Η σημερινή κρίση είναι διαφορετική… Δυστυχώς τώρα δεν μπορούμε να δούμε τον εχθρό μας, δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε face-face. Πώς να αντιμετωπίσεις τις τράπεζες, τις αγορές, τις ΜΚΟ που πασχίζουν να διαλύσουν τα έθνη και να τα απομυζήσουν πλήρως;
Βέβαια αυτά είναι γνωστά σε όλους μας και αξίζει ένα μπράβο στα blogs γιατί πρόβαλλαν ντοκιμαντέρ αλλά και άρθρα από όλον τον κόσμο ώστε οι Έλληνες να καταλάβουμε που μας έχουν μπλέξει!!
Αυτό που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή είναι πραγματικές και ουσιαστικές λύσεις. Οι εκλογές μπορεί να εκτονώσουν την κρίση αλλά μπορεί και να την εντείνουν. Πως…;
Εάν τα κόμματα που τάσσονται υπέρ των αλλαγών του μνημονίου δεν κερδίσουν την πλειοψηφία του λαού αλλά κερδίσουν την πλειοψηφία στην Βουλή. Πως θα κυβερνήσουν; Θα υπάρχει ουσιαστική αναντιστοιχία μεταξύ του εκλογικού σώματος και την βουλής.
Δεν έχουμε όμως ακούσει και από τα κόμματα που εναντιώνονται στο μνημόνιο συγκεκριμένα βήματα πολιτικής δράσης. Κάθε πολιτική ιδεολογία πρέπει να δείχνει και τον δρόμο ο οποίος θα μας βγάλει από την κατάσταση που ζούμε και θα μας οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει, μέχρι τις εκλογές, να μας πουν τι θα γίνει αν βγούμε από το μνημόνιο; Αν έχουν για παράδειγμα συμφωνήσει με άλλες χώρες ότι θα μας δανείσουν προσωρινά μέχρι να καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε ξανά. Αν έχουν σκεφτεί τι θα κάνουν με το Κράτος και το πολιτικό σύστημα. Δεν θα πρέπει να αλλάξει η δομή του συστήματος; Δεν θα πρέπει να γίνουν αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης του δημοσίου χρήματος; Δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του λαού;
Πώς έχουν δηλαδή σκεφτεί εκείνοι την επόμενη μέρα; Τι θα έκαναν στις δικές τους πρώτες 100 μέρες! Αυτό πρέπει να μας πουν για να κερδίσουν την θετική μας ψήφο και όχι την ψήφο διαμαρτυρίας μας.
Μέχρι τώρα δεν έχουμε ακούσει από αυτά τα κόμματα το πολιτικό τους σχέδιο δράσης.
Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα τουλάχιστον έχουν πει τι θα κάνουν ή τι δεν θα κάνουν. Τώρα βέβαια και σε αυτά υπάρχει, τουλάχιστον, σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας.
Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι κανένα από τα κόμματα δεν έχει υιοθετήσει τις δημοκρατικές αρχές που χρειάζεται η εποχή. Κανένα κόμμα δεν δείχνει προς ώρας να έχει συνειδητοποιήσει τι χρειάζεται ο κόσμος, την κρισιμότητα της κατάστασης. Η περίοδος που ζούμε είναι μεταβατική. Πρέπει όμως οι πολιτικοί φορείς να συνειδητοποιήσουν ότι από εδώ και στο εξής πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του λαού. Δεν μπορεί κανένας να νομοθετεί και να ασκεί πολιτική χωρίς να έχει ακούσει την γνώμη του κόσμου.
Επειδή κανένας δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί τα πιο πάνω για αυτό και η εκλογική αναμέτρηση θα πραγματοποιηθεί με τους ίδιους, κατά βάση, όρους που έγιναν και οι προηγούμενες. Νομίζουν ότι ζούμε απλά μία κρίση, δεν έχουμε καταλάβει ότι ζούμε τα προεόρτια μίας αλλαγής, μίας δομικής αλλαγής – ανατροπής.
Πηγή
