2013-06-12 16:08:03
του Παναγιώτη Τσολάκη
Τίτλοι τέλους για την Ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Με μια κυνική και εκτελεστική απόφαση, η Εθνική φωνή της Ελλάδας σίγησε.
Πριν 72 χρόνια ο εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού των Αθηνών ανακοίνωνε στους έλληνες ότι σε λίγη ώρα ο Σταθμός δεν θα είναι ελληνικός(Εθνικός) και ο σταθμός σίγησε με την προτροπή «Έλληνες ψηλά τις καρδιές» και ακολούθησε ο Εθνικός Ύμνος.
Χθές το βράδυ η Δημοκρατία δέχτηκε ένα τρομερό χτύπημα για να παραγκωνιστεί παντελώς και την θέση της να πάρει επίσημα πλέον η «δημοκρατία» του Ισχυρού.
Παρακολούθησα μέσα και έξω από το κτήριο της ΕΡΑ Δυτικής Μακεδονίας, μακριά από τις κάμερες και τις δηλώσεις, όλες τις δραματικές εξελίξεις.
Είδα την αγωνία και τον πανικό των εργαζομένων, των 1000-1300 ευρώ, που στα ξαφνικά έμειναν άνεργοι. Για μια ακόμα φορά εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν για τις όποιες αμαρτίες της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και τηλεόρασης που το ίδιο σύστημα δημιούργησε και εξέθρεψε.
Είδα πρόσωπα, πρώτη μούρη για δήθεν συμπαράσταση, πρώτοι στα μικρόφωνα, πρώτοι στις δηλώσεις. Με ποια ταυτότητα; Με την ατομική, δηλαδή της προσωπικής άποψης; Με την συνδικαλιστική, δηλαδή την αγωνιστική; Με την αυτοδιοικητική, δηλαδή της προστασίας του πολίτη; Ή με την πολιτική, δηλαδή την κομματική;
Είναι τα ίδια πρόσωπα που ψηφίζουν και στηρίζουν αυτές τις πολιτικές. Αυτές δηλαδή των μνημονίων, της εκχώρησης της Εθνικής κυριαρχίας, την άλωση των εργατικών δικαιωμάτων, την άλωση της αυτοδιοίκησης, την άλωση της παιδείας και της υγείας, το κλείσιμο της Ελληνικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, αύριο της ΔΕΗ, των δημοτικών επιχειρήσεων και το μεροκάματο των 10 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα (για όσους τυχερούς!) και ποιος ξέρει και τι άλλο ετοιμάζουν! Είναι τα ίδια πρόσωπα που εξακολουθούν να μένουν στην ίδια κομματική στέγη, παίρνονται τέτοιες αποφάσεις!
Σαν να λέμε δηλαδή πως κάποιοι συναίνεσαν, υπέγραψαν και συμφώνησαν να εκτελεστούν κάποιοι άνθρωποι και κατά την εκτέλεση και μετά από αυτήν να είναι παρόντες, να έχουν εκτοπίσει πραγματικούς φίλους και συγγενείς των εκτελεσθέντων και να οδύρονται και να κραυγάζουν για την άδικη εκτέλεση, χωρίς να έχουν παραδεχτεί την δική τους συμμετοχή, αλλά και ούτε να έχουν αναιρέσει την υποστήριξή τους σε εκείνους που έδωσαν την εντολή της εκτέλεσης!
Αναρωτήθηκα πως βρέθηκα εγώ ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους! Ανάμεσα σε αυτούς που εξέθρεψαν αυτό το σύστημα, ανάμεσα σε αυτούς που και σήμερα στηρίζουν αυτό το σύστημα που ξεσχίζει κυριολεκτικά την κοινωνία! Τι αλήθεια θέλουν; Να αλλάξουν αυτό το σάπιο σύστημα;
Άκουσα πολλές φορές τον Πασχάλη Τσολάκη να λέει και να γράφει κάποιους στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη. «Όλοι αυτοί με τους διπλούς μισθούς και τα επιμίσθια που τάχα θέλουν να αλλάξουν το σύστημα και στην πράξη το στηρίζουν με κάθε τρόπο…..με προκαλείς είπες ε!...»
Ήδη θα έπρεπε αυτή η κυβέρνηση να είχε πέσει. Όμως οι συνεταίροι απειλούν δια των δηλώσεων, όπως ακριβώς και τα στελέχη τους δήλωναν την αντίθεσή τους για το κλείσιμο της ΕΡΑ και συμπαρατάχθηκαν με τους εργαζόμενους. Δηλώσεις που μείνανε δηλώσεις Όλο αυτό το σκηνικό που έζησα, αναλογίστηκα πως ίσως είναι και η αιτία που οι πολίτες δεν ξεσηκώνονται. Βλέπουν πάντα μπροστά τους, τους ίδιους αυτούς ανθρώπους, που δεν πιστεύουν και δεν εμπιστεύονται. Ίσως για αυτό και τους βγάζει πάντα μπροστά το σύστημα! Το ίδιο έκαναν δυστυχώς και οι εργαζόμενοι της ΕΡΑ Δυτικής Μακεδονίας. Αντί να κατέβουν στον δρόμο, όπου είχανε μαζευτεί πολλοί απλοί πολίτες για να τους συμπαρασταθούν ή για να εκδηλώσουν έτσι την αντίδρασή τους σε αυτό το γεγονός και να μιλήσουν εκείνοι, να μιλήσει ο λαός, επέλεξαν, μέσα σίγουρα στην σύγχυση και τον πανικό, τους θεσμικούς. Δηλαδή το ίδιο το σύστημα! Αυτούς που δηλαδή σήμερα και αύριο ζητούν και θα ζητήσουν την στήριξη του συστήματος για κάποια θέση, για κάποιο χρίσμα για κάτι ….με αντάλλαγμα την απόλυτη στήριξη στα δικά της εγκλήματα!
Δυστυχώς αντί να φύγουν όλοι αυτοί οι καθεστωτικοί από το πολιτικό και όχι μόνο προσκήνιο, φεύγουν οι νέοι από την χώρα!
Δεν έχει άλλα περιθώρια η κοινωνία. Πρέπει με κάθε τίμημα να βγει μπροστά και να επιβάλλει στους νέους κυβερνήτες που θα επιλέξει την δημοκρατία. Την δημοκρατία που είναι απλή και λιτή όπως απλοί και λιτοί είναι και οι πολίτες της…
Tromaktiko
Τίτλοι τέλους για την Ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Με μια κυνική και εκτελεστική απόφαση, η Εθνική φωνή της Ελλάδας σίγησε.
Πριν 72 χρόνια ο εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού των Αθηνών ανακοίνωνε στους έλληνες ότι σε λίγη ώρα ο Σταθμός δεν θα είναι ελληνικός(Εθνικός) και ο σταθμός σίγησε με την προτροπή «Έλληνες ψηλά τις καρδιές» και ακολούθησε ο Εθνικός Ύμνος.
Χθές το βράδυ η Δημοκρατία δέχτηκε ένα τρομερό χτύπημα για να παραγκωνιστεί παντελώς και την θέση της να πάρει επίσημα πλέον η «δημοκρατία» του Ισχυρού.
Παρακολούθησα μέσα και έξω από το κτήριο της ΕΡΑ Δυτικής Μακεδονίας, μακριά από τις κάμερες και τις δηλώσεις, όλες τις δραματικές εξελίξεις.
Είδα την αγωνία και τον πανικό των εργαζομένων, των 1000-1300 ευρώ, που στα ξαφνικά έμειναν άνεργοι. Για μια ακόμα φορά εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν για τις όποιες αμαρτίες της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και τηλεόρασης που το ίδιο σύστημα δημιούργησε και εξέθρεψε.
Είδα πρόσωπα, πρώτη μούρη για δήθεν συμπαράσταση, πρώτοι στα μικρόφωνα, πρώτοι στις δηλώσεις. Με ποια ταυτότητα; Με την ατομική, δηλαδή της προσωπικής άποψης; Με την συνδικαλιστική, δηλαδή την αγωνιστική; Με την αυτοδιοικητική, δηλαδή της προστασίας του πολίτη; Ή με την πολιτική, δηλαδή την κομματική;
Είναι τα ίδια πρόσωπα που ψηφίζουν και στηρίζουν αυτές τις πολιτικές. Αυτές δηλαδή των μνημονίων, της εκχώρησης της Εθνικής κυριαρχίας, την άλωση των εργατικών δικαιωμάτων, την άλωση της αυτοδιοίκησης, την άλωση της παιδείας και της υγείας, το κλείσιμο της Ελληνικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, αύριο της ΔΕΗ, των δημοτικών επιχειρήσεων και το μεροκάματο των 10 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα (για όσους τυχερούς!) και ποιος ξέρει και τι άλλο ετοιμάζουν! Είναι τα ίδια πρόσωπα που εξακολουθούν να μένουν στην ίδια κομματική στέγη, παίρνονται τέτοιες αποφάσεις!
Σαν να λέμε δηλαδή πως κάποιοι συναίνεσαν, υπέγραψαν και συμφώνησαν να εκτελεστούν κάποιοι άνθρωποι και κατά την εκτέλεση και μετά από αυτήν να είναι παρόντες, να έχουν εκτοπίσει πραγματικούς φίλους και συγγενείς των εκτελεσθέντων και να οδύρονται και να κραυγάζουν για την άδικη εκτέλεση, χωρίς να έχουν παραδεχτεί την δική τους συμμετοχή, αλλά και ούτε να έχουν αναιρέσει την υποστήριξή τους σε εκείνους που έδωσαν την εντολή της εκτέλεσης!
Αναρωτήθηκα πως βρέθηκα εγώ ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους! Ανάμεσα σε αυτούς που εξέθρεψαν αυτό το σύστημα, ανάμεσα σε αυτούς που και σήμερα στηρίζουν αυτό το σύστημα που ξεσχίζει κυριολεκτικά την κοινωνία! Τι αλήθεια θέλουν; Να αλλάξουν αυτό το σάπιο σύστημα;
Άκουσα πολλές φορές τον Πασχάλη Τσολάκη να λέει και να γράφει κάποιους στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη. «Όλοι αυτοί με τους διπλούς μισθούς και τα επιμίσθια που τάχα θέλουν να αλλάξουν το σύστημα και στην πράξη το στηρίζουν με κάθε τρόπο…..με προκαλείς είπες ε!...»
Ήδη θα έπρεπε αυτή η κυβέρνηση να είχε πέσει. Όμως οι συνεταίροι απειλούν δια των δηλώσεων, όπως ακριβώς και τα στελέχη τους δήλωναν την αντίθεσή τους για το κλείσιμο της ΕΡΑ και συμπαρατάχθηκαν με τους εργαζόμενους. Δηλώσεις που μείνανε δηλώσεις Όλο αυτό το σκηνικό που έζησα, αναλογίστηκα πως ίσως είναι και η αιτία που οι πολίτες δεν ξεσηκώνονται. Βλέπουν πάντα μπροστά τους, τους ίδιους αυτούς ανθρώπους, που δεν πιστεύουν και δεν εμπιστεύονται. Ίσως για αυτό και τους βγάζει πάντα μπροστά το σύστημα! Το ίδιο έκαναν δυστυχώς και οι εργαζόμενοι της ΕΡΑ Δυτικής Μακεδονίας. Αντί να κατέβουν στον δρόμο, όπου είχανε μαζευτεί πολλοί απλοί πολίτες για να τους συμπαρασταθούν ή για να εκδηλώσουν έτσι την αντίδρασή τους σε αυτό το γεγονός και να μιλήσουν εκείνοι, να μιλήσει ο λαός, επέλεξαν, μέσα σίγουρα στην σύγχυση και τον πανικό, τους θεσμικούς. Δηλαδή το ίδιο το σύστημα! Αυτούς που δηλαδή σήμερα και αύριο ζητούν και θα ζητήσουν την στήριξη του συστήματος για κάποια θέση, για κάποιο χρίσμα για κάτι ….με αντάλλαγμα την απόλυτη στήριξη στα δικά της εγκλήματα!
Δυστυχώς αντί να φύγουν όλοι αυτοί οι καθεστωτικοί από το πολιτικό και όχι μόνο προσκήνιο, φεύγουν οι νέοι από την χώρα!
Δεν έχει άλλα περιθώρια η κοινωνία. Πρέπει με κάθε τίμημα να βγει μπροστά και να επιβάλλει στους νέους κυβερνήτες που θα επιλέξει την δημοκρατία. Την δημοκρατία που είναι απλή και λιτή όπως απλοί και λιτοί είναι και οι πολίτες της…
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέα επιβράδυνση του πληθωρισμού στην Ινδία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
