2013-06-17 12:05:03
της Άννυς Ποδήματα
«Εκείνοι που δείχνουν με το δάκτυλο «τους άλλους», όπως για παράδειγμα αυτοί που μιλούν σήμερα για «την διεφθαρμένη, υπερδιογκωμένη και αναξιόπιστη ΕΡΤ» συμβαίνει συχνά να είναι, οι ίδιοι που έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα, τόνισε η Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο 18ο Συνέδριο Εκλεγμένων Γυναικών στον Α’ και Β’ βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τίτλο «Γυναίκα, Δράση και Αυτοδιοίκηση».
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά το Δίκτυο εκλεγμένων γυναικών στην Αυτοδιοίκηση «Αθηνά» για την πρόσκληση. Θεωρώ εξαιρετικά σημαντική αυτή την πρωτοβουλία, αυτό το Δίκτυο επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ εκλεγμένων γυναικών στην Αυτοδιοίκηση. Και είναι ακόμα περισσότερο ελπιδοφόρο και ενθαρρυντικό, ότι το Δίκτυο "Αθηνά" "δρα, αντιδρά και επιδρά" - για να σας αποκαλύψω και το κεντρικό σύνθημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις ευρωεκλογές - προωθώντας τα θέματα της ισότητας, σήμερα, μεσούσης της κρίσης. Θα έλεγα, σε πείσμα της κρίσης και των αφοριστικών και ισοπεδωτικών λογικών που εκτρέφει και γεννά και της προσπάθειας κάποιων, όχι λίγων δυστυχώς, να μας πείσουν ότι τα ζητήματα της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ισονομίας - τελικά της ποιότητας της Δημοκρατίας - είναι " ζητήματα πολυτελείας", ακόμα και γραφικά...
Όμως, δεν είναι ούτε αθώο ούτε τυχαίο ότι συχνά εκείνοι που δείχνουν με το δάκτυλο "τους άλλους", όπως για παράδειγμα αυτοί που μιλούν σήμερα για "την διεφθαρμένη, υπερδιογκωμένη και αναξιόπιστη ΕΡΤ", συμβαίνει να είναι, όχι απαραίτητα μόνο ως πρόσωπα αλλά και ως φορείς μιας νοοτροπίας και μιας λογικής, οι ίδιοι που έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα. Και που θεωρούν ίσως, ότι αρκεί ο αφορισμός, το ανάθεμα, η ισοπεδωτική λύση - εμφανιζόμενη μάλιστα ως ριζοσπαστική - για να εξιλεωθούν.
Αυτή η κρίση, εκτός από τις προφανείς οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές της διαστάσεις και πτυχές, έχει κι άλλες, λιγότερο προφανείς αλλά εξίσου σημαντικές πτυχές, όπως είναι τα ζητήματα της Δημοκρατίας. Θεωρώ το ζήτημα της ισότητας των φύλων, της μεγαλύτερης συμμετοχής γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, πρώτα απ' όλα ζήτημα Δημοκρατίας. Και γι αυτό δεν αφορά ούτε πρέπει να αφορά μόνο τις γυναίκες αλλά το σύνολο της κοινωνίας. Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων, για την καταπολέμηση κάθε είδους διακρίσεων, φυλετικών, θρησκευτικών, σεξουαλικών προτιμήσεων, είναι αγώνας για τη Δημοκρατία. Κι αυτός ο αγώνας, για τη Δημοκρατία, είναι διαρκής, καθημερινός, είναι μια μάχη που ποτέ δεν μπορεί να κηρυχθεί περατωμένη. Αυτή τη βασική αρχή συχνά στην ιστορία μας την αγνοήσαμε, την υποτιμήσαμε, εφησυχάσαμε και πάντοτε βρεθήκαμε μπροστά σε εφιάλτες. Αλλά δυστυχώς ακόμα δε μάθαμε...
Το πρόβλημα είναι ότι η έννοια της Δημοκρατίας στη χώρα που τη γέννησε, που υπήρξε το λίκνο της, έχει βάναυσα διαστρεβλωθεί και κακοποιηθεί. Κι ακόμα χειρότερα, ο βαθμός της αλλοτρίωσής μας, της νέο- ελληνικής μας αλλοτρίωσης είναι τέτοιος ώστε να θεωρούμε αυτή τη στρέβλωση κανονική. Κάποτε όμως, από ένα γεγονός αναπάντεχο ή δευτερεύον, από κάποια αθώα ανάρτηση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης - όπως έγινε με την Αραβική Άνοιξη πριν από 2 χρόνια - όταν θεμελιώδεις κανόνες Δημοκρατίας παραβιάζονται ή κακοποιούνται, είτε συστηματικά είτε αιφνιδιαστικά, αργά ή γρήγορα, συντεταγμένα ή σπασμωδικά, ουσιαστικά ή προσχηματικά ή και τα δυο μαζί, έρχεται η στιγμή της αντίδρασης. Κι αυτό έχει συμβεί σήμερα, εντός κι εκτός της χώρας, με την εξωφρενική, αντί-δημοκρατική και αψυχολόγητη ενέργεια του Πρωθυπουργού να αποφασίσει και να υλοποιήσει το κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης μέσα σε λιγότερο από 12 ώρες!
Η "θεραπεία σοκ" όμως, που περιγράφει και η Naomi Klein, εάν είναι μια φορά προβληματική για τη θεραπεία της οικονομίας χτυπάει "κόκκινο" όταν ακουμπά τα ζητήματα δημοκρατίας. Εξ ου και το πρωτοφανές κύμα αντιδράσεων στην Ευρώπη για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην περίπτωση της ΕΡΤ. Είναι άμοιρη ευθυνών η Ευρώπη; Όχι για την ΕΡΤ βεβαίως, αλλά γενικότερα για την υποχώρηση που παρατηρείται στα ζητήματα της Δημοκρατίας ειδικά στις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα. Προφανώς και όχι. Η σημερινή Ευρώπη, από άποψη συσχετισμού δυνάμεων, δομών αλλά και ηγεσιών, έχει μεγάλες ευθύνες. Και μπορεί να μην τις έχει ακόμα αναγνωρίσει και αποδεχθεί, αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η συζήτηση έχει ανοίξει. Αλλά κι εμείς εδώ πρέπει να μάθουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας αντί να μεταθέτουμε συνεχώς τις ευθύνες "κάπου αλλού" ή ο ένας στον άλλο.
Προφανώς δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες, προφανώς το πολιτικό σύστημα έχει τη βασική ευθύνη, προφανές είναι επίσης ότι ο γενικός αφορισμός της πολιτικής και των πολιτικών είναι καταστροφικός. Πρέπει επιτέλους να ξεκινήσουμε την προσπάθεια οικοδόμησης μιας κοινωνίας ανοικτής, ανεκτικής, δίκαιης, με αλληλεγγύη μεταξύ μας.
tvxs.gr
«Εκείνοι που δείχνουν με το δάκτυλο «τους άλλους», όπως για παράδειγμα αυτοί που μιλούν σήμερα για «την διεφθαρμένη, υπερδιογκωμένη και αναξιόπιστη ΕΡΤ» συμβαίνει συχνά να είναι, οι ίδιοι που έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα, τόνισε η Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο 18ο Συνέδριο Εκλεγμένων Γυναικών στον Α’ και Β’ βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τίτλο «Γυναίκα, Δράση και Αυτοδιοίκηση».
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά το Δίκτυο εκλεγμένων γυναικών στην Αυτοδιοίκηση «Αθηνά» για την πρόσκληση. Θεωρώ εξαιρετικά σημαντική αυτή την πρωτοβουλία, αυτό το Δίκτυο επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ εκλεγμένων γυναικών στην Αυτοδιοίκηση. Και είναι ακόμα περισσότερο ελπιδοφόρο και ενθαρρυντικό, ότι το Δίκτυο "Αθηνά" "δρα, αντιδρά και επιδρά" - για να σας αποκαλύψω και το κεντρικό σύνθημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις ευρωεκλογές - προωθώντας τα θέματα της ισότητας, σήμερα, μεσούσης της κρίσης. Θα έλεγα, σε πείσμα της κρίσης και των αφοριστικών και ισοπεδωτικών λογικών που εκτρέφει και γεννά και της προσπάθειας κάποιων, όχι λίγων δυστυχώς, να μας πείσουν ότι τα ζητήματα της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ισονομίας - τελικά της ποιότητας της Δημοκρατίας - είναι " ζητήματα πολυτελείας", ακόμα και γραφικά...
Όμως, δεν είναι ούτε αθώο ούτε τυχαίο ότι συχνά εκείνοι που δείχνουν με το δάκτυλο "τους άλλους", όπως για παράδειγμα αυτοί που μιλούν σήμερα για "την διεφθαρμένη, υπερδιογκωμένη και αναξιόπιστη ΕΡΤ", συμβαίνει να είναι, όχι απαραίτητα μόνο ως πρόσωπα αλλά και ως φορείς μιας νοοτροπίας και μιας λογικής, οι ίδιοι που έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα. Και που θεωρούν ίσως, ότι αρκεί ο αφορισμός, το ανάθεμα, η ισοπεδωτική λύση - εμφανιζόμενη μάλιστα ως ριζοσπαστική - για να εξιλεωθούν.
Αυτή η κρίση, εκτός από τις προφανείς οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές της διαστάσεις και πτυχές, έχει κι άλλες, λιγότερο προφανείς αλλά εξίσου σημαντικές πτυχές, όπως είναι τα ζητήματα της Δημοκρατίας. Θεωρώ το ζήτημα της ισότητας των φύλων, της μεγαλύτερης συμμετοχής γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, πρώτα απ' όλα ζήτημα Δημοκρατίας. Και γι αυτό δεν αφορά ούτε πρέπει να αφορά μόνο τις γυναίκες αλλά το σύνολο της κοινωνίας. Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων, για την καταπολέμηση κάθε είδους διακρίσεων, φυλετικών, θρησκευτικών, σεξουαλικών προτιμήσεων, είναι αγώνας για τη Δημοκρατία. Κι αυτός ο αγώνας, για τη Δημοκρατία, είναι διαρκής, καθημερινός, είναι μια μάχη που ποτέ δεν μπορεί να κηρυχθεί περατωμένη. Αυτή τη βασική αρχή συχνά στην ιστορία μας την αγνοήσαμε, την υποτιμήσαμε, εφησυχάσαμε και πάντοτε βρεθήκαμε μπροστά σε εφιάλτες. Αλλά δυστυχώς ακόμα δε μάθαμε...
Το πρόβλημα είναι ότι η έννοια της Δημοκρατίας στη χώρα που τη γέννησε, που υπήρξε το λίκνο της, έχει βάναυσα διαστρεβλωθεί και κακοποιηθεί. Κι ακόμα χειρότερα, ο βαθμός της αλλοτρίωσής μας, της νέο- ελληνικής μας αλλοτρίωσης είναι τέτοιος ώστε να θεωρούμε αυτή τη στρέβλωση κανονική. Κάποτε όμως, από ένα γεγονός αναπάντεχο ή δευτερεύον, από κάποια αθώα ανάρτηση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης - όπως έγινε με την Αραβική Άνοιξη πριν από 2 χρόνια - όταν θεμελιώδεις κανόνες Δημοκρατίας παραβιάζονται ή κακοποιούνται, είτε συστηματικά είτε αιφνιδιαστικά, αργά ή γρήγορα, συντεταγμένα ή σπασμωδικά, ουσιαστικά ή προσχηματικά ή και τα δυο μαζί, έρχεται η στιγμή της αντίδρασης. Κι αυτό έχει συμβεί σήμερα, εντός κι εκτός της χώρας, με την εξωφρενική, αντί-δημοκρατική και αψυχολόγητη ενέργεια του Πρωθυπουργού να αποφασίσει και να υλοποιήσει το κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης μέσα σε λιγότερο από 12 ώρες!
Η "θεραπεία σοκ" όμως, που περιγράφει και η Naomi Klein, εάν είναι μια φορά προβληματική για τη θεραπεία της οικονομίας χτυπάει "κόκκινο" όταν ακουμπά τα ζητήματα δημοκρατίας. Εξ ου και το πρωτοφανές κύμα αντιδράσεων στην Ευρώπη για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην περίπτωση της ΕΡΤ. Είναι άμοιρη ευθυνών η Ευρώπη; Όχι για την ΕΡΤ βεβαίως, αλλά γενικότερα για την υποχώρηση που παρατηρείται στα ζητήματα της Δημοκρατίας ειδικά στις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα. Προφανώς και όχι. Η σημερινή Ευρώπη, από άποψη συσχετισμού δυνάμεων, δομών αλλά και ηγεσιών, έχει μεγάλες ευθύνες. Και μπορεί να μην τις έχει ακόμα αναγνωρίσει και αποδεχθεί, αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η συζήτηση έχει ανοίξει. Αλλά κι εμείς εδώ πρέπει να μάθουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας αντί να μεταθέτουμε συνεχώς τις ευθύνες "κάπου αλλού" ή ο ένας στον άλλο.
Προφανώς δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες, προφανώς το πολιτικό σύστημα έχει τη βασική ευθύνη, προφανές είναι επίσης ότι ο γενικός αφορισμός της πολιτικής και των πολιτικών είναι καταστροφικός. Πρέπει επιτέλους να ξεκινήσουμε την προσπάθεια οικοδόμησης μιας κοινωνίας ανοικτής, ανεκτικής, δίκαιης, με αλληλεγγύη μεταξύ μας.
tvxs.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
3264 - Από το τελευταίο ταξίδι μου στο Άγιο Όρος, φωτογραφίες (α΄)
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ενότητα και σκληρή δουλειά ζήτησε ο Μελισσανίδης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
