2013-07-02 20:26:04
Δραματική παρέμβαση του πρώην υπουργού που μιλά για «Δημοκρατία που έχει μετατραπεί σε «αυταρχικό» πολίτευμα» και για «τεχνοκράτες υπουργούς που λογοδοτούν μόνο στις αγορές» Με άρθρο του που φέρει τον τίτλο «Η Δημοκρατία που «Δεν» έχουμε. Θ’ αλλάξει άραγε άραγε;» και δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ο Σωτήρης Χατζηγάκης παρεμβαίνει στις εξελίξεις με δραματικό τρόπο. Αναφέρει πως το «Κοινοβούλιο στην πραγματικότητα έχει ημικαταργηθεί» (!), το Υπουργικό Συμβούλιο δεν υπάρχει αφού «οι κυβερνητικές αποφάσεις λαμβάνονται αποκλειστικά από τον επικεφαλής της κυβέρνησης και τους «μυστικοσύμβουλούς» του», «η Δικαιοσύνη υποβιβάστηκε βίαια», ενώ οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού αντικαταστάθηκαν από τεχνοκράτες που λογοδοτούν, πιθανόν, μόνο στις αγορές.
Αναλυτικά το άρθρο του πρώην υπουργού και επί 40 χρόνια βουλευτή Τρικάλων:
«Διερωτώνται πολλοί: Μα καλά, θα οδηγούνταν η χώρα σε εκλογές για την ΕΡΤ, σε μια στιγμή που πλήττονται βάναυσα όλες οι τάξεις του ελληνικού λαού, όταν η ανεργία και η φτώχεια εκτινάσσονται σε «δολοφονικά» επίπεδα κλπ
. κλπ.; Το ερώτημα είναι υποκριτικό και στοχεύει στον αποπροσανατολισμό των πολιτών. Γιατί κανείς ποτέ δεν υποβάθμισε τη δραματική κατάσταση του ελληνικού λαού. Ωστόσο, η σωστή λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος δεν συνιστά αμελητέο μέγεθος. Αντίθετα, αποτελεί τη «σανίδα σωτηρίας» και την ασφαλιστική δικλείδα προστασίας των λαϊκών στρωμάτων. Χωρίς Δημοκρατία, οι πολίτες είναι έρμαια και ανυπεράσπιστα όντα στις αυθαιρεσίες και στον αυταρχισμό της εκάστοτε εξουσίας. Ποιος, λοιπόν, αμφιβάλει, πως η κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία τα τελευταία χρόνια είχε μεταλλαγεί σ’ ένα «αυταρχικό» πολίτευμα, με δραματική υποβάθμιση όλων των θεσμικών της λειτουργιών; Η ΕΡΤ, συνεπώς, υπήρξε η θρυαλλίδα, το ξέσπασμα του λαού μας, απέναντι στις αυθαιρεσίες της εξουσίας, η οποία στο όνομα κάποιας «σωτηρίας της πατρίδας»(!!) καταργεί κάθε κανόνα Δημοκρατίας. Ιδού πως «Δεν» λειτουργεί σήμερα η Δημοκρατία μας.
Πρώτο. Το Κοινοβούλιο, στην πραγματικότητα έχει ημικαταργηθεί. Αποφασίζει με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για τα σοβαρότερα ζητήματα. Ο πρωθυπουργός σπάνια «επισκέπτεται» τη Βουλή, ενώ οι βουλευτές έχουν περιθωριοποιηθεί και στην ουσία επικυρώνουν τις αποφάσεις του αρχηγού τους, που εκφράζει με θρησκευτική ευλάβεια τις εντολές της τρόικας. Στα σοβαρότερα ζητήματα δεν τους επιτρέπεται ποτέ να ψηφίζουν κατά συνείδηση. Σε αντίθετη περίπτωση διαγράφονται.
Δεύτερο. Η εκτελεστική εξουσία, μέχρι σήμερα, είναι ανύπαρκτη. Το υπουργικό συμβούλιο, ως συλλογικό όργανο χάραξης της κυβερνητικής πολιτικής, συγκαλείται σπάνια και, πάντως, δεν είναι αυτό που αποφασίζει για τα κρίσιμα ζητήματα της χώρας. Οι κυβερνητικές αποφάσεις λαμβάνονται αποκλειστικά από τον επικεφαλής της κυβέρνησης και τους «μυστικοσύμβουλούς» του.
Τρίτο. Η Δικαστική εξουσία, το οχυρό της Δημοκρατίας, έχει υποστεί έναν βίαιο υποβιβασμό, με την δραματική μισθολογική εξαθλίωση των λειτουργών της, γεγονός που τους καθιστά ευάλωτους σε πάσης φύσεως πιέσεις.
Τέταρτο. Η οργάνωση του κυβερνώντος κόμματος έπαψε να αποτελεί «κυψέλη» ιδεών και εργαστήριο παραγωγής πολιτικής. Έχει μεταβληθεί σε «άδειο κέλυφος» και συνιστά ευθεία γραμμική προέκταση του «αρχηγού» και του ιερατείου του. Στον ίδιο ρυθμό κινείται η κοινοβουλευτική του ομάδα, η οποία συγκαλείται σπανίως και πάντοτε συντάσσεται με τις εντολές του αρχηγού. Οι βουλευτές παραμένουν υποχρεωτικά απλοί ακροατές των μονολόγων και εντολών του «αρχηγού» και όλοι μαζί υποχρεώνονται συνεχώς να τον «δοξάζουν»!! Εύλογα, κάθε διαφορετική άποψη θεωρείται αιρετική και ο διαφωνών «καρατομείται» αυτόματα από ένα κατά τύποις συμβούλιο δεοντολογίας.
Πέμπτο. Τα κοινωνικά δικαιώματα των ελλήνων πολιτών καταπατούνται βάναυσα κατά τα τελευταία χρόνια. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας έχουν ακυρωθεί, όπως και κάθε δίχτυ ασφάλειας. Εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα «πετιούνται» στη κυριολεξία στο δρόμο με αντισυνταγματικές και παράνομες διαδικασίες (όπως συνέβη και στην ΕΡΤ). Αλλά και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα πλήττονται σφοδρά στο όνομα κάποιου «υπέρτατου εθνικού οικονομικού συμφέροντος». Οι συνταξιούχοι βλέπουν τις συντάξεις τους [που είναι ανταποδοτικές και θεμελειώνονται με δικά τους χρήματα (εισφορές)] να πετσοκόβονται και να φθάνουν σε επίπεδα εξαθλίωσης, εν ονόματι του καλού της πατρίδας!!
Έκτο. Το πολίτευμά μας, κατ’ όνομα Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, κατάντησε «ενός ανδρός αρχή». Ένας κυνικός «ηγεμονισμός» με δημοκρατικά θεσμική επένδυση έχει επιβληθεί. Όλες οι συντεταγμένες εξουσίες του κράτους έχουν συγκεντρωθεί σ’ ένα πρόσωπο και ασκούνται στο παρασκήνιο (από «κηπουρούς» στο παρελθόν και από «ακροδεξιά σταγονίδια» τώρα). Η αποϊδεολογικοποίηση του δημόσιου βίου είναι γεγονός, ενώ η πολιτική ασκείται πλέον με ποδοσφαιρικούς όρους και με «μεταγραφές» προθύμων ή με ευκαιριακές συμμαχίες.
Έβδομο. Ένα μέρος του εκλεγμένου πολιτικού προσωπικού υποκαταστάθηκε στις καίριες θέσεις από διορισμένα και δοτά πρόσωπα, χωρίς ν’ ακολουθηθεί κανένας κανόνας αξιοκρατίας. Μια κατηγορία «εξωτικών» διαχειριστών, οι οποίοι βαφτίστηκαν «τεχνοκράτες», ουσιαστικά κυβερνούν τη χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Τα πρόσωπα αυτά παρουσιάστηκαν να κατέχουν τη μοναδική αλήθεια περί του «πολιτικά ορθού» και δεν λογοδοτούσαν σε καμιά θεσμική λειτουργία. Ίσως μόνον στις «αγορές».
Αυτή είναι η σημερινή μας Δημοκρατία. Ένα αυταρχικό σύστημα με πλήρη ακύρωση κάθε θεσμικής δικλείδας ασφαλείας για τους έλληνες πολίτες. Έτσι, σε μια νύχτα καταργήθηκε και η δημόσια τηλεόραση, ποδοπατήθηκαν δικαστικές αποφάσεις (όπως αυτή του ΣτΕ για το άνοιγμά της) και απολύθηκαν υπάλληλοι και εργαζόμενοι, κατά παράβαση κάθε νομικού, αλλά και ανθρώπινου, κανόνα δικαίου. Γι’ αυτά «επαναστάτησαν» οι πολίτες και όχι για την ΕΡΤ, που λειτούργησε ως σπινθήρας της έκρηξης».
trikalavoice.gr
Αναλυτικά το άρθρο του πρώην υπουργού και επί 40 χρόνια βουλευτή Τρικάλων:
«Διερωτώνται πολλοί: Μα καλά, θα οδηγούνταν η χώρα σε εκλογές για την ΕΡΤ, σε μια στιγμή που πλήττονται βάναυσα όλες οι τάξεις του ελληνικού λαού, όταν η ανεργία και η φτώχεια εκτινάσσονται σε «δολοφονικά» επίπεδα κλπ
Πρώτο. Το Κοινοβούλιο, στην πραγματικότητα έχει ημικαταργηθεί. Αποφασίζει με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για τα σοβαρότερα ζητήματα. Ο πρωθυπουργός σπάνια «επισκέπτεται» τη Βουλή, ενώ οι βουλευτές έχουν περιθωριοποιηθεί και στην ουσία επικυρώνουν τις αποφάσεις του αρχηγού τους, που εκφράζει με θρησκευτική ευλάβεια τις εντολές της τρόικας. Στα σοβαρότερα ζητήματα δεν τους επιτρέπεται ποτέ να ψηφίζουν κατά συνείδηση. Σε αντίθετη περίπτωση διαγράφονται.
Δεύτερο. Η εκτελεστική εξουσία, μέχρι σήμερα, είναι ανύπαρκτη. Το υπουργικό συμβούλιο, ως συλλογικό όργανο χάραξης της κυβερνητικής πολιτικής, συγκαλείται σπάνια και, πάντως, δεν είναι αυτό που αποφασίζει για τα κρίσιμα ζητήματα της χώρας. Οι κυβερνητικές αποφάσεις λαμβάνονται αποκλειστικά από τον επικεφαλής της κυβέρνησης και τους «μυστικοσύμβουλούς» του.
Τρίτο. Η Δικαστική εξουσία, το οχυρό της Δημοκρατίας, έχει υποστεί έναν βίαιο υποβιβασμό, με την δραματική μισθολογική εξαθλίωση των λειτουργών της, γεγονός που τους καθιστά ευάλωτους σε πάσης φύσεως πιέσεις.
Τέταρτο. Η οργάνωση του κυβερνώντος κόμματος έπαψε να αποτελεί «κυψέλη» ιδεών και εργαστήριο παραγωγής πολιτικής. Έχει μεταβληθεί σε «άδειο κέλυφος» και συνιστά ευθεία γραμμική προέκταση του «αρχηγού» και του ιερατείου του. Στον ίδιο ρυθμό κινείται η κοινοβουλευτική του ομάδα, η οποία συγκαλείται σπανίως και πάντοτε συντάσσεται με τις εντολές του αρχηγού. Οι βουλευτές παραμένουν υποχρεωτικά απλοί ακροατές των μονολόγων και εντολών του «αρχηγού» και όλοι μαζί υποχρεώνονται συνεχώς να τον «δοξάζουν»!! Εύλογα, κάθε διαφορετική άποψη θεωρείται αιρετική και ο διαφωνών «καρατομείται» αυτόματα από ένα κατά τύποις συμβούλιο δεοντολογίας.
Πέμπτο. Τα κοινωνικά δικαιώματα των ελλήνων πολιτών καταπατούνται βάναυσα κατά τα τελευταία χρόνια. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας έχουν ακυρωθεί, όπως και κάθε δίχτυ ασφάλειας. Εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα «πετιούνται» στη κυριολεξία στο δρόμο με αντισυνταγματικές και παράνομες διαδικασίες (όπως συνέβη και στην ΕΡΤ). Αλλά και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα πλήττονται σφοδρά στο όνομα κάποιου «υπέρτατου εθνικού οικονομικού συμφέροντος». Οι συνταξιούχοι βλέπουν τις συντάξεις τους [που είναι ανταποδοτικές και θεμελειώνονται με δικά τους χρήματα (εισφορές)] να πετσοκόβονται και να φθάνουν σε επίπεδα εξαθλίωσης, εν ονόματι του καλού της πατρίδας!!
Έκτο. Το πολίτευμά μας, κατ’ όνομα Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, κατάντησε «ενός ανδρός αρχή». Ένας κυνικός «ηγεμονισμός» με δημοκρατικά θεσμική επένδυση έχει επιβληθεί. Όλες οι συντεταγμένες εξουσίες του κράτους έχουν συγκεντρωθεί σ’ ένα πρόσωπο και ασκούνται στο παρασκήνιο (από «κηπουρούς» στο παρελθόν και από «ακροδεξιά σταγονίδια» τώρα). Η αποϊδεολογικοποίηση του δημόσιου βίου είναι γεγονός, ενώ η πολιτική ασκείται πλέον με ποδοσφαιρικούς όρους και με «μεταγραφές» προθύμων ή με ευκαιριακές συμμαχίες.
Έβδομο. Ένα μέρος του εκλεγμένου πολιτικού προσωπικού υποκαταστάθηκε στις καίριες θέσεις από διορισμένα και δοτά πρόσωπα, χωρίς ν’ ακολουθηθεί κανένας κανόνας αξιοκρατίας. Μια κατηγορία «εξωτικών» διαχειριστών, οι οποίοι βαφτίστηκαν «τεχνοκράτες», ουσιαστικά κυβερνούν τη χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Τα πρόσωπα αυτά παρουσιάστηκαν να κατέχουν τη μοναδική αλήθεια περί του «πολιτικά ορθού» και δεν λογοδοτούσαν σε καμιά θεσμική λειτουργία. Ίσως μόνον στις «αγορές».
Αυτή είναι η σημερινή μας Δημοκρατία. Ένα αυταρχικό σύστημα με πλήρη ακύρωση κάθε θεσμικής δικλείδας ασφαλείας για τους έλληνες πολίτες. Έτσι, σε μια νύχτα καταργήθηκε και η δημόσια τηλεόραση, ποδοπατήθηκαν δικαστικές αποφάσεις (όπως αυτή του ΣτΕ για το άνοιγμά της) και απολύθηκαν υπάλληλοι και εργαζόμενοι, κατά παράβαση κάθε νομικού, αλλά και ανθρώπινου, κανόνα δικαίου. Γι’ αυτά «επαναστάτησαν» οι πολίτες και όχι για την ΕΡΤ, που λειτούργησε ως σπινθήρας της έκρηξης».
trikalavoice.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ηλεία: Oλοκληρώνεται η σύνδεση της Κυλλήνης με την Ε.Ο. Πύργου-Πατρών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
