2013-06-11 21:54:21
Του Δημήτρη Ρομποτή*
Επρεπε να φτάση η στιγμή να κλείση η ΕΡΤ “για να ευαισθητοποιηθούν” οι διάφοροι εργαζόμενοι και “εργαζόμενοί” της όπως και τόσοι άλλο επώνυμοι που τώρα μυξοκλαίνε στον φακό εκμεταλλευόμενοι μερικά ακόμη λεπτά δωρεάν προβολής! Τόσες δεκαετίες λούφας και παραλλαγής από πλήθος κομματόσκυλα και ατάλαντους τεμπελχανάδες, πάντα με τη σιωπηλή ανοχή των φιλότιμων της μειοψηφίας, δεν ήρκεσαν για να τους ευαισθητοποιήσουν, έπρεπε να φτάση ο κόμπος στο χτένι, να καούν τα χλωρά με τα ξερά για να τους πιάση η συγκίνηση. Στενοχωριέμαι, αλλά δεν τους λυπάμαι, όπως και σε άλλες κρατικές υπηρεσίες και επιχειρήσεις ήρθε η ώρα του λογαριασμού, οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να πληρώνουν εσαεί και μάλιστα υποχρεωτικώς μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ για αυτού του είδους το προϊόν! Ούτε ισχύει το «επιχείρημα» των εργαζομένων της ΕΡΤ ότι δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ισα ίσα που επιβαρρύνονται απευθείας οι πολίτες, σε μηνιαία βάση!
Τώρα, επειδή πρέπει να είμαστε εντελώς καχύποπτοι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, δεν αποκλείεται η «ξαφνική» απόφαση να ήταν και ένας εύκολος τρόπος για την κυβέρνηση «να πετύχη» τις 2.500 απολύσεις που ζητούσε η Τρόικα μέχρι τον Ιούνιο χωρίς να προχωρήση σε αφαίμαξη άλλων υπηρεσιών. Δεν αποκλείεται επίσης, να θέλη να βάλη χέρι στην όχι ευκαταφρόνηση περιουσία της ΕΡΤ. Ολα παίζουν και σίγουρα η απόφαση δεν πάρθηκε αποκλειστικά με γνώμονα το καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον Οπως και νά’χη το πράγμα όμως, ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι. Τη στιγμή που πολύς κόσμος στην κυριολεξία ψωμολυσσάει δεν μπορείς να έχης μια κρατική τηλεόραση με τεράστειο κόστος και «κοινωνική» προσφορά η οποία ούτε κατ’ελάχιστον διαφαίνεται από τα ποσοστά τηλεθέασης ή ακρόασης που επιτυγχάνει. Οι πολίτες που την πληρώνουν (χωρίς να έχουν επιλογή να αρνηθούν), την είχαν απαξιώσει προ πολλού, η ΕΡΤ από κρατικός σταθμός με κοινωνικό άξονα είχε γίνει μια ιδιότυπη «ελίτ» για κάθε καρυδιάς καρύδι που αποζητούσε ένα εύκολο και προσοδοφόρο αποκούμπι για να μαλακίζεται (πειραματίζεται, το λένε) χωρίς συνέπειες ή ουσιαστική προσωπική ευθύνη. Η κομματοκρατία των τελευταίων τριών δεκαετιών συνέβαλε τα μάλα για να παγιωθή αυτή η κατάσταση, ένας παρασιτισμός ο οποίος είχε γίνει βούκινο. Η ΕΡΤ ήταν η άλλη Ολυμπιακή που αργά ή γρήγορα θα προσγειωνόταν στην πραγματικότητα. Κι’όταν «τα σκατά φτάνουν στον ανεμιστήρα» (που λέμε και στο Αμέρικα) τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, η οποιαδήποτε λύση αναγκαστικά περνάει μέσα από τη …διάλυση!
Αντί λοιπόν να ορύονται όλοι για την ΕΡΤ που πάει να κλείση (γιατί με τέτοια «αποφασιστική» κυβέρνηση δεν αποκλείεται να ανακληθή η απόφαση υπό την πίεση της «λαϊκής» αντίδρασης για να πληρώνονται αδρά κι’άλλοι χαραμοφάηδες) ας επικεντρώσουν την προσπάθειά τους ώστε ο νέος φορέας που θα προκύψη να μην είναι του …Εϊντς όπως ο προηγούμενος. Δηλαδή, να δημιουργηθή ένας ευέλικτος, με ορθή ιεράρχηση προτεραιοτήτων, ενημερωτικός οργανισμός που να έχη ως άξονά του το εθνικό, με την έννοια του κοινωνικού, συμφέρον. Να προσφέρη ειδήσεις κι’όχι ειδησεογραφική ψυχαγωγία, προγράμματα πολιτισμού κι’όχι πειραματισμούς ονειροπαρμένων τενεκέδων, μια ελληνική άποψη επί παντός επιστητού την οποία τα ιδιωτικά προγράμματα δεν μπορούν, δεν θέλουν και ούτε συμφέρουν έχουν να προσφέρουν.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη ενός υγειούς και ευρηματικού κρατικού προγράμματος, ιδιαίτερα στις δύσκολες μέρες που διέρχεται. Η ΕΡΤ απέτυχε οικτρά και παταγωδώς να προσφέρη κάτι τέτοιο, άρα η το κλείσιμό της συνιστά αρχικώς θετική εξέλιξη. Μένει να δούμε τί θα γίνη στη συνέχεια και εδώ είναι που θα πρέπη όλοι οι Ελληνες να στρέψουν την προσοχή τους ώστε η νέα ΕΡΤ να είναι πραγματικά νέα κι’όχι προϊόν αναπαλαιώσεως (με διορισμούς νέων κομματοειδών, από τη Μεσσηνία κατά προτίμηση) …
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: Πριν καμμιά 20αριά χρόνια, ο κρατικός αερομεταφορές του Ισραήλ, η Ελ Αλ, ήταν όπως η Ολυμπιακή πριν κλείση: άνδρο αργόσχολων που διορίστηκαν με κάποιο κομματικό μέσο για να πληρώνονται χωρίς ουσιαστική συνεισφορά (στην πλειοψηφία τους). Οταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η τότε κυβέρνηση έκλεισε την Ελ Ελ και την εξυγείανε. Ο νέος φορέας παραμένει κρατικός, αλλά λειτουργεί με ιδιωτικά κριτήρια. Οχι μόνο είναι κερδοφόρος, αλλά χάρη στην αλματώδη ανάπτυξή του πετάει σε πιο πολλούς προορισμούς κάνοντας το Ισραήλ προσβάσιμο όσο ποτέ. Αυτή ήταν η ενδεδειγμένη λύση για την Ολυμπιακή που την πούλησαν για ένα κομμάτι ψωμί και την καταδίκασαν σε ουσιαστική ανυπαρξία, και αυτή είναι η ενδεδειγμένη λύση για την ΕΡΤ …
Tromaktiko
Επρεπε να φτάση η στιγμή να κλείση η ΕΡΤ “για να ευαισθητοποιηθούν” οι διάφοροι εργαζόμενοι και “εργαζόμενοί” της όπως και τόσοι άλλο επώνυμοι που τώρα μυξοκλαίνε στον φακό εκμεταλλευόμενοι μερικά ακόμη λεπτά δωρεάν προβολής! Τόσες δεκαετίες λούφας και παραλλαγής από πλήθος κομματόσκυλα και ατάλαντους τεμπελχανάδες, πάντα με τη σιωπηλή ανοχή των φιλότιμων της μειοψηφίας, δεν ήρκεσαν για να τους ευαισθητοποιήσουν, έπρεπε να φτάση ο κόμπος στο χτένι, να καούν τα χλωρά με τα ξερά για να τους πιάση η συγκίνηση. Στενοχωριέμαι, αλλά δεν τους λυπάμαι, όπως και σε άλλες κρατικές υπηρεσίες και επιχειρήσεις ήρθε η ώρα του λογαριασμού, οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να πληρώνουν εσαεί και μάλιστα υποχρεωτικώς μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ για αυτού του είδους το προϊόν! Ούτε ισχύει το «επιχείρημα» των εργαζομένων της ΕΡΤ ότι δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ισα ίσα που επιβαρρύνονται απευθείας οι πολίτες, σε μηνιαία βάση!
Τώρα, επειδή πρέπει να είμαστε εντελώς καχύποπτοι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, δεν αποκλείεται η «ξαφνική» απόφαση να ήταν και ένας εύκολος τρόπος για την κυβέρνηση «να πετύχη» τις 2.500 απολύσεις που ζητούσε η Τρόικα μέχρι τον Ιούνιο χωρίς να προχωρήση σε αφαίμαξη άλλων υπηρεσιών. Δεν αποκλείεται επίσης, να θέλη να βάλη χέρι στην όχι ευκαταφρόνηση περιουσία της ΕΡΤ. Ολα παίζουν και σίγουρα η απόφαση δεν πάρθηκε αποκλειστικά με γνώμονα το καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον Οπως και νά’χη το πράγμα όμως, ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι. Τη στιγμή που πολύς κόσμος στην κυριολεξία ψωμολυσσάει δεν μπορείς να έχης μια κρατική τηλεόραση με τεράστειο κόστος και «κοινωνική» προσφορά η οποία ούτε κατ’ελάχιστον διαφαίνεται από τα ποσοστά τηλεθέασης ή ακρόασης που επιτυγχάνει. Οι πολίτες που την πληρώνουν (χωρίς να έχουν επιλογή να αρνηθούν), την είχαν απαξιώσει προ πολλού, η ΕΡΤ από κρατικός σταθμός με κοινωνικό άξονα είχε γίνει μια ιδιότυπη «ελίτ» για κάθε καρυδιάς καρύδι που αποζητούσε ένα εύκολο και προσοδοφόρο αποκούμπι για να μαλακίζεται (πειραματίζεται, το λένε) χωρίς συνέπειες ή ουσιαστική προσωπική ευθύνη. Η κομματοκρατία των τελευταίων τριών δεκαετιών συνέβαλε τα μάλα για να παγιωθή αυτή η κατάσταση, ένας παρασιτισμός ο οποίος είχε γίνει βούκινο. Η ΕΡΤ ήταν η άλλη Ολυμπιακή που αργά ή γρήγορα θα προσγειωνόταν στην πραγματικότητα. Κι’όταν «τα σκατά φτάνουν στον ανεμιστήρα» (που λέμε και στο Αμέρικα) τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, η οποιαδήποτε λύση αναγκαστικά περνάει μέσα από τη …διάλυση!
Αντί λοιπόν να ορύονται όλοι για την ΕΡΤ που πάει να κλείση (γιατί με τέτοια «αποφασιστική» κυβέρνηση δεν αποκλείεται να ανακληθή η απόφαση υπό την πίεση της «λαϊκής» αντίδρασης για να πληρώνονται αδρά κι’άλλοι χαραμοφάηδες) ας επικεντρώσουν την προσπάθειά τους ώστε ο νέος φορέας που θα προκύψη να μην είναι του …Εϊντς όπως ο προηγούμενος. Δηλαδή, να δημιουργηθή ένας ευέλικτος, με ορθή ιεράρχηση προτεραιοτήτων, ενημερωτικός οργανισμός που να έχη ως άξονά του το εθνικό, με την έννοια του κοινωνικού, συμφέρον. Να προσφέρη ειδήσεις κι’όχι ειδησεογραφική ψυχαγωγία, προγράμματα πολιτισμού κι’όχι πειραματισμούς ονειροπαρμένων τενεκέδων, μια ελληνική άποψη επί παντός επιστητού την οποία τα ιδιωτικά προγράμματα δεν μπορούν, δεν θέλουν και ούτε συμφέρουν έχουν να προσφέρουν.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη ενός υγειούς και ευρηματικού κρατικού προγράμματος, ιδιαίτερα στις δύσκολες μέρες που διέρχεται. Η ΕΡΤ απέτυχε οικτρά και παταγωδώς να προσφέρη κάτι τέτοιο, άρα η το κλείσιμό της συνιστά αρχικώς θετική εξέλιξη. Μένει να δούμε τί θα γίνη στη συνέχεια και εδώ είναι που θα πρέπη όλοι οι Ελληνες να στρέψουν την προσοχή τους ώστε η νέα ΕΡΤ να είναι πραγματικά νέα κι’όχι προϊόν αναπαλαιώσεως (με διορισμούς νέων κομματοειδών, από τη Μεσσηνία κατά προτίμηση) …
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: Πριν καμμιά 20αριά χρόνια, ο κρατικός αερομεταφορές του Ισραήλ, η Ελ Αλ, ήταν όπως η Ολυμπιακή πριν κλείση: άνδρο αργόσχολων που διορίστηκαν με κάποιο κομματικό μέσο για να πληρώνονται χωρίς ουσιαστική συνεισφορά (στην πλειοψηφία τους). Οταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η τότε κυβέρνηση έκλεισε την Ελ Ελ και την εξυγείανε. Ο νέος φορέας παραμένει κρατικός, αλλά λειτουργεί με ιδιωτικά κριτήρια. Οχι μόνο είναι κερδοφόρος, αλλά χάρη στην αλματώδη ανάπτυξή του πετάει σε πιο πολλούς προορισμούς κάνοντας το Ισραήλ προσβάσιμο όσο ποτέ. Αυτή ήταν η ενδεδειγμένη λύση για την Ολυμπιακή που την πούλησαν για ένα κομμάτι ψωμί και την καταδίκασαν σε ουσιαστική ανυπαρξία, και αυτή είναι η ενδεδειγμένη λύση για την ΕΡΤ …
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τροποποίηση δρομολογίου του "European express"
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάντα αηδίαζα με τις ακρότητες...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
