2013-06-23 00:17:03
Ένα έτος μετά τις εκλογές η κυβέρνηση, που σχηματίστηκε τον Ιούνιο του 2012 με 179 έδρες με ορίζοντα τετραετίας και με δυνατότητα να εκλέξει πρόεδρο να αλλαξει ακόμη το σύνταγμα και με υψηλό φραστικά μεταρρυθμιστικό πυρετό, σήμερα ακροβατεί έχοντας ισχνή πλειοψηφία 153 εδρών και αυτή όχι μονοκομματική ή συμπαγής. Ελάχιστοι θα μπορούσαν να πιστεύουν ότι αυτή η κυβέρνηση θα πάει μακριά και οι πιο ματαιόδοξοι εξ αυτών τρέχουν να μπουν στην κυβέρνηση ενόψει νέων μέτρων αποτυχιών και μνημονίου.
Η αποτυχία του μνημονίου ως πολιτική και τα συνεχή λάθη του ΔΝΤ και των εταίρων, οδηγουν σε νέα μέτρα, ύφεση, ανεργία και κοινωνικές τραγωδίες.
Ως αποτέλεσμα, το τελευταίο χρόνο το στρατόπεδο των μνημονιακών βρίσκεται σε αποσάθρωση με αποχωρήσεις και προσχωρήσεις. Οι περισσότερες όμως από αυτές τις κινήσεις μοιάζουν σαν να γίνονται με δεμένα μάτια και καταλήγουν σε τυφλά χτυπήματα σε τοίχους. Αυτό συμβαίνει γιατί ελάχιστοι πολιτικοί έχουν την ικανότητα να διαβάσουν την πορεία των πραγμάτων και αντλώντας από την πείρα να δουν την ροή, να προβλέψουν, τα λαθη του ΔΝΤ, των εταίρων και κυρίως τι πρέπει να κάνουν οι ίδιοι ως επιλογή σωστική.
Η πρόσφατη πείρα της κυβέρνησης Παπανδρέου και Παπαδημου δείχνει ότι όσοι έγιναν υπουργοί του μνημονίου χαντακώθηκαν πολιτικά. Το ίδιο και πολλοί απλοι βουλευτές που ψηφίσαν μνημόνια και μέτρα.
Αντίθετα όσοι έφυγαν νωρίς από τις Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και πέρασαν στο αντιμνημόνιο -είτε πλαισιώνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ είτε ως ΑΝΕΛ- πολιτικά διασώθηκαν.
Αυτό συνέβη γιατί μαζί τους πήγαν και οι ψηφοφόροι τους που ψυχικά είναι αντιμνημονιακοί και που μαθαίνουν ή εκπαιδεύονται απο τα ΜΜΕ να αποδέχονται το μνημόνιο κάνοντας υπολογισμούς, με καποιο τύπο που συνδέει το όφελος και τον φόβο.
Αντιθέτως όσα στελέχη έφυγαν από το Μνημονιακό τους κόμμα, για να κάνουν ένα νέο όμοιο, καταποντίστηκαν γιατί δεν μπόρεσαν να δείξουν το όφελος που θα έχει ο λαός από την κίνηση τους και δεν μπορέσανε να βγάλουν το φόβο από την ψυχή του ώστε να βάλουν μετά το δικό τους.
Όσοι τέλος έφυγαν από το Μνημονιακό τους κόμμα και έμειναν μετέωροι και σαστισμένοι χωρίς να έχουν το θάρρος να ολοκληρώσουν το βήμα και να βγουν αντιμνημονιακά, χάνονται στην πολιτική έρημο ή βολοδέρνωντας εδώ και εκεί επιστρέφουν στο κόμμα τους ταπεινωμένοι. Ανίκανοι να ακολουθήσουν το επιθυμητικό ή το θυμικό ή το λογιστικό τους και μπερδεμένοι τόσο πολύ, που ακυρώνονται ακόμη και ως απλοί πολίτες σε μια εποχή που δείχνει καθαρά πως δεν είναι για αυτούς.
Μοναδική εξαίρεση η ΔΗΜΑΡ που ξεκίνησε από το Αντιμόνιο για να πάει απέναντι και κινείται σε μια παράξενη και ενδιαφέρουσα ψυχολογικά τροχιά που κίνητρο της και ο οδηγός είναι ο αντίπαλος και που ο μέσος δημαριωτης θεωρεί κατώτερο του.
Πάντως η εικόνα αποσάθρωσης ανοίγει την προεκλογική περίοδο.
http://papaioannou-giannis.net
Η αποτυχία του μνημονίου ως πολιτική και τα συνεχή λάθη του ΔΝΤ και των εταίρων, οδηγουν σε νέα μέτρα, ύφεση, ανεργία και κοινωνικές τραγωδίες.
Ως αποτέλεσμα, το τελευταίο χρόνο το στρατόπεδο των μνημονιακών βρίσκεται σε αποσάθρωση με αποχωρήσεις και προσχωρήσεις. Οι περισσότερες όμως από αυτές τις κινήσεις μοιάζουν σαν να γίνονται με δεμένα μάτια και καταλήγουν σε τυφλά χτυπήματα σε τοίχους. Αυτό συμβαίνει γιατί ελάχιστοι πολιτικοί έχουν την ικανότητα να διαβάσουν την πορεία των πραγμάτων και αντλώντας από την πείρα να δουν την ροή, να προβλέψουν, τα λαθη του ΔΝΤ, των εταίρων και κυρίως τι πρέπει να κάνουν οι ίδιοι ως επιλογή σωστική.
Η πρόσφατη πείρα της κυβέρνησης Παπανδρέου και Παπαδημου δείχνει ότι όσοι έγιναν υπουργοί του μνημονίου χαντακώθηκαν πολιτικά. Το ίδιο και πολλοί απλοι βουλευτές που ψηφίσαν μνημόνια και μέτρα.
Αντίθετα όσοι έφυγαν νωρίς από τις Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και πέρασαν στο αντιμνημόνιο -είτε πλαισιώνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ είτε ως ΑΝΕΛ- πολιτικά διασώθηκαν.
Αυτό συνέβη γιατί μαζί τους πήγαν και οι ψηφοφόροι τους που ψυχικά είναι αντιμνημονιακοί και που μαθαίνουν ή εκπαιδεύονται απο τα ΜΜΕ να αποδέχονται το μνημόνιο κάνοντας υπολογισμούς, με καποιο τύπο που συνδέει το όφελος και τον φόβο.
Αντιθέτως όσα στελέχη έφυγαν από το Μνημονιακό τους κόμμα, για να κάνουν ένα νέο όμοιο, καταποντίστηκαν γιατί δεν μπόρεσαν να δείξουν το όφελος που θα έχει ο λαός από την κίνηση τους και δεν μπορέσανε να βγάλουν το φόβο από την ψυχή του ώστε να βάλουν μετά το δικό τους.
Όσοι τέλος έφυγαν από το Μνημονιακό τους κόμμα και έμειναν μετέωροι και σαστισμένοι χωρίς να έχουν το θάρρος να ολοκληρώσουν το βήμα και να βγουν αντιμνημονιακά, χάνονται στην πολιτική έρημο ή βολοδέρνωντας εδώ και εκεί επιστρέφουν στο κόμμα τους ταπεινωμένοι. Ανίκανοι να ακολουθήσουν το επιθυμητικό ή το θυμικό ή το λογιστικό τους και μπερδεμένοι τόσο πολύ, που ακυρώνονται ακόμη και ως απλοί πολίτες σε μια εποχή που δείχνει καθαρά πως δεν είναι για αυτούς.
Μοναδική εξαίρεση η ΔΗΜΑΡ που ξεκίνησε από το Αντιμόνιο για να πάει απέναντι και κινείται σε μια παράξενη και ενδιαφέρουσα ψυχολογικά τροχιά που κίνητρο της και ο οδηγός είναι ο αντίπαλος και που ο μέσος δημαριωτης θεωρεί κατώτερο του.
Πάντως η εικόνα αποσάθρωσης ανοίγει την προεκλογική περίοδο.
http://papaioannou-giannis.net
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
25χρονος έπεσε στο κενό από το 2ο όροφο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
