2013-07-07 00:07:50
JSS News (Ισραήλ) (μτφ. Κριστιάν)
Αχμέτ Νταβούτογλου
Τη Πέμπτη 4 Ιούλη το πρωί, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών είχε απλά υπογραμμίσει σε δήλωση «τη σημασία της σταθερότητας» στην Αίγυπτο για την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή.
Αλλά είναι οι αξιωματούχοι του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην εξουσία, οι οποίοι πρώτοι εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους και καταδίκασαν το στρατιωτικό πραξικόπημα και την ανατροπή του Αιγύπτιου προέδρου, στενού συνεργάτη του Ερντογάν.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, έκρινε «απαράδεκτη» σήμερα την απομάκρυνση του προέδρου της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι και κατήγγειλε το «στρατιωτικό πραξικόπημα».
«Δεν μπορεί κανείς να απορριφθεί από το αξίωμα του παρά με εκλογές. Είναι η βούληση του λαού. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι μια κυβέρνηση που ήρθε στην εξουσία με δημοκρατικές εκλογές, να καθαιρεθεί με παράνομα μέσα, περισσότερο δε, από στρατιωτικό πραξικόπημα», δήλωσε στους δημοσιογράφους.
«Η αλλαγή της εξουσίας στην Αίγυπτο δεν είναι το αποτέλεσμα της βούλησης του λαού. Δεν γράφεται με σεβασμό της δημοκρατίας και του δικαίου», δήλωσε στην Άγκυρα ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Ρετζέπ Bozdag.
«Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, οι εκλογές είναι ο μόνος τρόπος για να έρθει κανείς στην εξουσία. (...) Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη», είπε, ελπίζοντας ότι «η Αίγυπτος θα επιστρέψει στη δημοκρατία, σε μια δομή όπου κερδίζει η βούληση του λαού».
Στην Αίγυπτο, παρά τα γεγονότα του Ιουλίου 2013, μπορεί να ακουστεί εδώ και εκεί, τις μαγικές λέξεις «εξελέγη δημοκρατικά», αλλά αυτό που σου επιτρέπει να εκλεγείς μπορεί να μην έχει τίποτα να κάνει με ό, τι μπορείς να κάνεις όταν εκλεγείς. Αυτό που ονομάζεται «μια δομή εκλογικής επιρροής» δεν είναι κατ 'ανάγκην πολιτικό. Μια εξαιρετικά δομημένη θρησκεία με πολλές κοινωνικές προεκτάσεις είναι γνωστή σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Η θρησκεία μπορεί να δημιουργήσει δεσμούς μεταξύ των πιστών της οι οποίοι, μη γνωρίζοντας δυνάμεις ή ανθρώπους της πολιτικής, θα στραφούν στη θρησκεία που κατέχει το έδαφος και η οποία στον τομέα της, εμπνέει εμπιστοσύνη. Η θέση αυτή της δίνει τη θέση και τη δομή της εκλογικής επιρροής, και, ανεξάρτητα από τις πολιτικές της φιλοδοξίες, θα προωθείται στο προσκήνιο της πολιτικής για την οποία δεν έχει παιδαγωγηθεί.
Κανείς για την ώρα δεν τόλμησε να παραλληλίσει τη διαφορά μεταξύ της διαμαρτυρίας που διαρκεί ακόμα στη Τουρκία και εκείνης που οδήγησε την Αίγυπτο σε αυτό το πραξικόπημα. Μόνο ο βουλευτής της αντιπολίτευσης Kamer Genç Hon σύγκρινε τον Πρωθυπουργό Ερντογάν με τον Πρόεδρο Μόρσι.
Φυσικά, τίποτα δεν είναι συγκρίσιμο μεταξύ των δύο καταστάσεων, εκτός από τη λαϊκή οργή και τον αποδυναμωμένο ηγέτη από αυτό το θυμό. Και αυτή είναι επίσης η περίπτωση για τον κ. Ερντογάν, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την κατεδάφιση του πάρκου Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη υπό την πίεση του δρόμου μετά από εβδομάδες διαμαρτυρίας, και με την απόφαση της δικαιοσύνης που ακύρωσε αυτό το σχέδιο.
Μια διαμαρτυρία που υφίσταται επίσης στην Τουρκία -η μόνη μακρινή ομοιότητα- που καθοδηγείται από κοσμικά τμήματα του πληθυσμού ενάντια σε αυτό που θεωρούν ένα ισλαμιστικό ολίσθημα της εξουσίας. Η ομοιότητα σταματάει εκεί, γιατί ο τουρκικός στρατός ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση, προς το παρόν τουλάχιστον, καθώς και η κοινωνική και οικονομική κατάσταση είναι πολύ λιγότερο εκρηκτική στην Τουρκία από την Αίγυπτο.
Στην Άγκυρα, γυρίζει ο άνεμος, χωρίς καμία αμφιβολία, και ακόμη και αν δεν θα υπάρξει μηχανική συνέπεια για την ομάδα στην εξουσία, η στρατιωτική επέμβαση κατά των Αιγύπτιων Αδελφών Μουσουλμάνων δεν μπορεί παρά να αυξάνει τη διαμαρτυρία κατά του Κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, του οποίου η αύρα αρχίζει και γνωρίζει την διάβρωση της εξουσίας.
JSS News
InfoGnomon
Αχμέτ Νταβούτογλου
Τη Πέμπτη 4 Ιούλη το πρωί, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών είχε απλά υπογραμμίσει σε δήλωση «τη σημασία της σταθερότητας» στην Αίγυπτο για την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή.
Αλλά είναι οι αξιωματούχοι του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην εξουσία, οι οποίοι πρώτοι εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους και καταδίκασαν το στρατιωτικό πραξικόπημα και την ανατροπή του Αιγύπτιου προέδρου, στενού συνεργάτη του Ερντογάν.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, έκρινε «απαράδεκτη» σήμερα την απομάκρυνση του προέδρου της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι και κατήγγειλε το «στρατιωτικό πραξικόπημα».
«Δεν μπορεί κανείς να απορριφθεί από το αξίωμα του παρά με εκλογές. Είναι η βούληση του λαού. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι μια κυβέρνηση που ήρθε στην εξουσία με δημοκρατικές εκλογές, να καθαιρεθεί με παράνομα μέσα, περισσότερο δε, από στρατιωτικό πραξικόπημα», δήλωσε στους δημοσιογράφους.
«Η αλλαγή της εξουσίας στην Αίγυπτο δεν είναι το αποτέλεσμα της βούλησης του λαού. Δεν γράφεται με σεβασμό της δημοκρατίας και του δικαίου», δήλωσε στην Άγκυρα ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Ρετζέπ Bozdag.
«Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, οι εκλογές είναι ο μόνος τρόπος για να έρθει κανείς στην εξουσία. (...) Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη», είπε, ελπίζοντας ότι «η Αίγυπτος θα επιστρέψει στη δημοκρατία, σε μια δομή όπου κερδίζει η βούληση του λαού».
Στην Αίγυπτο, παρά τα γεγονότα του Ιουλίου 2013, μπορεί να ακουστεί εδώ και εκεί, τις μαγικές λέξεις «εξελέγη δημοκρατικά», αλλά αυτό που σου επιτρέπει να εκλεγείς μπορεί να μην έχει τίποτα να κάνει με ό, τι μπορείς να κάνεις όταν εκλεγείς. Αυτό που ονομάζεται «μια δομή εκλογικής επιρροής» δεν είναι κατ 'ανάγκην πολιτικό. Μια εξαιρετικά δομημένη θρησκεία με πολλές κοινωνικές προεκτάσεις είναι γνωστή σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Η θρησκεία μπορεί να δημιουργήσει δεσμούς μεταξύ των πιστών της οι οποίοι, μη γνωρίζοντας δυνάμεις ή ανθρώπους της πολιτικής, θα στραφούν στη θρησκεία που κατέχει το έδαφος και η οποία στον τομέα της, εμπνέει εμπιστοσύνη. Η θέση αυτή της δίνει τη θέση και τη δομή της εκλογικής επιρροής, και, ανεξάρτητα από τις πολιτικές της φιλοδοξίες, θα προωθείται στο προσκήνιο της πολιτικής για την οποία δεν έχει παιδαγωγηθεί.
Κανείς για την ώρα δεν τόλμησε να παραλληλίσει τη διαφορά μεταξύ της διαμαρτυρίας που διαρκεί ακόμα στη Τουρκία και εκείνης που οδήγησε την Αίγυπτο σε αυτό το πραξικόπημα. Μόνο ο βουλευτής της αντιπολίτευσης Kamer Genç Hon σύγκρινε τον Πρωθυπουργό Ερντογάν με τον Πρόεδρο Μόρσι.
Φυσικά, τίποτα δεν είναι συγκρίσιμο μεταξύ των δύο καταστάσεων, εκτός από τη λαϊκή οργή και τον αποδυναμωμένο ηγέτη από αυτό το θυμό. Και αυτή είναι επίσης η περίπτωση για τον κ. Ερντογάν, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την κατεδάφιση του πάρκου Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη υπό την πίεση του δρόμου μετά από εβδομάδες διαμαρτυρίας, και με την απόφαση της δικαιοσύνης που ακύρωσε αυτό το σχέδιο.
Μια διαμαρτυρία που υφίσταται επίσης στην Τουρκία -η μόνη μακρινή ομοιότητα- που καθοδηγείται από κοσμικά τμήματα του πληθυσμού ενάντια σε αυτό που θεωρούν ένα ισλαμιστικό ολίσθημα της εξουσίας. Η ομοιότητα σταματάει εκεί, γιατί ο τουρκικός στρατός ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση, προς το παρόν τουλάχιστον, καθώς και η κοινωνική και οικονομική κατάσταση είναι πολύ λιγότερο εκρηκτική στην Τουρκία από την Αίγυπτο.
Στην Άγκυρα, γυρίζει ο άνεμος, χωρίς καμία αμφιβολία, και ακόμη και αν δεν θα υπάρξει μηχανική συνέπεια για την ομάδα στην εξουσία, η στρατιωτική επέμβαση κατά των Αιγύπτιων Αδελφών Μουσουλμάνων δεν μπορεί παρά να αυξάνει τη διαμαρτυρία κατά του Κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, του οποίου η αύρα αρχίζει και γνωρίζει την διάβρωση της εξουσίας.
JSS News
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Θα προτιμούσα τον Νεϊμάρ στη Ρεάλ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
