2013-06-15 20:41:47
Για την ''Προσευχή της Παρθένου''
Τα Παράλογα (μουσική και τραγούδια της φθοράς και του ονείρου) έχουν μείνει στην ιστορία ως το πιο παιγνιώδες και ανατρεπτικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι, σε απόλυτη σύμπλευση του με τον στιχουργό Νίκο Γκάτσο.
Ηχογραφήθηκαν το 1976 και ουσιαστικά ήταν η, όλο χιούμορ, απάντηση τους στον μεταπολιτευτικό μεγαλοϊδεατισμό με τη γηπεδική εκτόνωση που παρείχε στους Έλληνες εκείνου του καιρού.
Τραγουδούσαν ο Μίκης Θεοδωράκης (στην Ελλαδογραφία, τι ασύλληπτο έπος!), ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μελίνα Μερκούρη, ο Ηλίας Λιούγκος (σε πρώτη εμφάνιση) και βέβαια η Μαρία Φαραντούρη (μεταξύ άλλων, στον Εφιάλτη της Περσεφόνης, ένα από τα τρία- τέσσερα σημαντικότερα ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών)!
Το τραγούδι όμως με το οποίο κόλλησα, όταν πρωτάκουσα τον δίσκο αυτό, ήταν η Προσευχή της Παρθένου με την τσαχπίνα Μελίνα σε φοβερά ερμηνευτικά κέφια!
Θυμόμουν ότι τη φράση του Γκάτσου Με είκοσι φθινόπωρα και άνοιξη καμία, όπως δηλαδή ξεκινάει το τραγούδι, κάπου αλλού την είχα διαβάσει στο παρελθόν.
Το έψαξα λίγο και είχα δίκιο τελικά: ο μέγας Γκάτσος απλά είχε επιλέξει ως εκκίνηση του δικού του πονήματος μια φράση από το ποίημα Έρως του ποιητή του 19ου αιώνα, Αχιλλέα Παράσχου.
Ευφυέστατη η παραπομπή του σε ένα ευφυέστατο γενικώς τραγούδι, που θα χαρακτηριζόταν στο σύνολο του ως ''η σύνθεση των παραπομπών''. Για την ακρίβεια, ποτέ άλλοτε η ενορχήστρωση μέσα σε τραγούδι του Χατζιδάκι δεν έπαιξε τόσο βασικό ρόλο σχολιαστή των στίχων!
Από τις φράσεις του λαούτου που μας μεταφέρουν τη χρονική περίοδο του μπλεξίματος του Αλή Πασά με την κυρα- Φροσύνη έως τη χρήση του βιολιού που μας παραπέμπει ευθέως στον Ροσίνι, αφού τον θαυμάζουν τόσο πολύ οι νέοι μουσικοί! Και στο επίκεντρο, η φράση -ρεφρέν Το γαρπολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη, άρτιο υλικό για τη δημιουργία ενός αμεσότατου τραγουδιού με αρκετά επίπεδα ανάγνωσης ή, σωστότερα, ακρόασης. Δεν ξέρω γιατί, όμως εντύπωση μου είναι πώς με την
Προσευχή της Παρθένου, ο Χατζιδάκις πού 'χε φάει τα προοδευτικά 60s κυριολεκτικά με το κουτάλι στις ΗΠΑ, θέλησε να σατιρίσει τη λεγόμενη σεξουαλική επανάσταση, η οποία είχε έρθει στη χώρα του τουλάχιστον με μια δεκαετία καθυστέρηση, πακεταρισμένη με τα ταγάρια της ΚΝΕ, τις γενειάδες στα πρόσωπα των αγοριών και την τριχοφυία στα πόδια των κοριτσιών.
Μία αφελή πόρνη υποδύθηκε στην πραγματικότητα η Μελίνα με τους απίστευτους στίχους του ποιητή της Αμοργού να παίζουν με μιαν ερωτική ελευθεριότητα, ολότελα ελληνικού τύπου, στο πλαίσιο θα λέγαμε κάποιου εγχώριου απαράδεκτου κινηματογραφικού μελό, ακόμη κι ενός δράματος που χτύπησε την αγία οικογένεια.
Η Προσευχή της Παρθένου ήταν για τον Μάνο Χατζιδάκι το πιο χιουμοριστικό τραγούδι του μετά τις περιβόητες Αδερφές Τατά της Οδού Ονείρων και για τον Νίκο Γκάτσο ο πρόδρομος της αιρετικής Παναγίας των Πατησίων του, μερικά χρόνια αργότερα.
Πηγή: www.lifo.gr
Τα Παράλογα (μουσική και τραγούδια της φθοράς και του ονείρου) έχουν μείνει στην ιστορία ως το πιο παιγνιώδες και ανατρεπτικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι, σε απόλυτη σύμπλευση του με τον στιχουργό Νίκο Γκάτσο.
Ηχογραφήθηκαν το 1976 και ουσιαστικά ήταν η, όλο χιούμορ, απάντηση τους στον μεταπολιτευτικό μεγαλοϊδεατισμό με τη γηπεδική εκτόνωση που παρείχε στους Έλληνες εκείνου του καιρού.
Τραγουδούσαν ο Μίκης Θεοδωράκης (στην Ελλαδογραφία, τι ασύλληπτο έπος!), ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μελίνα Μερκούρη, ο Ηλίας Λιούγκος (σε πρώτη εμφάνιση) και βέβαια η Μαρία Φαραντούρη (μεταξύ άλλων, στον Εφιάλτη της Περσεφόνης, ένα από τα τρία- τέσσερα σημαντικότερα ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών)!
Το τραγούδι όμως με το οποίο κόλλησα, όταν πρωτάκουσα τον δίσκο αυτό, ήταν η Προσευχή της Παρθένου με την τσαχπίνα Μελίνα σε φοβερά ερμηνευτικά κέφια!
Θυμόμουν ότι τη φράση του Γκάτσου Με είκοσι φθινόπωρα και άνοιξη καμία, όπως δηλαδή ξεκινάει το τραγούδι, κάπου αλλού την είχα διαβάσει στο παρελθόν.
Το έψαξα λίγο και είχα δίκιο τελικά: ο μέγας Γκάτσος απλά είχε επιλέξει ως εκκίνηση του δικού του πονήματος μια φράση από το ποίημα Έρως του ποιητή του 19ου αιώνα, Αχιλλέα Παράσχου.
Ευφυέστατη η παραπομπή του σε ένα ευφυέστατο γενικώς τραγούδι, που θα χαρακτηριζόταν στο σύνολο του ως ''η σύνθεση των παραπομπών''. Για την ακρίβεια, ποτέ άλλοτε η ενορχήστρωση μέσα σε τραγούδι του Χατζιδάκι δεν έπαιξε τόσο βασικό ρόλο σχολιαστή των στίχων!
Από τις φράσεις του λαούτου που μας μεταφέρουν τη χρονική περίοδο του μπλεξίματος του Αλή Πασά με την κυρα- Φροσύνη έως τη χρήση του βιολιού που μας παραπέμπει ευθέως στον Ροσίνι, αφού τον θαυμάζουν τόσο πολύ οι νέοι μουσικοί! Και στο επίκεντρο, η φράση -ρεφρέν Το γαρπολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη, άρτιο υλικό για τη δημιουργία ενός αμεσότατου τραγουδιού με αρκετά επίπεδα ανάγνωσης ή, σωστότερα, ακρόασης. Δεν ξέρω γιατί, όμως εντύπωση μου είναι πώς με την
Προσευχή της Παρθένου, ο Χατζιδάκις πού 'χε φάει τα προοδευτικά 60s κυριολεκτικά με το κουτάλι στις ΗΠΑ, θέλησε να σατιρίσει τη λεγόμενη σεξουαλική επανάσταση, η οποία είχε έρθει στη χώρα του τουλάχιστον με μια δεκαετία καθυστέρηση, πακεταρισμένη με τα ταγάρια της ΚΝΕ, τις γενειάδες στα πρόσωπα των αγοριών και την τριχοφυία στα πόδια των κοριτσιών.
Μία αφελή πόρνη υποδύθηκε στην πραγματικότητα η Μελίνα με τους απίστευτους στίχους του ποιητή της Αμοργού να παίζουν με μιαν ερωτική ελευθεριότητα, ολότελα ελληνικού τύπου, στο πλαίσιο θα λέγαμε κάποιου εγχώριου απαράδεκτου κινηματογραφικού μελό, ακόμη κι ενός δράματος που χτύπησε την αγία οικογένεια.
Η Προσευχή της Παρθένου ήταν για τον Μάνο Χατζιδάκι το πιο χιουμοριστικό τραγούδι του μετά τις περιβόητες Αδερφές Τατά της Οδού Ονείρων και για τον Νίκο Γκάτσο ο πρόδρομος της αιρετικής Παναγίας των Πατησίων του, μερικά χρόνια αργότερα.
Πηγή: www.lifo.gr
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Προκαλούν οι Σκοπιανοί: Έβαλαν… πόδι στις συχνότητες της EΡΤ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σκοτώθηκαν 11 φοιτήτpιες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
