2013-06-27 15:11:38
Επανέρχονται τα σενάρια που θέλουν το θάνατο του - πιθανώς Ελληνικής καταγωγής - γενικού γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης Γιούρι Αντρόποφ το 1984 να μην προερχόταν από φυσιολογικά αίτια.
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του το χειμώνα του 1984,επανέρχονται οι σχετικές φήμες και οι εικοτολογίες ιστορικών και πολιτικών που τον γνώρισαν ακόμη κι αν καμία εκδοχή περί βίαιου θανάτου δεν μπορεί να αποδειχθεί επακριβώς με στοιχεία: Ο ίδιος ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης είχε εξομολογηθεί πριν το θάνατό του - το καταγράφει ο Κάρολος Μπρούσαλης (historyreport) - ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να τον «έφαγαν». Ρώτησε τον Λιγκατσόφ και εκείνος όμως, γράφει, το απέκλεισε.Ο Φλωράκης συναντήθηκε με τον Αντρόποφ στις 16 Ιουνίου 1983. Τον θεωρούσε άνθρωπο με ανοιχτό μυαλό και ορίζοντες. Είχε προβλεφθεί μία συνάντησή τους μισής ώρας, η οποία τελικά κράτησε 3,5 ώρες. «Ίσως γιατί λεγόταν ότι ήταν ελληνικής καταγωγής» σχολίασε.
Σ’ αυτή τη συνάντηση,αναφέρει ο Μπρούσαλης, ο Αντρόποφ ήταν πολύ αποκαλυπτικός για τα γραφειοκρατικά προβλήματα της Σοβιετικής Ένωσης και τις αμερικάνικες πιέσεις. Ο Φλωράκης πίστευε ότι ο Αντρόποφ ήταν φωτεινό μυαλό, που μπορούσε να λύσει τελικά πολλά προβλήματα της απέραντης χώρας. Όμως, πέθανε τον Απρίλιο του 1984.
Κάναμε αυτή την ''ελληνική '' εισαγωγή για καλύτερη εξοικείωση με ένα μεγάλο ηγέτη της ΕΣΣΔ και τα όσα ακούγονταν - από παλιά - για τον θάνατό του
Και μόνο η ύπαρξη και η διάδοση των φημών αυτών επιβεβαιώνει τη γνώμη ότι η ζωή ενός από τους δημοφιλέστερους ίσως Σοβιετικούς ηγέτες περιβάλλεται ακόμη από ένα πέπλο μυστικότητας, αλλά και λαϊκού θαυμασμού, που ενισχύει τις φήμες ότι «κάποιοι θέλησαν να τον βγάλουν από τη μέση», αναφέρει η Φωνή της Ρωσίας.
Και συνεχίζει το ρεπορτάζ του ρωσικού σταθμού:Στην υπόθεση του θανάτου του Αντρόποφ και τις σχετικές εκδοχές αναφέρεται το πρόσφατο ντοκιμαντέρ του τηλεοπτικού δικτύου Moscow24, στο οποίο μίλησαν στενοί συνεργάτες του και μελετητές της ζωής του. Η επίσημη εκδοχή έως και σήμερα μιλά για νεφρική ανεπάρκεια, από την οποία έπασχε χρόνια ο νέος γενικός γραμματέας, ακόμη πριν αναλάβει τα καθήκοντά του και αυτή παραμένει και η ισχυρότερη. Μάλιστα για την κατάσταση της υγείας του είχε ενδιαφερθεί και ο προηγούμενος Γ.Γ. του ΚΚΣΕ Λεονίντ Μπρέζνιεφ, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο επί πολλά χρόνια γιατρός των μελών της σοβιετικής ηγεσίας και κατόπιν υπουργός Υγείας της χώρας Τσάζοφ. Μόνο μετά τις διαβεβαιώσεις του ότι η υγεία του Αντρόποφ δεν θα αποτελέσει εμπόδιο στην άσκηση των καθηκόντων του, εκείνος του άνοιξε ουσιαστικά το δρόμο για να τον διαδεχθεί, όταν αποχωρήσει, όπως και συνέβη μετά το θάνατό του το Νοέμβριο του 1982.
Οι δηλώσεις Τσάζοφ διαψεύδουν τη διαδεδομένη εκτίμηση ότι ο Λ.Μπρέζνιεφ προωθούσε για τη θέση του ΓΓ τον έμπιστο συνεργάτη του και πανίσχυρο υπουργό των Εσωτερικών Νικολάι Στσόλοκοφ, ο οποίος λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Αντρόποφ βρέθηκε στο επίκεντρο σκανδάλων διαφθοράς και ταπεινωτικά απομακρύνθηκε από τα αξιώματά του, στερήθηκε δε και όλων των βαθμών και παρασήμων του, γεγονός, που αργότερα τον οδήγησε στην αυτοκτονία.
Απόπειρα δολοφονίας
Η πρώτη εκδοχή γύρω από το θάνατο του Αντρόποφ είναι ακριβώς η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από τη σύζυγό του πρώην υπουργού Στσόλοκοφ Σβετλάνα. Σύμφωνα με αυτήν τον Φεβρουάριο του 1983 η Σβετλάνα Στσόλοκοβα μπήκε στον ίδιο ανελκυστήρα της λεωφόρου Κουτούζοφσκι, όπου διέμενε, μαζί με τον ΓΓ Γιούρι Αντρόποφ, ο οποίος επίσης διατηρούσε διαμέρισμα στο κτήριο. Λίγο αργότερα κατά τις μαρτυρίες μιας μόνο καθαρίστριας ακούστηκαν πυροβολισμοί και η γιατρός Στσόλοκοβα, που ήξερε την ευπάθεια των νεφρών του Αντρόποφ φέρεται να τον πυροβόλησε ακριβώς εκεί, πριν αυτοκτονήσει κι η ίδια με το όπλο της απόπειρας. Η αλήθεια είναι ότι 3 εβδομάδες μετά το περιστατικό ο Αντρόποφ δεν εμφανίστηκε πουθενά, ούτε στο Κρεμλίνο, ούτε στα κεντρικά γραφεία της Επιτροπής Κρατικής Ασφάλειας – KGB, όμως εκτός της καθαρίστριας κανείς άλλος δεν έχει μιλήσει δημοσίως για παρόμοια επίθεση. Ο δημοσιογράφος Σεργκέι Κρέντοφ, που έχει μελετήσει την υπόθεση Στσόλοκοφ, εκτιμά ότι στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με την αστυνομία και για την ανύψωση του κύρους και της δημοτικότητας του ΓΓ, οι ίδιες οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες θα μπορούσαν να έχουν διαδώσει τη σχετική φημολογία, που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί με άλλα στοιχεία.
Συνωμοσία για την υγεία του;
Η δεύτερη επίσης διαδεδομένη εκδοχή γύρω από το θάνατο του Αντρόποφ, που εξετάζεται στο ντοκιμαντέρ, είναι και εκείνη της συνωμοσίας. Οι πολυετείς τριβές μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών και του υπουργείου Εσωτερικών, δηλαδή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, κατά τις σοβιετικές παραδόσεις, οδήγησαν σε εκκαθαρίσεις μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Αντρόποφ, που δεν σταμάτησαν στην απομάκρυνση του Στσόλοκοφ. Οι ίντριγκες άλλωστε ήταν στη ζωή του Αντρόποφ πολλές. Όταν μετά την ανθεκτική καριέρα του ως Πρέσβυς της ΕΣΣΔ στην Ουγγαρία του 1956, ο Μπρέζνιεφ τον πρότεινε για να ηγηθεί της KGB το 1967, οι γιατροί του Κρεμλίνου διέγνωσαν έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ο ανεξάρτητος γιατρός, που κλήθηκε να τον εξετάσει και δεν ήταν άλλος από το νεαρό τότε Γεβγκένι Τσάζοφ, διαπίστωσε την ύπαρξη όχι εμφράγματος, αλλά μιας ακόμη απόδειξης της παρασκηνιακής μάχης για την εξουσία, γιατί ένα έμφραγμα θα σήμαινε υποχρεωτικά μειωμένες ώρες απασχόλησης και άρα διακοπή της ανέλιξης στην κομματική και κρατική ιεραρχία. Να τι λέει σχετικά ο βετεράνος γιατρός:
''Εξετάσαμε στα εργαστήριά μας όλα τα δείγματα και φυσικά δεν υπήρχε ουδεμία ένδειξη εμφράγματος, αλλά υπήρχαν οι πρώτες ενδείξεις νεφρικής ασθένειας και της κατοπινής ανεπάρκειας. Προφανώς ήθελαν με αυτόν τον τρόπο κάποιοι διακριτικά να τον παραμερίσουν''.
Ο δημοσιογράφος Σεργκέι Κρέντοφ επικαλείται τη μαρτυρία του ζεύγους Ροστροπόβιτς και Βισνιέφσκαγια, που ήταν οικογενειακοί φίλοι με τους Στσόλοκοφ για να υποστηρίξει τους ήρωες της έρευνάς του, κλίνοντας προς την εκδοχή ότι η ταπεινωτική εκδίωξη του υπουργού Εσωτερικών ήταν και ένα μήνυμα του Αντρόποφ προς πάσα κατεύθυνση, αλλά και η εξουδετέρωση ενός αντιπάλου και μιας πηγής συνεχών προβλημάτων για τον ίδιο.
Δηλητηρίαση
Ο Κρέντοφ αναφέρεται και στην τρίτη εκδοχή, εκείνη της δηλητηρίασης, την οποία μάλιστα φαίνεται πως είχε υιοθετήσει σε ένα βαθμό και ο ίδιος ο Αντρόποφ:
''Ο στρατηγός Βλαντίμιρ Πιροζκόφ, επί πολλά χρόνια αναπληρωτής του Αντρόποφ στην KGB, μου είχε με σαφήνεια πει ότι ο ίδιος ο ΓΓ θεωρούσε ότι σε ένα ταξίδι του στην Ασία είχε δηλητηριαστεί και από τότε είχε ξεκινήσει η ασθένειά του στα νεφρά. Άγνωστο αν πίστευε επακριβώς ή όχι κάτι τέτοιο, πάντως είναι διαπιστωμένο ότι φρόντιζε ο ίδιος να διαδίδει αυτήν την εξήγηση'', είπε.
Πιο προσγειωμένος ο γιατρός Τσάζοφ εξηγεί ότι η σοβαρή επιδείνωση της υγείας του Αντρόποφ επήλθε όταν εκείνος, παρά τις αρνητικές συμβουλές των γιατρών του, επέλεξε το Σεπτέμβριο του 1983 να ταξιδεύσει στην Κριμαία κι εκεί ζήτησε να ανέβει στο βουνό. Τότε κρυολόγησε και ξεκίνησε μια σοβαρή λοίμωξη, που τελικά τον ακινητοποίησε για τους τελευταίους μήνες της ζωής του στις εγκαταστάσεις του τεχνητού νεφρού. Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση πλέον και οι οικείοι του πρότειναν να μεταφερθεί στο εξωτερικό ή να τον επισκεφθούν ξένοι γιατροί, λύσεις, που αρνήθηκε κατηγορηματικά αναρωτώμενος, αν και κινδύνευε εξαιτίας αυτού να πεθάνει «τί θα πει ο λαός, όταν εμείς υποστηρίζουμε ότι έχουμε την πλέον ανεπτυγμένη ιατρική επιστήμη στον κόσμο;».
http://www.onalert.gr/stories/trianta-xronia-meta-ypo-ereuna-o-thanatos-antropov
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του το χειμώνα του 1984,επανέρχονται οι σχετικές φήμες και οι εικοτολογίες ιστορικών και πολιτικών που τον γνώρισαν ακόμη κι αν καμία εκδοχή περί βίαιου θανάτου δεν μπορεί να αποδειχθεί επακριβώς με στοιχεία: Ο ίδιος ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης είχε εξομολογηθεί πριν το θάνατό του - το καταγράφει ο Κάρολος Μπρούσαλης (historyreport) - ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να τον «έφαγαν». Ρώτησε τον Λιγκατσόφ και εκείνος όμως, γράφει, το απέκλεισε.Ο Φλωράκης συναντήθηκε με τον Αντρόποφ στις 16 Ιουνίου 1983. Τον θεωρούσε άνθρωπο με ανοιχτό μυαλό και ορίζοντες. Είχε προβλεφθεί μία συνάντησή τους μισής ώρας, η οποία τελικά κράτησε 3,5 ώρες. «Ίσως γιατί λεγόταν ότι ήταν ελληνικής καταγωγής» σχολίασε.
Σ’ αυτή τη συνάντηση,αναφέρει ο Μπρούσαλης, ο Αντρόποφ ήταν πολύ αποκαλυπτικός για τα γραφειοκρατικά προβλήματα της Σοβιετικής Ένωσης και τις αμερικάνικες πιέσεις. Ο Φλωράκης πίστευε ότι ο Αντρόποφ ήταν φωτεινό μυαλό, που μπορούσε να λύσει τελικά πολλά προβλήματα της απέραντης χώρας. Όμως, πέθανε τον Απρίλιο του 1984.
Κάναμε αυτή την ''ελληνική '' εισαγωγή για καλύτερη εξοικείωση με ένα μεγάλο ηγέτη της ΕΣΣΔ και τα όσα ακούγονταν - από παλιά - για τον θάνατό του
Και μόνο η ύπαρξη και η διάδοση των φημών αυτών επιβεβαιώνει τη γνώμη ότι η ζωή ενός από τους δημοφιλέστερους ίσως Σοβιετικούς ηγέτες περιβάλλεται ακόμη από ένα πέπλο μυστικότητας, αλλά και λαϊκού θαυμασμού, που ενισχύει τις φήμες ότι «κάποιοι θέλησαν να τον βγάλουν από τη μέση», αναφέρει η Φωνή της Ρωσίας.
Και συνεχίζει το ρεπορτάζ του ρωσικού σταθμού:Στην υπόθεση του θανάτου του Αντρόποφ και τις σχετικές εκδοχές αναφέρεται το πρόσφατο ντοκιμαντέρ του τηλεοπτικού δικτύου Moscow24, στο οποίο μίλησαν στενοί συνεργάτες του και μελετητές της ζωής του. Η επίσημη εκδοχή έως και σήμερα μιλά για νεφρική ανεπάρκεια, από την οποία έπασχε χρόνια ο νέος γενικός γραμματέας, ακόμη πριν αναλάβει τα καθήκοντά του και αυτή παραμένει και η ισχυρότερη. Μάλιστα για την κατάσταση της υγείας του είχε ενδιαφερθεί και ο προηγούμενος Γ.Γ. του ΚΚΣΕ Λεονίντ Μπρέζνιεφ, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο επί πολλά χρόνια γιατρός των μελών της σοβιετικής ηγεσίας και κατόπιν υπουργός Υγείας της χώρας Τσάζοφ. Μόνο μετά τις διαβεβαιώσεις του ότι η υγεία του Αντρόποφ δεν θα αποτελέσει εμπόδιο στην άσκηση των καθηκόντων του, εκείνος του άνοιξε ουσιαστικά το δρόμο για να τον διαδεχθεί, όταν αποχωρήσει, όπως και συνέβη μετά το θάνατό του το Νοέμβριο του 1982.
Οι δηλώσεις Τσάζοφ διαψεύδουν τη διαδεδομένη εκτίμηση ότι ο Λ.Μπρέζνιεφ προωθούσε για τη θέση του ΓΓ τον έμπιστο συνεργάτη του και πανίσχυρο υπουργό των Εσωτερικών Νικολάι Στσόλοκοφ, ο οποίος λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Αντρόποφ βρέθηκε στο επίκεντρο σκανδάλων διαφθοράς και ταπεινωτικά απομακρύνθηκε από τα αξιώματά του, στερήθηκε δε και όλων των βαθμών και παρασήμων του, γεγονός, που αργότερα τον οδήγησε στην αυτοκτονία.
Απόπειρα δολοφονίας
Η πρώτη εκδοχή γύρω από το θάνατο του Αντρόποφ είναι ακριβώς η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από τη σύζυγό του πρώην υπουργού Στσόλοκοφ Σβετλάνα. Σύμφωνα με αυτήν τον Φεβρουάριο του 1983 η Σβετλάνα Στσόλοκοβα μπήκε στον ίδιο ανελκυστήρα της λεωφόρου Κουτούζοφσκι, όπου διέμενε, μαζί με τον ΓΓ Γιούρι Αντρόποφ, ο οποίος επίσης διατηρούσε διαμέρισμα στο κτήριο. Λίγο αργότερα κατά τις μαρτυρίες μιας μόνο καθαρίστριας ακούστηκαν πυροβολισμοί και η γιατρός Στσόλοκοβα, που ήξερε την ευπάθεια των νεφρών του Αντρόποφ φέρεται να τον πυροβόλησε ακριβώς εκεί, πριν αυτοκτονήσει κι η ίδια με το όπλο της απόπειρας. Η αλήθεια είναι ότι 3 εβδομάδες μετά το περιστατικό ο Αντρόποφ δεν εμφανίστηκε πουθενά, ούτε στο Κρεμλίνο, ούτε στα κεντρικά γραφεία της Επιτροπής Κρατικής Ασφάλειας – KGB, όμως εκτός της καθαρίστριας κανείς άλλος δεν έχει μιλήσει δημοσίως για παρόμοια επίθεση. Ο δημοσιογράφος Σεργκέι Κρέντοφ, που έχει μελετήσει την υπόθεση Στσόλοκοφ, εκτιμά ότι στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με την αστυνομία και για την ανύψωση του κύρους και της δημοτικότητας του ΓΓ, οι ίδιες οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες θα μπορούσαν να έχουν διαδώσει τη σχετική φημολογία, που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί με άλλα στοιχεία.
Συνωμοσία για την υγεία του;
Η δεύτερη επίσης διαδεδομένη εκδοχή γύρω από το θάνατο του Αντρόποφ, που εξετάζεται στο ντοκιμαντέρ, είναι και εκείνη της συνωμοσίας. Οι πολυετείς τριβές μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών και του υπουργείου Εσωτερικών, δηλαδή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, κατά τις σοβιετικές παραδόσεις, οδήγησαν σε εκκαθαρίσεις μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Αντρόποφ, που δεν σταμάτησαν στην απομάκρυνση του Στσόλοκοφ. Οι ίντριγκες άλλωστε ήταν στη ζωή του Αντρόποφ πολλές. Όταν μετά την ανθεκτική καριέρα του ως Πρέσβυς της ΕΣΣΔ στην Ουγγαρία του 1956, ο Μπρέζνιεφ τον πρότεινε για να ηγηθεί της KGB το 1967, οι γιατροί του Κρεμλίνου διέγνωσαν έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ο ανεξάρτητος γιατρός, που κλήθηκε να τον εξετάσει και δεν ήταν άλλος από το νεαρό τότε Γεβγκένι Τσάζοφ, διαπίστωσε την ύπαρξη όχι εμφράγματος, αλλά μιας ακόμη απόδειξης της παρασκηνιακής μάχης για την εξουσία, γιατί ένα έμφραγμα θα σήμαινε υποχρεωτικά μειωμένες ώρες απασχόλησης και άρα διακοπή της ανέλιξης στην κομματική και κρατική ιεραρχία. Να τι λέει σχετικά ο βετεράνος γιατρός:
''Εξετάσαμε στα εργαστήριά μας όλα τα δείγματα και φυσικά δεν υπήρχε ουδεμία ένδειξη εμφράγματος, αλλά υπήρχαν οι πρώτες ενδείξεις νεφρικής ασθένειας και της κατοπινής ανεπάρκειας. Προφανώς ήθελαν με αυτόν τον τρόπο κάποιοι διακριτικά να τον παραμερίσουν''.
Ο δημοσιογράφος Σεργκέι Κρέντοφ επικαλείται τη μαρτυρία του ζεύγους Ροστροπόβιτς και Βισνιέφσκαγια, που ήταν οικογενειακοί φίλοι με τους Στσόλοκοφ για να υποστηρίξει τους ήρωες της έρευνάς του, κλίνοντας προς την εκδοχή ότι η ταπεινωτική εκδίωξη του υπουργού Εσωτερικών ήταν και ένα μήνυμα του Αντρόποφ προς πάσα κατεύθυνση, αλλά και η εξουδετέρωση ενός αντιπάλου και μιας πηγής συνεχών προβλημάτων για τον ίδιο.
Δηλητηρίαση
Ο Κρέντοφ αναφέρεται και στην τρίτη εκδοχή, εκείνη της δηλητηρίασης, την οποία μάλιστα φαίνεται πως είχε υιοθετήσει σε ένα βαθμό και ο ίδιος ο Αντρόποφ:
''Ο στρατηγός Βλαντίμιρ Πιροζκόφ, επί πολλά χρόνια αναπληρωτής του Αντρόποφ στην KGB, μου είχε με σαφήνεια πει ότι ο ίδιος ο ΓΓ θεωρούσε ότι σε ένα ταξίδι του στην Ασία είχε δηλητηριαστεί και από τότε είχε ξεκινήσει η ασθένειά του στα νεφρά. Άγνωστο αν πίστευε επακριβώς ή όχι κάτι τέτοιο, πάντως είναι διαπιστωμένο ότι φρόντιζε ο ίδιος να διαδίδει αυτήν την εξήγηση'', είπε.
Πιο προσγειωμένος ο γιατρός Τσάζοφ εξηγεί ότι η σοβαρή επιδείνωση της υγείας του Αντρόποφ επήλθε όταν εκείνος, παρά τις αρνητικές συμβουλές των γιατρών του, επέλεξε το Σεπτέμβριο του 1983 να ταξιδεύσει στην Κριμαία κι εκεί ζήτησε να ανέβει στο βουνό. Τότε κρυολόγησε και ξεκίνησε μια σοβαρή λοίμωξη, που τελικά τον ακινητοποίησε για τους τελευταίους μήνες της ζωής του στις εγκαταστάσεις του τεχνητού νεφρού. Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση πλέον και οι οικείοι του πρότειναν να μεταφερθεί στο εξωτερικό ή να τον επισκεφθούν ξένοι γιατροί, λύσεις, που αρνήθηκε κατηγορηματικά αναρωτώμενος, αν και κινδύνευε εξαιτίας αυτού να πεθάνει «τί θα πει ο λαός, όταν εμείς υποστηρίζουμε ότι έχουμε την πλέον ανεπτυγμένη ιατρική επιστήμη στον κόσμο;».
http://www.onalert.gr/stories/trianta-xronia-meta-ypo-ereuna-o-thanatos-antropov
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
