτητα και την έκρηξη των δύο Αμερικανών του, αλλά δεν έχει βάλει σε καμία περίπτωση πάνω από 65 πόντους.
Και έχει ένα Διαμαντίδη πολύ μέτριο. Κι, όμως, ο Ολυμπιακός έχει χάσει και τα δύο παιχνίδια με +10 πόντους. Είναι ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ μπασκετικά!
Δεν έχουμε δοκιμάσει σε κανένα σημείο να παίξουμε με ΔΥΟ ΨΗΛΟΥΣ ενώ ο Παναθηναϊκός το κάνει μονίμως.
Με τον Πρίντεζη να είναι δυστυχώς κακός και επηρεασμένος ψυχολογικά, γιατί έπαιξε 9 λεπτά ο Άντιτς που είναι σκυλί του πολέμου και ταμάμ για τέτοια παιχνίδια;
Πρόλαβε να βγει και 2ος σκόρερ! Ιδίως όταν στο φάιναλ φορ με 24 λεπτά μέσο όρο έχει οργιάσει; Ειλικρινά, δεν το κατανοώ, όπως δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένουμε στα κοντά σχήματα και δεν δοκιμάζουμε να παίξουμε κι εμείς με δύο ψηλούς.
Εντάξει, είναι off ο Μάντζαρης, ο Λο είναι πραγματικά τεράστια απώλεια, αλλά όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ρισκάρεις αναγκαστικά.
Ο Παπανικολάου πότε θα συγκεντρωθεί επιτέλους να παίξει μπάσκετ; Μηδέν συγκέντρωση, μηδέν.
Ο Σλούκας για ποιο λόγο έχει χάσει την αυτοπεποίθησή του;
Ο Πασκουάλ ήταν εγκλωβισμένος 3 παιχνίδια και ο Παναθηναϊκός ΠΑΛΙ είχε χαλάσει το μυαλό των παικτών της Μπαρτσελόνα.
Πόνταρε στην ΖΩΝΗ ο Ισπανός κόουτς, ξαφνικά «χάλασε» το μυαλό του Παναθηναϊκού και το 1-2 με χαρές και πανηγύρια έγινε 3-2 υπέρ των Καταλανών με δύο νίκες με διψήφια διαφορά.
Εμείς πότε θα ρισκάρουμε; Όταν τελειώσει το πρωτάθλημα;
Το πιο σημαντικό
Συνοψίζω μπας και καταφέρω να γίνω αντιληπτός, στο τι σκέφτομαι και το τι νιώθω.
Θα δώσω μεγαλύτερη έμφαση και βαρύτητα σε άλλα πράγματα εκτός της αγωνιστικής εικόνας του Ολυμπιακού όταν ΝΙΩΣΩ πως σε αυτά οφείλεται πρωτίστως το αποτέλεσμα.
Όταν ΝΙΩΣΩ ότι ο Ολυμπιακός μπήκε, τα έδωσε όλα, έπαιξε όπως μπορεί, αλλά κάτι άλλο του στέρησε αυτό που άξιζε.
Και τόσο καιρό νιώθω πολύ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ γιατί η ομάδα μου τα έχει σαρώσει όλα με πολύ καλό μπάσκετ και χωρίς κανενός τύπου αλητείες, μηχανορραφίες, σκευωρίες, συνωμοσίες και διαδοχικούς τραμπουκισμούς σε όποιον ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ με το άθλημα.
Δημοσιογράφους, διαιτητές, παίκτες και πάει λέγοντας.
Προς το παρόν νιώθω πολύ στενοχωρημένος γιατί στο παρκέ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ την ομάδα που αγαπάω.
Βλέπω ένα «φάντασμά» της να περιπλανιέται στο παρκέ.
Και ξέρω πως αν υπάρχει μια πιθανότητα να αλλάξει αυτό μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι να σταματήσουν όσοι προπονούν, κοουτσάρουν και αγωνίζονται να χαλάνε το μυαλό τους. Μπορούν να το προσηλώσουν ΜΟΝΟ στο μπάσκετ;
Αν ναι, έχει πολύ δρόμο ακόμα η σειρά. Αν όχι, γεια σας.
Το έχουν χαλάσει και κάνουν κακό στους ίδιους και τον Ολυμπιακό μόνο και μόνο επειδή κάποιων άλλων το μυαλό είναι χαλασμένο από την φύση του και έτσι θα παραμείνει.
Με αυτό τον τρόπο και αδικεί η ομάδα τον εαυτό της και κάνει μάγκες – με την ευρύτερη έννοια της λέξης στην σύγχρονη ξεφτιλισμένη και χωρίς αξιοπρέπεια Ελλάδα – ανθρώπους που δεν το αξίζουν.
Τρεις ήττες σερί έχει κάνει ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό και αυτό ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να είναι τυχαίο.
Μπορεί να απαντήσει ο πρωταθλητής Ευρώπης με το ίδιο νόμισμα;
Αν καταφέρει να αποσυνδέσει από το μυαλό του όλα τα γύρω – γύρω και εμφανιστεί η ομάδα που όλοι ξέρουμε, μπασκετικά μπορεί 100%! Με τους παίκτες αποφασισμένους και τον Έισι σε καλύτερη κατάσταση.
Έχει υποχρέωση να προσπαθήσει με τον δικό του τρόπο και το δικό του μπάσκετ ο Ολυμπιακός.
Πάνω από όλα απέναντι στον εαυτό του.
Ας γίνει πάλι ο… εαυτός του και όλα θα είναι διαφορετικά. Το σκορ, το κλίμα, η ψυχολογία.
Και αν το παλέψει και δεν τα καταφέρει, τουλάχιστον να νιώσουμε όλοι όσοι αγαπάμε τον Ολυμπιακό και το μπάσκετ πως προσπάθησε και κατέθεσε ψυχή και πνεύμα.
Αυτή η ομάδα έχει μάθει να κερδίζει και να ανατρέπει καταστάσεις με ένα τρόπο δικό της, μοναδικό σε όλη την ιστορία του σπορ.
Πάλι εδώ, στην ίδια θέση είναι. Με την πλάτη στον τοίχο.
Αν νικήσει, να νικήσει με τον τρόπο της. Αν χάσει, ας χάσει με το κεφάλι ψηλά, πάλι με τον τρόπο της.
Και τα δύο σενάρια τα δέχομαι.
Αυτό που δεν αντέχω, είναι να την βλέπω να μην είναι ο εαυτός της!
Ξαφνικά δεν βλέπω, την ομάδα που αγαπάω.
Μια αποτυχία ας έρθει, αν είναι γραφτό και αξίζει ο αντίπαλος τον τίτλο.
Η ταυτότητα, όμως, του δις πρωταθλητή Ευρώπης και αυτού του κορμού των παιδιών δεν πρέπει να αλλοιωθεί με τίποτα!
Αυτή η ομάδα αποκάλυψε την μαγεία του αθλητισμού με τρόπο ανεπανάληπτο και την σέρβιρε με δύο διαφορετικά κόνσεπτ στο ευρωπαϊκό κοινό του μπάσκετ.
Άλλοι έχουν ανακαλύψει την αλητεία, όπως οι ίδιοι δηλώνουν και μήνες μετά παραμένουν ατιμώρητοι ακόμα και από την επιτροπή φιλάθλου ιδιότητας, συνεχίζοντας την προσφορά τους στον ελληνικό αθλητισμό…
Διαλέγουμε την μαγεία και ονειρευόμαστε μια ομάδα που δεν θα πληγώνεται από την ελληνική πραγματικότητα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, όταν είσαι μέσα στον χορό…
Γιατί, ο Ολυμπιακός σε αυτούς τους τελικούς έχει και ο ίδιος πληγώσει τον εαυτό του.
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Αρκεί να δούμε επιτέλους τον πραγματικό Ολυμπιακό…
πηγή: eurohoops.net
Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα «χαθεί η μπάλα» στους τελικούς. Και δεν είναι τυχαίο πως πριν αυτοί ξεκινήσουν, πόσταρα κάτω από το άρθρο μου ένα παλιό κομμάτι από το thrylos.gr με τίτλο που είναι η μαγεία.
Λίγες μέρες μετά, με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται στο 2-0 και να έχει απόλυτη εικόνα νικητή, για μια ακόμα φορά γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος. Άπαντες έχουν «τυφλωθεί», έχουν φανατιστεί, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έχει δηλητηριαστεί εντελώς για μια ακόμα φορά και ο καθένας βγάζει τα πάθη του, για να μην το πω κάπως διαφορετικά Οι Ολυμπιακοί αντί να επικεντρώνονται στα χάλια που έχει η ομάδα για 80 αγωνιστικά λεπτά ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο και το χειρότερο από όλα είναι πως στην ίδια διαδικασία έχουν μπει και πολλά μέλη της ομάδας. Κάτι που έχει ΆΜΕΣΗ σχέση με το «φάντασμα» που βλέπουμε στο παρκέ.
Οι αντί-Ολυμπιακοί και το βλέπω και σε φίλους μου που δεν είναι καν Παναθηναϊκοί ζούνε ευτυχισμένες στιγμές και διοχετεύουν πάνω σε αυτή την τόσο διαφορετική από κάθε άποψη ομάδα απίστευτο μίσος. Ουσιαστικά εκτονώνονται για όσα νιώθουν ότι έχουν υποστεί στο ποδόσφαιρο όλα τα τελευταία χρόνια, μόνο που το κάνουν σε λάθος… μεριά.
Οι Παναθηναϊκοί που έβγαζαν χολή για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο τώρα τον αποθεώνουν – όχι όλοι, αλλά μεγάλη μερίδα του κόσμου – και είναι περήφανοι για τις τραγικές εδώ και μήνες συμπεριφορές του και για το χάρισμά του όχι απλά να ξεπερνάει τους νόμους, αλλά τους…
διαφοροποιεί όταν γουστάρει μέσα σε 48 ώρες, όπως έκανε με τους ελέγχους ντόπινγκ.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή σε μια σεζόν χωρίς χαρές, ξαφνικά πάει να προκύψει ένα νταμπλ στο μπάσκετ, που δεν το περίμεναν και όπου γάμος και χαρά, ο Έλληνας πρώτος.
Και οι ίδιοι Ολυμπιακοί που στα μέσα του Μάη αποθέωναν τους Αγγελόπουλους που κυριαρχούν στην Ευρώπη με τον τρόπο τους και δεν είναι σαν τους… άλλους και παράλληλα τα έχωναν και στον Βαγγέλη Μαρινάκη, τώρα… αποφάσισαν πως οι Αγγελόπουλοι δεν προστατεύουν την ομάδα και χρειάζεται ένας Μαρινάκης και στο μπάσκετ.
Μιλάμε για την παράνοια, την έλλειψη λογικής, την μαλακία σε όλο της το μεγαλείο. Ένας ακόμα φαύλος κύκλος που «σκοτώνει» το μπάσκετ και ό,τι ωραίο μπορεί να πρεσβεύει ο αθλητισμός και μας οδηγεί σε μονοπάτια που δεν βγάζουν πουθενά. Μόνο σε αδιέξοδο που «μουδιάζει» το πνεύμα, εγείρει τα πάθη και αποτελεί μια ακόμα απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά σε μας τους Έλληνες, ως κοινωνία και ως (λέμε τώρα) σκεπτόμενα άτομα.
ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ
Την συγκεκριμένη ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού, την έχω πάρα πολύ ψηλά. Γιατί τα τελευταία δύο χρόνια μου έχει χαρίσει ό,τι έχω ονειρευτεί ως άνθρωπος που παρακολουθεί την ομάδα από κοντά εδώ και χρόνια.
Ακριβώς για αυτό τον λόγο ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ να τα βάλω όλα στην ίδια ζυγαριά και θέλω να αποσυνδέσω το μπάσκετ, την αξία της και αυτό που (δεν) βλέπω τώρα με όλα τα άλλα αμιγώς… ελληνικά. Που την έχουν τραβήξει ήδη προς (τα πολύ) κάτω.
Το ένα κομμάτι είναι η συμπεριφορά της αντίπαλης ομάδας. Το δεύτερο κομμάτι είναι η διαιτησία.
Σε ότι αφορά την συμπεριφορά, όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Όλοι. Όπως όλοι γνωρίζουμε ποιο είναι το ελληνικό κράτος.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος φαίνεται πως δεν πρόκειται να αλλάξει, πόσο μάλλον τώρα που η φιλοσοφία του (λέμε τώρα) και η τακτική του πάνε να αποφέρουν νταμπλ στην πρώτη σεζόν που ασκεί εξουσία στην ΚΑΕ και τον φέρνουν κοντά στον πολύ μεγάλο και βασικό στόχο που έχει. Σε μια εποχή διοικητικής ανυπαρξίας σε όλα τα σπορ για τους πράσινους, να γίνει στο μυαλό του κόσμου του Παναθηναϊκού ο ένας και… μοναδικός.
Παίζει ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, που το ξέρει πολύ καλά. Και το μεγάλο όπλο είναι πως αυτό το παιχνίδι γίνεται στην… τσόχα της Ελλάδας του 2013. Ακόμα περιμένουμε την απόφαση της ΕΦΙΠ για το «είμαι ο εφευρέτης της αλητείας».
Ο τύπος κατάφερε να «περάσει» μέχρι και το αίτημα του ντόπινγκ που το θυμήθηκε… ξαφνικά (μετά την Ευρωλίγκα του Ολυμπιακού) και από το πουθενά έχει δημιουργηθεί τεράστιος ντόρος. Μέχρι τώρα ήξερα ότι θέμα ντόπινγκ προκύπτει όταν βρεθεί θετικός σε δείγμα του κάποιος αθλητής ή όταν κάποιος αποφύγει τον έλεγχο.
Έχει συμβεί κάτι από τα δύο στον Ολυμπιακό; Όχι. Το αντίθετο. Έχουν περάσει από τόσους ελέγχους, ακόμα και λίγες μέρες πριν το φάιναλ φορ από την WADA που δεν είναι παίξε – γέλασε. Και όμως, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κατόρθωσε όχι μόνο να δημιουργήσει σκιές και κλίμα από το πουθενά, αλλά να γίνει και ακριβώς αυτό που ήθελε. Με τις ευλογίες του κύριου Ιωαννίδη που φυσικά για ένα ενδιαφέρεται. Για την θέση του Υφυπουργού Αθλητισμού. Άρα; Να λέμε πάντα Yes.
Ξέρετε ποιος είναι το δεξί χέρι του Πρωθυπουργού; Τάκης λέγεται… Ε, κύριε ξανθέ;;;
Με ενοχλεί πολύ που ένας χαρακτήρας σαν αυτόν τον προέδρου του Παναθηναϊκού επιβραβεύεται όπως και οι τακτικές του. Με ενοχλεί, όμως, πολύ περισσότερο που με όλα αυτά έχει χαλάσει εντελώς το μυαλό των πάντων στον Ολυμπιακό. Οι κόκκινοι έχουν κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος, που φάνηκε ξεκάθαρα. Διέπονται από την λογική (διοικητικά) πως ό,τι κι αν συμβεί δεν μπαίνουν σε αυτό το φαύλο κύκλο. Μα, δεν είναι ξεκάθαρο ότι με ΑΥΤΟΝ που έχουν απέναντί τους κάτι τέτοιο είναι ΑΔΥΝΑΤΟ;
Δεν είναι ξεκάθαρο πως η κεφαλή της άλλης πλευράς έχει κάνει επιστήμη την δημιουργία φαύλων κύκλων τέτοιου στιλ και την υποστηρίζει με εκπληκτική δημοσιογραφική κάλυψη και… συγκάλυψη;
Γιατί, το πρώτο κομμάτι είναι θέμα της πολιτείας και των αρμόδιων φορέων. Δηλαδή, των πουθενάδων. Το άλλο έγκειται στον Ολυμπιακό και η διαχείριση, όπως και το αποτέλεσμα, δείχνουν… αποτυχία.
Διαιτησία
Σε σχέση με ότι έχω δει όλα τα προηγούμενα χρόνια, πολύ καλύτερα τα πράγματα. Κάποιες «ταρζανιές» κάποιου Παναγιώτου στο πρώτο ματς στο ΣΕΦ και σφυρίγματα έδρας όσο το ματς όδευε προς το τέλος του, στον δεύτερο τελικό. Ε, δεν το λες και μη αναμενόμενο.
Κι εσείς ως διαιτητής αν σφυρίζατε σε ένα τόσο δύσκολο ματς 50-50 και έμπαιναν και ερχόταν στα αποδυτήριά σας τα παιδιά και σας τα έλεγαν ένα… χεράκι, το πιθανότερο είναι να κάνατε ό,τι και ο καψερός ο Φούφης. Να καταπίνατε την σφυρίχτρα σας.
Άνθρωποι είναι! Όπως αναμενόμενο ήταν πως ο Αναστόπουλος όταν τα πράγματα βρεθούν στη κόψη του ξυραφιού θα τα δώσει τα 2-3 σφυρίγματα. Πρώτη φορά είναι; Προσωπικά ως ΛΑΤΡΗΣ αυτής της ομάδας που έχει σπρώξει… βουνά αρνούμαι να προτάξω την διαιτησία ως αιτία ή άλλοθι για την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ εικόνα του Ολυμπιακού και στα δύο παιχνίδια.
Έπρεπε να έρθει ο Ντούντα και να τους έχει όλους στρατιωτάκια για να ξεφύγουμε από την γκρίνια και την μεμψιμοιρία που μας είχε μπολιάσει ο Γιαννάκης. Πήραμε ευρωπαϊκό, πήραμε πρωτάθλημα, πήραμε ξανά το ευρωπαϊκό και θα επιστρέψουμε πάλι στα ίδια για μερικά σφυρίγματα, που ακόμα και ρόλο να έχουν παίξει, δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την ΠΛΗΡΗ ΑΝΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ σε πνευματικό και αγωνιστικό επίπεδο που βλέπουμε στους τελικούς;
Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί και θα το φωνάζω όσο κράξιμο και να φάω από ανθρώπους που επιλέγουν τις εύκολες λύσεις και ξαφνικά δεν έχουν απαιτήσεις από μια ομάδα που έχει κάνει τα θαύματα των θαυμάτων!
Αυτός ο Ολυμπιακός τα έχει αλλάξει όλα! Είναι η αιτία που άλλαξε το ρου της ιστορίας, είναι η αιτία που όλοι στον Παναθηναϊκό προετοιμαζόντουσαν πυρετωδώς σε όλα τα επίπεδα μετά τον αποκλεισμό από το φάιναλ φορ, για αυτούς τους τελικούς.
Είναι η ομάδα που έχει καταστήσει τα αδύνατα – δυνατά και έχει κάνει κάθε λογής ανατροπή. Και ξαφνικά θα κολλήσουμε μόνο στα γύρω – γύρω που είναι όντως ενοχλητικά, αλλά όχι τόσο – για μένα – όσο η κάκιστη εικόνα της ομάδας που έχω αγαπήσει;
Τα άλλα ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να αλλάξουν. ΔΕΝ ΘΕΛΩ με τίποτα να αλλάξει, όμως, η νοοτροπία που με τόσο κόπο, πόνο και άθλους έχει χτίσει αυτή η ομάδα.
Να το πω πιο ξεκάθαρα. Ακόμα και να νιώθω μέσα μου πως υπάρχουν δικαιολογίες, ακόμα κι αν ξέρω πως είμαι έξω από τον χορό και από εκεί πολλά τραγούδια μπορείς να πεις, ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΩ ΑΛΛΟΘΙ σε αυτά τα παιδιά που έχουν λυγίσει όποιον παίζει μπάσκετ στην Ευρώπη.
Αν το κάνω αυτό, θα συνδράμω στο να λυγίσουν τελικά οι ίδιοι, να μην είναι τόσο σκληροί πνευματικά και αγωνιστικά και να συνεχίσουν να παίζουν με το μυαλό χαλασμένο.
Αυτός είναι ο μοναδικός σίγουρος τρόπος, για να χαθεί οριστικά το πρωτάθλημα και επίσης να αλλοτριωθεί η φύση αυτής της ομάδας που την γουστάρω με τα χίλια.
ΌΧΙ! Θέλω να δω τον Ολυμπιακό που «δαγκώνει», θέλω να δω τον Ολυμπιακό που μάχεται ως το τέλος, θέλω να δω την ομάδα να κάνει τα πάντα για να γυρίσει την σειρά, να ασχοληθεί αποκλειστικά με το μπάσκετ και να βγάλει το 100% μέσα στο παρκέ.
Αυτό θέλω! Κι αν συμβεί, θα έρθει το 2-1 και ο 4ος τελικός της… ανυπομονησίας και του άγχους (όπως και με την Μπάρτσα) θα είναι πολύ πιο δύσκολος για τον Παναθηναϊκό, συγκριτικά με τον δεύτερο.
Με τέτοια αντιμετώπιση, την ΣΩΣΤΗ δηλαδή, δύο σενάρια υπάρχουν. Είτε θα γίνει το 2-2, είτε θα χρειαστεί να εκτεθούν (σε πραγματικά μεγάλο βαθμό, όχι όπως τώρα) πρόσωπα και καταστάσεις, ΑΝ φτάσουμε εκεί και αφαιρεθεί το δικαίωμα από τον Ολυμπιακό να ισοφαρίσει!
H… αδικία
Πάμε και στο μπάσκετ για να τελειώσω με όσα σκέφτομαι. Μέχρι στιγμής μεγαλύτερη αδικία από αυτή που συντελούν πάνω στους εαυτούς τους οι πρωταθλητές Ευρώπης, δεν υπάρχει!
Είναι εικόνα αυτή που βλέπουμε; Αγωνιστικά; Πνευματικά; Πειθαρχικά; Τακτικά; Που είναι ο Ολυμπιακός του Λονδίνου;
Δηλαδή, απέναντι σε αυτό τον πολύ παθιασμένο, τον γεμάτο ενέργεια και αποφασιστικότητα Παναθηναϊκό που έχει συγκεκριμένο, χαμηλό ταβάνι στην επίθεση, δεν θα περνούσε από πάνω του ο Ολυμπιακός με το 80% της απόδοσης που είδαμε στο Λονδίνο;
Πλάκα κάνουμε; Ο Ολυμπιακός έχει κάνει τις ΔΥΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ εμφανίσεις του σε κρίσιμα ματς φέτος σε διαδοχικούς τελικούς με τον Παναθηναϊκό. Αυτή είναι η αλήθεια.
Φαίνεται πως ένας συνδυασμός πραγμάτων, έχει οδηγήσει σε αυτά τα πολύ άσχημα 80 λεπτά μπάσκετ. Πάνω από όλα έχει χαλάσει το μυαλό. Δυστυχώς! Και αυτό για όσους ξέρουν, κάνει μπαμ.
Ίσως υπάρχει ακόμα το «άδειασμα» από τον θρίαμβο στο φάιναλ φορ και επίσης ο Παναθηναϊκός παίζει πολύ καλύτερη άμυνα από τους αντιπάλους μας στο Λονδίνο, τόσο σε επίπεδο τακτικής, όσο και στο Physical game.
Ο Παναθηναϊκός αυτός είναι. Μια ομάδα που διαμορφώθηκε και προσαρμόστηκε μέσα στην σεζόν 100% στις ανάγκες του ματσαρίσματος στον Ολυμπιακό και κατάφερε να κάνει το περσινό μειονέκτημα στους τελικούς, πλεονέκτημα! Φυσικά μιλάω για την ενέργεια και τα αθλητικά προσόντα κοντά στο καλάθι.
Και τι κάνει ο Παναθηναϊκός; Ό,τι και ολόκληρη την σεζόν, ό,τι και στην σειρά με την Μπαρτσελόνα.
Άμυνα – ταμπούρι, αλλαγές στα σκριν με τους Λάσμε και Γκιστ που μπορούν να ακολουθήσουν οποιονδήποτε αντίπαλο στα πόδια ακόμα και τον Σπανούλη και στην επίθεση ΕΛΑΧΙΣΤΑ πράγματα.
Να μπει κανένα σουτ, να εκμεταλλευτούν καμία λάθος αλλαγή του Ολυμπιακού για να βρεθούν σε θέση ισχύος ο Λάσμε και ο Γκιστ, τώρα υπάρχει και η ατομική επιθετική ποιότητα του Κάρι. Μέχρι εκεί, όμως. Είναι ο χειρότερος Παναθηναϊκός της τελευταίας δεκαετίας στο δημιουργικό κομμάτι.
Και τι κάνει ο Ολυμπιακός; Τίποτα.
Έχει 9/55 τρίποντα, ποσοστό… 54% στις βολές, ξαφνικά δεν τελειώνει ούτε τους εύκολους αιφνιδιασμούς, παρουσιάζεται εντελώς ανίκανος να εκμεταλλευτεί τις περισσότερες κατοχές του μέσα στο παιχνίδι.
Μια ομάδα 100% αλλοιωμένη σε σχέση με το καλό της πρόσωπο προ μηνός στο Λονδίνο, μια ομάδα που ξαφνικά έχει απίστευτα πολλά νεύρα, μια ομάδα που βλέπει ότι πάει να χάσει τον στόχο και δεν ρισκάρει ούτε στο ελάχιστο.
Για να καταλάβετε πόσο κακός είναι ο Ολυμπιακός στα δύο αυτά παιχνίδια, παραθέτω τους συνολικούς αριθμούς της σεζόν στην επίθεση. Στην Ευρωλίγκα οι πρωταθλητές Ευρώπης τελείωσαν με μέσο όρο στην επίθεση τους 77 πόντους.
Στο πρωτάθλημα είχαν πριν τους τελικούς 84,4 πόντους! Και τώρα; Μόλις 51.5 πόντους!!! Στα δίποντα είχαν 60% στην Α1 και 51% στην Ευρωλίγκα, τώρα σουτάρουν με 42%.
Στα τρίποντα είχαν 35% στην Ευρωλίγκα, 33.6% στο πρωτάθλημα και τώρα εκτελούν με 16%! Στις βολές είμαστε στο 54% και σουτάραμε με 73% ως τώρα και στις δύο διοργανώσεις.
Αμ, στις ασίστ; Από τις 20 στην Α1 και τις 15,5 στην Ευρώπη, έχουμε… πέσει στις 8 κατά έσο όρο! Αν δεν είναι αυτοί λόγοι για το 0-2 και αν δεν εστιάσει τουλάχιστον η ΙΔΙΑ η ομάδα σε αυτά τα απαράδεκτα νούμερα, τότε ποιος θα το κάνει;
Αν ο Ολυμπιακός είχε 20/55 τρίποντα (33 πόντους συνολικά περισσότερους στα δύο παιχνίδια) και ήταν απλά κοντά στο ποσοστό που έχει όλη την σεζόν, πόσο θα ήταν η σειρά τώρα; Μήπως 2-0 υπέρ του;
Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα λέγαμε άσε τον κύριο Γιαννακόπουλο να κάνει ότι θέλει, εμείς μιλάμε στο γήπεδο; Τι προσπαθώ να εξηγήσω; Ντροπή η συμπεριφορά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου (για μια ακόμα φορά) αλλά στο κομμάτι του μπάσκετ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ!
Κι αν αυτό δεν το συνειδητοποιήσουν άπαντες στην ομάδα, το πρωτάθλημα «πέταξε» και υπάρχουν και χειρότερα παρεπόμενα. Το ενδεχόμενο να μπολιαστεί η πιο υγιής και πετυχημένη ομάδα μπάσκετ που είχε ο Ολυμπιακός, με στοιχεία – παθογένειες που κάνουν μεγάλο κακό. Ε, ακριβώς αυτό θέλει ο Παναθηναϊκός! Θα το επιτρέψει η ομάδα στον ίδιο της τον εαυτό;
Ρίσκο
Θα συμφωνήσω αναγκαστικά και με τον Αργύρη Πεδουλάκη σε αυτό που είπε στη συνέντευξη τύπου. Το μυαλό του Ολυμπιακού το έχει χαλάσει ο Παναθηναϊκός με την άμυνά του και η ομάδα η ίδια με την κάκιστη απόδοσή της. Δεν το έχουν χαλάσει οι διαιτητές.
Και η απόδειξη είναι το πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ. Ειλικρινά, ποτέ δεν έχω δει μέσα σε αυτό το γήπεδο ομάδα του Παναθηναϊκού να αγκομαχάει έτσι. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να κάνουν έστω ένα σουτ με καλές προϋποθέσεις σχεδόν για όλη την δεύτερη περίοδο.
Και απέναντι σε αυτή την ομάδα με αυτή την απόδοση και με ΠΕΝΗΝΤΑΡΙΣΙΑ διαιτησία στα πρώτα 20 λεπτά, ο Ολυμπιακός έκανε ότι περνούσε από το χέρι του και τα κατάφερε, να κερδίζει μόλις με 2 πόντους. Και σκορ 29-31. Συγγνώμη, αλλά αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος αντίπαλος με τέτοια απόδοση απέναντι στον Ολυμπιακό, το σκορ θα ήταν τουλάχιστον στο 29-40.
Οι οπαδοί έχουν δικαίωμα αν έτσι θέλουν, να μην τα βλέπουν αυτά. Οι προπονητές και οι παίκτες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να μην έχουν αυτογνωσία και να μην κάνουν αυτοκριτική.
Δύο ματς ο Παναθηναϊκός έχει επιβληθεί με τον ίδιο τρόπο. Έχει παίξει καλή άμυνα, ποντάρει στην ταχύτητα και την έκρηξη των δύο Αμερικανών του, αλλά δεν έχει βάλει σε καμία περίπτωση πάνω από 65 πόντους.
Και έχει ένα Διαμαντίδη πολύ μέτριο. Κι, όμως, ο Ολυμπιακός έχει χάσει και τα δύο παιχνίδια με +10 πόντους. Είναι ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ μπασκετικά!
Δεν έχουμε δοκιμάσει σε κανένα σημείο να παίξουμε με ΔΥΟ ΨΗΛΟΥΣ ενώ ο Παναθηναϊκός το κάνει μονίμως.
Με τον Πρίντεζη να είναι δυστυχώς κακός και επηρεασμένος ψυχολογικά, γιατί έπαιξε 9 λεπτά ο Άντιτς που είναι σκυλί του πολέμου και ταμάμ για τέτοια παιχνίδια;
Πρόλαβε να βγει και 2ος σκόρερ! Ιδίως όταν στο φάιναλ φορ με 24 λεπτά μέσο όρο έχει οργιάσει; Ειλικρινά, δεν το κατανοώ, όπως δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένουμε στα κοντά σχήματα και δεν δοκιμάζουμε να παίξουμε κι εμείς με δύο ψηλούς.
Εντάξει, είναι off ο Μάντζαρης, ο Λο είναι πραγματικά τεράστια απώλεια, αλλά όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ρισκάρεις αναγκαστικά.
Ο Παπανικολάου πότε θα συγκεντρωθεί επιτέλους να παίξει μπάσκετ; Μηδέν συγκέντρωση, μηδέν.
Ο Σλούκας για ποιο λόγο έχει χάσει την αυτοπεποίθησή του;
Ο Πασκουάλ ήταν εγκλωβισμένος 3 παιχνίδια και ο Παναθηναϊκός ΠΑΛΙ είχε χαλάσει το μυαλό των παικτών της Μπαρτσελόνα.
Πόνταρε στην ΖΩΝΗ ο Ισπανός κόουτς, ξαφνικά «χάλασε» το μυαλό του Παναθηναϊκού και το 1-2 με χαρές και πανηγύρια έγινε 3-2 υπέρ των Καταλανών με δύο νίκες με διψήφια διαφορά.
Εμείς πότε θα ρισκάρουμε; Όταν τελειώσει το πρωτάθλημα;
Το πιο σημαντικό
Συνοψίζω μπας και καταφέρω να γίνω αντιληπτός, στο τι σκέφτομαι και το τι νιώθω.
Θα δώσω μεγαλύτερη έμφαση και βαρύτητα σε άλλα πράγματα εκτός της αγωνιστικής εικόνας του Ολυμπιακού όταν ΝΙΩΣΩ πως σε αυτά οφείλεται πρωτίστως το αποτέλεσμα.
Όταν ΝΙΩΣΩ ότι ο Ολυμπιακός μπήκε, τα έδωσε όλα, έπαιξε όπως μπορεί, αλλά κάτι άλλο του στέρησε αυτό που άξιζε.
Και τόσο καιρό νιώθω πολύ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ γιατί η ομάδα μου τα έχει σαρώσει όλα με πολύ καλό μπάσκετ και χωρίς κανενός τύπου αλητείες, μηχανορραφίες, σκευωρίες, συνωμοσίες και διαδοχικούς τραμπουκισμούς σε όποιον ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ με το άθλημα.
Δημοσιογράφους, διαιτητές, παίκτες και πάει λέγοντας.
Προς το παρόν νιώθω πολύ στενοχωρημένος γιατί στο παρκέ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ την ομάδα που αγαπάω.
Βλέπω ένα «φάντασμά» της να περιπλανιέται στο παρκέ.
Και ξέρω πως αν υπάρχει μια πιθανότητα να αλλάξει αυτό μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι να σταματήσουν όσοι προπονούν, κοουτσάρουν και αγωνίζονται να χαλάνε το μυαλό τους. Μπορούν να το προσηλώσουν ΜΟΝΟ στο μπάσκετ;
Αν ναι, έχει πολύ δρόμο ακόμα η σειρά. Αν όχι, γεια σας.
Το έχουν χαλάσει και κάνουν κακό στους ίδιους και τον Ολυμπιακό μόνο και μόνο επειδή κάποιων άλλων το μυαλό είναι χαλασμένο από την φύση του και έτσι θα παραμείνει.
Με αυτό τον τρόπο και αδικεί η ομάδα τον εαυτό της και κάνει μάγκες – με την ευρύτερη έννοια της λέξης στην σύγχρονη ξεφτιλισμένη και χωρίς αξιοπρέπεια Ελλάδα – ανθρώπους που δεν το αξίζουν.
Τρεις ήττες σερί έχει κάνει ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό και αυτό ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να είναι τυχαίο.
Μπορεί να απαντήσει ο πρωταθλητής Ευρώπης με το ίδιο νόμισμα;
Αν καταφέρει να αποσυνδέσει από το μυαλό του όλα τα γύρω – γύρω και εμφανιστεί η ομάδα που όλοι ξέρουμε, μπασκετικά μπορεί 100%! Με τους παίκτες αποφασισμένους και τον Έισι σε καλύτερη κατάσταση.
Έχει υποχρέωση να προσπαθήσει με τον δικό του τρόπο και το δικό του μπάσκετ ο Ολυμπιακός.
Πάνω από όλα απέναντι στον εαυτό του.
Ας γίνει πάλι ο… εαυτός του και όλα θα είναι διαφορετικά. Το σκορ, το κλίμα, η ψυχολογία.
Και αν το παλέψει και δεν τα καταφέρει, τουλάχιστον να νιώσουμε όλοι όσοι αγαπάμε τον Ολυμπιακό και το μπάσκετ πως προσπάθησε και κατέθεσε ψυχή και πνεύμα.
Αυτή η ομάδα έχει μάθει να κερδίζει και να ανατρέπει καταστάσεις με ένα τρόπο δικό της, μοναδικό σε όλη την ιστορία του σπορ.
Πάλι εδώ, στην ίδια θέση είναι. Με την πλάτη στον τοίχο.
Αν νικήσει, να νικήσει με τον τρόπο της. Αν χάσει, ας χάσει με το κεφάλι ψηλά, πάλι με τον τρόπο της.
Και τα δύο σενάρια τα δέχομαι.
Αυτό που δεν αντέχω, είναι να την βλέπω να μην είναι ο εαυτός της!
Ξαφνικά δεν βλέπω, την ομάδα που αγαπάω.
Μια αποτυχία ας έρθει, αν είναι γραφτό και αξίζει ο αντίπαλος τον τίτλο.
Η ταυτότητα, όμως, του δις πρωταθλητή Ευρώπης και αυτού του κορμού των παιδιών δεν πρέπει να αλλοιωθεί με τίποτα!
Αυτή η ομάδα αποκάλυψε την μαγεία του αθλητισμού με τρόπο ανεπανάληπτο και την σέρβιρε με δύο διαφορετικά κόνσεπτ στο ευρωπαϊκό κοινό του μπάσκετ.
Άλλοι έχουν ανακαλύψει την αλητεία, όπως οι ίδιοι δηλώνουν και μήνες μετά παραμένουν ατιμώρητοι ακόμα και από την επιτροπή φιλάθλου ιδιότητας, συνεχίζοντας την προσφορά τους στον ελληνικό αθλητισμό…
Διαλέγουμε την μαγεία και ονειρευόμαστε μια ομάδα που δεν θα πληγώνεται από την ελληνική πραγματικότητα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, όταν είσαι μέσα στον χορό…
Γιατί, ο Ολυμπιακός σε αυτούς τους τελικούς έχει και ο ίδιος πληγώσει τον εαυτό του.
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Αρκεί να δούμε επιτέλους τον πραγματικό Ολυμπιακό…
πηγή: eurohoops.net
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Ομπάμα… καλωσόρισε τη Χίλαρι στο twitter
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νεοχώρι: Είδαν την φωτιά έξω από τα σπίτια τους!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
