2013-06-11 13:55:04
Γράφει ο Παναγιώτης Παυλόπουλος
Η αναπάντεχη και απρόσμενη απώλεια ενός ανθρώπου με τον οποίο έχεις περάσει τις ποιο ωραίες στιγμές των ανέμελων καλοκαιρινών διακοπών μαζί του σε κάνει να δεις πως η παρουσία σου στην πραγματική ...διάσταση της ζωής είναι ένα εφήμερο ταξίδι που ποτέ δεν ξέρεις πότε τελειώνει Ήταν περίπου τα τέλη της δεκαετίας του 80 όταν ο Χάρης Δρακόπουλος μπήκε στην παρέα των θερινών διακοπών στην Σπιάτζα. Ήταν τότε που όλοι πιστεύαμε στο ιδεατό και καλούμαστε να ζήσουμε σε μία σκληρή πραγματικότητα την οποία δεν είχαμε αντιληφθεί.
Η είδηση της αναπάντεχης «δραπέτευσή» του από αυτή την σκληρή πραγματικότητα γέμισε θλίψη και πόνο όλους όσους τον είχαμε γνωρίσει λίγο περισσότερο και είχαμε την τύχη να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι και να μοιραστούμε σκέψεις μαζί του, όχι μόνο γιατί έφυγε ένας κοντινός μας άνθρωπος, αλλά γιατί αφαίρεσε χωρίς να το θέλει… την ομορφιά των στιγμών αυτών αφού πάντα θα μας θυμίζει τον άνθρωπο που χάσαμε νωρίς.
Το τραγικό είναι ότι έφυγε στο χώρο που αγαπούσε περισσότερο. Στο σπίτι του στην Σπιάτζα λίγα μέτρα από την θάλασσα που λάτρευε και που κοντά της ζούσε από μικρό παιδί.
Μέσα του είχε μία δημιουργική διάθεση που την εκδήλωσε πάνω στο σανίδι όπου τον ιδεατό κόσμο που είχαμε στο μυαλό των παιδικών μας χρόνο τον εξέφρασε μέσα από τους ρόλους των παραστάσεων που κάθε φορά ερμήνευε.
Η ομορφιά της ψυχής του και η ξεχωριστή προσωπικότητά ήταν εκείνα τα στοιχεία που έκαναν την κοινωνία του Πύργου και όχι μόνο να τον αγκαλιάσουν γιατί έβλεπαν στο πρόσωπό του τον άνθρωπο.
Χαρακτηριστικά που φρόντιζε να αναδεικνύει την σημαντικότητα τους και στους μαθητές του όπου μέσα από το μάθημα που τους έκανε, τους έδειχνε πως η ευγένια, η καλοσύνη και η αγαθή ψυχή είναι εκείνα τελικά που σε κάνουν πετυχημένο… στην ζωή…
Στο Καλό σύντροφε των παιδικών μας ονείρων
ileiapost.gr
Η αναπάντεχη και απρόσμενη απώλεια ενός ανθρώπου με τον οποίο έχεις περάσει τις ποιο ωραίες στιγμές των ανέμελων καλοκαιρινών διακοπών μαζί του σε κάνει να δεις πως η παρουσία σου στην πραγματική ...διάσταση της ζωής είναι ένα εφήμερο ταξίδι που ποτέ δεν ξέρεις πότε τελειώνει Ήταν περίπου τα τέλη της δεκαετίας του 80 όταν ο Χάρης Δρακόπουλος μπήκε στην παρέα των θερινών διακοπών στην Σπιάτζα. Ήταν τότε που όλοι πιστεύαμε στο ιδεατό και καλούμαστε να ζήσουμε σε μία σκληρή πραγματικότητα την οποία δεν είχαμε αντιληφθεί.
Η είδηση της αναπάντεχης «δραπέτευσή» του από αυτή την σκληρή πραγματικότητα γέμισε θλίψη και πόνο όλους όσους τον είχαμε γνωρίσει λίγο περισσότερο και είχαμε την τύχη να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι και να μοιραστούμε σκέψεις μαζί του, όχι μόνο γιατί έφυγε ένας κοντινός μας άνθρωπος, αλλά γιατί αφαίρεσε χωρίς να το θέλει… την ομορφιά των στιγμών αυτών αφού πάντα θα μας θυμίζει τον άνθρωπο που χάσαμε νωρίς.
Το τραγικό είναι ότι έφυγε στο χώρο που αγαπούσε περισσότερο. Στο σπίτι του στην Σπιάτζα λίγα μέτρα από την θάλασσα που λάτρευε και που κοντά της ζούσε από μικρό παιδί.
Μέσα του είχε μία δημιουργική διάθεση που την εκδήλωσε πάνω στο σανίδι όπου τον ιδεατό κόσμο που είχαμε στο μυαλό των παιδικών μας χρόνο τον εξέφρασε μέσα από τους ρόλους των παραστάσεων που κάθε φορά ερμήνευε.
Η ομορφιά της ψυχής του και η ξεχωριστή προσωπικότητά ήταν εκείνα τα στοιχεία που έκαναν την κοινωνία του Πύργου και όχι μόνο να τον αγκαλιάσουν γιατί έβλεπαν στο πρόσωπό του τον άνθρωπο.
Χαρακτηριστικά που φρόντιζε να αναδεικνύει την σημαντικότητα τους και στους μαθητές του όπου μέσα από το μάθημα που τους έκανε, τους έδειχνε πως η ευγένια, η καλοσύνη και η αγαθή ψυχή είναι εκείνα τελικά που σε κάνουν πετυχημένο… στην ζωή…
Στο Καλό σύντροφε των παιδικών μας ονείρων
ileiapost.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τουρκία: Παντού αντίσταση, παντού συγκρούσεις
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φθιώτιδα: Πυρκαγιά σε εξέλιξη στο Μπράλο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
