2013-06-11 22:24:06
Μακάριος μοναχός Μπουζίκας, ο ψάλτης (1886-1965),
κελλιώτης Σταυρονικητιανός
(Φωτογραφία: Χρήστος Ζέγκος, 1961)
http://athosprosopography.blogspot.gr
Το παν είναι η ευλάβεια. Χωρίς ευλάβεια η ψαλτική είναι ξεθυμασμένη∙ μοιάζει με όργανο ξεκουρντισμένο, που κάνει γκλιν-γκλιν. Ούτε έχει σημασία αν ψάλλη κανείς δυνατά ή σιγανά∙ σημασία έχει να ψάλλη με ευλάβεια. Τότε το σιγανό ψάλσιμο είναι ταπεινό, γλυκό∙ δεν είναι κοιμισμένο. Και το δυνατό είναι έντονο και καρδιακό∙ δεν είναι άγριο. Ο πατήρ Μακάριος Μπουζίκας είχε βροντερή φωνή, αλλά έψελνε φυσικά, με ευλάβεια και με καημό∙ ένιωθες ότι ξεκοβόταν η δική του καρδιά, και ξεκολλούσε και η δική σου. «Σου κάνει τα τζιέρια* άνω-κάτω», έλεγε ένα γεροντάκι. Έμενε μόνος του στην Καψάλα, σε ένα Σταυρονικητιανό Κελλί. Πιο κάτω έμενε ένας Ρουμάνος που δεν ήταν ψάλτης, αλλά είχε ευλάβεια. Το βράδυ έβγαινε ο πατήρ Μακάριος στην απλωταριά του Κελλιού του και άρχιζε το «Ανοίξαντός σου την χείρα»** και συνέχιζε τον άλλο στίχο ο Ρουμάνος από κάτω! Ήταν μεγαλείο!
Είναι μεγάλη υπόθεση ο ψάλτης να έχη ευλάβεια. Ξέρετε πόσο βοηθάει; Αλλοιώνεται ο ίδιος εσωτερικά, και επειδή αυτή η εσωτερική αλλοίωση εκδηλώνεται και εξωτερικά, αλλοιώνεται και ο άλλος που τον ακούει και βοηθιέται θετικά. Έτσι η προσευχή όλων είναι ευπρόσδεκτη στον Θεό.
* Τζιέρια: Σπλάχνα
** Ψαλμ. 103, 28. Οι στίχοι από το «Ανοίξαντός σου την χείρα» έως το τέλος του Ψαλμού ψάλλονται σε πανηγυρικές Αγρυπνίες και είναι γνωστοί ως Ανοιξαντάρια.
Πηγή:
agioritikesmnimes
κελλιώτης Σταυρονικητιανός
(Φωτογραφία: Χρήστος Ζέγκος, 1961)
http://athosprosopography.blogspot.gr
Το παν είναι η ευλάβεια. Χωρίς ευλάβεια η ψαλτική είναι ξεθυμασμένη∙ μοιάζει με όργανο ξεκουρντισμένο, που κάνει γκλιν-γκλιν. Ούτε έχει σημασία αν ψάλλη κανείς δυνατά ή σιγανά∙ σημασία έχει να ψάλλη με ευλάβεια. Τότε το σιγανό ψάλσιμο είναι ταπεινό, γλυκό∙ δεν είναι κοιμισμένο. Και το δυνατό είναι έντονο και καρδιακό∙ δεν είναι άγριο. Ο πατήρ Μακάριος Μπουζίκας είχε βροντερή φωνή, αλλά έψελνε φυσικά, με ευλάβεια και με καημό∙ ένιωθες ότι ξεκοβόταν η δική του καρδιά, και ξεκολλούσε και η δική σου. «Σου κάνει τα τζιέρια* άνω-κάτω», έλεγε ένα γεροντάκι. Έμενε μόνος του στην Καψάλα, σε ένα Σταυρονικητιανό Κελλί. Πιο κάτω έμενε ένας Ρουμάνος που δεν ήταν ψάλτης, αλλά είχε ευλάβεια. Το βράδυ έβγαινε ο πατήρ Μακάριος στην απλωταριά του Κελλιού του και άρχιζε το «Ανοίξαντός σου την χείρα»** και συνέχιζε τον άλλο στίχο ο Ρουμάνος από κάτω! Ήταν μεγαλείο!
Είναι μεγάλη υπόθεση ο ψάλτης να έχη ευλάβεια. Ξέρετε πόσο βοηθάει; Αλλοιώνεται ο ίδιος εσωτερικά, και επειδή αυτή η εσωτερική αλλοίωση εκδηλώνεται και εξωτερικά, αλλοιώνεται και ο άλλος που τον ακούει και βοηθιέται θετικά. Έτσι η προσευχή όλων είναι ευπρόσδεκτη στον Θεό.
* Τζιέρια: Σπλάχνα
** Ψαλμ. 103, 28. Οι στίχοι από το «Ανοίξαντός σου την χείρα» έως το τέλος του Ψαλμού ψάλλονται σε πανηγυρικές Αγρυπνίες και είναι γνωστοί ως Ανοιξαντάρια.
Πηγή:
agioritikesmnimes
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΣΤΟ NextGen Series ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κύπρος: Στο 0,2% ο εναρμονισμένος πληθωρισμός τον Μάιο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
