2013-06-30 23:45:04
Τα δυο τελευταία χρόνια περίπου πεντακόσιοι μαθητές από σχολεία της Γερμανίας έχουν επισκεφθεί το... «Παπαγεωργουλάκειο» μουσείο ή το μουσείο Oriseum, όπως αλλιώς ονομάζεται, στον Ασώματο Αγίου Βασιλείου στο νότιο Ρέθυμνο. Οι μικροί Γερμανοί φτάνουν στους χώρους του στο πλαίσιο εκπαιδευτικών τους ταξιδιών κι ενδιαφέρονται να πληροφορηθούν μέσα από τα εκθέματα ή από τις απαντήσεις που θα πάρουν στις πολλές ερωτήσεις που θέτουν, για τη δράση των προγόνων τους στην Κρήτη κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Ενδιαφέρον για επίσκεψη στο μουσείο έχουν εκδηλώσει και άλλα σχολεία της ίδιας χώρας και ως τον Οκτώβριο αναμένεται να φθάσουν άλλοι σαράντα ή πενήντα Γερμανοί μαθητές Οι μαθητές, ηλικίας από 15-17 χρόνων, «θέλουν να μάθουν για το παρελθόν των προγόνων τους και φαίνεται ή να μη γνωρίζουν ή να ξέρουν ελάχιστα», λέει ο κ. Γιώργος Γεωργουλάκης, γιός του αγωνιστή πρωτόπαπα Μιχάλη Γεωργουλάκη που ήταν και ο ιδρυτής και μανιώδης συλλέκτης από τα 15 του χρόνια των εκθεμάτων του μουσείου.
Η τελευταία επίσκεψη Γερμανών μαθητών ήταν στις αρχές του περασμένου Μαΐου. «Στις αίθουσες με τα εκθέματα, οι μικροί στέκονται κυρίως στα αντικείμενα που αφορούν στο γερμανικό στρατό κατά στην εισβολή του στην Κρήτη», συνεχίζει «και εμείς με τη Γερμανίδα γυναίκα μου, τη Ρόμι, τους εξηγούμε για τα γεγονότα που γνωρίζουμε από την ιστορία και τις αφηγήσεις αλλά και τις οφειλές της πατρίδας τους στην Ελλάδα για τις καταστροφές που προκάλεσαν, για το κατοχικό δάνειο που δεν εξοφλείται κ.λπ.»
ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ…
Για τον παπά Μιχάλη Γεωργουλάκη, η ίδρυση και λειτουργία του μουσείου αποτέλεσε στοίχημα ζωής, επιδιώκοντας να προβάλλει στους επισκέπτες, ξένους και Έλληνες, την ιστορία και ένα σημαντικό μέρος της λαογραφικής και κοινωνικής ζωής της περιοχής της Γιαλιάς.
Μέχρι που ήταν στη ζωή (Οκτώβριος 2008) και μέχρι τα 87 του χρόνια, αγωνιζόταν μανιωδώς, ψάχνοντας οπουδήποτε εκθέματα που αφορούσαν την ιστορία και τη λαογραφία των Κρητικών και διέθετε για την αγορά τους το μεγάλο μέρος των χρημάτων του για την απόκτησή τους…
Κατέφερε - και αυτό ήταν το εκπληκτικό - «με τον ανοιχτό τρόπο που έβλεπε τον κόσμο και με τη διορατικότητά του», και με μεγάλη επιμονή να δημιουργήσει «ένα πρωτότυπο μουσείο με είδη καθημερινής χρήσης, αντικείμενα, πολεμικά ενθύμια, εκκλησιαστικά αντικείμενα κ.α.»
Ο ίδιος θέλησε με το έργο του που στέγασε στο πατρικό του σπίτι, να καλύψει σε ολόκληρη την περιοχή της Γιαλιάς ένα μεγάλο κενό πού ήταν ένας χώρος πολιτισμού και ο οποίος ήταν ανύπαρκτος τα προηγούμενα χρόνια, και ούτε υπήρχε η βούληση να δημιουργηθεί με κρατικές ή αυτοδιοικητικές δαπάνες…
Και δεν αρκεί που ο μεγάλος θησαυρός πλέον είναι στην κοινή θέα ντόπιων και ξένων επισκεπτών, αλλά στους χώρους του πραγματοποιούνται κατά καιρούς μουσικές εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής και άλλα δρώμενα πολιτιστικού περιεχομένου…
madeincreta.gr
Ενδιαφέρον για επίσκεψη στο μουσείο έχουν εκδηλώσει και άλλα σχολεία της ίδιας χώρας και ως τον Οκτώβριο αναμένεται να φθάσουν άλλοι σαράντα ή πενήντα Γερμανοί μαθητές Οι μαθητές, ηλικίας από 15-17 χρόνων, «θέλουν να μάθουν για το παρελθόν των προγόνων τους και φαίνεται ή να μη γνωρίζουν ή να ξέρουν ελάχιστα», λέει ο κ. Γιώργος Γεωργουλάκης, γιός του αγωνιστή πρωτόπαπα Μιχάλη Γεωργουλάκη που ήταν και ο ιδρυτής και μανιώδης συλλέκτης από τα 15 του χρόνια των εκθεμάτων του μουσείου.
Η τελευταία επίσκεψη Γερμανών μαθητών ήταν στις αρχές του περασμένου Μαΐου. «Στις αίθουσες με τα εκθέματα, οι μικροί στέκονται κυρίως στα αντικείμενα που αφορούν στο γερμανικό στρατό κατά στην εισβολή του στην Κρήτη», συνεχίζει «και εμείς με τη Γερμανίδα γυναίκα μου, τη Ρόμι, τους εξηγούμε για τα γεγονότα που γνωρίζουμε από την ιστορία και τις αφηγήσεις αλλά και τις οφειλές της πατρίδας τους στην Ελλάδα για τις καταστροφές που προκάλεσαν, για το κατοχικό δάνειο που δεν εξοφλείται κ.λπ.»
ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ…
Για τον παπά Μιχάλη Γεωργουλάκη, η ίδρυση και λειτουργία του μουσείου αποτέλεσε στοίχημα ζωής, επιδιώκοντας να προβάλλει στους επισκέπτες, ξένους και Έλληνες, την ιστορία και ένα σημαντικό μέρος της λαογραφικής και κοινωνικής ζωής της περιοχής της Γιαλιάς.
Μέχρι που ήταν στη ζωή (Οκτώβριος 2008) και μέχρι τα 87 του χρόνια, αγωνιζόταν μανιωδώς, ψάχνοντας οπουδήποτε εκθέματα που αφορούσαν την ιστορία και τη λαογραφία των Κρητικών και διέθετε για την αγορά τους το μεγάλο μέρος των χρημάτων του για την απόκτησή τους…
Κατέφερε - και αυτό ήταν το εκπληκτικό - «με τον ανοιχτό τρόπο που έβλεπε τον κόσμο και με τη διορατικότητά του», και με μεγάλη επιμονή να δημιουργήσει «ένα πρωτότυπο μουσείο με είδη καθημερινής χρήσης, αντικείμενα, πολεμικά ενθύμια, εκκλησιαστικά αντικείμενα κ.α.»
Ο ίδιος θέλησε με το έργο του που στέγασε στο πατρικό του σπίτι, να καλύψει σε ολόκληρη την περιοχή της Γιαλιάς ένα μεγάλο κενό πού ήταν ένας χώρος πολιτισμού και ο οποίος ήταν ανύπαρκτος τα προηγούμενα χρόνια, και ούτε υπήρχε η βούληση να δημιουργηθεί με κρατικές ή αυτοδιοικητικές δαπάνες…
Και δεν αρκεί που ο μεγάλος θησαυρός πλέον είναι στην κοινή θέα ντόπιων και ξένων επισκεπτών, αλλά στους χώρους του πραγματοποιούνται κατά καιρούς μουσικές εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής και άλλα δρώμενα πολιτιστικού περιεχομένου…
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σεισμός 4,4R στην Ιταλία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
