2013-06-27 18:42:04
του Σπύρου Ριζόπουλου
Με τη Ρόδο με συνδέουν ξεχωριστοί δεσμοί καθώς αποφοίτησα από την Παιδαγωγική Ακαδημία του νησιού, πριν φύγω για τις ΗΠΑ κι αλλάξω προσανατολισμό στη ζωή μου. Τη θεωρώ πραγματικά έναν από... τους ομορφότερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως και δίκαια της αποδίδεται ο τίτλος της βασίλισσας του ελληνικού τουρισμού.
Δυστυχώς όμως η εικόνα που εγώ διαπίστωσα το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος που ήμουν εκεί, απέχει «έτη φωτός» από τον «ευημερούντα» τουρισμό των κυβερνητικών ανακοινώσεων και των κεντρικών δελτίων ειδήσεων. Πήγα στη Ρόδο προσκεκλημένος ομιλητής στην ημερίδα που οργάνωσε η εφημερίδα “ΠΡΟΟΔΟΣ” και η “GRAFIDA.NET” με θέμα: “Η πρόκληση της εξόδου από την κρίση – Μια άλλη πορεία είναι εφικτή”. Και θέλω με την ευκαιρία να ευχαριστήσω την εκδότρια και δημοσιογράφο Ρένα Παυλάκη – Διακίδη για την τιμητική πρόσκληση και να τη συγχαρώ για την πρωτοβουλία και γενικότερα για την πολύ σοβαρή δουλειά που κάνει στον τομέα της τοπικής ενημέρωσης.
Το θέμα της ημερίδας, δηλαδή η αγωνία για μια άλλη πορεία που θα υπερβαίνει την κρίση και τα αδιέξοδά της, δικαιωνόταν απόλυτα από την τουριστική εικόνα της Ρόδου. Πρώτα απ’ όλα συνέβαινε το αδιανόητο: Να είναι κλειστά, μεσούσης της τουριστικής σεζόν τόσο το τοπικό γραφείο του ΕΟΤ όσο και το Περίπτερο Τουριστικής Πληροφόρησης του Δήμου Ρόδου, στο τζάμι του οποίου ήταν κολλημένο το χαρτί της φωτογραφίας που δημοσιεύω.
Αν δίνουμε έτσι τη μάχη για τον τουρισμό, με αυτή τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, νομίζω πως δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά. Δεν ξέρω πως το σκέφτηκε ο Δήμαρχος της Ρόδου αλλά είναι εξωφρενικό να κρατάει κλειστό το Γραφείο Πληροφόρησης που ουσιαστικά δουλεύει 2,5 μήνες το χρόνο για να μη χαλάσει το χατίρι των υπαλλήλων του. Με αυτά τα μυαλά πήγαμε στα βράχια και δυστυχώς δεν τα έχουμε αλλάξει ακόμη.
Από κει και πέρα οφείλω να επισημάνω το πόσο απογοητευτική ήταν η τουριστική κίνηση. Σάββατο μεσημέρι και ακόμη και τα λιθόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης ήταν έρημα. Κάτι που δεν έχω ξαναδεί ποτέ όλα αυτά τα χρόνια. Τα μαγαζιά που στο παρελθόν ήταν όλο το 24ωρο ανοιχτά σε όλη την τουριστική σεζόν , ήταν επίσης κλειστά.
Κλειστός ήταν ακόμη και ο «Πέρσης» στο Μανδράκι, για όσους τυχαίνει να ξέρουν. Εγώ τον έμαθα στα φοιτητικά μου χρόνια και όποτε πάω στη Ρόδο έκτοτε, αναζητώ το τελειότερο σάντουιτς στον κόσμο με λουκάνικο και ομελέτα. Ε, λοιπόν ο «Πέρσης» που στο παρελθόν ήταν ανοιχτός ακόμη και τον Δεκέμβριο, είχε κατεβασμένα ρολά.
Όπως ομολογούσαν όλοι ό,τι δουλεύει είναι “all inclusive” , δηλαδή στην τιμή της διαμονής περιλαμβάνεται και η διατροφή. Οπότε σχεδόν κανένας τουρίστας δεν ξεμυτίζει από το ξενοδοχείο στο οποίο διαμένει. Το ενδιαφέρον βέβαια σε αυτή την ιστορία, όπως μου εξομολογήθηκε κορυφαίος Έλληνας σεφ που κλήθηκε από ξενοδοχείο all inclusive να επιμεληθεί το μενού, είναι πως του ζήτησαν να το κάνει με κόστος που δεν θα υπερβαίνει τα 3,20 ευρώ το άτομο για πλήρη διατροφή! Και βέβαια ο άνθρωπος έφυγε την επόμενη στιγμή, διότι με τι υλικά και ποιας ποιότητας μπορείς να ταΐσεις έναν άνθρωπο πρωί, μεσημέρι και βράδυ; Πόσο μακριά μπορεί να πάει έτσι ο ελληνικός τουρισμός;
Όμως αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που τα εστιατόρια του νησιού είναι άδεια. Στη μαγευτική Λίνδο, σε ένα από τα 5 καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας για θαλασσινά, το μαγαζί ήταν γεμάτο μόλις κατά τα δύο τρίτα. Και τέτοια μαγαζιά δεν βγαίνουν έτσι. Αλλά και όσοι ήταν εκεί, ήταν αποκλειστικά Έλληνες, εκδρομείς του τριημέρου. Κανένας ξένος.
Το “success story” του τουρισμού, τουλάχιστον με βάση όσα είδα στη Ρόδο, δεν νομίζω πως θα αντέξει πολύ και θα ξεφουσκώσει πολύ σύντομα και με πολλά πωλητήρια στα ελληνικά ξενοδοχεία. Κι αν μέχρι σήμερα λέγαμε ότι και να έρθουν τα 17 εκατομμύρια τουρίστες το ζήτημα είναι τι θα αφήσουν στο ταμείο, σήμερα αμφιβάλλουμε αν θα έρθουν κιόλας. Εκτός αν περιμένουν να μας έρθουν όλοι μαζί για έκπληξη ΥΓ1: Με τέτοια εμπειρία πολιτικής οικογένειας, η κ. Κεφαλογιάννη θα έπρεπε να έχει αδράξει την ευκαιρία του ανασχηματισμού για να μετακινηθεί. Διότι η «φούσκα» θα σκάσει πάνω της όσο κι αν διαβεβαιώνουν το Mega και το Star πως στον τουρισμό πάνε όλα τέλεια…
ΥΓ2: Κύριε Λειβαδά τον Ιούνιο θυμήθηκε ο ΕΟΤ να πει σε ξενοδοχεία έτοιμα να λειτουργήσουν, πως δεν τους δίνει τελικά το σήμα; Όλο τον υπόλοιπο καιρό τι κάνουν οι υπάλληλοι των υπηρεσιών σας; Δηλαδή πρέπει να γινόμαστε ρεζίλι σε τουρίστες που έχουν κάνει κρατήσεις σε ξενοδοχεία που θυμηθήκατε μέσα στον Ιούνιο πως δεν πληρούν τις προδιαγραφές του σήματος;
ΥΓ3: Στην ημερίδα μεταξύ άλλων προβλήθηκε και κινηματογραφικό υλικό από τη Ρόδο μιας άλλης εποχής, στη δεκαετία του 60. Μάλιστα σημειωνόταν με έμφαση πως λειτούργησε σαν μαγνήτης τουριστών για τη Ρόδο η κινηματογραφική ταινία «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε». Κι όπως μου έλεγαν άνθρωποι του Ροδίτικου τουρισμού ήταν εποχή που «έρεε το δολάριο»!
ΥΓ4: «Είσαι κάτι;».
rizopoulospost.com
Με τη Ρόδο με συνδέουν ξεχωριστοί δεσμοί καθώς αποφοίτησα από την Παιδαγωγική Ακαδημία του νησιού, πριν φύγω για τις ΗΠΑ κι αλλάξω προσανατολισμό στη ζωή μου. Τη θεωρώ πραγματικά έναν από... τους ομορφότερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως και δίκαια της αποδίδεται ο τίτλος της βασίλισσας του ελληνικού τουρισμού.
Δυστυχώς όμως η εικόνα που εγώ διαπίστωσα το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος που ήμουν εκεί, απέχει «έτη φωτός» από τον «ευημερούντα» τουρισμό των κυβερνητικών ανακοινώσεων και των κεντρικών δελτίων ειδήσεων. Πήγα στη Ρόδο προσκεκλημένος ομιλητής στην ημερίδα που οργάνωσε η εφημερίδα “ΠΡΟΟΔΟΣ” και η “GRAFIDA.NET” με θέμα: “Η πρόκληση της εξόδου από την κρίση – Μια άλλη πορεία είναι εφικτή”. Και θέλω με την ευκαιρία να ευχαριστήσω την εκδότρια και δημοσιογράφο Ρένα Παυλάκη – Διακίδη για την τιμητική πρόσκληση και να τη συγχαρώ για την πρωτοβουλία και γενικότερα για την πολύ σοβαρή δουλειά που κάνει στον τομέα της τοπικής ενημέρωσης.
Το θέμα της ημερίδας, δηλαδή η αγωνία για μια άλλη πορεία που θα υπερβαίνει την κρίση και τα αδιέξοδά της, δικαιωνόταν απόλυτα από την τουριστική εικόνα της Ρόδου. Πρώτα απ’ όλα συνέβαινε το αδιανόητο: Να είναι κλειστά, μεσούσης της τουριστικής σεζόν τόσο το τοπικό γραφείο του ΕΟΤ όσο και το Περίπτερο Τουριστικής Πληροφόρησης του Δήμου Ρόδου, στο τζάμι του οποίου ήταν κολλημένο το χαρτί της φωτογραφίας που δημοσιεύω.
Αν δίνουμε έτσι τη μάχη για τον τουρισμό, με αυτή τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, νομίζω πως δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά. Δεν ξέρω πως το σκέφτηκε ο Δήμαρχος της Ρόδου αλλά είναι εξωφρενικό να κρατάει κλειστό το Γραφείο Πληροφόρησης που ουσιαστικά δουλεύει 2,5 μήνες το χρόνο για να μη χαλάσει το χατίρι των υπαλλήλων του. Με αυτά τα μυαλά πήγαμε στα βράχια και δυστυχώς δεν τα έχουμε αλλάξει ακόμη.
Από κει και πέρα οφείλω να επισημάνω το πόσο απογοητευτική ήταν η τουριστική κίνηση. Σάββατο μεσημέρι και ακόμη και τα λιθόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης ήταν έρημα. Κάτι που δεν έχω ξαναδεί ποτέ όλα αυτά τα χρόνια. Τα μαγαζιά που στο παρελθόν ήταν όλο το 24ωρο ανοιχτά σε όλη την τουριστική σεζόν , ήταν επίσης κλειστά.
Κλειστός ήταν ακόμη και ο «Πέρσης» στο Μανδράκι, για όσους τυχαίνει να ξέρουν. Εγώ τον έμαθα στα φοιτητικά μου χρόνια και όποτε πάω στη Ρόδο έκτοτε, αναζητώ το τελειότερο σάντουιτς στον κόσμο με λουκάνικο και ομελέτα. Ε, λοιπόν ο «Πέρσης» που στο παρελθόν ήταν ανοιχτός ακόμη και τον Δεκέμβριο, είχε κατεβασμένα ρολά.
Όπως ομολογούσαν όλοι ό,τι δουλεύει είναι “all inclusive” , δηλαδή στην τιμή της διαμονής περιλαμβάνεται και η διατροφή. Οπότε σχεδόν κανένας τουρίστας δεν ξεμυτίζει από το ξενοδοχείο στο οποίο διαμένει. Το ενδιαφέρον βέβαια σε αυτή την ιστορία, όπως μου εξομολογήθηκε κορυφαίος Έλληνας σεφ που κλήθηκε από ξενοδοχείο all inclusive να επιμεληθεί το μενού, είναι πως του ζήτησαν να το κάνει με κόστος που δεν θα υπερβαίνει τα 3,20 ευρώ το άτομο για πλήρη διατροφή! Και βέβαια ο άνθρωπος έφυγε την επόμενη στιγμή, διότι με τι υλικά και ποιας ποιότητας μπορείς να ταΐσεις έναν άνθρωπο πρωί, μεσημέρι και βράδυ; Πόσο μακριά μπορεί να πάει έτσι ο ελληνικός τουρισμός;
Όμως αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που τα εστιατόρια του νησιού είναι άδεια. Στη μαγευτική Λίνδο, σε ένα από τα 5 καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας για θαλασσινά, το μαγαζί ήταν γεμάτο μόλις κατά τα δύο τρίτα. Και τέτοια μαγαζιά δεν βγαίνουν έτσι. Αλλά και όσοι ήταν εκεί, ήταν αποκλειστικά Έλληνες, εκδρομείς του τριημέρου. Κανένας ξένος.
Το “success story” του τουρισμού, τουλάχιστον με βάση όσα είδα στη Ρόδο, δεν νομίζω πως θα αντέξει πολύ και θα ξεφουσκώσει πολύ σύντομα και με πολλά πωλητήρια στα ελληνικά ξενοδοχεία. Κι αν μέχρι σήμερα λέγαμε ότι και να έρθουν τα 17 εκατομμύρια τουρίστες το ζήτημα είναι τι θα αφήσουν στο ταμείο, σήμερα αμφιβάλλουμε αν θα έρθουν κιόλας. Εκτός αν περιμένουν να μας έρθουν όλοι μαζί για έκπληξη ΥΓ1: Με τέτοια εμπειρία πολιτικής οικογένειας, η κ. Κεφαλογιάννη θα έπρεπε να έχει αδράξει την ευκαιρία του ανασχηματισμού για να μετακινηθεί. Διότι η «φούσκα» θα σκάσει πάνω της όσο κι αν διαβεβαιώνουν το Mega και το Star πως στον τουρισμό πάνε όλα τέλεια…
ΥΓ2: Κύριε Λειβαδά τον Ιούνιο θυμήθηκε ο ΕΟΤ να πει σε ξενοδοχεία έτοιμα να λειτουργήσουν, πως δεν τους δίνει τελικά το σήμα; Όλο τον υπόλοιπο καιρό τι κάνουν οι υπάλληλοι των υπηρεσιών σας; Δηλαδή πρέπει να γινόμαστε ρεζίλι σε τουρίστες που έχουν κάνει κρατήσεις σε ξενοδοχεία που θυμηθήκατε μέσα στον Ιούνιο πως δεν πληρούν τις προδιαγραφές του σήματος;
ΥΓ3: Στην ημερίδα μεταξύ άλλων προβλήθηκε και κινηματογραφικό υλικό από τη Ρόδο μιας άλλης εποχής, στη δεκαετία του 60. Μάλιστα σημειωνόταν με έμφαση πως λειτούργησε σαν μαγνήτης τουριστών για τη Ρόδο η κινηματογραφική ταινία «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε». Κι όπως μου έλεγαν άνθρωποι του Ροδίτικου τουρισμού ήταν εποχή που «έρεε το δολάριο»!
ΥΓ4: «Είσαι κάτι;».
rizopoulospost.com
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το «μεγάλο παιχνίδι» στην Κεντρική Ασία έχει λήξει προ πολλού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
