2013-06-22 12:29:05
του Στέλιου Συρμόγλου
Το “καλό” με τα νεκροτομεία είναι ότι η μυρωδιά της πτωμαίνης δεν είναι αισθητή και, ούτως ή αλλέως, το εν αναμονή του νεκροτόμου πτώμα “αδιαφορεί” για την όποια λιποθυμική δυσωδία. Το ίδιο συμβαίνει και με την πολιτική νεκρότητα. Το “πολιτικό πτώμα” δεν αντιλαμβάνεται ότι πολιτικά πέρασε σε άλλη διάσταση, δεν ενοχλείται ακόμα και για τη δυσωδία που αναδίδει η αποσύνθεσή του, πολύ περισσότερο όταν ως εν ζωή ον πολιτικό συνέβαλε και έχει εθιστεί στην αποπνικτικά δυσώδη κατάσταση της πολιτικής. Και βέβαια δεν έχει “συναίσθηση” της αναμονής του νεκροτόμου και της μετέπειτα διαδικασίας του “ενταφιασμού” του στο “νεκροταφείο” των αβέλτερων, ψευδομανών και ανιστόρητων της πολιτικής Με το χθεσινό μεταμεσονύκτιο διάγγελμά του ο “πτωματώδης” πρωθυπουργός απέδειξε ότι δεν αντιλαμβάνεται την πολιτική του νεκρότητα και μας μίλησε αυτάρεσκα και αλαζονικά για την προοπτική τετραετίας της κυβέρνησης του, για να “σώσει” τη χώρα από την καταστροφή, λαμβάνοντας υπόψη του την “στήριξη”, έστω μετά δυσβάστακτων όρων “συγκυβέρνησης”, που ουσιαστικά “προσβάλλουν” τη “μεγαλοπρεπή” αντιληψή του για την άσκηση της πολιτικής, του κυβερνητικού εταίρου του, του “νεκροπομπού” κάθε έννοιας της σοβαρότητας και του πολιτικού ήθους Βαγγέλη Βενιζέλου.
Και μόνο “νεκρόφιλοι” απόλαυσαν το χθεσινό “μακάβριο” θέαμα των εκείθεν του πολιτικού τάφου Αντώνη Σαμαρά και Βαγγέλη Βενιζέλου, δύο λειψάνων της πολιτικής, που ωστόσο οδήγησαν μια ολόκληρη κοινωνία σε ημιθανή κατάσταση…
Η επίκληση της “χρεοκοπίας” και της “καταστροφής” της χώρας στην περίπτωση πρόωρων εκλογών είναι η επικάλυψη. Οι μέρες που διατρέχουμε χαρακτηρίζονται από την έξαρση της πάλης με την πολιτική παράνοια, το ψέμα, τον πανικό στα όρια μάλιστα της τρομοκρατίας. Βιώνουμε το κράτος του τρόμου με “διαστροφική” ανοχή, με στοιχεία πάντως δημοκρατικής επίφασης. Κι αυτός ο “τρόμος” είναι ύπουλος και καταλυτικός, γιατί εκπηγάζει από την αυθαίρετη βούληση των ολίγων ενάντια και στο λαό και στο κράτος.
Κι αυτοί οι ολίγοι προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την αυθαιρεσία, επιστρατεύοντας και ευτελίζοντας “ευάλωτες” ανώτερες δικαστικές αρχές, ενώ αδίστακτα εμπαίζουν “τρομοκρατώντας” οτιδήποτε ανθρώπινο κοινωνικά αναπνέει…
Οι φυλλορρούντες κυβερνητικοί εταίροι προσπαθούν επίμονα να πειθαρχήσουν τη σκέψη του λαού, εξασφαλίζοντας έτσι την “ασυλία” της ανευθυνότητάς τους και την “ευόδωση” της αποστολής τους, όπως με αυστηρότητα υπαγορεύεται από τα συμφέροντα των δανειστών. Τούτο ακριβώς συνιστά τη μόνη πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα. Και τούτη η πολιτική πραγματικότητα βυθίζει ανέκλητα σε θρηνώδη απόγνωση την κοινωνία. Αποξενώνει τους πολίτες από το έρμα της ευθύνης τους και τους μετατρέπει σε μια δασκαλεμένη, πειθαρχημένη και άβουλη μάζα.
Αυτό ακριβώς επιδιώκουν συγκεκριμένοι πολιτικοί και συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Να δημιουργήσουν τον πολίτη-μαζάνθρωπο. Αυτό είναι το ζητούμενο για τους Αντώνη Σαμαρά και Βαγγέλη Βενιζέλο, για τους οποίους οι έννοιες της δημοκρατικής ευαισθησίας και της ηθικής ταυτίζονται με τα…ακκίσματα της ελαστικής τους συνείδησης.
Μια ολόκληρη κοινωνία έχει γίνει…εκτροφείο θηραμάτων και κυνηγών. Τα κομματικά κατεστημένα διαφωνούν, αλλά συγχρόνως αλληλοτροφοδοτούνται και κάνουν ανάταξη των δυνάμεών τους, αλλάζοντας προσωπεία. Και επιτείνουν έτσι την αποσύνθεση εκ των άνω, η οποία σε άλλες χώρες θα προκαλούσε την έκρηξη εκ των κάτω…
Μια “τερατολογία” γύρω από το πρόβλημα της οικονομίας. Με τους πολίτες “παγιδευμένους” στην πολιτική ασάφεια και την πολιτική απάτη. Ενας “συνωστισμός” πολιτικής βλακείας και προχειρότητας στο χειρισμό θεμάτων που άπτονται της κοινωνίας σε “ανταγωνισμό” με το συνωστισμό των αγωνιούντων πολιτών σε εφορίες, ΔΕΗ, ΙΚΑ, τράπεζες και νοσοκομεία, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να ρυθμίσουν χρέη και να αναζητήσουν τον…ίσκιο ενός ανύπαρκτου κράτους πρόνοιας.
Μια κατάσταση κοινωνικής τελμάτωσης, που δεν επιτρέπει την έκρηξη ή έστω την εξανάσταση συνεπεία γενικής αποβλάκωσης ή καταστροφής και των πλέον πρωτογενών ανατανακλαστικών της κοινωνίας. Και με τα “στρατευμένα” ΜΜΕ να συμβάλουν τα μέγιστα σ’ αυτή τη τελματώδη και εκ των πραγμάτων δυσώδη κατάσταση, έχοντας μετατραπεί σε “γιάφκες” αποπληροφόρησης. Με προβεβλημένους δημοσιογράφους να “τιμούν” αρκούντως τον παχυλότατο μισθό τους, υπακούοντας στις επιταγές των διαπλεκόμενων με την εξουσία εργοδοτών τους. Με την τηλεόραση έτσι να μετατρέπεται σε “εργαλείο μαζικής κρετινοποίησης”, όπως εύστοχα είχε πει ο Νταλί…
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια θλιβερή κατάσταση. Με τα “λείψανα” της πολιτικής να αγνοούν την…αποσύνθεσή τους και να δηλητηριάζουν τη κοινωνία, ενώ μεγάλο μέρος των πολιτών να γίνονται άβουλο όργανο στα χέρια διεστραμμένων “φαντάρων” της τεχνικής πλύσης εγκεφάλου σ’ όλα τα επίπεδα…
Τι απομένει; Η αυτοοργάνωση, η αυτοπροστασία και η αυτοδιαχείριση της κρίσης από τους σκεπτόμενους πολίτες. Απαιτείται η αφύπνιση της κοινωνίας. Οχι η ράθυμη αντιμετώπιση της πολιτικής αυθαιρεσίας. Οχι η εξαέρωση της ελπίδας εν αναμονή. Δεν κυβερνούν τους λαούς οι αριθμοί, όσο κι αν θεωρείται αδιαπραγμάτευτο πρόταγμα ότι το κέντρο βάρος στα κράτη έχει μετατοπιστεί από την πολιτική στην οικονομία.
Τους λαούς κυβερνά η ψυχή!.. Και όπως η πολιτική δημοκρατία δεν μπορεί σήμερα να αδιαφορήσει για την οικονομία, παρομοίως και ο τελευταίος αυτός παράγοντας είναι ανίκανος να λυτρωθεί από τον κοινωνικό. Και ο κονωνικός παράγοντας, συναρτώμενος με τα ψυχολογικά υπόβαθρα της κοινωνικής ζωής και με τα βαθύτερα ρεύματα που κινούν τις μάζες, επαναφέρει στη βασική του πηγή τον ποταμό της δημοκρατίας, στην πολιτική.
freepen.gr
Το “καλό” με τα νεκροτομεία είναι ότι η μυρωδιά της πτωμαίνης δεν είναι αισθητή και, ούτως ή αλλέως, το εν αναμονή του νεκροτόμου πτώμα “αδιαφορεί” για την όποια λιποθυμική δυσωδία. Το ίδιο συμβαίνει και με την πολιτική νεκρότητα. Το “πολιτικό πτώμα” δεν αντιλαμβάνεται ότι πολιτικά πέρασε σε άλλη διάσταση, δεν ενοχλείται ακόμα και για τη δυσωδία που αναδίδει η αποσύνθεσή του, πολύ περισσότερο όταν ως εν ζωή ον πολιτικό συνέβαλε και έχει εθιστεί στην αποπνικτικά δυσώδη κατάσταση της πολιτικής. Και βέβαια δεν έχει “συναίσθηση” της αναμονής του νεκροτόμου και της μετέπειτα διαδικασίας του “ενταφιασμού” του στο “νεκροταφείο” των αβέλτερων, ψευδομανών και ανιστόρητων της πολιτικής Με το χθεσινό μεταμεσονύκτιο διάγγελμά του ο “πτωματώδης” πρωθυπουργός απέδειξε ότι δεν αντιλαμβάνεται την πολιτική του νεκρότητα και μας μίλησε αυτάρεσκα και αλαζονικά για την προοπτική τετραετίας της κυβέρνησης του, για να “σώσει” τη χώρα από την καταστροφή, λαμβάνοντας υπόψη του την “στήριξη”, έστω μετά δυσβάστακτων όρων “συγκυβέρνησης”, που ουσιαστικά “προσβάλλουν” τη “μεγαλοπρεπή” αντιληψή του για την άσκηση της πολιτικής, του κυβερνητικού εταίρου του, του “νεκροπομπού” κάθε έννοιας της σοβαρότητας και του πολιτικού ήθους Βαγγέλη Βενιζέλου.
Και μόνο “νεκρόφιλοι” απόλαυσαν το χθεσινό “μακάβριο” θέαμα των εκείθεν του πολιτικού τάφου Αντώνη Σαμαρά και Βαγγέλη Βενιζέλου, δύο λειψάνων της πολιτικής, που ωστόσο οδήγησαν μια ολόκληρη κοινωνία σε ημιθανή κατάσταση…
Η επίκληση της “χρεοκοπίας” και της “καταστροφής” της χώρας στην περίπτωση πρόωρων εκλογών είναι η επικάλυψη. Οι μέρες που διατρέχουμε χαρακτηρίζονται από την έξαρση της πάλης με την πολιτική παράνοια, το ψέμα, τον πανικό στα όρια μάλιστα της τρομοκρατίας. Βιώνουμε το κράτος του τρόμου με “διαστροφική” ανοχή, με στοιχεία πάντως δημοκρατικής επίφασης. Κι αυτός ο “τρόμος” είναι ύπουλος και καταλυτικός, γιατί εκπηγάζει από την αυθαίρετη βούληση των ολίγων ενάντια και στο λαό και στο κράτος.
Κι αυτοί οι ολίγοι προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την αυθαιρεσία, επιστρατεύοντας και ευτελίζοντας “ευάλωτες” ανώτερες δικαστικές αρχές, ενώ αδίστακτα εμπαίζουν “τρομοκρατώντας” οτιδήποτε ανθρώπινο κοινωνικά αναπνέει…
Οι φυλλορρούντες κυβερνητικοί εταίροι προσπαθούν επίμονα να πειθαρχήσουν τη σκέψη του λαού, εξασφαλίζοντας έτσι την “ασυλία” της ανευθυνότητάς τους και την “ευόδωση” της αποστολής τους, όπως με αυστηρότητα υπαγορεύεται από τα συμφέροντα των δανειστών. Τούτο ακριβώς συνιστά τη μόνη πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα. Και τούτη η πολιτική πραγματικότητα βυθίζει ανέκλητα σε θρηνώδη απόγνωση την κοινωνία. Αποξενώνει τους πολίτες από το έρμα της ευθύνης τους και τους μετατρέπει σε μια δασκαλεμένη, πειθαρχημένη και άβουλη μάζα.
Αυτό ακριβώς επιδιώκουν συγκεκριμένοι πολιτικοί και συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Να δημιουργήσουν τον πολίτη-μαζάνθρωπο. Αυτό είναι το ζητούμενο για τους Αντώνη Σαμαρά και Βαγγέλη Βενιζέλο, για τους οποίους οι έννοιες της δημοκρατικής ευαισθησίας και της ηθικής ταυτίζονται με τα…ακκίσματα της ελαστικής τους συνείδησης.
Μια ολόκληρη κοινωνία έχει γίνει…εκτροφείο θηραμάτων και κυνηγών. Τα κομματικά κατεστημένα διαφωνούν, αλλά συγχρόνως αλληλοτροφοδοτούνται και κάνουν ανάταξη των δυνάμεών τους, αλλάζοντας προσωπεία. Και επιτείνουν έτσι την αποσύνθεση εκ των άνω, η οποία σε άλλες χώρες θα προκαλούσε την έκρηξη εκ των κάτω…
Μια “τερατολογία” γύρω από το πρόβλημα της οικονομίας. Με τους πολίτες “παγιδευμένους” στην πολιτική ασάφεια και την πολιτική απάτη. Ενας “συνωστισμός” πολιτικής βλακείας και προχειρότητας στο χειρισμό θεμάτων που άπτονται της κοινωνίας σε “ανταγωνισμό” με το συνωστισμό των αγωνιούντων πολιτών σε εφορίες, ΔΕΗ, ΙΚΑ, τράπεζες και νοσοκομεία, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να ρυθμίσουν χρέη και να αναζητήσουν τον…ίσκιο ενός ανύπαρκτου κράτους πρόνοιας.
Μια κατάσταση κοινωνικής τελμάτωσης, που δεν επιτρέπει την έκρηξη ή έστω την εξανάσταση συνεπεία γενικής αποβλάκωσης ή καταστροφής και των πλέον πρωτογενών ανατανακλαστικών της κοινωνίας. Και με τα “στρατευμένα” ΜΜΕ να συμβάλουν τα μέγιστα σ’ αυτή τη τελματώδη και εκ των πραγμάτων δυσώδη κατάσταση, έχοντας μετατραπεί σε “γιάφκες” αποπληροφόρησης. Με προβεβλημένους δημοσιογράφους να “τιμούν” αρκούντως τον παχυλότατο μισθό τους, υπακούοντας στις επιταγές των διαπλεκόμενων με την εξουσία εργοδοτών τους. Με την τηλεόραση έτσι να μετατρέπεται σε “εργαλείο μαζικής κρετινοποίησης”, όπως εύστοχα είχε πει ο Νταλί…
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια θλιβερή κατάσταση. Με τα “λείψανα” της πολιτικής να αγνοούν την…αποσύνθεσή τους και να δηλητηριάζουν τη κοινωνία, ενώ μεγάλο μέρος των πολιτών να γίνονται άβουλο όργανο στα χέρια διεστραμμένων “φαντάρων” της τεχνικής πλύσης εγκεφάλου σ’ όλα τα επίπεδα…
Τι απομένει; Η αυτοοργάνωση, η αυτοπροστασία και η αυτοδιαχείριση της κρίσης από τους σκεπτόμενους πολίτες. Απαιτείται η αφύπνιση της κοινωνίας. Οχι η ράθυμη αντιμετώπιση της πολιτικής αυθαιρεσίας. Οχι η εξαέρωση της ελπίδας εν αναμονή. Δεν κυβερνούν τους λαούς οι αριθμοί, όσο κι αν θεωρείται αδιαπραγμάτευτο πρόταγμα ότι το κέντρο βάρος στα κράτη έχει μετατοπιστεί από την πολιτική στην οικονομία.
Τους λαούς κυβερνά η ψυχή!.. Και όπως η πολιτική δημοκρατία δεν μπορεί σήμερα να αδιαφορήσει για την οικονομία, παρομοίως και ο τελευταίος αυτός παράγοντας είναι ανίκανος να λυτρωθεί από τον κοινωνικό. Και ο κονωνικός παράγοντας, συναρτώμενος με τα ψυχολογικά υπόβαθρα της κοινωνικής ζωής και με τα βαθύτερα ρεύματα που κινούν τις μάζες, επαναφέρει στη βασική του πηγή τον ποταμό της δημοκρατίας, στην πολιτική.
freepen.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κρόνος, Δαμoκλής και… «ζντούπ»!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τριήμερες εκδηλώσεις «Παρχάρια 2013» στη Ροδόπη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
