2013-07-14 00:40:55
Του Ιωάννη Τσιώλη, Λγος (ΕΜ)Πρόεδρος ΔΣ Ε.Σ.ΠΕ.ΠΕΛ.
(Η αφήγηση που ακολουθεί είναι λογοτεχνικής φύσεως. Κάθε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις και πρόσωπα είναι συμπτωματική)παρακαλούνται οι αναγνώστες να διαβάσουν το μέρος 1ο ώστε να κατανοήσουν την διήγηση καλύτερα
μέρος 2ο : Το κόστος.. Στην χώρα του διηγήματός μας, ήρθαν καιροί δύσκολοι. Στους δρόμους και στα σοκάκια, στις αγορές και στα λιμάνια, ακουγόταν ότι χρωστάει η χώρα λεφτά σε ξένους. Ότι χρωστάει πολλά λεφτά.
Έτσι γράφανε στις εφημερίδες. Έτσι λέγανε στα ραδιόφωνα. Χρωστάει, λέγανε γιατί, άνθρωποι σοφοί, οι οποίοι την κυβέρνησαν, δανείστηκαν λεφτά από το εξωτερικό ώστε να πληρώσουν τα υπέρογκα έξοδα της χώρας.
Τέτοια λέγανε. Και λέγανε ότι φταίνε οι κάτοικοι της χώρας που ξόδευαν παραπάνω από όσο έπρεπε. Και άρχισαν να μειώνονται οι μισθοί των κατοίκων για να πληρωθούν οι τόκοι των δανείων. Και έπρεπε έλεγαν να πληρωθούν οι τόκοι. Αλλιώς δεν θα είχε η χώρα την δυνατότητα να πληρώνει μισθούς ή συντάξεις. Αλλιώς, έλεγαν, ο κόσμος θα έχανε τις δουλειές του.
Μα τι έφταιγε που η χώρα είχε έξοδα τόσο μεγάλα, ώστε να δανειστεί;
Οι σοφοί που κυβερνούσαν την χώρα έδωσαν τις απαντήσεις τους. Το κόστος για τις δυνάμεις άμυνας. Αυτό ήταν που έκανε τους σοφούς να δανειστούν. Το κόστος για τους υπαλλήλους της κυβέρνησης ήταν επίσης μεγάλο. Οι δάσκαλοι ήταν πολλοί. Πάρα πολλοί. Η χώρα δεν μπορούσε να τους αντέξει όλους.
Οι σοφοί έψαξαν, ρώτησαν, έφεραν κι άλλους πιο σοφούς από το εξωτερικό. Όλοι μαζί βρήκαν την καλύτερη λύση : "Για να μην χρωστάει η χώρα, πρέπει να μην έχει έξοδα".
Και άρχισαν να μειώνουν τους μισθούς.
Και οι δυνάμεις άμυνας μείνανε χωρίς ανταλλακτικά.
Και οι δάσκαλοι απολύθηκαν.
Και οι υπάλληλοι της κυβέρνησης απολύθηκαν.
Και οι φόροι ανέβηκαν.
Και τα μαγαζιά έκλεισαν επειδή κανείς δεν μπορούσε να ψωνίσει από αυτά.
Και τα εργοστάσια και οι βιοτεχνίες έκλεισαν επειδή δεν υπήρχαν μαγαζιά για να πάρουν τα προϊόντα τους.
Και σπίτια πια δεν έχτιζαν.
Και γιορτές πια δεν έκαναν.
Και ο κόσμος φώναξε : "Πεινάμε, δώστε μας μια λύση".
Οι σοφοί ανησύχησαν. Σκέφτηκαν. Φέραν πάλι άλλους σοφούς από το εξωτερικό. Σκέφτηκαν όλοι μαζί και σκέφτηκαν. Η λύση που έδωσαν ήταν : "Θα φέρουμε την ανάπτυξη".
Ο κόσμος σκέφτηκε ότι με την "ανάπτυξη" θα ανοίξουν εργοστάσια, θα κτιστούν σπίτια, θα μεγαλώσουν τα νοσοκομεία, θα γίνει εκμετάλλευση των λιμανιών. Μα ο κόσμος δεν ξέρει. Ο κόσμος δεν έχει τις γνώσεις των σοφών!
Οι σοφοί έβαλαν πρόγραμμα και προετοίμασαν την ανάπτυξη!
Και τα μισά νοσοκομεία έκλεισαν.
Και οι δυνάμεις άμυνας μείνανε χωρίς καύσιμα.
Και τα μισά σχολεία κλείσανε.
Και οι φόροι πολλαπλασιάστηκαν.
Και τα λιμάνια πουλήθηκαν.
Και ακόμα περισσότεροι άνθρωποι βρέθηκαν άνεργοι.
Και ο κόσμος σταμάτησε να φωνάζει.
Διότι αν ο κόσμος φώναζε θα ερχόταν κι άλλη ανάπτυξη. Και θα κλείνανε όλα τα νοσοκομεία. Και θα κλείνανε όλα τα σχολεία. Και θα πουλιόταν ότι απέμεινε από τις δυνάμεις άμυνας. Και θα πουλιόταν και η γή. Και θα πουλιόταν και ο αέρας. Και θα πουλιόντουσαν και τα μνήματα ακόμα... ... γιατί οι σοφοί ξέρουν. Γιατί οι σοφοί θα σώσουν την χώρα, Γιατί σοφοί θέλουν να σώσουν την χώρα.
Όσο για τους ανθρώπους; Αυτοί δεν είναι "σοφοί". Αυτοί δεν ξέρουν ότι το κόστος αν δεν σωθεί η χώρα είναι τεράστιο. Με ή χωρίς ανθρώπους η χώρα θα σωθεί. Ίσως να σωθεί ευκολότερα χωρίς ανθρώπους, καθώς το κόστος για να σωθούν και οι άνθρωποι είναι τεράστιο.
Άρα είναι θέμα κόστους.
Η χώρα θα σωθεί. Όχι απαραίτητα και οι άνθρωποι... μόνον οι σοφοί.
Στο σκοτεινό δωμάτιο, μιας κρατικής υπηρεσίας, ένας ξεχασμένος υπάλληλος, διάβαζε παλιά αρχεία.
Το αρχείο είχε τον τίτλο : Διάθεση Δημοσίων Δαπανών
Σε μια σελίδα του είχε τον υπότιτλο : Διάθεση σε Φορέα ως Ποσοστό Ετήσιου Προϋπολογισμού
Έγραφε :
Σε δαπάνες μισθοδοσίας κρατικών υπαλλήλων : 8,9%
Σε δαπάνες δυνάμεων άμυνας (υλικά & μισθοδοσία) : 6,5%
Σε δαπάνες συστήματος υγείας : 8,9 %
Σε δαπάνες παιδείας : 15%
Σε αποπληρωμή δανείων αναχρηματοδότησης : 23%
Σε δημόσια έργα : 10,2 %
Σε δαπάνες Προεδρίας, Κυβερνήσεως, Βουλευτών, μετακινήσεις και έξοδα παραστάσεως : 4%
Σε ενίσχυση πολιτικών φορέων : 12,5%
Σε ενίσχυση ιδιωτικών φορέων, ΜΚΟ κτλ : 8%
Λοιπά έξοδα (έκτακτα) : 3%
Ο υπάλληλος σκέφτηκε : "Μα η ενίσχυση των ιδιωτικών φορέων κόστισε περισσότερο από τις δυνάμεις άμυνας. Γιατί δεν σταμάτησαν αυτό το κόστος;" , "Γιατί δεν μειώθηκε το κόστος της ενίσχυσης πολιτικών φορέων;" .
Ο υπάλληλος έμεινε για λίγο σκεφτικός.
Πήρε μια βαθιά ανάσα. Σηκώθηκε, κρατόντας τα αρχεία σφιχτά. Περπάτησε ως το γραφείο του Διευθυντή της Κρατικής Υπηρεσίας. "Κύριε Διευθυντά. Κοιτάξτε εδώ."
Ξεκίνησε να μιλάει. Να κάνει προτάσεις. Να αναπτύσει σχέδια. Ο Διευθυντής τον άκουγε πάνω από μία ώρα σιωπηλός. Στο τέλος πήρε το αρχείο. το κλείδωσε σε ένα συρτάρι και ζήτησε από τον υπάλληλο το επόμενο πρωί να πάει να τον συναντήσει για να πάνε μαζί στους σοφούς.
Το επόμενο πρωί ο υπάλληλος βρήκε την Κρατική Υπηρεσία κλειδωμένη. Το βράδυ που μεσολάβησε η υπηρεσία καταργήθηκε με απόφαση των σοφών.
Ο πρώην υπάλληλος ξύπνησε άνεργος χωρίς να το ξέρει. Τα κτίρια και τα περιεχόμενα πουλήθηκαν. Φυσικά για να σωθεί η χώρα!
Τα αρχεία εξαφανίστηκαν. Ο πρώην Διευθυντής εξαφανίστηκε. Οι σοφοί έχουν πάντα δίκιο.
Διότι αν δεν είχαν δίκιο, δεν θα ήταν σοφοί. Αδύνατον σε έναν κόσμο του Κάφκα.................
Σημείωση Συγγραφέα :O Φραντς Κάφκα (Franz Kafka, 3 Ιουλίου 1883 - 3 Ιουνίου 1924) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ού αιώνα. Εβραϊκής καταγωγής, έζησε στη σημερινή Τσεχία και έγραψε όλα τα βιβλία του στη γερμανική γλώσσα. Τα χρόνια που ακολούθησαν το θάνατό του, εδραιώθηκε η θέση του στην παγκόσμια λογοτεχνία, χαρακτηρίστηκε ως ο σπουδαιότερος μοντερνιστής γερμανόφωνος πεζογράφος. Η χρήση του ονόματός του, γίνεται για να γίνει αντιληπτό το πόσο εκτός λογικής μπορεί να είναι η δημόσια κατάσταση στην χώρα του αφηγήματος.
Μετά τιμής
http://espepel.blogspot.gr/2013/07/2.html
(Η αφήγηση που ακολουθεί είναι λογοτεχνικής φύσεως. Κάθε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις και πρόσωπα είναι συμπτωματική)παρακαλούνται οι αναγνώστες να διαβάσουν το μέρος 1ο ώστε να κατανοήσουν την διήγηση καλύτερα
μέρος 2ο : Το κόστος.. Στην χώρα του διηγήματός μας, ήρθαν καιροί δύσκολοι. Στους δρόμους και στα σοκάκια, στις αγορές και στα λιμάνια, ακουγόταν ότι χρωστάει η χώρα λεφτά σε ξένους. Ότι χρωστάει πολλά λεφτά.
Έτσι γράφανε στις εφημερίδες. Έτσι λέγανε στα ραδιόφωνα. Χρωστάει, λέγανε γιατί, άνθρωποι σοφοί, οι οποίοι την κυβέρνησαν, δανείστηκαν λεφτά από το εξωτερικό ώστε να πληρώσουν τα υπέρογκα έξοδα της χώρας.
Τέτοια λέγανε. Και λέγανε ότι φταίνε οι κάτοικοι της χώρας που ξόδευαν παραπάνω από όσο έπρεπε. Και άρχισαν να μειώνονται οι μισθοί των κατοίκων για να πληρωθούν οι τόκοι των δανείων. Και έπρεπε έλεγαν να πληρωθούν οι τόκοι. Αλλιώς δεν θα είχε η χώρα την δυνατότητα να πληρώνει μισθούς ή συντάξεις. Αλλιώς, έλεγαν, ο κόσμος θα έχανε τις δουλειές του.
Μα τι έφταιγε που η χώρα είχε έξοδα τόσο μεγάλα, ώστε να δανειστεί;
Οι σοφοί που κυβερνούσαν την χώρα έδωσαν τις απαντήσεις τους. Το κόστος για τις δυνάμεις άμυνας. Αυτό ήταν που έκανε τους σοφούς να δανειστούν. Το κόστος για τους υπαλλήλους της κυβέρνησης ήταν επίσης μεγάλο. Οι δάσκαλοι ήταν πολλοί. Πάρα πολλοί. Η χώρα δεν μπορούσε να τους αντέξει όλους.
Οι σοφοί έψαξαν, ρώτησαν, έφεραν κι άλλους πιο σοφούς από το εξωτερικό. Όλοι μαζί βρήκαν την καλύτερη λύση : "Για να μην χρωστάει η χώρα, πρέπει να μην έχει έξοδα".
Και άρχισαν να μειώνουν τους μισθούς.
Και οι δυνάμεις άμυνας μείνανε χωρίς ανταλλακτικά.
Και οι δάσκαλοι απολύθηκαν.
Και οι υπάλληλοι της κυβέρνησης απολύθηκαν.
Και οι φόροι ανέβηκαν.
Και τα μαγαζιά έκλεισαν επειδή κανείς δεν μπορούσε να ψωνίσει από αυτά.
Και τα εργοστάσια και οι βιοτεχνίες έκλεισαν επειδή δεν υπήρχαν μαγαζιά για να πάρουν τα προϊόντα τους.
Και σπίτια πια δεν έχτιζαν.
Και γιορτές πια δεν έκαναν.
Και ο κόσμος φώναξε : "Πεινάμε, δώστε μας μια λύση".
Οι σοφοί ανησύχησαν. Σκέφτηκαν. Φέραν πάλι άλλους σοφούς από το εξωτερικό. Σκέφτηκαν όλοι μαζί και σκέφτηκαν. Η λύση που έδωσαν ήταν : "Θα φέρουμε την ανάπτυξη".
Ο κόσμος σκέφτηκε ότι με την "ανάπτυξη" θα ανοίξουν εργοστάσια, θα κτιστούν σπίτια, θα μεγαλώσουν τα νοσοκομεία, θα γίνει εκμετάλλευση των λιμανιών. Μα ο κόσμος δεν ξέρει. Ο κόσμος δεν έχει τις γνώσεις των σοφών!
Οι σοφοί έβαλαν πρόγραμμα και προετοίμασαν την ανάπτυξη!
Και τα μισά νοσοκομεία έκλεισαν.
Και οι δυνάμεις άμυνας μείνανε χωρίς καύσιμα.
Και τα μισά σχολεία κλείσανε.
Και οι φόροι πολλαπλασιάστηκαν.
Και τα λιμάνια πουλήθηκαν.
Και ακόμα περισσότεροι άνθρωποι βρέθηκαν άνεργοι.
Και ο κόσμος σταμάτησε να φωνάζει.
Διότι αν ο κόσμος φώναζε θα ερχόταν κι άλλη ανάπτυξη. Και θα κλείνανε όλα τα νοσοκομεία. Και θα κλείνανε όλα τα σχολεία. Και θα πουλιόταν ότι απέμεινε από τις δυνάμεις άμυνας. Και θα πουλιόταν και η γή. Και θα πουλιόταν και ο αέρας. Και θα πουλιόντουσαν και τα μνήματα ακόμα... ... γιατί οι σοφοί ξέρουν. Γιατί οι σοφοί θα σώσουν την χώρα, Γιατί σοφοί θέλουν να σώσουν την χώρα.
Όσο για τους ανθρώπους; Αυτοί δεν είναι "σοφοί". Αυτοί δεν ξέρουν ότι το κόστος αν δεν σωθεί η χώρα είναι τεράστιο. Με ή χωρίς ανθρώπους η χώρα θα σωθεί. Ίσως να σωθεί ευκολότερα χωρίς ανθρώπους, καθώς το κόστος για να σωθούν και οι άνθρωποι είναι τεράστιο.
Άρα είναι θέμα κόστους.
Η χώρα θα σωθεί. Όχι απαραίτητα και οι άνθρωποι... μόνον οι σοφοί.
Στο σκοτεινό δωμάτιο, μιας κρατικής υπηρεσίας, ένας ξεχασμένος υπάλληλος, διάβαζε παλιά αρχεία.
Το αρχείο είχε τον τίτλο : Διάθεση Δημοσίων Δαπανών
Σε μια σελίδα του είχε τον υπότιτλο : Διάθεση σε Φορέα ως Ποσοστό Ετήσιου Προϋπολογισμού
Έγραφε :
Σε δαπάνες μισθοδοσίας κρατικών υπαλλήλων : 8,9%
Σε δαπάνες δυνάμεων άμυνας (υλικά & μισθοδοσία) : 6,5%
Σε δαπάνες συστήματος υγείας : 8,9 %
Σε δαπάνες παιδείας : 15%
Σε αποπληρωμή δανείων αναχρηματοδότησης : 23%
Σε δημόσια έργα : 10,2 %
Σε δαπάνες Προεδρίας, Κυβερνήσεως, Βουλευτών, μετακινήσεις και έξοδα παραστάσεως : 4%
Σε ενίσχυση πολιτικών φορέων : 12,5%
Σε ενίσχυση ιδιωτικών φορέων, ΜΚΟ κτλ : 8%
Λοιπά έξοδα (έκτακτα) : 3%
Ο υπάλληλος σκέφτηκε : "Μα η ενίσχυση των ιδιωτικών φορέων κόστισε περισσότερο από τις δυνάμεις άμυνας. Γιατί δεν σταμάτησαν αυτό το κόστος;" , "Γιατί δεν μειώθηκε το κόστος της ενίσχυσης πολιτικών φορέων;" .
Ο υπάλληλος έμεινε για λίγο σκεφτικός.
Πήρε μια βαθιά ανάσα. Σηκώθηκε, κρατόντας τα αρχεία σφιχτά. Περπάτησε ως το γραφείο του Διευθυντή της Κρατικής Υπηρεσίας. "Κύριε Διευθυντά. Κοιτάξτε εδώ."
Ξεκίνησε να μιλάει. Να κάνει προτάσεις. Να αναπτύσει σχέδια. Ο Διευθυντής τον άκουγε πάνω από μία ώρα σιωπηλός. Στο τέλος πήρε το αρχείο. το κλείδωσε σε ένα συρτάρι και ζήτησε από τον υπάλληλο το επόμενο πρωί να πάει να τον συναντήσει για να πάνε μαζί στους σοφούς.
Το επόμενο πρωί ο υπάλληλος βρήκε την Κρατική Υπηρεσία κλειδωμένη. Το βράδυ που μεσολάβησε η υπηρεσία καταργήθηκε με απόφαση των σοφών.
Ο πρώην υπάλληλος ξύπνησε άνεργος χωρίς να το ξέρει. Τα κτίρια και τα περιεχόμενα πουλήθηκαν. Φυσικά για να σωθεί η χώρα!
Τα αρχεία εξαφανίστηκαν. Ο πρώην Διευθυντής εξαφανίστηκε. Οι σοφοί έχουν πάντα δίκιο.
Διότι αν δεν είχαν δίκιο, δεν θα ήταν σοφοί. Αδύνατον σε έναν κόσμο του Κάφκα.................
Σημείωση Συγγραφέα :O Φραντς Κάφκα (Franz Kafka, 3 Ιουλίου 1883 - 3 Ιουνίου 1924) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ού αιώνα. Εβραϊκής καταγωγής, έζησε στη σημερινή Τσεχία και έγραψε όλα τα βιβλία του στη γερμανική γλώσσα. Τα χρόνια που ακολούθησαν το θάνατό του, εδραιώθηκε η θέση του στην παγκόσμια λογοτεχνία, χαρακτηρίστηκε ως ο σπουδαιότερος μοντερνιστής γερμανόφωνος πεζογράφος. Η χρήση του ονόματός του, γίνεται για να γίνει αντιληπτό το πόσο εκτός λογικής μπορεί να είναι η δημόσια κατάσταση στην χώρα του αφηγήματος.
Μετά τιμής
http://espepel.blogspot.gr/2013/07/2.html
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΟΚ! Τον πυροβόλησε εν ψυχρώ στο κεφάλι με αεροβόλο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
